Hindi na mabilang ni Carmela kung nakaka ilang tungga na sya ng kanilang iniinom. Alam nya sa kanyang sarili na mababa lang ang kanyang alcohol tolerance dahil unang una palang ay hindi sya ang tipo ng tao na pala inom. Kung sa totoosin ay ito ang una nyang pagkaka taon na matitikman ang mapait na alak na dumadaloy sa kanyang lalamunan.
Kasalukuyan silang nasa high end Bar kasama ang kanyang Ate Pearlyn na abala na sa pakikipag sayawan sa dance floor kasama ang mga kaibigan nito. "Aray!" Daing nya ng makaramdam ng sakit sa ulo. Sa unang pag lagok nya ng baso kanina na punong puno ng alak na bigay sa kanya ni Pearlyn ay agad syang nakaramdam ng pagka hilo at sa hindi maipaliwanag na dahilan din ay kahit ayaw nya nang uminom ay parang gusto pa ng kanyang katawan na animo'y isa syang dalubhasa sa panginginom. Kaya ngayon ay ramdam nya na ang labis na pagka hilo at init ng kanyang katawan na hindi nya alam saan nang gagaling. "Carmela" Rinig nyang tawag sa kanya ni Pearlyn. Naka pikit na ang kanyang nanlalabong mata at hindi nya ito kayang imulat. Hindi na kaya ng kanyang katawan ngunit gising pa ang kanyang diwa at medjo naririnig nya pa ang mga usapan sa kanyang paligid. "Lasing na ata sya." Wika ng Isang lalaki na alam nyang ito ang boses ng lalaking kahalikan kanina ni Pearlyn. "Can you take her to her room. Number 69 sya dito sa Inn ng Bar" utos ni Pearlyn. Naalarma sya sa narinig. "Hindi ... Kaya ko..." Kaya naman pilit ibinangon ni Carmela ang kanyang katawan mula sa pagkaka higa sa couch. "Ak-o na... pwed-e na kayong bumalik sa dance floor" Nagkanda buhol buhol nyang wika. As much as possible ay ayaw nyang maka abala sa kanilang pag sasaya. Ganoon na nga lang kadaling hayaan ni Pearlyn si Carmela nang mag simula itong mag lakad papalayo. Gumuhit ang demonyong ngiti sa labi ni Pearlyn habang pinapanood ang gumegewang na si Carmela. "Go on Carmela, gawin mo ang mga bagay na hindi mo pa nagagawa ngayon para sa akin ibigay ni Lolo ang mana nya na para sayo. Total ay sampid kalang naman sa pamilya. Ano nga ba ang ginagawa sa mga sampid na kagaya mo? Edi pinapatapon sa kangkongan." Naka ngisi nitong bulong sa hangin. Hindi nya namalayan sa kanyang tabi ang pag dating ng nobyo ni Carmela. Prente itong naka pamulsa na parang nasisiyahan din sa nakikitang tumutumba na si Carmela. "Basta ang usapan natin ah" mahinang panimula ng lalaki. Hinarap ni Pearlyn ang lalaki at malanding ngumiti. "Don't worry kapag nagalaw ng matandang lalaki si Carmela. Ako naman ang mag papa init ngayon sa gabi mo..." Inilapit ni Pearlyn ang mukha kay Javin. Unting pulgada nalang ang lapit non sa isa't isa. "Basta totoong drug's ang binigay mo sa akin na nilagay ko sa kanyang inumin". Nang aakit na mahina nitong bulong. "Sinisigurado kong madadali sya ngayon ng matanda. Kung hindi ko man makukuha sa kanya ang gusto ko dahil hanggang ngayon ay ayaw nya pang ibigay. Mas maganda nalang makuha ng iba kesa naman mag hintay ako ng matagal". Pag tataksil na wika ni Javin. Sa ilang taon nilang pag sasama ni Carmela hanggang ngayon ay hindi pa din nito kayang ibigay ang kanyang sarili kay Javin kaya kung hindi nya naman kayang pilitin si Carmela, sa kapatid nalang nito na si Pearlyn. *** Nangangatal ang mga kamay ni Axcel na pinihit ang doorknob ng Isang kwarto sa Inn ng Bar. Ang kanyang paningin ay nag dadalawa kasabay ng pamumula ng mga mata. Nagliliyab din sa init ang kanyang katawan na kanina nya pa nilalabanan. "Room 99" Basa nya sa numerong naka paskil sa bungad ng pintuan. Pumasok sya sa loob at padabog na isinara ang pintuan dahilan ng pag ikot ng Isang numero kaya naging 69. "They fvck*ng ambushed me. I'm sure si Lolo nanaman ang may pakanan nito, sinet-up nanaman ako ng magaling na matandang yon para mabigyan ko sya ng apo" Ngumingiwi nitong ani. Hindi nya aakalain na ganito na kalayo ang mararating ng kanyang Lolo para lang pilitin syang magka anak. Nag hubad sya ng kanyang pang itaas na salawan at nang kanyang pants. Ngayon ay mas komportable na syang matulog. Sa halip na makipag lampungan sya sa labas, mas gugustuhin nya nalang itago ang kanyang init ng katawan. Ibinagsak nya ang katawan sa kama at tumingin sa kisame, hanggang sa hindi nya na namalayan na hinila na sya ng antok. *** "Room 69." Bulong na paalala ni Carmela sa kanyang sarili habang tinitignan ang mga room number na naka paskil sa mga pintuan. Kumukuha sya ng lakas at alalay sa pader na kanyang dinadaanan dahil ito ang nag sisilbing gabay nya sa pag lalakad. Tila ba nag hugis tala ang kanyang mata ng makita ang numero "69". Binilisan nya pa ang kanyang lakad at walang pag dadalawang isip na pinihit ang doorknob at pumasok sa kwarto. Pikit ang kanyang mga matang tinungo ang kama at kagaya ng ginawa ni Axcel ibinagsak nya ang buong bigat nya sa kama. Pilit nyang tinatanggal ang kanyang damit. "Ang init..." Sabi nya habang tinatanggal ang mga butones. Habang tumatagal ay mas lalo nyang nararamdaman ang pag iinit ng kanyang katawan at ang pagka basa ng kanyang pagka Babae. "Ganito ba kapag naka inom?" Inosente nyang tanong. Halos lumundag ang kanyang puso ng maramdaman ang biglang pagkayap sa kanya ng kung sino. Hindi nya na kayang imulat pa ang mga mata kaya hindi nya makita kung sino ito. Basta ang naramdaman nya nalang ay ang matipuno nitong katawan. "I'm sure you're one of the girls that may grandfather has sent me huh?" Paos na bulong ng kanyang katabi. Nagsitayuan ang balahibo sa likod ng kanyang tenga sa narinig. Hindi sya nakapag salita dahil hindi nya alam ang kanyang sasabihin. Ang nasa isip nya lang ngayon ay bakit sya napunta sa Isang kwarto na may ibang tao? Sino ang lalaki at parang nahigop ang kanyang lakas. "One of the whore." Madilim na sabi ng lalaki. "Hind-i ako p****k-" Hindi nya natuloy ang sasabihin ng umibabaw ang lalaki. Gamit ang mahinhin at nanghihina nyang kamay, pilit nyang itinutulak papalayo ang lalaki pero sadyang mas malakas ito kesa sa kanya. Ang tanging nararamdaman nya nalang ay ang mas pagkabasa ng kanyang ibaba at ang labi ng mga Lalaki na pilit syang hinahalikan kahit anong tikom ang gawin nya. Makulit ang mga dila nito. Ang huling naramdaman nalang ni Carmela ay ang pag bigay ng kanyang katawan dahil sa sarap ng sensual na binibigay sa kanya ng lalaking estranghero. "Ahhh" Ungol nya ng maramdaman ang dahan dahan na pag pasok ng lalaki sa kanya. Masakit yon at parang napunit ata ang kanyang kababaihan. "Ovulation ko ngayon.... h'wag mong-" Naaninag ni Carmela ang ngisi ng lalaki sa kanyang sinabi. "Yeah right, mas maganda dahil magiging Ama na ako sa pinag hirapan ko. Anong silbi ng ginagawa natin kung hindi ko naman ipuputok at hindi mag bubunga ang pinag pawisan nating dalawa". Nang aakit na wika ni Axcel. Mas binilisan pa nito ang galaw nya sa kababaihan ni Carmela. Napa hawak sya sa dalawang balikat ng lalaki. Kada ibinabaon nito ang pagkalalaki kay Carmela ay humigipit ang hawak nya. "Ahhh..." Halinghing nya habang hinahalikan ni Axcel ang kanyang leeg. "Keep moan Baby. Let's enjoy this moment habang hindi pa iyak ng anak natin ang naririnig ko" **** Huminto na ata ng tuluyan ang mundo ni Carmela at hindi nya narinig ang kanina pang tawag sa kanya ng taxi driver. "Ma'am ayos kalang po ba? Kanina pa ako nag sasalita dito. Naka rating na po kayo sa destinasyon nyo". Naiiritang wika ng Driver. "Pasensya na kuya..." Tumingin sya sa labas ng bintana ng sasakyan at nakitang nasa labas na nga sila ng Mansion. "Napuyat lang po kasi ako" Pag dadahilan nya. Binuksan nya ang pintuan ng taxi upang lumabas. "Mga kabataan nga talaga ngayon, napuyat sa pag iinom. Hindi ko alam anong klaseng pag papalaki ba ang ginawa sa inyo ng mga magulang nyo at nag kakaganyan kayo." Dismayadog bulong ng taxi driver, enough for her to hear. Mag sasalita pa sana sya ng bigla na itong humarurot papalayo. Pag baba palang nya ay bumungad na sa kanya ang security guard ng kanilang mansion na may labis na pag aalala sa mata. "Bakit ngayon kalang? Kanina pa nagagalit si Sir Ronald-" "Huh? Bakit po?" Taranta nyang tanong. Hindi pa nakaka sagot ang guard ng maaninag nya na sa labas ng pintuan ng Mansion ang mga naka helerang mga maleta. Agad syang nag lakad papasok sa gate at patakbong tinungo upang tignan ang mga nangyayari. Unang sumalubong sa kanya ang nag babagang tingin ng kanyang ama. Hindi pa sya nakaka pag salita upang tanungin kung para saan ang mga gamit ay agad na dumapo ang mabigat na kamay ng kanyang Daddy sa kanyang pisngi dahilan nang pagkaka tagilid ng kanyang mukha na para bang matatanggal na ang kanyang ulo. Naramdaman nya ang hapdi at ang sakit sa sampal na 'yon. At ngayon nakita nya na rin na gamit nya ang mga inilalabas ng mga katulong. "Wala kang utang na loob matapos kitang pakainin, bihisan at arugain kababoyan lang ang gagawin mo sa pamilyang ito!?" Namumula ang mukha ng kanyang Daddy sa sobrang galit sa kanya. "I told you Dad, sinabi kasing noon palang dapat binalik mo na sya sa bahay ampunan." Napa taas ang kanyang tingin kay Pearlyn na pababa sa hagdan at nang maka baba ito ay sarkastiko itong ngumiti sa kanya. "Hi my little sister. Hindi ko alam na sa amo ng mukha mo may kabahuan ka palang dinadala." Nangunguya nitong ani. Tumulo ang luha ni Carmela. Hindi nya maintindihan ang mga nangyayari ngayon. Bakit ganito? Bakit parang pinag kakaisahan sya ngayon ng lahat at bakit ganito maka asta ang kanyang kapatid gayong sya naman ang nag aya sa kanya na mag Bar. Nag lakas naman ang kanyang Ina inahan papunta sa kanyang Daddy upang pakalmahin ang matanda. "Hon, h'wag kang masyadong magalit kay Carmela. Anak mo pa rin sya" "Anak?! Wala akong anak na nag papagalaw sa matandang halos maging Tatay ko na rin!" Galit na sigaw ng ama. "Buti nalang at hindi ko sya tunay na dugo at laman kung hindi ay magiging tunay na kahihiyan ito sa akin!" "Dad-" tawag nya para sana ipaliwanag sa kanila ang mga nangyari. "H'wag mo akong matawag tawag na Daddy. Simula ngayon ay h'wag na hawag kanang mag papakita sa akin! Lumayas ka Carmela parang awa mo na at baka ako mismo ang pumatay sayo." "Siguro ay sila ng tunay nyang Ina kaya sya iniwan sa ampunan. Malandi. Gawa siguro sya sa kalandian ng Ina nya kaya basta nalang ipina aruga sa Ibang tao." Nandidiring wika ng kanyang Ina. "Mga kalapating mababa ang lipad. P****k." "Alam mo ba kung bakit kita inampon? Dahil iyon ang sinabi sa akin ni Papang!" Pag tutukoy ni Ronald sa kanyang Lolo-lolohan na nasa hospital. "Hindi ko alam anong pumasok sa kukote ng matandang yon at sinabihan akong ampunin ka pero noong panahong yon ay inampon pa rin kita kasi makaka tulong ka sa political career ko para makuha loob na mga tao na ang isang kagaya ko ay umaampon ng Batang walang aruga ng tunay na magulang." "Pero ano itong pinapakita mo! Sasabotahiin mo ba ang pag takbo ko bilang kandidato. Akala mo ba hindi makakarating sa akin na gumagamit ka ng ipinag babawal na gamot sa Bar!" Gamot? Drugs? Kaya ba wala syang maalala sa nangyari kagabi dahil naka drugs sya? pero.... Muli syang tumingin kay Pearlyn. Alam nyang kagagawan ito ng kanyang Ate. "Hindi ko alam na nag ampon pala ako ng P****k at adik!" "Isa kang kahihiyan sa pamilyang ito Carmela! Umalis ka ng Pilipinas at h'wag na h'wag kang bumalik para dungisan ang pangalan ko! Hindi ako papayag na Ikaw ang hihila sa akin pababa sa pag takbo ko bilang alkalde!". *** Binigyan si Carmela ng Dalawang linggong palugit ng kanyang Amahin para isaayos ang lahat ng kanyang gamit papuntang New York. Nalaman nya rin sa kanyang Ama na naka delete na lahat ng CCTV footage sa Bar at kahit ano pang trace na makikita ang kanyang mukha. Kung pwede nga lang daw ipa patay ang lalaking naka one night stand nya ay gagawin ito ng kanyang ama para lang hindi maipag kalat na ang ampon na anak ng tumatakbong alkalde ay nakikipag harutan sa Bar. Hanggang ngayon ay wala pa rin syang maalala at ngayong araw nga ang flight nya papuntang New York. "Kung sana hindi nalang ako sumama kay Ate Pearlyn hindi 'to mangyayari..." Bulong nya sa sarili na may pag sisisi. Akala nya magiging okay na sila ni Ate nya Pearlyn kapag sumama sya sa kanya, baka tatanggapin na sya sa pamilya pero nag kakamali sya dahil alam nyang si Pearlyn ang may kagagawan ng lahat. "Kala ko pa naman ay gusto nya akong makasama sa kaarawan ko." Malungkot nyang dagdag. Agad syang napa takbo sa CR ng muli syang nakaramdam ng pagduduwal. Kahapon pa ng umaga nya ito nararamdaman na para bang bumabaliktad ang kanyang laman loob. Nahagip ng kanyang tingin ang kalendaryo kung saan naalala nyang Fertile sya ng may nangyari sa kanila ng hindi kilalang lalaki. Hanggang sa may napag tanto na sya. Binuksan nya ang Isang drawer at kinuha nya ang nakatagong pregnancy test na binili nya noon. Pinatakan nya yon nang sample ng kanyang Ihi. Pigil ang kanyang pag hinga habang ginagawa ang proseso. Malala ang tibok ng kanyang puso na para bang lalabas na sa kanyang dibdib sa kaba. Makalipas ang ilang minuto na pag hihintay nya sa resulta ay lumabas na ang kanyang kinakatakutan. "Dalawang linya..." Utal nya. Muli syang kumuha ng tatlong pregnancy test at ginawa ulit ang proseso pero lahat ng yon ay positive ang nilalabas na resulta. Nabitawan nya ang hawak na pregnancy test at naluluhang hinaplos ang kanyang tyan. Nagbunga ang Isang gabing pinag saluhan nila ng hindi nya kilalang lalaki. Ang tanong nya ngayon sa sarili ay sino ang Ama ng kanyang anak? At paano nya ito bubuhayin? Tiyak na kapag nalaman nang kanyang Ama amahan ang pag dadalang tao nya ay baka ipapatay sya nito o kaya naman ay ipalaglag ang kanyang anak. "Pasensya na Anak kung hindi kita kayang iharap sa mundong ito, h'wag kang mag aalala at gagawin ko ang lahat para protektahan ka at ibibigay ko sa'yo ang pagmamahal na kahit kailan man ay hindi ko naramdaman." Naluluha nyang wika habang marahan na hinahaplos ang kanyang maliit palang na tyan. Sa ngayon ay iiwan muna nila ang Pilipinas para sa ikabubuti nilang mag Ina."Wala pa rin bang lead?" Tanong ni Axcel kay Tristan. Isa sa mga kaibigan nyang mahilig mag imbestiga. Kasalukuyan silang nag lalaro ngayon ng Billiards sa loob ng Casino na pag mamay ari ni JohnRobert, isa sa kanilang mga kaibigan. Uminom ng Beer si Tristan bago mag salita at seryosong pumwesto habang tinatantsya sa kanyang mga mata ang bola. "Mahirap hanapin ang pinapahanap mo na ayaw mag pahanap Axcel" Malamig na sabi ni Tristan. Umusbong ang pagka irita kay Axcel. "What do you mean na hindi mo mahanap? Ganyan naba kahina ang mga koneksyon mo ngayon at wala ni isang lead ang pinapahanap ko sa'yo?""Bakit ba masyado kang obsessed? It's just a one night stand. Isang mainit lang na gabi ang nangyari sa inyong dalawa. Come on, Bro. There's a lot of fish in the sea ika nga nila-" Hindi natuloy ng kaibigan ang sasabihin ng mag salita sya. "Because she might carrying my child." Natigilan silang lahat sa sinabi nya. Ilang araw nya na iniisip na baka buntis ang Babae kaya gusto nya ito
Carmela's Point of View. Makalipas ang ilang taon ay napag desisyonan na naming umuwi dito sa Pilipinas ni Cody. Kasalukuyan na kaming nasa Apartment na uupahan naming mag Ina. Hindi ito kalakihan, sakto lang ito para sa aming dalawa at dahil na rin siguro kaunti lang ang gamit namin.Pinapanood ko si Cody habang nag lalaro. Hindi madali para sa akin na bumalik dito sa Pilipinas dahil natatakot akong malaman ito ng aking Daddy o kaya'y may ibang maka alam at maapektuhan nito ang pagiging politician nya. Ang huling naging balita ko lang sa pamilya namin ay hindi nanalong Mayor ang aking Ama dahil hindi raw hamak na mas malakas at madaming connections sa nakatataas ang nakalaban nya noong election. Ngayon ay nag fo focus nalang sila sa kanilang business na pabagsak na. Nawala ako sa pag iisip at nag tatakang tumingin sa Isang number na nag flash sa aking cellphone. Ang number na ito ay unsave kaya hindi ko alam kung sino ang tumatawag. Sinagot ko ito. "Hello?" Alanganin kong bungad s
Napako sa kinatatayuan si Carmela ng makarating sa mamahaling restaurant kung saan sila mag kikita ng kanyang ka blind date. Hindi nya na alam kung ilang minuto syang naka tayo sa labas at tinitignan nalang ang mga taong pumapasok sa loob. "Kaya mo 'to Carmela, para 'to sa inyong dalawa ng anak mo. Ginagawa mo ito para kay Arkin" Bulong nya sa sarili habang iniisip ang anak. Ngunit kabaliktaran ata nito na palakasin ang loob nya dahil mas lalo syang dinalaw ng kaba. Muli syang huminga ng malalim bago humakbang papasok sa restaurant. Sa isip nya ay tatapusin nya na lahat ngayong gabi dahil kung papatagalin lang nya ay mas lalo syang kakabahan. Naka suot sya ng maikling palda at revealing na damit na padala sa kanya ni Pearlyn. May kasama din itong mamahalin na shoulder Bag at mga alahas na tunay na ginto dahil kailangan nyang mag mukhang disente at mag mukhang Pearlyn talaga. Confident syang nag lakad. Ang suot nyang sandal na may mataas na takong ay gumagawa ng tunog sa bawat hakb
"What? Why so sudden?" Gulat na tanong ni Tristan kay Axcel ng sabihin nitong gusto nyang pakasalan ang naka blind date nyang Babae kagabi. "Because she's the only woman who can make me smile and laugh sa unang pag kikita palang". Mga salitang gusto nyang isagot na itinago nya nalang sa kanyang sarili. "She's so honest and one thing that I like about her is her confidence and how she speak her mind. Nagiging totoo sya sa sarili nya". Tipid nyang sagot. "Paano naman ang pinapahanap mong Babae?" "You can still continue finding her. I'll keep my promise that I'll invest at your company if you found her". Gusto lang malaman ni Axcel kung sino ang Babaeng naka one night stand nya noon at kung nasa maayos ba itong kalagayan ngayon .Nang sabihin nga ni Axcel ang magandang Balita kagabi sa kanyang Lolo ay agad nitong pina ayos ang venue ng kasal at simbahan. Muli nanaman syang napa ngiwi ng maalala nya ang sinabi ng Babae kagabi tungkol sa kanyang Lolo. "Siguro nga ay may Babae nang nak
Tonight was so magically unrealistic. Sa bilis ng pagtakbo ng oras, ngayong gabi ay naka suot na ng magarbong wedding gown si Carmela. Naka suot na rin ang kanyang belo sa ulo. Nanginginig ang kanyang buong katawan nang mag simula nang tumugtog ang paborito nyang kanta. Dream come true nga na lalakad sya sa kanyang kasal habang tumutugtog ang paborito nyang kanta, pero hindi naman ang kanyang Dream guy ang kanyang papakasalan. "Para kay Cody." Mahinang bulong nya para patatagin ang loob. Ang venue ng kanilang kasal ay sa malawak na hardin na punong puno nang magaganda at iba't ibang kulay ng mga bulaklak at halaman. Garden wedding ang theme ng kasal. Bawat detalyo ng kanilang kasal ay kuhang kuha sa kanyang gusto, parang fairytale na kahit kailan man ay hindi nya inaakalang magkaka totoo, parang Isang panaginip na gusto nyang magising at hindi. Maraming mga paro-paro na hindi magkamayaw sa paglipad sa liwanag na bilog na buwan. Kasabay ng mga ilaw na kumukutitap na parang mga bitwin
Pinapanood ni Carmela sa labas ng bintana ng sasakyan ang bawat daananang kanilang binabaybay. Ngayon ay uuwi sila sa mansion ng mga Mostrales. Nasisigurado nyang malapit na sila sa kanilang distinansyon nang matanaw sa hindi kalayuan ang malaking gate na may nakasulat na, "Mostrales De Familia". Kanina pa pinag mamasdan ni Axcel si Carmela na parang hindi ito mapakali sa kanyang kinauupuan at mistulang gusto na nitong bumaba ng sasakyan. Tumingin sa kanya si Carmela at nang mahuli syang naka tingin sa kanya ay tinaasan lamang sya nang kilay nang Babae. Palihim na napangiti si Axcel sa inasta ni Carmela. "Kita mo nga naman ang Babaeng ito. Matapos ko syang matiklop kagabi ay may lakas pa syang sungitan ako". Ani nya sa kanyang isip. Nang magising nga sila kaninang umaga matapos ang mainit at mapusok na pag sasalo nila kagabi ay halos ibato na ni Carmela ang bed lamp kay Axcel. Hindi rin sya pinapansin nang Babae nang asarin nya ito dahil naalala ni Axcel ang mga pinag sasabi ni Car
Sa dami nang mga Babaeng obsess sa mga branded na bagay tiyak na hindi lang sya ang may panty na ganoon kahit limited edition pa yon na tawagin."Syaka come on Carmela! Hindi mo pag mamay ari ang mundo para ikaw lang ang taong meron sa Isang bagay. Tignan mo naman ang lalaking pinakasalan mo at pinanganak na may gintong kutsyara sa bibig. Kulang na nga ay isusubo na ang ginto sa lalaking yon eh!" Pag kukumbinsi nya sa kanyang sarili. Kagabi nga ay tabi silang dalawa nang lalaki matulog pero hindi nya mahalintana ang pagiging uncomfortable dahil lumilipad ang kanyang isipan na baka si Axcel nga ang Ama ni Cody. Pero napaka imposible naman nang kanyang mga iniisip dahil may mga taong mag kakamukha pero hindi naman mag ka ano-ano. Siguro ay sinwerte lang sya na gwapo ang anak or dahil siguro gwapo din ang kanyang Ama na hindi nya kilala. "Ewan ko ba sayo Carmela at kung ano anong pumapasok sa utak mo! Focus ka lang sa mga pwede mong gawin ngayon para kaayawan ka nang lalaki!" Sita nya
Naunang pumasok sa loob nang Mansion si Axcel na may hindi maipintang mukha gawa ng pag aalala na napalitan nang galit na kalaunan napalitan din ng hiya matapos nyang pag selosan ang kaibigan. Sa likudan naman nya ay si Carmela na hanggang ngayon ay naka ngiti matapos mapagtantu kung bakit ganoon ang reaksyon ni Axcel. "There you are! We're worried sick Pearlyn. Ang akala namin ay nawawala ka so we conduct a search and rescue to find you. Thank goodness and you're all right". Nag aalalang dalo sa kanya ni Mama Aegin. Hinawakan sya sa kamay nang kanyang mother in law habang sinusuri sya mula ulo hanggang paa. Nang makita nito ang sugat sa kanyang paa, gumuhit ang nag aalalang Mukha ng matanda. "Ayo-s lang po ako". Utal na sabi ni Carmela. Inunahan nya na magsalita si Aegin dahil hindi naman malalim ang kanyang galos. Walang wala nga ang sugat nya ngayon sa sugat nya noong nag hahabulan sila ni Cody sa New York. Kumbaga normal lang na galos ang natamo nya ngayon. Napatingin sya sa g
Kumuha ng ice si Carmela sa ref at inilagay ito sa kanyang eyebags."Ano ba ang nangyari sayo, Hija... Umiyak ka nanaman ba dahil napanaginipan mo si Cody?" Usisa sa kanya ni Nanay Emilda. Abala sila ngayon sa pag lalagay sa plato ng kanilang mga niluto. Tumingin si Carmela sa reflection nya sa ref, hanggang ngayon namamaga pa rin ang kanyang mata mula sa sumbatan nilang dalawa ni Axcel kagabi. Malusog ang kanyang eyebags. Paano ba naman at mga alas tres na sya ng madaling araw nakatulog tapos babangon pa ng 5:30 para tumulong sa pag luluto. "Opo" tipid nyang sagot. Alam na kasi ni Nanay Emilda na sa tuwing binibisita sya ng anak sa panaginip ay umiiyak sya, pero ngayon iba ang dahilan. Lumungkot ang mukha ng matanda, "Baka kasi kailangan mo na ring umusad... kung nahihirapan ka ngayon, tiyak na mas lalong nahihirapan ang anak mong tumawid sa kabilang buhay. Kailangan mong ipakitang maayos kana Carmela..." Tama ang sinabi ni Nanay Emilda, kailangan nya nang tanggapin ang mga nangy
Halos ipako na ni Carmela ang kanyang sarili sa upuan ng sasakyan. Kanina pa nanginginig ang kanyang tuhod simula ng maka alis sila sa restaurant. Hindi naman mukhang nag bibiro si Axcel sa kanyang sinabi. "Ano ba Carmela! Ilang beses nyo nang ginawa ang bagay na 'yon" pag sasabi nya sa kanyang sarili. Ngunit kahit ilang beses na nilang ginawa ang bagay na 'yon. Kakaiba ang kanilang sitwasyon ngayon kaya parang hindi nya na kayang gawin kasama ang lalaki."Hihintayin mo bang buhatin kita para lumabas ka jan?" May pag uutos sa boses ng lalaki. Hindi nya na namalayang kanina pa sila nakarating sa Mansion at heto pinag buksan pa sya ng Asawa ng pintuan. Salubong ang makapal na kilay nito. "Ah... eh" wala syang masabi na mas lalong ikina inis ng lalaki. "Kung gusto mong matulog dito sa sasakyan, then so be it..." Muli na sana nyang isasara ang pintuan ng napag desisyon na ni Carmela na lumabas, "lalabas din pala eh" bulong nya na may halong pang rereklamo. Pumasok na sila sa loob ng M
Humahangos syang binuksan ang pintuan ng opisina ni Axcel, nag aalala ang tingin ng Promises na naka baling sa kanya. Naglakad sya paloob halos matapilok na sya dahil sa pag mamadali. Ibinaba nya ang mga kape sa lamesahan, tagaktak ang kanyang pawis. "Oh bakit ngayon ka lang!?" Galit na si Axcel, as if hindi sya ang salarin sa pag babayad ng mga katabing coffeeshop para mag sara ngayong araw. Hindi lang 'yon dahil sya rin ang dahilan kung bakit hindi umaandar ang elevator dahilan kung bakit mas lalo pang naramdaman ni Carmela ang pagod dahil sa hagdanan sya dumaan, e nasa pinaka taas na palapag pa naman ang opisina ng Lalaki. "Wala kasi akong mabilhan na malapitang coffee shop kaya sa kabilang bayan pa ako napadpad. Hindi rin gumagana ang elevator kaya mas lalo akong natagalan dahil dumaan ako sa hagdanan" pinunasan nya ang kanyang pawis. Sumasabay pa sa kanyang nararamdaman ang pag ikot ng mundo sa hilo dahil wala syang tulog kasabay ng pagkalam ng sikmura dahil wala pang kain si
Nag aalalang napa tingin si Hanz sa kanyang wrist watch, "It's been 30 minutes pero wala pa rin si Carmela, ayos lang kaya sya?" Natawa si Axcel habang pinag lalaruan ang ballpen, "nagsisimula palang ako pero interesting na".Natigilan sila sa pag babasa ng mga nasa papel. May mini meeting sila ngayong mag ka kaibigan para sa business collaboration nila, napag isipan kasi nilang mag tayo ng business na nakapangalan sa kanila. They will call it, "The Promises house" kung saan ito ay isang engrandeng hotel sa isang Private na Isla na kanilang bibilhin. "What do you mean?" Usisa ni Harvey. Gumuhit ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi, "pinasara ko ang mga malalapit na coffee shop."Nahulog ang panga nilang lahat sa narinig. Talaga ngang tuluyang naging demonyo ang kanilang kaibigan dahil ang coffeeshop na paniguradong bukas ay sa kabilang bayan pa. "Kumusta na kaya sya? mukhang mainit pa naman sa labas..." Tumingin sya sa window glass at natawa ng makitang mukhang nakakapaso ang in
"Oh, saan kayo pupunta?" Takang tanong ni Mama Aegin nang makasalubong nila ang matanda sa Sala. Sa likod nya ay si Pearlyn na nakatingin sa kanilang dalawa ni Axcel at sa madiin na pagkakahawak sa kanya ng lalaki.Matapos nyang magpalit kanina ay agad syang kinalakadkad ng lalaki palabas ng maids quarter para isama sya sa kompanya."Isasama ko sya sa kompanya" tipid na sagot ng anak. Nanlaki ang mata ng matanda, "At bakit mo sya isasama Axcel? H'wag mo sabihing mas gugustuhin mong kasama ang mapag panggap na yan kesa sa tunay mong Asawa!?" "Bakit may sinabi ba akong mag de date kami sa kompanya?" Pilit pa ring nagpupumiglas si Carmela mula sa pag kakahawak ng Asawa pero kada ginagawa nya yon at sya namang mas lalong pag diin ng pagkakahawak nito. Nagbago ang ekspresyon ngayon ng Ina ng lalaki, "Hindi ba pwedeng si Pearlyn ang kasama mo ngayong araw, kararating nya lang kahapon ngunit sa halip na sya ang tinututukan mo ngayon e..." Tumingin si Mama Aegin sa kanya ng may pandidiri s
MAGIISANG LINGGO na matapos ang bangungot na nangyari sa buhay ni Axcel at Carmela. Kauuwi lang ni Carmela galing sa sementeryo. Binisita nya si Cody upang tignan na rin kung maayos na ang lapida nito. Hanggang ngayon ay sariwa pa rin ang sugat sa kanyang puso, parang kahapon lang ito nangyari at lagi nya pa ring hinahanap ang presensya ng anak. Papasok na sya sa loob ng Mansion ng bigla syang matigil ng makita ang kanyang Ate Pearlyn na nakikipag beso kay Mama Aegin. Lumipat ang kanyang tingin sa maletang naka hilera at kasalukuyang tinataas ngayon ng mga katulong. Dito na ba titira ang kapatid? Saan ito mag kwa-kwarto? Ibig bang sabihin nito ay aalis na sya sa Mansion? Alam ba ito ni Axcel? Sunod sunod na katanungan sa kanyang isip. "Welcome sa Mostrales Dela Familia Mansion..." Masayang bati sa kanya ni Mama Aegin, kumawala sila sa pag kakayakap, "I'm glad na ang totoong Pearlyn na ang naka tayo ngayon sa aking harapan. Napaka ganda mo at mas may class kapang tignan kesa sa nag
"Anong ibig mong sabihin na nakatakas ang driver!? Hanapin mo sya ngayon din!" Bulyaw ni Axcel kay Tristan sa kabilang linya."I'm currently finding it pero wala talaga eh, deleted ang lahat, parang may makapangyarihang nag ko cover up sa kanya..." Kabadong sagot ni Tristan. Dahil sa sagot na yon, naitapon ng lalaki ang hawak nyang baso na may lamang beer. Tumunog ito ng malakas dahil sa pagka basag, napa tayo sya na nang gigigil."Listen to me. I won't let that punk get away kung kailangang bali baliktarin ang Mundo at halughugin sya. Gawin mo! Kapag nahanap mo ang gunggong na 'yon iharap mo sya sakin..." Dinampot nya ang bote ng beer sa kanyang office table at binato ito sa kanyang pintuan. Ang sekretarya nyang dapat na papasok sa office ay natakot ng marinig ang malakas na pagka basag ng kung ano. "At baka makapatay na ako ng tao. He just killed my Son, Tristan. I want him now, iharap nyo sakin ang bwisit na yan!" Nang gagalaiti nyang utos. Namumula na ngayon ang kanyang mata. Nan
"A-asan ang anak ko?" Nanginginig na tanong ni Carmela habang tumatakbo papunta sa emergency room ng hospital.Sa hindi kalayuan makikita nyang kumakaripas din ng takbo si Doctor Jaren habang nag mamadaling sinusuot ang surgical mask. Nang malaman ng lalaking itatakbo si Cody sa hospital mula sa isang nurse na naka sakay sa ambulansya at kritikal ang kondisyon ng Bata, kahit day off nito ay nag mamadali syang pinaharurot ang kanyang sasakyan, sya lang din kasi ang nag iisang doctor sa Emergency room na magaling kaya hindi nya gustong ipagkatiwala sa ibang doctor si Cody. Nagkasalubong silang dalawa sa main door, magsasalita na sana sya ng bigla syang unahan ng Binata habang sinusuot ang isang gloves. "Wait for us here, hindi ka pwedeng pumasok sa loob. I will do my best." Agad na itong pumasok sa loob."Jusko" takot na utal ni Carmela habang umiiyak. Napahilamos na sya gamit ang kanyang palad sa mukha. Sinubukan nyang pakalmahin ang kanyang sarili pero parang sa tuwing ginagawa nya
"Pearlyn, hello?? Ayos kalang ba? Kanina pa kita tinatawag." Kung hindi pa sya nilapitan ni Janeth tiyak na hindi pa sya babalik sa kanyang huwisyo. Hindi nya pa rin tinataggal ang paningin sa tatlong unexpected guess. Bakit nandito ngayon si Pearlyn at ang kanilang magulang? Paniguradong alam na nila ang pag papanggap na kanyang ginagawa dahil may lakas na ng loob si Pearlyn na iharap dito ang dalawang matanda. Nagtama ang tingin nila ni Papa Ronald, bakas sa mata nito ang gulat ng makita sya at kalaunang napalitan ng dinadalang kapangyarihan na mapanganib dahilan ng pagtayuan ng kanyang balahibo sa katawan, nakakaramdam na sya ngayon ng lubusang takot sa tingin na yon. "A-h ano nga pala ulit ang sinasabi mo?" Muli nyang tanong dahil kahit nag salita na si Janeth ay wala pa ring pumasok sa kanyang utak dahil iniisip nya ang magulang at ang maaring mangyari ngayong araw. "Ang sabi ko mag sisimula na tayo kapag lumabas na sa mansion si Axcel" tumango nalang sya sa sinasabi ni Jan