Tonight was so magically unrealistic. Sa bilis ng pagtakbo ng oras, ngayong gabi ay naka suot na ng magarbong wedding gown si Carmela. Naka suot na rin ang kanyang belo sa ulo. Nanginginig ang kanyang buong katawan nang mag simula nang tumugtog ang paborito nyang kanta. Dream come true nga na lalakad sya sa kanyang kasal habang tumutugtog ang paborito nyang kanta, pero hindi naman ang kanyang Dream guy ang kanyang papakasalan.
"Para kay Cody." Mahinang bulong nya para patatagin ang loob. Ang venue ng kanilang kasal ay sa malawak na hardin na punong puno nang magaganda at iba't ibang kulay ng mga bulaklak at halaman. Garden wedding ang theme ng kasal. Bawat detalyo ng kanilang kasal ay kuhang kuha sa kanyang gusto, parang fairytale na kahit kailan man ay hindi nya inaakalang magkaka totoo, parang Isang panaginip na gusto nyang magising at hindi. Maraming mga paro-paro na hindi magkamayaw sa paglipad sa liwanag na bilog na buwan. Kasabay ng mga ilaw na kumukutitap na parang mga bitwin. Dahan dahang nag bukas ang makapal na kurtina. Lahat ng tao ay napa tingin sa kanyang gawi. Planado na ang lahat. Hindi ipinag bigay alam ni Pearlyn ang tungkol sa kasa sa kanilang mga kakilala kaya wala ni isang dumalo, pati na rin ang kanyang foster parents kung kaya'y wala syang kasamang nag lalakad ngayon. Sa bawat hakbang na kanyang ginagawa ay ang rinig nyang pag singhap at bulungan ng mga kababaihan na kanyang nilalagpasan. Hindi nya tinatanggal ang tingin kay Axcel na hindi makapaniwalang naka tingin din sa kanya. Ganito pala ang pakiramdam ng ikinakasal, hindi nya maipaliwanag ang kanyang emosyon na naiiyak sya sa tuwa. Hindi nya rin alam kung bakit parang kakaiba ngayon ang lalaki, hindi dahil sa pananamit nito, hindi rin dahil sa uri ng tingin na iginagawad sa kanya. Kundi sa pagmamahal na nakikita nyang nag uumapaw. Pwede kayang mahalin ang Isang tao na dalawang araw mo lang nakilala? Nabibingi sya sa lakas ng tibok ng kanyang puso. Hindi nya na iniinda ang mga taong naka tingin sa kanya, tanging si Axcel lang ang kanyang nakikita. Nang malapit na sya kay Axcel ay para syang sinampal sa narinig sa Isang kaibigan ng Lalaki. "H'wag kang mag back out ha. Mahigit ilang million ang nagastos nang kaibigan naming talbos ng labanos para sa kasal na ito. Hindi pa sya nag babayad ng utang nya sa'kin na isang tray nang itlog". Mahinang ani ni Neil. Natawa sya sa sinabi nito. So, sinabi ni Axcel ang tinawag nya sa lalaki noong nag blind date sila? Napa tingin si Carmela sa iba pang kasama ni Neil na alam nyang kaibigan ni Axcel. Lahat sila ay naka suot ng suit at name tag. Mas lalong lumawak ang kanyang ngiti dahil sila lang ang may suot na name tag na parang mga Batang pumasok lang sa 1st day of school. Ang isa pa nga sa kanila na nag ngangalang Clarence ay may hairband na may maliit na banner na, "anakan mo ako Axcel". "I totally agree, pero kung hindi kana kayang buhayin ni Axcel. Pwede kang lumapit sakin at ako na ang mag aasikaso ng divorce paper n'yo". Sabat naman ni Hanz. Natawa nalang sya sa mga kalokohan nila. Habang si Axcel naman ay masamang naka tingin sa mga asungot nyang kaibigan. Kulang nalang ay mag liyab sya sa galit dahil bakit nila pinapangiti ang kanyang bride. Nangingisay na sya sa selos at gusto nya nang hatakin si Carmela sa harap ng pare at halikan ito kaagad. Makatagpo lang talaga sila ng mga Babaeng mag titiklop sa kanila ay papatayin nya ang mga kaibigan sa selos. Lintik lang ang walang ganti. Nang makarating na si Carmela sa harap ni Axcel ay agad sumalubong sa kanya ang Ina ng lalaki para b****o sa likod nya ay ang Tatay naman ni Axcel na seryosong tinanguan lang sya. Bata pa sya tignan pero matapang ang awra nang Ina ni Axcel na para bang hindi sya gusto nito para sa kanyang anak. Nalusaw ang mga nasa isip nya nang ngumiti sa kanya ang kanyang mother in law. "I promise that my son will fully take care of you, Pearlyn. He will be a great husband and a wonderful father if you'll grant him tonight." Excited na sabi at kindat nang Matanda. Oo nga pala at honeymoon ang mangyayari pagka katapos ng kasal na ito. Nawala ang kanyang pag iisip ng mag salita si Tristan na naka tayo sa tabi ni Axcel, sya ang best man sa kasal nilang dalawa. "I'm jealous of you. Ikaw ang pinakasalan nang aking pinakamamahal na kaibigan. Ako sana ang lumalakad ngayon na naka suot nang wedding gown. Buti nalang at dumating ka sa Buhay nya para hindi nya na ako guluhin. Sana lang ay bigyan mo na sya nang triplets na anak para maging full time husband and father na sya at ako na ang number 1 na pinakamayaman sa buong Asia... And don't worry kung sawa kana sa kanya, ako na ang pakasalan mo-" Hindi naituloy ni Tristan ang sinasabi nya nang sikuhin sya nang malakas ni Axcel sa kanyang tyan. Napahawak dun si Tristan at mamula mula sa sakit. "Shut up and just take your sit" Matigas na utos sa kanya ni Axcel na nag babanta. Tumatawa namang sinunod sya ni Tristan. Lumapit sa kanya si Axcel. Ngayon ay parang kakawala na ang kanyang puso. Parang may kuryenteng dumapo sa kanyang kamay nang hawakan sya nito upang igaya sa harap ni Father. Huminga sya nang malalim. Namamawis na ang kanyang kamay. "Don't be nervous, pati ako nahahawaan sa kaba mo, Asawa ko". Nabinggi ata sya sa huling sinabi nito. 'Asawa ko?' jusko, dati lang ay halos nandidiri sya sa mga taong ganyan ang tawagan. Ngayon ay kinikilig na sya. Naging mabilis ang mga pangyayari at hindi nya na narinig sa kaba ang pag lecture ni Father tungkol sa pag aasawa. Ngayon ay nakaharap na sya kay Axcel habang sinasabi nito ang kanyang vow. "It wasn't long enough since we 1st meet. The day I first laid my eyes on you that was the moment I said to my self, "I knew you're the one". It may seem unrealistic at gasgas na ang linyahang ito. I swear to my heart, naramdaman ko ito. No other girls make me feel this way just like you do. You're very honest and straightforward. Isa sa mga nagustuhan ko sa'yo talagang sinwerte pa ako at may freebies pang kagandahan. You have a cute smile and a bubbly personality that makes me want to spend my whole life with you until my very last breath." Punong puno nang emosyon ang bawat bigkas ni Axcel sa mga salita. Habang pina pakinggan ito ni Carmela ay ang pamumuo naman nang kanyang luha. Pinipigilan nya ang sarili sa pag iyak. "Pearlyn..." Tila nabasag ang puso ni Carmela sa narinig dahil hindi sya si Pearlyn. Isa lang syang hamak na Babaeng nag papanggap para sa pera. "I will promise that I'll be a good husband and a father. I'm so confident that I'm the missing half of your life like a puzzle that fits perfectly in your life. I will protect you... our family. I will cherish you, I will love you, till death do us part. Hanggang sa mga panahong hindi tayo nag kaka iintindihan, hindi kita iiwan bagkos ay papalawakin ng aking puso ang pag iintindi sayo. Sa panahong sa tingin mo wala nang pag mamahal, mas lalo pa kitang mamahalin. Ikaw lang, kung may pangalawa ay mga anak na natin. I only want to love a one woman and spend my whole life with her, and that's you my Baby." Hindi na napigilan ni Carmela ang pag buhos ng kanyang luha. Sa kanyang isip-isip ay "Kaya mo ba akong mahalin at intindihin kapag nalaman mong hindi ako si Pearlyn? At kahit kailan ay hindi sya magiging ako?". Naging emosyonal din ang mga kaibigan ni Axcel na naririnig nyang sumisinghap habang pinapanood silang dalawa. Matapos ang pag sabi nila nang "I do". At pag suot ng singsing sa isa't isa. Dahan dahan nang tinanggal ni Axcel ang belo sa kanyang ulo. "I will now pronounce you as a husband and wife. You may now kiss the bride". Sumabay sa kabog ng kanyang puso ang hiyawan ng mga tao. Nanghihina ang kanyang tuhod nang unti unting mag lapit ang kanilang mukha. Ilang pulgada nalang ang layo ay napa pikit sya. Axcel smirk. Ilang minuto ang lumipas ay hindi nya naramdaman ang mga labi ng lalaki sa kanyang labi. Unti unti nyang idinilat ang kanyang mata hanggang sa naramdaman nya ang halik ni Axcel sa kanyang nuo. "Don't worry Baby. I will devore your lips later." ****Part 2**** Pinapakiramdaman ni Carmela ang lamig nang hangin na yumayakap sa kanya. Kasalukuyan na sila ngayong nasa iisang kwarto ng hotel. Nag papahangin sya ngayon sa balcony habang si Axcel ay nasa loob ng CR upang mag shower. Na mi miss nya na ang kanyang anak. Sana lang ay maayos ang kalagayan nito sa hospital. Ang bilis ng mga pangyayari hindi na rin ma proseso ng kanyang utak ang mga kaganapan sa kanilang Buhay. Halos mapa sigaw sya sa gulat nang biglang may mainit na yumakap sa kanyang likudan. "Mukhang malalim ang iniisip mo ngayon." Dahil sa init nang hiningang bulong ng lalaki ay nakiliti ang kanyang tenga. Napahawak sya sa dibdib na hanggang ngayon ay nag hahabol hininga pa rin gawa ng gulat. "Noong una ay confident ka..." Ayan nanaman sya nag sisimula nanaman sya sa mapag laro nyang ngiti. "Bakit ngayon para kang tigreng naging pusa dahil sa amo". Napahawak sya sa kanyang leeg. Siguro kapag ganoon ulit ang mga inaakto nya ay agad syang aayawan ng lalaki! Tama at dahil don ay gusto na sya nitong i-divorce at makakasama nya na muli ang anak! Hinarap nya si Axcel at pinulupot ni Carmela ang kanyang braso sa leeg ng lalaki na parang malungkot sya. "Na mi miss ko lang ang init na yakap ng aking mga Lalaki". Umigting ang panga ni Axcel sa narinig. Dumilim ang mga nito at tila nag babanta. "Ayan na Carmela! Nakuha mo na ang kiliti nya paniguradong kapag katapos nang ilang linggo ay mag fa file na sya ng divorce!" Sa isip isip nya. Hindi pa huli ang lahat, pwede pa syang ayawan ng lalaki at yon ang gagawin nya. Mapag laro syang ngumiti. "Siguro ngayong gabi ay kasama ko na si Javin at nakaka Ilan na kami ngayon". Ang kanyang tono ay parang nang hihinayang. Sa lahat pa talaga nang pangalan na lalabas sa kanyang bibig ay pangalan pa ng kanyang ex! Wala naman na syang ibang kakilalang lalaki dahil mailap sya sa mga ito. Ni ultimo kaibigan nga ay wala sya. Axcel smirk. Iba na ang awra nya ngayon na parang galit na ito sa kanya. Mag sasalita sana sya muli nang bigla nya nalang maramdaman ang mainit na bibig nang lalaki. Mapusok ang halik na iginagawad sa kanya. Nanlalaki ang kanyang mga mata nang maramdaman nya ang dila nitong pilit na pumapasok sa kanyang bibig. Hindi nya alam kung hihigpitan nya ba ang paghawak sa leeg ng lalaki o kaya naman ay itutulak nya ito palayo. Hanggang sa tuluyan nang nakapasok sa kanyang dila. Ramdam nya ang pag angat nya sa sahig, buhat buhat na sya nang lalaki. Napa ungol sya nang kagatin ni Axcel ang kanyang labi. Hindi na namalayan ni Carmela na naka higa na sya sa malambot na kama at nakaibabaw sa kanya ang lalaki. Hinahalikan na sya nito pababa sa kanyang leeg at sa kanyang cleavage. Gusto nyang manlaban pero gusto rin nang kanyang katawan ang ginagawa sa kanya ni Axcel. Tumigil si Axcel sa kanyang ginagawa. Hinihingal na silang pareho. "Nothing's come for free. Nag pakasal tayo para mag merge ang business nang pamilya natin. Syaka wala naman masama kung gagawin natin ito at hindi ba't expert kana dito?" Mariin ang huling talagang sinabi ng lalaki habang tinatanggal ang kanyang belt. May takot sa mga mata ni Carmela. Oo nga't may experience na sya sa Isang lalaking hindi nya kakilala pero wala sa usapan nila ng kanyang kapatid ang ganitong bagay! At syaka isa pa biro lang naman ang mga sinasabi nya sa lalaki na may iba pa syang lalaki. Kung meron man ay si Cody yon dahil ang anak lang ang mahalagang lalaki ngayon sa Buhay nya. Mag sasalita sana sya nang maunahan sya ni Axcel. "I'm gonna make you my Bed warmer." Wala nang saplot ngayon si Axcel. Halos umatras ang kanyang legs nang makita ang kalalakihan nito. Mataba, malaki, matigas, maugat, at tuwid ang tayong naka tingin sa kanya. Halos mapa mura sya sa nakikita. Paano nag e exist ang ganoon kalaking alaga?! Umalingawngaw sa silid ang paos na halakhak ni Axcel. "Teka lang naman-" Hindi pa sya nakakabawi nang muling umibabaw si Axcel sa kanya. Pinipigilan syang gumalaw. Nanlalaban sya pero sadyang malakas ang lalaki. Marahas sya nitong hinalikan. Ang malapad din nitong kamay ay nag lalaro sa dalawa nitong bundok. Narinig nya nalang ang pagka punit nang kanyang damit at ang mainit nitong bunganga sa kanyang Isang bundok. Wala na rin syang pants at panty, expose na expose na ang kanyang katawan ngayon. "You're my Bed Warmer, Pearlyn." Bulong nito sa kanya. Nakiliti sya nang hawakan ng lalaki ang kanyang pagka Babae tanging pag ungol nalang ang kanyang nagagawa. "So wet". "Ahh~" Ungol nya na musika sa Tenga ng lalaki. Naramdaman nalang ni Carmela ang unti unting pag pasok ng kalalakihan ni Axcel sa kanya. "Damn! You're so tight. Akala ko ba ay hindi kana Virgin" Masakit parang may napupunit, nasasaktan si Carmela. Hindi na sya virgin pero hindi nya rin inaakala na magiging masikip sya muli na parang birhen. "I want us to have a baby, I want you to be mine. All mine. Forget all the boys that you've dated before and spend all of your life with me." Nahihirapang wika ni Axcel habang marahang gumagalaw. "In exchange sa kompanya natin. I want a heirs, bigyan mo ako ng taga pag mana. Don't worry I'll be a better husband and a better father for our family." Pahabol nyang sabi habang mabilis nang gumagalaw sa loob nya. Naluha si Carmela sa sinabi ni Axcel. "Our family", sariling pamilya, ganito pala kasayang marinig na magkakaroon sila ng sariling pamilya. Sariling pamilya sa Isang lalaki na Isang beses nya lang nakilala pero napa tibok na ang kanyang puso.Pinapanood ni Carmela sa labas ng bintana ng sasakyan ang bawat daananang kanilang binabaybay. Ngayon ay uuwi sila sa mansion ng mga Mostrales. Nasisigurado nyang malapit na sila sa kanilang distinansyon nang matanaw sa hindi kalayuan ang malaking gate na may nakasulat na, "Mostrales De Familia". Kanina pa pinag mamasdan ni Axcel si Carmela na parang hindi ito mapakali sa kanyang kinauupuan at mistulang gusto na nitong bumaba ng sasakyan. Tumingin sa kanya si Carmela at nang mahuli syang naka tingin sa kanya ay tinaasan lamang sya nang kilay nang Babae. Palihim na napangiti si Axcel sa inasta ni Carmela. "Kita mo nga naman ang Babaeng ito. Matapos ko syang matiklop kagabi ay may lakas pa syang sungitan ako". Ani nya sa kanyang isip. Nang magising nga sila kaninang umaga matapos ang mainit at mapusok na pag sasalo nila kagabi ay halos ibato na ni Carmela ang bed lamp kay Axcel. Hindi rin sya pinapansin nang Babae nang asarin nya ito dahil naalala ni Axcel ang mga pinag sasabi ni Car
Sa dami nang mga Babaeng obsess sa mga branded na bagay tiyak na hindi lang sya ang may panty na ganoon kahit limited edition pa yon na tawagin."Syaka come on Carmela! Hindi mo pag mamay ari ang mundo para ikaw lang ang taong meron sa Isang bagay. Tignan mo naman ang lalaking pinakasalan mo at pinanganak na may gintong kutsyara sa bibig. Kulang na nga ay isusubo na ang ginto sa lalaking yon eh!" Pag kukumbinsi nya sa kanyang sarili. Kagabi nga ay tabi silang dalawa nang lalaki matulog pero hindi nya mahalintana ang pagiging uncomfortable dahil lumilipad ang kanyang isipan na baka si Axcel nga ang Ama ni Cody. Pero napaka imposible naman nang kanyang mga iniisip dahil may mga taong mag kakamukha pero hindi naman mag ka ano-ano. Siguro ay sinwerte lang sya na gwapo ang anak or dahil siguro gwapo din ang kanyang Ama na hindi nya kilala. "Ewan ko ba sayo Carmela at kung ano anong pumapasok sa utak mo! Focus ka lang sa mga pwede mong gawin ngayon para kaayawan ka nang lalaki!" Sita nya
Naunang pumasok sa loob nang Mansion si Axcel na may hindi maipintang mukha gawa ng pag aalala na napalitan nang galit na kalaunan napalitan din ng hiya matapos nyang pag selosan ang kaibigan. Sa likudan naman nya ay si Carmela na hanggang ngayon ay naka ngiti matapos mapagtantu kung bakit ganoon ang reaksyon ni Axcel. "There you are! We're worried sick Pearlyn. Ang akala namin ay nawawala ka so we conduct a search and rescue to find you. Thank goodness and you're all right". Nag aalalang dalo sa kanya ni Mama Aegin. Hinawakan sya sa kamay nang kanyang mother in law habang sinusuri sya mula ulo hanggang paa. Nang makita nito ang sugat sa kanyang paa, gumuhit ang nag aalalang Mukha ng matanda. "Ayo-s lang po ako". Utal na sabi ni Carmela. Inunahan nya na magsalita si Aegin dahil hindi naman malalim ang kanyang galos. Walang wala nga ang sugat nya ngayon sa sugat nya noong nag hahabulan sila ni Cody sa New York. Kumbaga normal lang na galos ang natamo nya ngayon. Napatingin sya sa g
"Baby..." Unti unting minulat ni Carmela ang kanyang mata mula sa pang gigising sa kanya ni Axcel. Mula sa naniningkit nyang mga mata. Agad itong nanlaki nang makita ang hubad na katawan ni Axcel. Agad syang napa upo sa gulat ngunit mas lalo syang nagulat nang yumakap sa kanyang hubad na katawan ang malamig na hangin nang Aircon. Dali dali nyang dinampot ang kumot upang takpan ang kanyang katawan. "You're so silly wifey, don't worry nakita ko naman na ang mga tinatago mo" Natatawa at mapang asar na wika ni Axcel.Tumayo ang lalaki at halos hugasan na ni Carmela ang kanyang eye balls nang alcohol nang makita ang manoy nang lalaki na hindi na buhay. Namula si Cheska at naiinis na kinuha ang unan sa kanyang tabi at binato ito sa Ari ni Axcel. "What the hell-" He uttered due to shocked. "Mag pants ka nga! Magkaroon ka naman nang kahit katiting bakas nang hiya sa katawan. Hindi yong layaw mo lang ang sinusunod mo!" Reklamo nya pero hindi nya naman magawang tanggalin ang kanyang tingin
Akala nya iba ang pamilya nang mga Mostrales sa mga matapobreng pamilya gaya nang kanyang kinalakihan. Ngunit nag kakamali sya, dahil pare pareho lang pala sila. Parehong mayaman at sariling resputasyon ang iniisip. Hindi nya tuloy kayang pigilan ang kanyang sarili na mag tanong, "Bakit kapag mayaman ok lang na gawin ang mga bagay na mali? pero kapag mahihirap ang gumagawa nang mga bagay na ganoon ay mas napapamukha sa kanilang masama silang tao?"Kung pwede lang sigurong sumagot ang hangin ay sasagot ito. Mas nararamdaman tuloy ni Carmela ang pang liliit sa kanyang sarili. Minumulto na sya nang kalungkutan at na mi miss nya na ang kanyang anak. Sa tuwing nakakaramdam sya nang lungkot ang madalas nya lang kaagapay ay ang kanyang anak dahil si Cody ang source nang kanyang lakas. Literal na nga na sa mga katulad nyang Ina ang kanilang primary source of motivation para mag patuloy ay ang pamilya. Ngunit sa lagay nya, si Cody lang ang kaya nyang tawaging pamilya. Kasalukuyan syang nasa
Hindi kaagad nakapag salita si Carmela sa narinig... Alam na nang matanda na sya si Carmela at hindi si Pearlyn? Hindi sya makapag salita dahil sa sarit saring emosyon na kanyang nararamdaman. Papaano na sya ngayon? Nahuli na sya? Ano nalang ang mararamdaman ni Axcel kapag nalaman nya ang totoo? Hindi 'to maari... at bakit si Axcel pa ang kanyang iniisip sa mga oras na 'to at hindi ang kanyang kalagayan. Pinaikutan sya nang matanda. Napa pikit si Carmela nang huminto si Gramps sa kanyang likudan. Ramdam nya ang bawat bigat nang hininga nito. "Simula nong unang nag panggap ka bilang ang iyong kapatid..." Huminto ito sa pag sasalita kasabay nang pag pigil nya sa pag hinga. "Alam na alam ko na ang pag papanggap na ginagawa mo. Alam ko ang mga impormasyon sayo mula ulo hanggang paa. Nakakapag taka lang.... dahil nung pina imbestigahan kita may mga butal na impormasyon. Gaya nalang ng kung sino ang Tatay nang anak mo"Hindi sya nakapag salita dahil kahit mismo sya ay hindi nya kilala ang
GRAMPS POINT OF VIEW: Something is fishy. Nakakapag taka. Hindi na co accident ang mga pang yayari. Pasikat na ang araw pero hindi ko pa rin makuha ang tulog ko at kanina pa ako nag iisip isip. "This is the only way to know the truth". Bulong ko habang pinag mamasdan ang hibla ng buhok na pasimple kong kinuha kay Cody ng haplusin ko ang kanyang ulo. Kanina nga ay para akong naka kita nang multo at napabalik sa nakaraan noong inaalagaan ko si Axcel dahil pareho sila ng resemblance. Noong mga nakaraang Araw ay pina imbestigahan ko sya. Oo at alam kong sya ang foster daughter ng Ejercito Family pero nakakapag taka lang na nag papanggap sya bilang si Pearlyn. Tama lang ang ginawa kong pa imbestigahan sya dahil maski si Pedro ay hindi nito alam na may anak na ang kanyang Apo. Nang umalis ito nang Bansa ay wala na silang naging koneksyon kaya naman masaya ang aking kaibigan nang malaman nyang nag balik na si Carmela sa Pilipinas. "Nalaman ko kay Tristan na may pinapa imbestigahan si Ax
Tanghali na nang magising si Carmela dahil sa puyat. Pag mulat ng kanyang mata ay mukha na ni Axcel ang bumungad sa kanya. Simula nang magising si Axcel, wala na syang ibang ginawa kundi pag mamasdan ang mahimbing na pag tulog ni Carmela. Napa upo si Carmela at inayos ang buhok. Alam nyang mukha syang sinabunutan nang tatlong unggoy sa tuwing babangon sya mula sa pagkaka tulog. "Stop staring at me!" Nahihiya nyang sabi habang tinatakpan ang kanyang mukha. "I can't help it Baby, you're so adorable". Puri naman sa kanya ni Axcel. Napa tingin sya sa side table nang maamoy ang pagkain. Kinuha ni Axcel ang bed table at inayos ito sa kama. Nilagay nang lalaki ang pagkain doon. "You should eat breakfast na. After you eat you get ready. Ayaw kong naka kulong kalang dito sa Mansion kaya mamamasyal tayo. Is there a place that you want to go?" Napa isip sya. May gusto ba syang puntahan? Bukod sa hindi sya pala labas na tao. Nasanay lang syang naka kulong sa bahay at nag babasa ng libro kes