Akala nya iba ang pamilya nang mga Mostrales sa mga matapobreng pamilya gaya nang kanyang kinalakihan. Ngunit nag kakamali sya, dahil pare pareho lang pala sila. Parehong mayaman at sariling resputasyon ang iniisip. Hindi nya tuloy kayang pigilan ang kanyang sarili na mag tanong, "Bakit kapag mayaman ok lang na gawin ang mga bagay na mali? pero kapag mahihirap ang gumagawa nang mga bagay na ganoon ay mas napapamukha sa kanilang masama silang tao?"Kung pwede lang sigurong sumagot ang hangin ay sasagot ito. Mas nararamdaman tuloy ni Carmela ang pang liliit sa kanyang sarili. Minumulto na sya nang kalungkutan at na mi miss nya na ang kanyang anak. Sa tuwing nakakaramdam sya nang lungkot ang madalas nya lang kaagapay ay ang kanyang anak dahil si Cody ang source nang kanyang lakas. Literal na nga na sa mga katulad nyang Ina ang kanilang primary source of motivation para mag patuloy ay ang pamilya. Ngunit sa lagay nya, si Cody lang ang kaya nyang tawaging pamilya. Kasalukuyan syang nasa
Hindi kaagad nakapag salita si Carmela sa narinig... Alam na nang matanda na sya si Carmela at hindi si Pearlyn? Hindi sya makapag salita dahil sa sarit saring emosyon na kanyang nararamdaman. Papaano na sya ngayon? Nahuli na sya? Ano nalang ang mararamdaman ni Axcel kapag nalaman nya ang totoo? Hindi 'to maari... at bakit si Axcel pa ang kanyang iniisip sa mga oras na 'to at hindi ang kanyang kalagayan. Pinaikutan sya nang matanda. Napa pikit si Carmela nang huminto si Gramps sa kanyang likudan. Ramdam nya ang bawat bigat nang hininga nito. "Simula nong unang nag panggap ka bilang ang iyong kapatid..." Huminto ito sa pag sasalita kasabay nang pag pigil nya sa pag hinga. "Alam na alam ko na ang pag papanggap na ginagawa mo. Alam ko ang mga impormasyon sayo mula ulo hanggang paa. Nakakapag taka lang.... dahil nung pina imbestigahan kita may mga butal na impormasyon. Gaya nalang ng kung sino ang Tatay nang anak mo"Hindi sya nakapag salita dahil kahit mismo sya ay hindi nya kilala ang
GRAMPS POINT OF VIEW: Something is fishy. Nakakapag taka. Hindi na co accident ang mga pang yayari. Pasikat na ang araw pero hindi ko pa rin makuha ang tulog ko at kanina pa ako nag iisip isip. "This is the only way to know the truth". Bulong ko habang pinag mamasdan ang hibla ng buhok na pasimple kong kinuha kay Cody ng haplusin ko ang kanyang ulo. Kanina nga ay para akong naka kita nang multo at napabalik sa nakaraan noong inaalagaan ko si Axcel dahil pareho sila ng resemblance. Noong mga nakaraang Araw ay pina imbestigahan ko sya. Oo at alam kong sya ang foster daughter ng Ejercito Family pero nakakapag taka lang na nag papanggap sya bilang si Pearlyn. Tama lang ang ginawa kong pa imbestigahan sya dahil maski si Pedro ay hindi nito alam na may anak na ang kanyang Apo. Nang umalis ito nang Bansa ay wala na silang naging koneksyon kaya naman masaya ang aking kaibigan nang malaman nyang nag balik na si Carmela sa Pilipinas. "Nalaman ko kay Tristan na may pinapa imbestigahan si Ax
Tanghali na nang magising si Carmela dahil sa puyat. Pag mulat ng kanyang mata ay mukha na ni Axcel ang bumungad sa kanya. Simula nang magising si Axcel, wala na syang ibang ginawa kundi pag mamasdan ang mahimbing na pag tulog ni Carmela. Napa upo si Carmela at inayos ang buhok. Alam nyang mukha syang sinabunutan nang tatlong unggoy sa tuwing babangon sya mula sa pagkaka tulog. "Stop staring at me!" Nahihiya nyang sabi habang tinatakpan ang kanyang mukha. "I can't help it Baby, you're so adorable". Puri naman sa kanya ni Axcel. Napa tingin sya sa side table nang maamoy ang pagkain. Kinuha ni Axcel ang bed table at inayos ito sa kama. Nilagay nang lalaki ang pagkain doon. "You should eat breakfast na. After you eat you get ready. Ayaw kong naka kulong kalang dito sa Mansion kaya mamamasyal tayo. Is there a place that you want to go?" Napa isip sya. May gusto ba syang puntahan? Bukod sa hindi sya pala labas na tao. Nasanay lang syang naka kulong sa bahay at nag babasa ng libro kes
"Kumalma kana at syaka isa pa hindi nya alam na mag asawa tayong dalawa" Pag papakalma nya kay Axcel habang hinahaplos ang braso ng lalaki. Ang cute tuloy ngayon tignan ni Axcel dahil mukha syang batang devil dahil sa hairband na suot na sinasaniban ng selos. "Bulag ba sya o gusto nyang bigyan ko sya ng rason para mabulag at tuluyan nyang hindi mapansin na may kasama ka." Punong puno ng selos nitong wika. "Sinabi na nga nya, hindi nya alam na Asawa kita dahil napag kamalan ka nyang kuya ko... He also made it clear naman na kung kuya kita e hihingin nya ang kamay ko sa'yo. I like his confidence." Natatawa at may pang aasar sa boses ni Carmela. Nag salubong ang kilay ni Axcel sa pang aasar nya. Bago pa man makakapag salita si Axcel ng kanyang pag mamaktol ay hinila na sya ni Carmela papunta sa tapat ng horror house. "H'wag kanang mag salita ng kung ano-ano. Words are to powerful atsyaka isa pa madami rin akong nakatingin sayo na mga Babae. Gusto kong tusukin mata nila isa isa pero
Nabingi ata si Carmela at wala syang marinig. Ano? Dito maninirahan si Shanaia? Bakit? Wala ba syang ibang matutuluyan? Kung titignan naman ay mayaman din ito kaya bakit sa dinami dami ng pwedeng maging tuluyan nya gaya ng hotel. Bakit dito pa sa mansion?Nasagot ang katanungan sa kanyang utak ng mag salita si Veronica. "Ever since umuuwi kami ni Shanaia dito sa Pilipinas lagi syang namamalagi dito sa Mansion. You know, never talaga kami mapag hihiwalay na dalawa. She's like my older sister na atsyaka ok lang naman sa inyo, hindi ba?"Hindi. Hindi ito ok kay Carmela dahil ngayon lakang nakikita nya na ang kakaibang awra ni Shanaia. Parehong pareho kay Pearlyn. "Of course Hija! Shanaia is like a member of the Mostrales family na nga eh". Makahulugang sabi ni Mama Aegin habang tumatawa ito. Bumaling si Shanaia kay Carmela. "I hope it's ok to you and I will not make you uncomfortable... Pearlyn right?" Nilahad ni Shanaia ang kanyang kamay. Tumingin doon si Carmela. Sa totoo lang ay w
Buong gabi na tahimik si Carmela. Kahit tabi silang natulog sa kama ay ramdam ni Axcel ang lamig ng gabi kahit nakayakap sya sa Asawa. Alam nyang nasaktan talaga nya ng labis si Carmela. Alam nya ang kanyang kasalanan at hindi sya nag huhugas kamay sa kanyang ginawa. Kinaumagahan ay nagising si Axcel na wala si Carmela sa kanyang tabi. Hindi sya sanay sa panlalamig ng Babae. Bumukas ang pintuan ng CR at iniluwal non si Carmela na katatapos lang maligo at naka palit. Hindi sya binalingan ng tingin. "Mahal" Tawag nya kay Carmela pero parang walang narinig ang Babae at diretsyo lang ito sa kanyang pag lakad palabas ng silid. Sinundan nya ang Asawa.Sa pag mamadali ni Carmela para maiwasan si Axcel hindi nya inaasahang matapilok sa hagdan. Sa pag aakalang babagsak sya sa susunod na baitang ng hagdan ay napa pikit sya ng mariin habang hinihintay ang kanyang pag bagsak. Ngunit makaraan ang ilang minuto ay wala syang naramdaman kundi ang braso na humahapit sa kanya."Got you". Bulong ng is
"It's a good thing that you regain your conscious Carmela. Lahat kami ay nag aalala. Hindi biro na limang araw kang walang malay. Halos baliktarin ni Axcel ang Mundo makahanap lang ng magaling na Doctor para ipatingin ka." Nahihiyang ngumiti ng tipid si Carmela. Pagka alis ni Axcel kanina ay agad namang pumasok si Gramps. Buti nalang at soundproof ang kwarto ng hotel kaya naman hindi narinig ng matanda ang pag tatalo nilang mag asawa. "Siguro ay dahil din po sa pagod ng katawan ko kaya natagalan ang pag kakaroon ko ng malay." Tumango si Gramps sa kanyang sinabi, "Marahil nga at ganoon Hija, this past few days nakikita kitang busy at madalas na puyat. Nangungulila ka nanaman ba kay Cody? H'wag kang mag alala Hija dahil lagi kong pinapatingin sa kaibigan kong Doctor ang anak mo. Kung minsan na wala rin akong ginagawa ay pumupunta ako sa hospital para makipag laro kay Cody..." Napahinto ang matanda ng ilang segundo at umalingawngaw ang baritono nitong tawa habang iniisip ang bonding