Chapter 3

Chapter 3

Madaldal talaga si Rina! Ang lakas pa ng boses niya kaya narinig ng mga taong nasa paligid. Pati sina Jacob ay napalingon sa direksiyon nila.

Tumingin si President kay Aliyah at basta na lang nito iniwas kaagad ang tingin saka tumalikod at walang sabi-sabing umalis para lisanin ang hotel.

Nang makumpirmang umalis na sila, nilingon ni Rina si Aliyah na may tsismosang mukha dito na tila ba naguguluhan sa kung ano mang nangyayari.

“Bakit gano’n?” tanong ni Rina sa kanya.

“Anong bakit?”

“Bakit nagtatanong si President Dela Fuente kung sinong nakatira sa room 1501?” tanong nito sa kanya.

“Aba malay ko!” halos pasigaw na sagot ni Alyanah sa kaibigan na ikinagulat naman nito pati rin siya. “I-I m-mean… hindi ko alam. Malay mo mas gusto niya ang view doon sa kuwarto ko na 1501 kaya gusto niyang makipalit? I mean ‘di ba, he’s the President, you know…”

Tumango-tango naman si Rina na siyang ikinahingang malalim ni Aliyah. Parang kumbinsido na ito sa kanyang sinabi. Pero may bahagya pa rin na pagtataka si Aliyah sa nangyayari. Ang buong akala niya may mangyayaring chismis pero ganito lang pala ‘yon? Sabagay, mas ayos na ito kesa pag-usapan pa iyon. Mabuting ganoon na lang din ang inasal niya kanina na pawang hindi niya ako nakita.

Isa pa, malabong magkaroon sila ng relasyon lalo at malayo ang agwat nila sa isa’t isa. Kumbaga, langit siya lupa ako. Ganoon.

“Sa tingin mo Ayah, ang kasing tigas na yelong mukha at pagkatao ni Mr. Dela Fuente ay magiging malambing  sa kama? Naisip ko lang ah? Sa tangkad niyang iyon, panigurado malaki rin ang size niya!”

Hindi na sumagot si Aliyah sa sinabi ni Rina. But thinking of that, the passionate word doesn’t describe him in bed. She know with his size that he is large tho… She have no comparison to compared with, but Aliyah know to her self how many times she reach the climax last night.

Wait… wait… stop! What am I thinking? Geez…

Hindi katagalan, dumating na rin si Manager Lim suot-suot ang kanyang well dress business suit na tinernohan niya ng black leather shoes.

Kinuha ni Manager Lim ang mga documento kay Aliyah.

“It was not easy to promote such a project in the past two years, but this happened! Kapag may nangyaring hindi maganda. Don’t expect your bonus!”

Walang salita ang mga lumabas sa bibig ni Aliyah. Tahimik lang siya habang si Rina naman ay tumingin kay Aliyah na nakasimangot ang mukha. HIndi ba kasalanan naman nii Manager ang lahat?

Habang pinagmamasdan ng dalawa si Manager Lim, bigla naman napatingin ang lalaki sa kanya na tila ba may naalala ito.

“If I remember, you are from Crimson, right?”

Nagtataka man, sumagot si Aliyah. “Yes, I’m from Crimson University.”

Bahagyang napatango-tango si Manager Lim. “Sa pagkakaalam ko si Mr. Dela Fuente ay galing din diyan. Susubukan kong gumawa ng paraan para maimbita siya mamayang gabi. For a dinner. Isasama kita. Pwede mong sabihin na school mates kayo kahit papaano.”

Hearing that, Aliyah immediately want to refuse. Ayaw niyang makita o mas lalong makausap muna ito!

“Manager Lim? I’m afraid I’m not qualified to talk to him.”

Nangunot naman ang noo ng lalaki. “Why not? Just a little chit chat to entertain him.”

“But--”

“No buts! Dress well tonight and I’ll meet you later with him.”

Later that evening, pagkatapos nilang makipag usap sa mga person in charge ng Dela Fuente Company ay sinamahan naman siya ni Manager Lim para makapagbihis at pumunta sa restaurant ng hotel.

She wore a very fine dress and put a light make up on her face. Inayos niya rin ang bahagyang pagkakakulot ng buhok niya sa dulo. She look fine at the mirror when she take a look at her self earlier.

Nang makapunta naman sila sa restaurant ay iginiya siya ni Manager Lim sa isang reserved table doon. Umupo sila at naghintay ng kaunti hanggang sa makita nila na palapit na si Mr. Dela Fuente sa kanila. Hindi alam ni Aliyah kung ano ba ang ginawa ni Manager para mapapayag makipag usap ang Presidente sa kanila pero hindi na lamang siya kumibo.

Sabay na tumayo si Aliyah at Manager Lim para sablubungin si President. Nakaayos pa rin ang lalaki sa kanyang soot kahit na wala na itong coat na nakapatong kanyang white polo. Seryoso pa rin ang mukha nito at nang makalapit ay iminuwestra silang umupo na.

Nang makaupo ay napansin niyang binuksan ni Mr. Dela Fuente ang unang button ng kanyang polo. Bahagya siyang umiwas ng tingin dahil dito.

“Good evening, President.” pagbati sa kanya ni Manager.

Tumango lamang ito at ibinaling ang atensiyon sa kanya.

“Isn’t she was an assistant? Has she change to public relations?”