Ciana’s Point of View
Dahil lunch time pa lang, nag-ayos muna ako ng pormahan at saka kinuha ko ang wallet ko. Pero pagkabukas ko ng pinto ay napatingin ako kay Mateo. Maliit lang naman kasi ako, hindi ako gano’n katangkad para sa babae at siya, matangkad na, kasi lalaki siya eh. Ha? Ano daw? Basta, sa pagkakaalam ko, his height is 6-foot something. “Let’s have lunch together,” aniya pa niya, kaya naman tumango ako. Sumunod ako sa kaniya papalabas ng kwarto. Habang naglalakad ay nasa kaniya ang lahat ng atensyon. Gwapo naman kasi talaga siya at malakas rin ang dating in his own way. “Good day, Ma’am/Sir,” ngumiti na lang ako sa bumati sa amin. Nang papasok na sa elevator, mukhang kakilala ni Mateo ang nakasakay dito. “Mr. Martinez, it’s nice to see you here.” Nakita ko ang tipid na ngiti ni Mateo. “It’s nice to see you too,” bati niya pabalik. Nang mapatingin sa akin ang lalaking ’yon, nailang ako. “Are you Ms. Vion?” Napalunok ako at magandang ngumiti sa kaniya kasabay ng pagtango. “It’s nice to finally meet you, Ms. Vion. I’ve never imagined you this beautiful.” Napalunok ako at ngumiti na lang sa kaniya. “Oh, thank you, mister,” sagot ko pa. “So, are you both having lunch?” nakangiting aniya nito. To be honest, hindi ko siya kilala. “Yes. How about you?” sagot ni Mateo, kaya naman pinagmasdan ko siya mula sa reflection namin sa elevator door. “Ah, not yet. Maglilibot lang.” Nang nandito na kami sa first floor, lumabas na kami at naglakad papalabas. Sa kung saan may walk side na walang sand at nakasemento. “Ciana—” “Ay, sir naman,” sita ko sa kaniya nang tumama ako sa likuran niya. Nag-iisip kasi ako, bigla siyang tumigil. “Tsk, sorry. Are you going to drink later?” Tiningala ko siya at napaisip sa sasabihin niya. “Hindi ko rin sure, sir,” sagot ko. “Okay, let’s go.” Naging sunod-sunuran ako sa kaniya. Para naman akong tuta na sunod-sunuran sa nanay. Psh, mabuti na lang at nakalimutan niya na ang MINE HOTDOG. Nang makarating kami sa kakainan namin, naupo na kaming dalawa. Nandito kami sa seafoods lahat, kaya naman halos kuminang ang mata ko nang makakita pa ako ng buhay na lobster, king crabs, at higit sa lahat, tahong. “What do you want to have?” tanong ni Mateo, kaya naman lumunok ako, tapos sinabi ko na mix na lang. “Okay, excuse me,” pagtawag niya sa lalaking waiter. “Yes, sir?” nakangiting sabi nito. “Isang mixed seafood and one bowl of mussels.” Napalunok ako, siyang tinitigan. Hindi naman siya nagbibiro, di ba? Sobrang dami ng isang bowl na ’yon. “Is that all, sir?” tanong nito. “Yeah, that’s all.” Napalunok ako, tapos tumikhim na lang. Mussels? Yung tahong ’yun, di ba? “Ah, wait, I remember, I want the ginataang suso.” Halos mapayuko ako nang sabihin niya ’yon. Yung shell ’yon, Ciana, wag kang ano… “Yes, sir. Wait for 10 minutes, and we’ll serve it,” nakangiting sabi ng waiter, tapos bahagyang yumuko at umalis na. “Kinakausap mo ba ang mesa?” Agad akong napatingin kay Sir Mateo at saka umiling. “Nakatikim ka na ba ng ginataang suso?” Pinigilan kong mamula, dahil sa napakarumi kong utak. “I-isang beses lang, sir,” sagot ko. “Do you know how to eat those?” Umiling ako bilang sagot. “Ginataang suso is tasty because it has milk—I mean coconut milk. It’s my favorite.” Nakagat ko nang palihim ang ibabang labi, tapos tumango. “Yung tahong rin po ba favorite niyo?” Nang titigan niya ako, nahiya ako bigla. “Also that. Mas masarap ang ginataang suso pag may tahong. They are a perfect combination.” Hindi ko alam kung maiilang ba ako o ano. “Ah, kaya pala, sir,” sagot ko. “Lalo na kung mamasa-masa pa at sobrang fresh ’yon. Yung bagong kuha lang ba, gano’n.” Kinagat ko ang dila ko sa naging sagot niya. “Ikaw kasi, hotdog ang favorite mo, but if you tasted mine, mas magiging favorite mo ang hotdog.” Nasamid ako sa sariling laway sa sinabi niya. “S-sorry,” aniya ko, tapos inabot ang baso ng tubig. ‘Mabigla-bigla ang—hays.’ Nang dumating na ang order namin, sinulyapan niya akong muli. Nagkamay kami kaya naman mas enjoy habang kumakain. Napatingin ako nang kunin niya ang suso shell tapos— ‘Dang! Kailangan ba gano’n siya kahit s******p n’on? Halos lahat ng babae ay tinitignan na siya!’ “Staring is rude, they say.” Agad akong napasubo ng kanin sa gulat at saka ngumuya na lang. Pati ang pagsipsip niya sa suso shell ay matunog. Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko. “Taste this, masarap.” Hawak niya ang suso shell at itinapat niya ito sa bibig ko. “Gently sip it, don’t worry…” Nang gawin ko ’yon, sobrang nahihiya ako. Ngunit nang makuha ko ang laman, nginuya ko. ‘Masarap nga…’ Pero, shit, nang ipasipsip niya sa akin ‘yon, pati ang maganda niyang kamay at daliri ay sumagi sa labi ko. Mababaliw na ako. “It’s good, right?” Nakangiting tanong niya, kaya tumango ako. “That guy is freaking hot! I envy the girl!” “His fingers are damn hot!” “Girl, I’m getting the feeling…” Napalunok ako, tapos napatingin kay Mateo, pero deretso siyang nakatingin sa akin habang s********p ng suso shell! “Hmm, it looks like you want more. Wait…” Sobrang husky ng boses niya ngayon. Hindi ko nagawang pumalag nang muli siyang kumuha at itapat sa bibig ko. “Sip it…” Namula ang mukha ko at ginawa ang sinabi niya, tapos ngumiti ulit kaya naman napasubo ako ng kanin. ‘Shit, Mateo… Hindi na ako bata. Sobrang likot ng imahinasyon ko sa ginagawa mong ganyan…’ Kumain na ako at binilisan ko, pero siya, kulang na lang i-disect niya na ang tahong sa sobrang curious kung anong meron doon. Punyemas. Nang maubos ang pagkain, huminga ako nang malalim sa sobrang pagkabusog. Shit, magde-dress nga pala ako nang fitted mamaya. “God, I’m so full,” aniya ni Mateo. Halos naubos niya ang suso… At tahong. Share ko lang, feel na feel pa niyang kumain n’on. Hindi ko alam kung nang-aakit ba siya o sadyang gano’n lang talaga siya kumain dahil favorite niya.=Ciana’s Point Of View=Sumapit ang ala-sais nang gabi at nakapaghanda na ako, buhok na lang ang aayusin ko while Mateo is fixing his hair and coat. He looks so manly, he looks so professional.“Are you done?” tanong niya, kaya naman huminga ako nang malalim. Magpapashort hair na talaga ako next month para no need to style.Nang matapos ay tumayo na ako at naglagay ng konting pabango. Tumayo ako at hinarap si Mateo, napansin ko naman ang mga mata niya sa akin habang nakaharap siya sa salamin, kaya napalunok ako.Nakataas ang buhok niya at nakahati pa ‘yon sa gitna. Hindi ko agad naiiwas ang tingin dahil naaliw ako sa mukha niya. Napakagwapo.“Let’s go then,” aniya pa. Kinuha ko ang maliit kong pouch, tapos naglakad na. Medyo hindi ako kumportable sa takong, pero ayos na rin.“Wala ka na bang naiwan, Ciana?” tumango ako.“Wala na, Sir. Everything is ready.” Tumango siya, tapos sinenyasan niya akong sumunod.“Sa rooftop ng hotel ang venue.” Tumango na lang ako at sumunod na. Dahil nga m
Ciana’s Point of View“S-Sir Mateo…” sambit ko sa pangalan niya, nakita ko naman ang titig niya sa akin. Nang hindi niya ako magawang tignan, nagrereklamo ako at ngayon, tinititigan niya ako.‘Nagrereklamo pa rin? Tinde mo, Ciana. Ano ba talaga ang gusto mo?’“Are you okay?” Kinakabahan man, ngunit nagawa kong tumango sa tanong niya. Nang ialok sa akin ang kamay, tinanggap ko iyon, kaya naman nang ilagay niya ang kamay ko sa braso niya, mas kinabahan ako.‘Maging masaya dapat ako, di ba?’“Let’s go, baka may tama ka na sa iniinom mo.” Hindi ko man alam ang sasabihin, ngunit hindi na siya naghintay ng sagot.‘Hindi nga niya tinatanong kung bakit ko siya iniwan, bakit ako umalis nang walang paalam…’Nang makabalik, inalalayan niya rin ako sa pag-upo. Kaya naman naisipan kong kumain na lang ng chocolate na nasa harapan namin.‘May wine ang chocolate na ito, pero masarap siya…’“Okay ka lang ba, Ms. Vion?” Nilingon ko ang isang businessman na nagtanong sa akin at nginitian.“I’m good, hin
“My heart still beats like this whenever you’re around, Ciana.” Napalunok ako at napatitig lang sa mukha niya.“M-Mateo…” sambit ko sa pangalan niya, pero nakita ko ang matamis niyang ngiti, ngunit malungkot.“Naghintay pa rin ako, aminin ko man o hindi. Inantay pa rin kita, itanggi ko man o aminin.” Bigla akong nanlambot nang makita ko ang pag-kislap ng mata niya dahil namamasa na ito.“Ano bang plano ng tadhana sa atin, Vion?” Napalunok ako nang tawagin niya ako sa tawag niya sa akin noon.(Wala naman sigurong nagbabasa sa inyo ng Vion na VA-YON, di ba?)“T-Tayo ba talaga o hindi?” Hindi ko maalis ang titig ko sa kaniya. Naupo ako nang maayos ngunit hinayaan siyang hawakan ang kamay ko at itapat sa dibdib niya.“Hindi ko magawang lapitan ka habang napapanood kita sa malayo, Vion. Gusto kitang tawaging ‘Vion,’ but I can’t. It reminds me of the painful waiting.” Napalunok ako nang punasan niya ang luhang tumulo sa mata ko.“It took years of waiting, Vion. Why did you have to leave me
Ciana’s Point of ViewI just came back to my senses after hearing some loud noises outside our hotel room. Napatakip ako sa katawan at hinila ang comforter nang matagpuan ang sarili kong nakahubad.“Tch, wait for me there…” Kusang pumikit ang mga mata ko nang yumuko siya at hinalikan ako sa noo. Mabilis siyang nagsuot ng bathrobe at tinali ito, tapos lumapit sa pinto.“What’s happening?” I heard his voice. Nakagat ko ang ibabang labi nang maalala ang mga nangyari.‘I’m not a… Shit!’Napayuko ako at napahawak sa mukha ko. May nangyari nga sa amin… Shit…‘You’re stupid! Yes, I am stupid! Nasaan ang pag-iwas doon, Ciana? Binigyan mo siya ng hope…’“Ganun ba? Okay, I thought there was an emergency.” Nang bumalik si Mateo, nahiya ako. Yumuko ako habang kagat ang labi.Nang maupo siya sa tabi ko, hindi ko siya magawang tignan.“V-Vion…” Kapalunok ako nang tawagin niya ako.“I-I’m sorry… N-nagpadala ako sa nararamdaman…” Nakagat ko nang sobrang diin ang ibabang labi hanggang sa makaramdam ak
Here’s the corrected version of your text with improved punctuation and capitalization:Nang may kumatok sa hotel room namin, tumayo ako at pinilit maglakad nang maayos. Nasasanay naman ako, kaya hindi mahirap.“Let me help you,” ani ko sa waiter, tapos tumulong rin si Mateo.“Where’s my bill?” tanong ni Mateo, kaya naman pumunta ako sa kama ko at inabot ang wallet.“I’ll pay for it,” sambit ko.“No, I’m on it,” ani pa ni Mateo, tapos nagbayad.“Keep the change,” nakangiting sabi niya. Nagpasalamat naman ang lalaki at mabilis na umalis, kaya naman napangiti ako nang makita ang food ngunit agad na natigilan nang may suso shell na naman rito.“Let’s eat.” Naupo kami sa maliit na dining table, tapos napalunok ako nang pagsilbihan niya ako.“No need, sir, ako na,” ngiting sabi ko pa, pero ngumiti siya.“I’m on it, honey.” Hindi ako makapaniwalang tinitigan siya.“Stop calling me that, sir. I’m just one of your employees.” Sinulyapan niya ako habang nakangiti.“Should I make you my wife th
Ciana’s Point of ViewMagkakrus ang braso ko habang nasa office ni Mateo. Mabilis na kumalat ang sinabi niya, dahilan para sobrang mahiya ako sa lahat, at ngayon suot ko pa ang black longsleeve polo niya.“It suits you,” nakangiting sabi pa niya, kaya mabilis ko siyang inirapan.“Stop it, sir,” naka-tuck in sa akin ang longsleeve polo niya dahil nakapantalon naman ako.“I didn’t wish to become famous,” nakanguso kong sabi.“That’s not my intention, so if that’s the case, wala nang mananakit sa’yo inside my company,” nakangiting sagot pa niya.“I’m just a simple employee, sir. A lot of negative comments about us is not good for you,” sagot ko.“So that is your reason why you told me you don’t love me?” agad akong napatitig sa kanya, hindi makapaniwala.“Or you’re afraid of losing me like others?” Napalunok ako sa pahabol niya.“I didn’t say that,” ani ko.“And you didn’t deny it.” Napairap ako.“So what?”“Be mine, honey. Don’t make things complicated.” Ngumisi ako at nilapitan siya. N
=Ciana’s Point Of View=“I don’t think that’s accurate and acceptable. Live a life, Mateo. I’d rather see you happy with someone else, even if it hurts me a lot.” Natigilan ako nang hawakan ni Mateo ang kamay ko at tangayin papasok sa office niya.Nang makapasok ay nilock niya ‘yon kaya naman, “I can’t afford to see you happy with someone else. We’re different. I want to risk everything, and you don’t, but the choice is mine,” nakangiting sabi niya, kaya inirapan ko siya.“I don’t think so, Mr. Martinez. Papaano na si Ms. Carmelle?” ngumisi siya.“She’s my friend,” sagot pa niya.“Asus, friend ka diyan.”“Oo nga, ikaw lang naman magrereto sa aming dalawa. Tapos magseselos-selos ka,” inirapan ko siya ulit.“Sige na, let’s not talk about it. Bibigay ka rin naman,” sininghalan ko siya.“So get ready for tomorrow. May photoshoot ka,” nanlaki ang mata ko.“Agad-agad?!”“Oh yes. Kaya naman sasama ka sa akin after work hours dahil pupunta tayo kay Carmelle for your outfit,” napalunok ako.“D
Ciana's Point of View.Isang linggo na ang nakalipas mula nang sagutin ko si Mateo, Nakakatuwa dahil sobrang Sweet niya at alam na rin yun nang buong Company, natutuwa rin ako sa products dahil sobrang ganda nun.Papauwi ako sa Condo ngayon dahil may naiwan akong Files sa Drawer ko kakamadali ko kanina, habang naglalakad ay natigilan ako nang makita si Jacob sa Harap nang Pad ko."A-anong ginagawa mo rito Jacob?" tanong ko, Huminga siya nang malalim ay saka Nilapitan ako."Let's Talk Ciana.." pakiusap niya."Wala na tayong pag uusapan Jacob, I'm already in a relationship." mahinang sabi ko."No Ciana, Please iwan mo siya ako naman talaga ang mahal mo diba? Gumaganti ka lang right?" tanong niya pa kaya naman umiling ako."I love him." Sagot ko."I love him so much, masasabi kong mas mahal ko siya kesa sa pagmamahal ko noon sa’yo." Aniya ko pa."No.." umiiling niya pang sabi at agad akong kinabahan nang Hablutin niya ang Key Card nang Condo ko, at itapat yun sa mismong Pad ko.Mabilis a