Chapter 4

Ciana’s Point of View

Dahil lunch time pa lang, nag-ayos muna ako ng pormahan at saka kinuha ko ang wallet ko. Pero pagkabukas ko ng pinto ay napatingin ako kay Mateo.

Maliit lang naman kasi ako, hindi ako gano’n katangkad para sa babae at siya, matangkad na, kasi lalaki siya eh. Ha? Ano daw?

Basta, sa pagkakaalam ko, his height is 6-foot something. “Let’s have lunch together,” aniya pa niya, kaya naman tumango ako.

Sumunod ako sa kaniya papalabas ng kwarto. Habang naglalakad ay nasa kaniya ang lahat ng atensyon. Gwapo naman kasi talaga siya at malakas rin ang dating in his own way. “Good day, Ma’am/Sir,” ngumiti na lang ako sa bumati sa amin.

Nang papasok na sa elevator, mukhang kakilala ni Mateo ang nakasakay dito. “Mr. Martinez, it’s nice to see you here.” Nakita ko ang tipid na ngiti ni Mateo.

“It’s nice to see you too,” bati niya pabalik. Nang mapatingin sa akin ang lalaking ’yon, nailang ako.

“Are you Ms. Vion?” Napalunok ako at magandang ngumiti sa kaniya kasabay ng pagtango.

“It’s nice to finally meet you, Ms. Vion. I’ve never imagined you this beautiful.” Napalunok ako at ngumiti na lang sa kaniya.

“Oh, thank you, mister,” sagot ko pa.

“So, are you both having lunch?” nakangiting aniya nito. To be honest, hindi ko siya kilala.

“Yes. How about you?” sagot ni Mateo, kaya naman pinagmasdan ko siya mula sa reflection namin sa elevator door.

“Ah, not yet. Maglilibot lang.” Nang nandito na kami sa first floor, lumabas na kami at naglakad papalabas. Sa kung saan may walk side na walang sand at nakasemento.

“Ciana—”

“Ay, sir naman,” sita ko sa kaniya nang tumama ako sa likuran niya. Nag-iisip kasi ako, bigla siyang tumigil.

“Tsk, sorry. Are you going to drink later?” Tiningala ko siya at napaisip sa sasabihin niya.

“Hindi ko rin sure, sir,” sagot ko.

“Okay, let’s go.” Naging sunod-sunuran ako sa kaniya. Para naman akong tuta na sunod-sunuran sa nanay. Psh, mabuti na lang at nakalimutan niya na ang MINE HOTDOG.

Nang makarating kami sa kakainan namin, naupo na kaming dalawa. Nandito kami sa seafoods lahat, kaya naman halos kuminang ang mata ko nang makakita pa ako ng buhay na lobster, king crabs, at higit sa lahat, tahong.

“What do you want to have?” tanong ni Mateo, kaya naman lumunok ako, tapos sinabi ko na mix na lang.

“Okay, excuse me,” pagtawag niya sa lalaking waiter.

“Yes, sir?” nakangiting sabi nito.

“Isang mixed seafood and one bowl of mussels.” Napalunok ako, siyang tinitigan. Hindi naman siya nagbibiro, di ba? Sobrang dami ng isang bowl na ’yon.

“Is that all, sir?” tanong nito.

“Yeah, that’s all.” Napalunok ako, tapos tumikhim na lang. Mussels? Yung tahong ’yun, di ba?

“Ah, wait, I remember, I want the ginataang suso.” Halos mapayuko ako nang sabihin niya ’yon. Yung shell ’yon, Ciana, wag kang ano…

“Yes, sir. Wait for 10 minutes, and we’ll serve it,” nakangiting sabi ng waiter, tapos bahagyang yumuko at umalis na.

“Kinakausap mo ba ang mesa?” Agad akong napatingin kay Sir Mateo at saka umiling.

“Nakatikim ka na ba ng ginataang suso?” Pinigilan kong mamula, dahil sa napakarumi kong utak.

“I-isang beses lang, sir,” sagot ko.

“Do you know how to eat those?” Umiling ako bilang sagot.

“Ginataang suso is tasty because it has milk—I mean coconut milk. It’s my favorite.” Nakagat ko nang palihim ang ibabang labi, tapos tumango.

“Yung tahong rin po ba favorite niyo?” Nang titigan niya ako, nahiya ako bigla.

“Also that. Mas masarap ang ginataang suso pag may tahong. They are a perfect combination.” Hindi ko alam kung maiilang ba ako o ano.

“Ah, kaya pala, sir,” sagot ko.

“Lalo na kung mamasa-masa pa at sobrang fresh ’yon. Yung bagong kuha lang ba, gano’n.” Kinagat ko ang dila ko sa naging sagot niya.

“Ikaw kasi, hotdog ang favorite mo, but if you tasted mine, mas magiging favorite mo ang hotdog.” Nasamid ako sa sariling laway sa sinabi niya.

“S-sorry,” aniya ko, tapos inabot ang baso ng tubig.

‘Mabigla-bigla ang—hays.’

Nang dumating na ang order namin, sinulyapan niya akong muli. Nagkamay kami kaya naman mas enjoy habang kumakain. Napatingin ako nang kunin niya ang suso shell tapos—

‘Dang! Kailangan ba gano’n siya kahit s******p n’on? Halos lahat ng babae ay tinitignan na siya!’

“Staring is rude, they say.” Agad akong napasubo ng kanin sa gulat at saka ngumuya na lang.

Pati ang pagsipsip niya sa suso shell ay matunog. Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko. “Taste this, masarap.” Hawak niya ang suso shell at itinapat niya ito sa bibig ko.

“Gently sip it, don’t worry…” Nang gawin ko ’yon, sobrang nahihiya ako. Ngunit nang makuha ko ang laman, nginuya ko.

‘Masarap nga…’

Pero, shit, nang ipasipsip niya sa akin ‘yon, pati ang maganda niyang kamay at daliri ay sumagi sa labi ko. Mababaliw na ako. “It’s good, right?” Nakangiting tanong niya, kaya tumango ako.

“That guy is freaking hot! I envy the girl!”

“His fingers are damn hot!”

“Girl, I’m getting the feeling…”

Napalunok ako, tapos napatingin kay Mateo, pero deretso siyang nakatingin sa akin habang s********p ng suso shell! “Hmm, it looks like you want more. Wait…” Sobrang husky ng boses niya ngayon.

Hindi ko nagawang pumalag nang muli siyang kumuha at itapat sa bibig ko. “Sip it…” Namula ang mukha ko at ginawa ang sinabi niya, tapos ngumiti ulit kaya naman napasubo ako ng kanin.

‘Shit, Mateo… Hindi na ako bata. Sobrang likot ng imahinasyon ko sa ginagawa mong ganyan…’

Kumain na ako at binilisan ko, pero siya, kulang na lang i-disect niya na ang tahong sa sobrang curious kung anong meron doon. Punyemas.

Nang maubos ang pagkain, huminga ako nang malalim sa sobrang pagkabusog. Shit, magde-dress nga pala ako nang fitted mamaya. “God, I’m so full,” aniya ni Mateo. Halos naubos niya ang suso…

At tahong. Share ko lang, feel na feel pa niyang kumain n’on. Hindi ko alam kung nang-aakit ba siya o sadyang gano’n lang talaga siya kumain dahil favorite niya.