Chapter 5

=Ciana’s Point Of View=

Sumapit ang ala-sais nang gabi at nakapaghanda na ako, buhok na lang ang aayusin ko while Mateo is fixing his hair and coat. He looks so manly, he looks so professional.

“Are you done?” tanong niya, kaya naman huminga ako nang malalim. Magpapashort hair na talaga ako next month para no need to style.

Nang matapos ay tumayo na ako at naglagay ng konting pabango. Tumayo ako at hinarap si Mateo, napansin ko naman ang mga mata niya sa akin habang nakaharap siya sa salamin, kaya napalunok ako.

Nakataas ang buhok niya at nakahati pa ‘yon sa gitna. Hindi ko agad naiiwas ang tingin dahil naaliw ako sa mukha niya. Napakagwapo.

“Let’s go then,” aniya pa. Kinuha ko ang maliit kong pouch, tapos naglakad na. Medyo hindi ako kumportable sa takong, pero ayos na rin.

“Wala ka na bang naiwan, Ciana?” tumango ako.

“Wala na, Sir. Everything is ready.” Tumango siya, tapos sinenyasan niya akong sumunod.

“Sa rooftop ng hotel ang venue.” Tumango na lang ako at sumunod na. Dahil nga mataas ang takong ko, medyo dumikit ako sa pader in case of katangahan.

‘Hindi man lang ako alalayan ng isang ito…’

Nang makarating ay agad na hinanap ng mata ko si Miyu. Nang makita ko siya ay napangiti ako. She looks so gorgeous and hot. Ang tangkad niya rin kasi.

“OMG! Hi, Ciana!” Agad ko silang nginitian ni Vince. Sila na kasi ang lumapit. Nagyakap kami ni Miyu at nagbeso.

“Sup, Ciana.” Nagyakap rin kami ni Vince, syempre yung friendly lang.

“Sup, hahaha. So kamusta naman? Wala bang new baby?” Nakangiting tanong ko sa kanila. Napangiti ako nang magulat si Miyu.

“Ano ka ba, ikaw ang dapat. Malapit ka na sa thirties.” Ngumiti naman ako sa sinabi niya.

“I’m cursed, wala pa ring nanliligaw ngayon,” pagpaparinig ko.

“Hi, Mr. Martinez.” Nagkamay si Mateo at Vince, tapos si Miyu at Mateo.

“Good evening, Mr. and Mrs. Sandoval,” bati ni Mateo sa kanila.

“Kamusta? The last time we met was last year, right? Same event?” aniya ni Miyu kay Mateo.

“Yeah,” he answered.

Kumuha naman kami ng drinks at pumunta sa isang bilog na table. Habang umiinom ay nag-uusap sila tungkol sa last year. “Bakit wala pa ring nanliligaw sa’yo, Ciana? Ayaw mo ba kay—”

“Stop it, Vince! Aasarin mo na naman ako sa kaniya,” naninitang sabi ko, tinutukoy ang katrabaho at kaibigan namin sa Maldives.

“Ayaw mo ’yun? Mabait naman siya—”

“Babaero,” sagot ko. Natawa si Vince at Miyu, bukod sa katabi ko.

“Oo nga pala, I heard from Sasha, you like someone named… ano na ’yun, hubby?” tanong pa ni Miyu sa asawa.

“Miyu, never mind. Wag na, hahaha. Hindi ko rin nama—”

“Ah, I remember, it’s Matthew, ata.” Napalunok ako nang mapansing sinulyapan ako ni Mateo.

“Ah, yeah, hehehe…” sagot ko na lang.

“Magkatunog kayo ng name, ah. Mateo, Matthew.” Pwede mambatok? Kahit paisa lang kay Miyu, nakakahiya.

“Miyu, tama na, okay?” Ngumisi si Miyu at kinindatan ako, batid kong nang-aasar siya at alam niya kung sino talaga ang lalakeng ‘yon.

’Lintek na Sasha ‘to, lumaking chismosa.’

“So you are the famous Ciana Vion. I didn’t expect your article… sobrang ganda. Perfect output, kahit na yung nilalaman,” pagpuri sa akin ni Miyu, kaya ngumiti ako.

“Someone helped me,” sagot ko.

“Kahit na, sobrang perfect, as in! Niyanig ang interes ko, kahit ang panganay ko ay nabasa niya ‘yon. Balak ata n’on maging businesswoman rin,” nakangiting kwento pa nito.

“Maganda ‘yan kung gano’n. Namimiss ko na rin ang mga bata. Hindi ko rin kasi gaano nakikita si Luke. Mukhang busy sa college life niya,” nakangiting kwento ko rin.

“Start a family, Ciana. Mahirap nang magkababy pag lumagpas ka ng 30.” Medyo nailang ako kasi nakikinig lang si Mateo.

“Oo nga, eh. But everything takes time naman. Ayoko mag-rush,” ani ko pa.

“Sabagay. What about you, Mr. Martinez? Wala kang girlfriend ngayon?” tanong ni Miyu rito.

“I’m busy working. But I have someone… special someone.” Sinulyapan naman ako ni Miyu.

“Talaga? Nasaan siya?” Ngumiti si Mateo.

“I guess busy rin…” sagot niya. Napanguso ako. Si Carmelle siguro ang tinutukoy niya. Asa namang ako, di ba? Kasama niya nga ako, punyemas.

Sabagay, hindi pa naman sila. May chance pa ako.

“Ahh, busy… ilang taon ka na ulit?” Si Vince na ang nagtanong.

“29 years old.” Yeah, right. While I am 28 years old, it would be a perfect couple kung hindi ako umalis.

Maya-maya ay tinawag sila Miyu kaya naman naiwan kaming dalawa ni Mateo sa table hanggang sa may lumapit sa akin at mga nagpakilala.

Nakipagkamay sila kay Mateo, mas maraming gustong maging partner siya at mag-invest sa company niya. May nakitable rin sa amin at nakipagkwentuhan habang umiinom kami ng alak.

Keri ko naman uminom ng hard drinks at makipagsabayan sa kanila, kaya walang naging problema. Ininterview nila ako kaya naman panay sagot lang ako. “So, wala kang boyfriend, Ms. Vion?” Tumango naman ako habang nakangiti.

“That’s odd. Bibihira sa babaeng maganda ang single at the age of 28,” aniya pa ng lalaki, kaya ngumiti ako.

“It’s fine. May almost naman na, but end up getting wasted,” nakangiting sagot ko, tapos muling uminom, tinutukoy ko ang sa amin ni Mateo.

“Aw, that’s awful.”

“It’s my fault naman, kaya wala akong ibang dapat sisihin kundi ang sarili ko. Alam niyo na, girls will be girls. Pag takot, takot na.” Tumango naman ang iba at sumang-ayon sa akin.

“Ganun rin naman kami ng husband ko, noh. But in the end, wala naman kaming magagawa kundi magpatawad.” Ngumiti ako sa kwento niya, giving me hope.

“Then both of you are lucky,” nakangiting sabi ko pa.

“I can say that. May isang anak na rin naman kami.” Bigla ay nakaramdam ako ng inggit.

Tama naman sila. Dapat sa age ko ay nagse-settle down na ako with my soon-to-be. Pero wala, eh. May nanligaw man sa akin noon, pero si Mateo lang talaga ang gusto ko.

‘Mayaman si Mateo, kaya naman ginusto kong magpayaman rin para hindi ako pandirian ng family niya.’

“Ikaw, Mr. Martinez? Kamusta kayo ni Ms. Devilla?” Nangunot ang noo ko. Who’s Ms. Devilla?

“Still, we’re both working. She’s known as the famous designer now. May successful store na rin siya.” Nang malaman ko na si Ms. Carmelle pala.

“That’s very nice, then. Dati ay date mo pa siya, noh. Pakatatag kayo, Mr. Martinez.” Napalunok ako, tapos agad na tumayo.

“E-excuse me, magpo-powder room lang,” paalam ko sa kanila.

Mabilis akong umalis nang pumayag sila, kaya naman tinuwid ko pa rin ang lakad at pumunta sa powder room. Nang makapasok ay agad akong napaharap sa sink.

‘Alam kong unfair ako dahil ako ang nang-iwan, tapos ngayon hindi ko kayang tanggapin ang mga naririnig?’

‘What a fool, Ciana. You’re stupid.’

Huminga ako nang malalim at nag-retouch na lang, tapos inayos ang suot ko. Sa malamig na panahon, sana naisipan kong magdala ng blazer.

Nang makapag-ayos ay lumabas na ako ng powder room, pero agad na napaayos nang makita kong naghihintay si Mateo sa labas. Nilingon ako kaagad nito.

‘Bakit gano’n siya makatingin?’