=Ciana’s Point Of View=
Sumapit ang ala-sais nang gabi at nakapaghanda na ako, buhok na lang ang aayusin ko while Mateo is fixing his hair and coat. He looks so manly, he looks so professional. “Are you done?” tanong niya, kaya naman huminga ako nang malalim. Magpapashort hair na talaga ako next month para no need to style. Nang matapos ay tumayo na ako at naglagay ng konting pabango. Tumayo ako at hinarap si Mateo, napansin ko naman ang mga mata niya sa akin habang nakaharap siya sa salamin, kaya napalunok ako. Nakataas ang buhok niya at nakahati pa ‘yon sa gitna. Hindi ko agad naiiwas ang tingin dahil naaliw ako sa mukha niya. Napakagwapo. “Let’s go then,” aniya pa. Kinuha ko ang maliit kong pouch, tapos naglakad na. Medyo hindi ako kumportable sa takong, pero ayos na rin. “Wala ka na bang naiwan, Ciana?” tumango ako. “Wala na, Sir. Everything is ready.” Tumango siya, tapos sinenyasan niya akong sumunod. “Sa rooftop ng hotel ang venue.” Tumango na lang ako at sumunod na. Dahil nga mataas ang takong ko, medyo dumikit ako sa pader in case of katangahan. ‘Hindi man lang ako alalayan ng isang ito…’ Nang makarating ay agad na hinanap ng mata ko si Miyu. Nang makita ko siya ay napangiti ako. She looks so gorgeous and hot. Ang tangkad niya rin kasi. “OMG! Hi, Ciana!” Agad ko silang nginitian ni Vince. Sila na kasi ang lumapit. Nagyakap kami ni Miyu at nagbeso. “Sup, Ciana.” Nagyakap rin kami ni Vince, syempre yung friendly lang. “Sup, hahaha. So kamusta naman? Wala bang new baby?” Nakangiting tanong ko sa kanila. Napangiti ako nang magulat si Miyu. “Ano ka ba, ikaw ang dapat. Malapit ka na sa thirties.” Ngumiti naman ako sa sinabi niya. “I’m cursed, wala pa ring nanliligaw ngayon,” pagpaparinig ko. “Hi, Mr. Martinez.” Nagkamay si Mateo at Vince, tapos si Miyu at Mateo. “Good evening, Mr. and Mrs. Sandoval,” bati ni Mateo sa kanila. “Kamusta? The last time we met was last year, right? Same event?” aniya ni Miyu kay Mateo. “Yeah,” he answered. Kumuha naman kami ng drinks at pumunta sa isang bilog na table. Habang umiinom ay nag-uusap sila tungkol sa last year. “Bakit wala pa ring nanliligaw sa’yo, Ciana? Ayaw mo ba kay—” “Stop it, Vince! Aasarin mo na naman ako sa kaniya,” naninitang sabi ko, tinutukoy ang katrabaho at kaibigan namin sa Maldives. “Ayaw mo ’yun? Mabait naman siya—” “Babaero,” sagot ko. Natawa si Vince at Miyu, bukod sa katabi ko. “Oo nga pala, I heard from Sasha, you like someone named… ano na ’yun, hubby?” tanong pa ni Miyu sa asawa. “Miyu, never mind. Wag na, hahaha. Hindi ko rin nama—” “Ah, I remember, it’s Matthew, ata.” Napalunok ako nang mapansing sinulyapan ako ni Mateo. “Ah, yeah, hehehe…” sagot ko na lang. “Magkatunog kayo ng name, ah. Mateo, Matthew.” Pwede mambatok? Kahit paisa lang kay Miyu, nakakahiya. “Miyu, tama na, okay?” Ngumisi si Miyu at kinindatan ako, batid kong nang-aasar siya at alam niya kung sino talaga ang lalakeng ‘yon. ’Lintek na Sasha ‘to, lumaking chismosa.’ “So you are the famous Ciana Vion. I didn’t expect your article… sobrang ganda. Perfect output, kahit na yung nilalaman,” pagpuri sa akin ni Miyu, kaya ngumiti ako. “Someone helped me,” sagot ko. “Kahit na, sobrang perfect, as in! Niyanig ang interes ko, kahit ang panganay ko ay nabasa niya ‘yon. Balak ata n’on maging businesswoman rin,” nakangiting kwento pa nito. “Maganda ‘yan kung gano’n. Namimiss ko na rin ang mga bata. Hindi ko rin kasi gaano nakikita si Luke. Mukhang busy sa college life niya,” nakangiting kwento ko rin. “Start a family, Ciana. Mahirap nang magkababy pag lumagpas ka ng 30.” Medyo nailang ako kasi nakikinig lang si Mateo. “Oo nga, eh. But everything takes time naman. Ayoko mag-rush,” ani ko pa. “Sabagay. What about you, Mr. Martinez? Wala kang girlfriend ngayon?” tanong ni Miyu rito. “I’m busy working. But I have someone… special someone.” Sinulyapan naman ako ni Miyu. “Talaga? Nasaan siya?” Ngumiti si Mateo. “I guess busy rin…” sagot niya. Napanguso ako. Si Carmelle siguro ang tinutukoy niya. Asa namang ako, di ba? Kasama niya nga ako, punyemas. Sabagay, hindi pa naman sila. May chance pa ako. “Ahh, busy… ilang taon ka na ulit?” Si Vince na ang nagtanong. “29 years old.” Yeah, right. While I am 28 years old, it would be a perfect couple kung hindi ako umalis. Maya-maya ay tinawag sila Miyu kaya naman naiwan kaming dalawa ni Mateo sa table hanggang sa may lumapit sa akin at mga nagpakilala. Nakipagkamay sila kay Mateo, mas maraming gustong maging partner siya at mag-invest sa company niya. May nakitable rin sa amin at nakipagkwentuhan habang umiinom kami ng alak. Keri ko naman uminom ng hard drinks at makipagsabayan sa kanila, kaya walang naging problema. Ininterview nila ako kaya naman panay sagot lang ako. “So, wala kang boyfriend, Ms. Vion?” Tumango naman ako habang nakangiti. “That’s odd. Bibihira sa babaeng maganda ang single at the age of 28,” aniya pa ng lalaki, kaya ngumiti ako. “It’s fine. May almost naman na, but end up getting wasted,” nakangiting sagot ko, tapos muling uminom, tinutukoy ko ang sa amin ni Mateo. “Aw, that’s awful.” “It’s my fault naman, kaya wala akong ibang dapat sisihin kundi ang sarili ko. Alam niyo na, girls will be girls. Pag takot, takot na.” Tumango naman ang iba at sumang-ayon sa akin. “Ganun rin naman kami ng husband ko, noh. But in the end, wala naman kaming magagawa kundi magpatawad.” Ngumiti ako sa kwento niya, giving me hope. “Then both of you are lucky,” nakangiting sabi ko pa. “I can say that. May isang anak na rin naman kami.” Bigla ay nakaramdam ako ng inggit. Tama naman sila. Dapat sa age ko ay nagse-settle down na ako with my soon-to-be. Pero wala, eh. May nanligaw man sa akin noon, pero si Mateo lang talaga ang gusto ko. ‘Mayaman si Mateo, kaya naman ginusto kong magpayaman rin para hindi ako pandirian ng family niya.’ “Ikaw, Mr. Martinez? Kamusta kayo ni Ms. Devilla?” Nangunot ang noo ko. Who’s Ms. Devilla? “Still, we’re both working. She’s known as the famous designer now. May successful store na rin siya.” Nang malaman ko na si Ms. Carmelle pala. “That’s very nice, then. Dati ay date mo pa siya, noh. Pakatatag kayo, Mr. Martinez.” Napalunok ako, tapos agad na tumayo. “E-excuse me, magpo-powder room lang,” paalam ko sa kanila. Mabilis akong umalis nang pumayag sila, kaya naman tinuwid ko pa rin ang lakad at pumunta sa powder room. Nang makapasok ay agad akong napaharap sa sink. ‘Alam kong unfair ako dahil ako ang nang-iwan, tapos ngayon hindi ko kayang tanggapin ang mga naririnig?’ ‘What a fool, Ciana. You’re stupid.’ Huminga ako nang malalim at nag-retouch na lang, tapos inayos ang suot ko. Sa malamig na panahon, sana naisipan kong magdala ng blazer. Nang makapag-ayos ay lumabas na ako ng powder room, pero agad na napaayos nang makita kong naghihintay si Mateo sa labas. Nilingon ako kaagad nito. ‘Bakit gano’n siya makatingin?’Ciana’s Point of View“S-Sir Mateo…” sambit ko sa pangalan niya, nakita ko naman ang titig niya sa akin. Nang hindi niya ako magawang tignan, nagrereklamo ako at ngayon, tinititigan niya ako.‘Nagrereklamo pa rin? Tinde mo, Ciana. Ano ba talaga ang gusto mo?’“Are you okay?” Kinakabahan man, ngunit nagawa kong tumango sa tanong niya. Nang ialok sa akin ang kamay, tinanggap ko iyon, kaya naman nang ilagay niya ang kamay ko sa braso niya, mas kinabahan ako.‘Maging masaya dapat ako, di ba?’“Let’s go, baka may tama ka na sa iniinom mo.” Hindi ko man alam ang sasabihin, ngunit hindi na siya naghintay ng sagot.‘Hindi nga niya tinatanong kung bakit ko siya iniwan, bakit ako umalis nang walang paalam…’Nang makabalik, inalalayan niya rin ako sa pag-upo. Kaya naman naisipan kong kumain na lang ng chocolate na nasa harapan namin.‘May wine ang chocolate na ito, pero masarap siya…’“Okay ka lang ba, Ms. Vion?” Nilingon ko ang isang businessman na nagtanong sa akin at nginitian.“I’m good, hin
“My heart still beats like this whenever you’re around, Ciana.” Napalunok ako at napatitig lang sa mukha niya.“M-Mateo…” sambit ko sa pangalan niya, pero nakita ko ang matamis niyang ngiti, ngunit malungkot.“Naghintay pa rin ako, aminin ko man o hindi. Inantay pa rin kita, itanggi ko man o aminin.” Bigla akong nanlambot nang makita ko ang pag-kislap ng mata niya dahil namamasa na ito.“Ano bang plano ng tadhana sa atin, Vion?” Napalunok ako nang tawagin niya ako sa tawag niya sa akin noon.(Wala naman sigurong nagbabasa sa inyo ng Vion na VA-YON, di ba?)“T-Tayo ba talaga o hindi?” Hindi ko maalis ang titig ko sa kaniya. Naupo ako nang maayos ngunit hinayaan siyang hawakan ang kamay ko at itapat sa dibdib niya.“Hindi ko magawang lapitan ka habang napapanood kita sa malayo, Vion. Gusto kitang tawaging ‘Vion,’ but I can’t. It reminds me of the painful waiting.” Napalunok ako nang punasan niya ang luhang tumulo sa mata ko.“It took years of waiting, Vion. Why did you have to leave me
Ciana’s Point of ViewI just came back to my senses after hearing some loud noises outside our hotel room. Napatakip ako sa katawan at hinila ang comforter nang matagpuan ang sarili kong nakahubad.“Tch, wait for me there…” Kusang pumikit ang mga mata ko nang yumuko siya at hinalikan ako sa noo. Mabilis siyang nagsuot ng bathrobe at tinali ito, tapos lumapit sa pinto.“What’s happening?” I heard his voice. Nakagat ko ang ibabang labi nang maalala ang mga nangyari.‘I’m not a… Shit!’Napayuko ako at napahawak sa mukha ko. May nangyari nga sa amin… Shit…‘You’re stupid! Yes, I am stupid! Nasaan ang pag-iwas doon, Ciana? Binigyan mo siya ng hope…’“Ganun ba? Okay, I thought there was an emergency.” Nang bumalik si Mateo, nahiya ako. Yumuko ako habang kagat ang labi.Nang maupo siya sa tabi ko, hindi ko siya magawang tignan.“V-Vion…” Kapalunok ako nang tawagin niya ako.“I-I’m sorry… N-nagpadala ako sa nararamdaman…” Nakagat ko nang sobrang diin ang ibabang labi hanggang sa makaramdam ak
Here’s the corrected version of your text with improved punctuation and capitalization:Nang may kumatok sa hotel room namin, tumayo ako at pinilit maglakad nang maayos. Nasasanay naman ako, kaya hindi mahirap.“Let me help you,” ani ko sa waiter, tapos tumulong rin si Mateo.“Where’s my bill?” tanong ni Mateo, kaya naman pumunta ako sa kama ko at inabot ang wallet.“I’ll pay for it,” sambit ko.“No, I’m on it,” ani pa ni Mateo, tapos nagbayad.“Keep the change,” nakangiting sabi niya. Nagpasalamat naman ang lalaki at mabilis na umalis, kaya naman napangiti ako nang makita ang food ngunit agad na natigilan nang may suso shell na naman rito.“Let’s eat.” Naupo kami sa maliit na dining table, tapos napalunok ako nang pagsilbihan niya ako.“No need, sir, ako na,” ngiting sabi ko pa, pero ngumiti siya.“I’m on it, honey.” Hindi ako makapaniwalang tinitigan siya.“Stop calling me that, sir. I’m just one of your employees.” Sinulyapan niya ako habang nakangiti.“Should I make you my wife th
Ciana’s Point of ViewMagkakrus ang braso ko habang nasa office ni Mateo. Mabilis na kumalat ang sinabi niya, dahilan para sobrang mahiya ako sa lahat, at ngayon suot ko pa ang black longsleeve polo niya.“It suits you,” nakangiting sabi pa niya, kaya mabilis ko siyang inirapan.“Stop it, sir,” naka-tuck in sa akin ang longsleeve polo niya dahil nakapantalon naman ako.“I didn’t wish to become famous,” nakanguso kong sabi.“That’s not my intention, so if that’s the case, wala nang mananakit sa’yo inside my company,” nakangiting sagot pa niya.“I’m just a simple employee, sir. A lot of negative comments about us is not good for you,” sagot ko.“So that is your reason why you told me you don’t love me?” agad akong napatitig sa kanya, hindi makapaniwala.“Or you’re afraid of losing me like others?” Napalunok ako sa pahabol niya.“I didn’t say that,” ani ko.“And you didn’t deny it.” Napairap ako.“So what?”“Be mine, honey. Don’t make things complicated.” Ngumisi ako at nilapitan siya. N
=Ciana’s Point Of View=“I don’t think that’s accurate and acceptable. Live a life, Mateo. I’d rather see you happy with someone else, even if it hurts me a lot.” Natigilan ako nang hawakan ni Mateo ang kamay ko at tangayin papasok sa office niya.Nang makapasok ay nilock niya ‘yon kaya naman, “I can’t afford to see you happy with someone else. We’re different. I want to risk everything, and you don’t, but the choice is mine,” nakangiting sabi niya, kaya inirapan ko siya.“I don’t think so, Mr. Martinez. Papaano na si Ms. Carmelle?” ngumisi siya.“She’s my friend,” sagot pa niya.“Asus, friend ka diyan.”“Oo nga, ikaw lang naman magrereto sa aming dalawa. Tapos magseselos-selos ka,” inirapan ko siya ulit.“Sige na, let’s not talk about it. Bibigay ka rin naman,” sininghalan ko siya.“So get ready for tomorrow. May photoshoot ka,” nanlaki ang mata ko.“Agad-agad?!”“Oh yes. Kaya naman sasama ka sa akin after work hours dahil pupunta tayo kay Carmelle for your outfit,” napalunok ako.“D
Ciana's Point of View.Isang linggo na ang nakalipas mula nang sagutin ko si Mateo, Nakakatuwa dahil sobrang Sweet niya at alam na rin yun nang buong Company, natutuwa rin ako sa products dahil sobrang ganda nun.Papauwi ako sa Condo ngayon dahil may naiwan akong Files sa Drawer ko kakamadali ko kanina, habang naglalakad ay natigilan ako nang makita si Jacob sa Harap nang Pad ko."A-anong ginagawa mo rito Jacob?" tanong ko, Huminga siya nang malalim ay saka Nilapitan ako."Let's Talk Ciana.." pakiusap niya."Wala na tayong pag uusapan Jacob, I'm already in a relationship." mahinang sabi ko."No Ciana, Please iwan mo siya ako naman talaga ang mahal mo diba? Gumaganti ka lang right?" tanong niya pa kaya naman umiling ako."I love him." Sagot ko."I love him so much, masasabi kong mas mahal ko siya kesa sa pagmamahal ko noon sa’yo." Aniya ko pa."No.." umiiling niya pang sabi at agad akong kinabahan nang Hablutin niya ang Key Card nang Condo ko, at itapat yun sa mismong Pad ko.Mabilis a
"Come, Paliliguan kita." nang buhatin niya ako na para bang bagong kasal kami ay hindi ako nag reklamo at iniyakap lang ang mga braso ko sa Leeg niya habang nakasandal sa Dibdib niya.Nang maiupo niya ako sa Sink ay pinanood ko siyang isindi ang Tubig sa Tub at Ihanda ang Pamunas ko. Hindi nga ako hinalikan sa Labi nag iwan naman nang marka sa Leeg ko.Pinunasan ko ang luha nang makita ang sarili sa Salamin, Napayuko ako nang makita ang Sugat sa Mga braso at kamay ko. Halos mahulog ako sa Sink nang may malakas na Tumunog."A-Mateo!" takot na takot kong sabi at saka ako Umatras tapos mangiyak ngiyak na Lumapit sa kaniya niyakap niya naman ako at Inalo."I'm sorry.. Yung Hangin lang yun binuksan ko kasi ang Veranda." Sagot niya kaya naman nakagat ko ang labi at maluha luhang tinitigan si Mateo."W-wag mo kong iiwan." nakikiusap at takot na takot kong sabi, tumango tango ito."I'm sorry Honey.. Sana pinilit ko na lang samahan ka kanina.." bulong niya sa akin at hinalikan ako sa Noo.Nalu