“My heart still beats like this whenever you’re around, Ciana.” Napalunok ako at napatitig lang sa mukha niya.“M-Mateo…” sambit ko sa pangalan niya, pero nakita ko ang matamis niyang ngiti, ngunit malungkot.“Naghintay pa rin ako, aminin ko man o hindi. Inantay pa rin kita, itanggi ko man o aminin.” Bigla akong nanlambot nang makita ko ang pag-kislap ng mata niya dahil namamasa na ito.“Ano bang plano ng tadhana sa atin, Vion?” Napalunok ako nang tawagin niya ako sa tawag niya sa akin noon.(Wala naman sigurong nagbabasa sa inyo ng Vion na VA-YON, di ba?)“T-Tayo ba talaga o hindi?” Hindi ko maalis ang titig ko sa kaniya. Naupo ako nang maayos ngunit hinayaan siyang hawakan ang kamay ko at itapat sa dibdib niya.“Hindi ko magawang lapitan ka habang napapanood kita sa malayo, Vion. Gusto kitang tawaging ‘Vion,’ but I can’t. It reminds me of the painful waiting.” Napalunok ako nang punasan niya ang luhang tumulo sa mata ko.“It took years of waiting, Vion. Why did you have to leave me
Ciana’s Point of ViewI just came back to my senses after hearing some loud noises outside our hotel room. Napatakip ako sa katawan at hinila ang comforter nang matagpuan ang sarili kong nakahubad.“Tch, wait for me there…” Kusang pumikit ang mga mata ko nang yumuko siya at hinalikan ako sa noo. Mabilis siyang nagsuot ng bathrobe at tinali ito, tapos lumapit sa pinto.“What’s happening?” I heard his voice. Nakagat ko ang ibabang labi nang maalala ang mga nangyari.‘I’m not a… Shit!’Napayuko ako at napahawak sa mukha ko. May nangyari nga sa amin… Shit…‘You’re stupid! Yes, I am stupid! Nasaan ang pag-iwas doon, Ciana? Binigyan mo siya ng hope…’“Ganun ba? Okay, I thought there was an emergency.” Nang bumalik si Mateo, nahiya ako. Yumuko ako habang kagat ang labi.Nang maupo siya sa tabi ko, hindi ko siya magawang tignan.“V-Vion…” Kapalunok ako nang tawagin niya ako.“I-I’m sorry… N-nagpadala ako sa nararamdaman…” Nakagat ko nang sobrang diin ang ibabang labi hanggang sa makaramdam ak
Here’s the corrected version of your text with improved punctuation and capitalization:Nang may kumatok sa hotel room namin, tumayo ako at pinilit maglakad nang maayos. Nasasanay naman ako, kaya hindi mahirap.“Let me help you,” ani ko sa waiter, tapos tumulong rin si Mateo.“Where’s my bill?” tanong ni Mateo, kaya naman pumunta ako sa kama ko at inabot ang wallet.“I’ll pay for it,” sambit ko.“No, I’m on it,” ani pa ni Mateo, tapos nagbayad.“Keep the change,” nakangiting sabi niya. Nagpasalamat naman ang lalaki at mabilis na umalis, kaya naman napangiti ako nang makita ang food ngunit agad na natigilan nang may suso shell na naman rito.“Let’s eat.” Naupo kami sa maliit na dining table, tapos napalunok ako nang pagsilbihan niya ako.“No need, sir, ako na,” ngiting sabi ko pa, pero ngumiti siya.“I’m on it, honey.” Hindi ako makapaniwalang tinitigan siya.“Stop calling me that, sir. I’m just one of your employees.” Sinulyapan niya ako habang nakangiti.“Should I make you my wife th
Ciana’s Point of ViewMagkakrus ang braso ko habang nasa office ni Mateo. Mabilis na kumalat ang sinabi niya, dahilan para sobrang mahiya ako sa lahat, at ngayon suot ko pa ang black longsleeve polo niya.“It suits you,” nakangiting sabi pa niya, kaya mabilis ko siyang inirapan.“Stop it, sir,” naka-tuck in sa akin ang longsleeve polo niya dahil nakapantalon naman ako.“I didn’t wish to become famous,” nakanguso kong sabi.“That’s not my intention, so if that’s the case, wala nang mananakit sa’yo inside my company,” nakangiting sagot pa niya.“I’m just a simple employee, sir. A lot of negative comments about us is not good for you,” sagot ko.“So that is your reason why you told me you don’t love me?” agad akong napatitig sa kanya, hindi makapaniwala.“Or you’re afraid of losing me like others?” Napalunok ako sa pahabol niya.“I didn’t say that,” ani ko.“And you didn’t deny it.” Napairap ako.“So what?”“Be mine, honey. Don’t make things complicated.” Ngumisi ako at nilapitan siya. N
=Ciana’s Point Of View=“I don’t think that’s accurate and acceptable. Live a life, Mateo. I’d rather see you happy with someone else, even if it hurts me a lot.” Natigilan ako nang hawakan ni Mateo ang kamay ko at tangayin papasok sa office niya.Nang makapasok ay nilock niya ‘yon kaya naman, “I can’t afford to see you happy with someone else. We’re different. I want to risk everything, and you don’t, but the choice is mine,” nakangiting sabi niya, kaya inirapan ko siya.“I don’t think so, Mr. Martinez. Papaano na si Ms. Carmelle?” ngumisi siya.“She’s my friend,” sagot pa niya.“Asus, friend ka diyan.”“Oo nga, ikaw lang naman magrereto sa aming dalawa. Tapos magseselos-selos ka,” inirapan ko siya ulit.“Sige na, let’s not talk about it. Bibigay ka rin naman,” sininghalan ko siya.“So get ready for tomorrow. May photoshoot ka,” nanlaki ang mata ko.“Agad-agad?!”“Oh yes. Kaya naman sasama ka sa akin after work hours dahil pupunta tayo kay Carmelle for your outfit,” napalunok ako.“D
Ciana's Point of View.Isang linggo na ang nakalipas mula nang sagutin ko si Mateo, Nakakatuwa dahil sobrang Sweet niya at alam na rin yun nang buong Company, natutuwa rin ako sa products dahil sobrang ganda nun.Papauwi ako sa Condo ngayon dahil may naiwan akong Files sa Drawer ko kakamadali ko kanina, habang naglalakad ay natigilan ako nang makita si Jacob sa Harap nang Pad ko."A-anong ginagawa mo rito Jacob?" tanong ko, Huminga siya nang malalim ay saka Nilapitan ako."Let's Talk Ciana.." pakiusap niya."Wala na tayong pag uusapan Jacob, I'm already in a relationship." mahinang sabi ko."No Ciana, Please iwan mo siya ako naman talaga ang mahal mo diba? Gumaganti ka lang right?" tanong niya pa kaya naman umiling ako."I love him." Sagot ko."I love him so much, masasabi kong mas mahal ko siya kesa sa pagmamahal ko noon sa’yo." Aniya ko pa."No.." umiiling niya pang sabi at agad akong kinabahan nang Hablutin niya ang Key Card nang Condo ko, at itapat yun sa mismong Pad ko.Mabilis a
"Come, Paliliguan kita." nang buhatin niya ako na para bang bagong kasal kami ay hindi ako nag reklamo at iniyakap lang ang mga braso ko sa Leeg niya habang nakasandal sa Dibdib niya.Nang maiupo niya ako sa Sink ay pinanood ko siyang isindi ang Tubig sa Tub at Ihanda ang Pamunas ko. Hindi nga ako hinalikan sa Labi nag iwan naman nang marka sa Leeg ko.Pinunasan ko ang luha nang makita ang sarili sa Salamin, Napayuko ako nang makita ang Sugat sa Mga braso at kamay ko. Halos mahulog ako sa Sink nang may malakas na Tumunog."A-Mateo!" takot na takot kong sabi at saka ako Umatras tapos mangiyak ngiyak na Lumapit sa kaniya niyakap niya naman ako at Inalo."I'm sorry.. Yung Hangin lang yun binuksan ko kasi ang Veranda." Sagot niya kaya naman nakagat ko ang labi at maluha luhang tinitigan si Mateo."W-wag mo kong iiwan." nakikiusap at takot na takot kong sabi, tumango tango ito."I'm sorry Honey.. Sana pinilit ko na lang samahan ka kanina.." bulong niya sa akin at hinalikan ako sa Noo.Nalu
Agad akong kinabahan nang magising nang umaga ay wala na si Mateo sa kama, agad akong napalingon lingon sa paligid sa sobrang kaba nang bumukas ang pinto nang kwarto ay agad na nagtama ang mata namin."Gising ka na pala." bati niya."Good morning." lumapit siya sa akin, bagong ligo at saka Humalik sa Pisngi ko."Akala ko nawala ka na." nakangusong sabi ko."Hindi ah." nakangiting sagot niya.Nang tignan ko ang kabuuan niya ay agad na napatigil ang mga paningin ko sa Namumula at may sugat niyang kamao agad naman niyang Binulsa yun dahilan para hindi ko makita. "H-hon." Tawag ko sa kaniya.Nang magtama ang mga paningin namin ay Alanganin siyang Ngumiti ngunit matamis. "May iba ka pa bang ginawa?" tanong ko sa kanya, naupo naman siya sa Tabi ko ay Inakbayan ako."Hindi ka magagalit right?" panigurado niya na at dinikit ang labi sa Sentido ko, ngumuso ako."Tell me." sambit ko."Hindi ka angry? Mm?" hindi ko alam kung matatawa ako pero halata namang kinakabahan siya."Magsabi ka na muna s