Ciana’s Point of ViewI just came back to my senses after hearing some loud noises outside our hotel room. Napatakip ako sa katawan at hinila ang comforter nang matagpuan ang sarili kong nakahubad.“Tch, wait for me there…” Kusang pumikit ang mga mata ko nang yumuko siya at hinalikan ako sa noo. Mabilis siyang nagsuot ng bathrobe at tinali ito, tapos lumapit sa pinto.“What’s happening?” I heard his voice. Nakagat ko ang ibabang labi nang maalala ang mga nangyari.‘I’m not a… Shit!’Napayuko ako at napahawak sa mukha ko. May nangyari nga sa amin… Shit…‘You’re stupid! Yes, I am stupid! Nasaan ang pag-iwas doon, Ciana? Binigyan mo siya ng hope…’“Ganun ba? Okay, I thought there was an emergency.” Nang bumalik si Mateo, nahiya ako. Yumuko ako habang kagat ang labi.Nang maupo siya sa tabi ko, hindi ko siya magawang tignan.“V-Vion…” Kapalunok ako nang tawagin niya ako.“I-I’m sorry… N-nagpadala ako sa nararamdaman…” Nakagat ko nang sobrang diin ang ibabang labi hanggang sa makaramdam ak
Here’s the corrected version of your text with improved punctuation and capitalization:Nang may kumatok sa hotel room namin, tumayo ako at pinilit maglakad nang maayos. Nasasanay naman ako, kaya hindi mahirap.“Let me help you,” ani ko sa waiter, tapos tumulong rin si Mateo.“Where’s my bill?” tanong ni Mateo, kaya naman pumunta ako sa kama ko at inabot ang wallet.“I’ll pay for it,” sambit ko.“No, I’m on it,” ani pa ni Mateo, tapos nagbayad.“Keep the change,” nakangiting sabi niya. Nagpasalamat naman ang lalaki at mabilis na umalis, kaya naman napangiti ako nang makita ang food ngunit agad na natigilan nang may suso shell na naman rito.“Let’s eat.” Naupo kami sa maliit na dining table, tapos napalunok ako nang pagsilbihan niya ako.“No need, sir, ako na,” ngiting sabi ko pa, pero ngumiti siya.“I’m on it, honey.” Hindi ako makapaniwalang tinitigan siya.“Stop calling me that, sir. I’m just one of your employees.” Sinulyapan niya ako habang nakangiti.“Should I make you my wife th
Ciana’s Point of ViewMagkakrus ang braso ko habang nasa office ni Mateo. Mabilis na kumalat ang sinabi niya, dahilan para sobrang mahiya ako sa lahat, at ngayon suot ko pa ang black longsleeve polo niya.“It suits you,” nakangiting sabi pa niya, kaya mabilis ko siyang inirapan.“Stop it, sir,” naka-tuck in sa akin ang longsleeve polo niya dahil nakapantalon naman ako.“I didn’t wish to become famous,” nakanguso kong sabi.“That’s not my intention, so if that’s the case, wala nang mananakit sa’yo inside my company,” nakangiting sagot pa niya.“I’m just a simple employee, sir. A lot of negative comments about us is not good for you,” sagot ko.“So that is your reason why you told me you don’t love me?” agad akong napatitig sa kanya, hindi makapaniwala.“Or you’re afraid of losing me like others?” Napalunok ako sa pahabol niya.“I didn’t say that,” ani ko.“And you didn’t deny it.” Napairap ako.“So what?”“Be mine, honey. Don’t make things complicated.” Ngumisi ako at nilapitan siya. N
=Ciana’s Point Of View=“I don’t think that’s accurate and acceptable. Live a life, Mateo. I’d rather see you happy with someone else, even if it hurts me a lot.” Natigilan ako nang hawakan ni Mateo ang kamay ko at tangayin papasok sa office niya.Nang makapasok ay nilock niya ‘yon kaya naman, “I can’t afford to see you happy with someone else. We’re different. I want to risk everything, and you don’t, but the choice is mine,” nakangiting sabi niya, kaya inirapan ko siya.“I don’t think so, Mr. Martinez. Papaano na si Ms. Carmelle?” ngumisi siya.“She’s my friend,” sagot pa niya.“Asus, friend ka diyan.”“Oo nga, ikaw lang naman magrereto sa aming dalawa. Tapos magseselos-selos ka,” inirapan ko siya ulit.“Sige na, let’s not talk about it. Bibigay ka rin naman,” sininghalan ko siya.“So get ready for tomorrow. May photoshoot ka,” nanlaki ang mata ko.“Agad-agad?!”“Oh yes. Kaya naman sasama ka sa akin after work hours dahil pupunta tayo kay Carmelle for your outfit,” napalunok ako.“D
Ciana's Point of View.Isang linggo na ang nakalipas mula nang sagutin ko si Mateo, Nakakatuwa dahil sobrang Sweet niya at alam na rin yun nang buong Company, natutuwa rin ako sa products dahil sobrang ganda nun.Papauwi ako sa Condo ngayon dahil may naiwan akong Files sa Drawer ko kakamadali ko kanina, habang naglalakad ay natigilan ako nang makita si Jacob sa Harap nang Pad ko."A-anong ginagawa mo rito Jacob?" tanong ko, Huminga siya nang malalim ay saka Nilapitan ako."Let's Talk Ciana.." pakiusap niya."Wala na tayong pag uusapan Jacob, I'm already in a relationship." mahinang sabi ko."No Ciana, Please iwan mo siya ako naman talaga ang mahal mo diba? Gumaganti ka lang right?" tanong niya pa kaya naman umiling ako."I love him." Sagot ko."I love him so much, masasabi kong mas mahal ko siya kesa sa pagmamahal ko noon sa’yo." Aniya ko pa."No.." umiiling niya pang sabi at agad akong kinabahan nang Hablutin niya ang Key Card nang Condo ko, at itapat yun sa mismong Pad ko.Mabilis a
"Come, Paliliguan kita." nang buhatin niya ako na para bang bagong kasal kami ay hindi ako nag reklamo at iniyakap lang ang mga braso ko sa Leeg niya habang nakasandal sa Dibdib niya.Nang maiupo niya ako sa Sink ay pinanood ko siyang isindi ang Tubig sa Tub at Ihanda ang Pamunas ko. Hindi nga ako hinalikan sa Labi nag iwan naman nang marka sa Leeg ko.Pinunasan ko ang luha nang makita ang sarili sa Salamin, Napayuko ako nang makita ang Sugat sa Mga braso at kamay ko. Halos mahulog ako sa Sink nang may malakas na Tumunog."A-Mateo!" takot na takot kong sabi at saka ako Umatras tapos mangiyak ngiyak na Lumapit sa kaniya niyakap niya naman ako at Inalo."I'm sorry.. Yung Hangin lang yun binuksan ko kasi ang Veranda." Sagot niya kaya naman nakagat ko ang labi at maluha luhang tinitigan si Mateo."W-wag mo kong iiwan." nakikiusap at takot na takot kong sabi, tumango tango ito."I'm sorry Honey.. Sana pinilit ko na lang samahan ka kanina.." bulong niya sa akin at hinalikan ako sa Noo.Nalu
Agad akong kinabahan nang magising nang umaga ay wala na si Mateo sa kama, agad akong napalingon lingon sa paligid sa sobrang kaba nang bumukas ang pinto nang kwarto ay agad na nagtama ang mata namin."Gising ka na pala." bati niya."Good morning." lumapit siya sa akin, bagong ligo at saka Humalik sa Pisngi ko."Akala ko nawala ka na." nakangusong sabi ko."Hindi ah." nakangiting sagot niya.Nang tignan ko ang kabuuan niya ay agad na napatigil ang mga paningin ko sa Namumula at may sugat niyang kamao agad naman niyang Binulsa yun dahilan para hindi ko makita. "H-hon." Tawag ko sa kaniya.Nang magtama ang mga paningin namin ay Alanganin siyang Ngumiti ngunit matamis. "May iba ka pa bang ginawa?" tanong ko sa kanya, naupo naman siya sa Tabi ko ay Inakbayan ako."Hindi ka magagalit right?" panigurado niya na at dinikit ang labi sa Sentido ko, ngumuso ako."Tell me." sambit ko."Hindi ka angry? Mm?" hindi ko alam kung matatawa ako pero halata namang kinakabahan siya."Magsabi ka na muna s
"Sorry na, Hon." pag hinging paumanhin niya kaya ngumuso ako, pero agad napabawi nang Halikan niya ang labi ko kahit dampi lang ‘yon ay malakas ang Dating."Oo na, oo na sige na." Sagot ko."Wag ka lang magkakamali Mateo ah." sita ko sa kanya nakangiti naman siyang tumango bilang sagot."So do you want to date me?" nalingon ko si Mateo."Saan naman?" ngumisi siya."Saan nga anong nginingisi ngisi mo?" ngiwing sabi ko sa kanya."Just like normal Couples you know, Watching movies, Shopping, long rides." hinarap ko siya at Hinawakan sa mga pisngi."Una sa lahat, meron ako nito," sabay turo sa Leeg, ang markang ginawa ni Jacob, "tapos mas kailangan mo nang pahinga kasi Pagod ka na sa Work, binabantayan mo pa ako." ngumiti naman siya sa sinabi ko."Nakakapag pahinga ako habang kasama ka, Vion. You know that.." nakangising sabi ni Mateo tapos ay inayos ang buhok ko."Kahit ano pang gawin natin pahinga na yun lalo na pag nandiyan ka," tinitigan niya ako kaya naman napangiti ako, "Salamat kas
Habang tinatapos namin ang pagkain, patuloy ang pagpaplano at asaran. Halos kalahating araw na kaming abala sa mga detalye ng kasal, pero tila hindi pa rin tapos ang lahat ng kailangan ayusin. Si Sonya at Sasha ay nagsimula nang mag-discuss ng seating arrangement, habang si Mateo naman ay abala sa pakikipag-usap sa mga suppliers para sa mga huling detalye ng catering at iba pang aspeto ng reception.“Mommy, gusto ko po na malapit ako sa daddy sa reception,” sabi ni Viera habang hawak ang juice niya.“Syempre, anak. Doon ka sa tabi ko at daddy,” sagot ko, ngumiti kay Mateo na nandoon pa rin sa kanto, nakikipag-usap sa event planner.“Ako nga pala, hon, nakatanggap na ako ng tawag mula sa stylist. Naka-schedule na sila bukas ng hapon para sa fitting,” sabi ni Mateo, paglapit niya sa akin.“Wow, mabilis pala. Ayos, baka makauwi pa tayo nang maaga,” sagot ko, habang inaayos ang buhok ni Viera.“Oo, makakapahinga tayo pagkatapos ng fitting, para naman hindi tayo mabigla sa dami ng ginagawa
Pagkasabi ni Mateo na “Sa’yo kaya nangangalmot,” ay narinig naming bumalik si Sonya, bitbit ang ilang mga gown na pang-abay.“Ano bang pinag-uusapan niyo at ang iingay niyo?” tanong ni Sonya habang inilalapag ang mga damit sa sofa.“Wala! Nag-uusap lang kami ni Honey tungkol sa pagiging magaling niyang mangalmot,” sagot ni Mateo sabay tawa.“Ikaw talaga, Mateo! Grabe ka makapang-asar,” sagot ko, sabay kurot sa tagiliran niya.“Aray, ang sakit! Honey, easy lang!” reklamo niya, ngunit halata naman ang ngiti sa labi niya.“Mommy, mangalmot po?” inosenteng tanong ni Viera habang ngumunguya ng pagkain.Halos maiyak ako sa tawa, habang si Mateo ay biglang tumayo at nag-explain. “Hindi ‘yon literal, baby. Joke lang ni Mommy ‘yon. Mommy mo talaga, ang kulit!”“Bakit ba ako lagi ang nasisisi?” sagot ko, kunwari nagtatampo.Tumawa si Sasha at umupo sa tabi ni Sonya, hawak ang isang gown na kulay peach. “Ang cute niyo pa rin kahit nagtatalo! Ikaw naman, Ciana, hindi mo pa sinasabi sa akin kung a
“Hoy, gaga! Ikakasal ka na, aber! Mamili ka na ng cake mo!” sigaw ni Sasha. Kaya naman, inagaw ko ang brochure na hawak niya hanggang sa lumapit si Viera at kumandong sa akin.“Mommy, purple?” tanong niya, tinutukoy ang magandang cake na tatluhan.“Okay, this one, baby,” sabi ko sa anak ko. Masaya itong pumalakpak.“Asan po si Daddy?” tanong ni Viera.“Nag-aayos rin siya for the wedding, baby. Where are your friends?” tanong ko sa kaniya.“Mommy, lahat po sila guy. Masungit po si Klei, at naglalaro po sila ni Oliver ng games,” tila nalulungkot na sabi ng anak ko, sabay nguso.“Edi go and still play with them, baby,” sabi ko.“Klei, Oliver, let Viera join you,” utos ni Sasha sa kanila.“Tita, ayaw po niya ng car games,” sagot ni Klei.“Mommy, I really hate riding,” sagot ni Viera.“Yung mommy mo, mahilig sa pagsakay—aray! Gaga naman!” reklamo ni Sasha nang hilahin ko ang buhok niya.“Kung ano-ano na namang sinasabi mo,” inis kong sabi.“Totoo naman, ah. Hiya ka pa eh,” sabi niya, sabay
“Daddy, ang laki po ng house natin!” niyuko ko ang anak at nginitian.“Of course, baby. Do you want to see your room?” nakangiti kong tanong sa kaniya. Nandito na kami sa bahay namin sa city, at si Vion ay abala sa mga bagong paso na may mga bulaklak na nakatanim.“Hon! Ipapakita ko ang room ni Viera, sama ka!” malakas na sabi ko pa.“Kayo na lang! Nagdidilig pa ako eh!” balik-sigaw niya dahil nasa garden siya, at kami ni Viera ay nasa loob.“SIGE! Diligan rin kita mamaya!” sigaw ko pabalik.“Tumahimik ka!” sigaw niya, kaya tatawa-tawa kong binuhat si Viera upang maipakita ang kwarto niya na nasa second floor ng bahay. Nang makarating sa kwarto ni Viera ay halatang mangha na mangha siya sa nakita.“Ang ganda, Daddy!” masayang sabi ni Viera, kaya naman napangiti ako.“Mabuti naman at nagustuhan mo,” aniya ko.“Opo, Daddy! I love my bed po! It’s purple!” Tumalon siya doon at hinablot ang malaking purple bear na nasa kama niya.“Thank you, Daddy!” masayang sabi ni Viera.I asked Vion abo
Sunod ko pang tinignan ang mga pictures, ngunit gano’n na lang ang pagtataka ko nang makitang muli ang sarili ko sa account ni Vion. Parati ba kaming magkasama? Tinignan ko ang date ng picture at napansing kailan lang ito, halos buwan lang ang nakalipas. Sunod-sunod kong tinignan hanggang sa mamataan ko ang pamilyar na condo sa highlights niya sa story. “Bakit panay ako?” nagtatakang tanong ko sa sarili. “Sa pad ko ata ito, ah?” takang-taka ko pang sabi sa sarili. “Bakit ko naman siya paglulutuan? Baka best friends talaga kami? Hindi man lang ba nagseselos ang asawa nito sa ’kin?” Inis na inis akong naupo at saka tumingin muli. “Ako na naman? Crush ba ’ko nito?” Sa sobrang frustration ay pinatay ko ang laptop at niyakap na lamang ang unan. ‘Bakit naman ako apektado? Ano naman kung nasa highlights niya ako?’ Makalipas ang Ilang Linggo Makalipas ang ilang linggo, naisipan kong bumalik sa condominium ko dahil naiinis lang ako sa pakikitungo sa akin ni Mom. Ang laki-laki ng galit ni
Few Days After Nandito ngayon ang doctor ni Viera upang i-update kami sa lagay niya. Mahigit limang araw na hindi niya kailangan ng dugo, at bumalik na ang kanyang sigla at lakas. Natutuwa kami dahil ilang araw na rin na hindi dinugo ang ilong niya, at hindi na rin bumaba pa ang kanyang hemoglobin level. “Ang balita ko lang naman ay maaari na siyang lumabas,” aniya ng doctor. “Ngunit bibigyan ko kayo ng mga kakailanganin niya sakaling mahilo siya o duguin ang ilong. Hindi naman gano’n kabilis bumaba ang dugo ng isang tao, pero dahil sa kondisyon niya, nababawasan ito dahil sa sobra-sobrang white blood cells na napo-produce niya.” Nakinig kaming mabuti sa kanya. “Maaari niyo nang tawagan si Doctor L, dahil siya na ang bahala kay Viera,” dagdag pa niya. Napalunok ako at tumango na lang. “Hindi pa rin magbabago ang mga suhestiyon kong kainin niya ang mga berdeng gulay, at mga pagkaing rich in iron. Sa gatas, mag-ingat tayo dahil maaaring makaapekto sa kanya ang ibang klase ng gatas. A
Ciana’s Point of View “May napapansin akong kakaiba.” Nalingon ako agad-agad kay Sasha at saka kabadong ngumiti. “K-kanino?” “Kanino pa ba? Edi sa’yo. Ano ‘yung nasa daliri mo, ha?” Napatingin sa’kin pati sila Mom at Dad, even my own daughter. “It’s a ring,” sagot ko nang diretso. “OOOHHH!” “MUKHANG ALAM NA THIS!” Napalunok ako at tumikhim na lang. Nang marinig ang nang-aasar na tawa ni Mateo, huminga ako nang malalim. “Are you going to marry Daddy na po, Mommy?” inosenteng tanong ng anak ko, kaya ngumiti ako at dahan-dahan na tumango. “YES!” “PUCHA PRE!” “IKAKASAL NA REN KAYO SA WAKAS!” “Ah… hehehehehehehehehehe…” “Comeback ‘yan, ah! Wala nang atrasan!” aniya ni Sasha. Kahit kasi sila Shion at Sonya, nandito rin, kasama si Klei na tahimik lang. Kahit si Oliver ay narito, pero abala sa pakikipag-usap sa pinsan niya. Naupo ako sa isang couch at agad namang tumabi si Mateo sa’kin, sabay akbay ng braso’t kamay. Hanggang sa nagpaalam muna sina Mom at Dad para magpahinga. “In
Ciana’s Point of View “But you’re a doctor po,” aniya ng anak ko, nanunumbat na ang bata-bata pa. “That guy will take care of you, even though he’s not a doctor.” Sa sinabi ni Luke, napangiti ako. Ang anak ko naman ay napaisip. “Sino po?” tanong ni Viera. “Si Klei.” Sa sinabi ni Luke, mahina ko siyang napalo. “LOKO KA.” “Baka lang naman. At least handa siya, Tita,” natatawang sabi ni Luke. Pero ang anak ko ay hindi nakuntento at nagpa-buhat pa kay Luke. “Ninong, do you have a girl po? I don’t know what it’s called po pero ‘yung nayayakap niyo po,” tanong ni Viera. Nangunot ang noo ko. Simula nang magkasama si Sasha at Viera, andami nang nalalaman ng anak ko. “Mm, maybe soon?” sagot ni Luke. “LOYAL!” “SI MIA ‘YAN!” sigaw ni Vince habang nakaakbay sa kanyang asawa. Natawa ako lalo na nang mamula ang mukha ni Luke. “Hindi ko nga inaasahan na magdo-doktor rin ang panganay ko. Pasaway,” sabi pa ni Vince. “Pero mukhang balak kang kalabanin ni Viera, eh. Tingin mo, Luke?” Nakinig
Ciana’s Point of View “Kamusta siya? Kakagaling lang namin sa ibaba, kinuhanan kami. Maraming bags na ’yon, aba,” saad ni Vince, kaya napangiti ako. “Salamat.” Lumapit ako sa kanila at isa-isa ko silang niyakap. “Naks, kaya pala di ako gusto. Ang gwapo ng mister,” asar ng kaibigan kong nanligaw noon. “Sus,” tugon ko. “Kamusta si Viera?” tanong ni Miyu. “Paano mo nalaman ang pangalan niya?” tanong ko, nagtataka. “Sa kaisa-isa niyang ninong,” sagot niya. Napalunok ako. “What’s up, Tita?” Napalingon ako sa nasa likuran nila. Ngumiti ako nang makita si Luke. “Hala, ang pogi-pogi at ang laki-laki mo na!” sabi ko, sabay yakap sa kanya. “Kamusta ang inaanak ko, Tita?” tanong niya, kaya itinuro ko si Viera. Nilapitan niya ito, kaya naman pinaupo muna namin ang mga bisita habang si Luke ay chine-check si Viera. Nakakatuwa dahil naka-uniporme pang doktor siya. Sila Miyu at Vince naman ay kinakausap ang mga magulang ni Mateo. “Ang laki niya na,” saad nila. “Parang kailan lang, dalaga