Ciana's Point of View.Isang linggo na ang nakalipas mula nang sagutin ko si Mateo, Nakakatuwa dahil sobrang Sweet niya at alam na rin yun nang buong Company, natutuwa rin ako sa products dahil sobrang ganda nun.Papauwi ako sa Condo ngayon dahil may naiwan akong Files sa Drawer ko kakamadali ko kanina, habang naglalakad ay natigilan ako nang makita si Jacob sa Harap nang Pad ko."A-anong ginagawa mo rito Jacob?" tanong ko, Huminga siya nang malalim ay saka Nilapitan ako."Let's Talk Ciana.." pakiusap niya."Wala na tayong pag uusapan Jacob, I'm already in a relationship." mahinang sabi ko."No Ciana, Please iwan mo siya ako naman talaga ang mahal mo diba? Gumaganti ka lang right?" tanong niya pa kaya naman umiling ako."I love him." Sagot ko."I love him so much, masasabi kong mas mahal ko siya kesa sa pagmamahal ko noon sa’yo." Aniya ko pa."No.." umiiling niya pang sabi at agad akong kinabahan nang Hablutin niya ang Key Card nang Condo ko, at itapat yun sa mismong Pad ko.Mabilis a
"Come, Paliliguan kita." nang buhatin niya ako na para bang bagong kasal kami ay hindi ako nag reklamo at iniyakap lang ang mga braso ko sa Leeg niya habang nakasandal sa Dibdib niya.Nang maiupo niya ako sa Sink ay pinanood ko siyang isindi ang Tubig sa Tub at Ihanda ang Pamunas ko. Hindi nga ako hinalikan sa Labi nag iwan naman nang marka sa Leeg ko.Pinunasan ko ang luha nang makita ang sarili sa Salamin, Napayuko ako nang makita ang Sugat sa Mga braso at kamay ko. Halos mahulog ako sa Sink nang may malakas na Tumunog."A-Mateo!" takot na takot kong sabi at saka ako Umatras tapos mangiyak ngiyak na Lumapit sa kaniya niyakap niya naman ako at Inalo."I'm sorry.. Yung Hangin lang yun binuksan ko kasi ang Veranda." Sagot niya kaya naman nakagat ko ang labi at maluha luhang tinitigan si Mateo."W-wag mo kong iiwan." nakikiusap at takot na takot kong sabi, tumango tango ito."I'm sorry Honey.. Sana pinilit ko na lang samahan ka kanina.." bulong niya sa akin at hinalikan ako sa Noo.Nalu
Agad akong kinabahan nang magising nang umaga ay wala na si Mateo sa kama, agad akong napalingon lingon sa paligid sa sobrang kaba nang bumukas ang pinto nang kwarto ay agad na nagtama ang mata namin."Gising ka na pala." bati niya."Good morning." lumapit siya sa akin, bagong ligo at saka Humalik sa Pisngi ko."Akala ko nawala ka na." nakangusong sabi ko."Hindi ah." nakangiting sagot niya.Nang tignan ko ang kabuuan niya ay agad na napatigil ang mga paningin ko sa Namumula at may sugat niyang kamao agad naman niyang Binulsa yun dahilan para hindi ko makita. "H-hon." Tawag ko sa kaniya.Nang magtama ang mga paningin namin ay Alanganin siyang Ngumiti ngunit matamis. "May iba ka pa bang ginawa?" tanong ko sa kanya, naupo naman siya sa Tabi ko ay Inakbayan ako."Hindi ka magagalit right?" panigurado niya na at dinikit ang labi sa Sentido ko, ngumuso ako."Tell me." sambit ko."Hindi ka angry? Mm?" hindi ko alam kung matatawa ako pero halata namang kinakabahan siya."Magsabi ka na muna s
"Sorry na, Hon." pag hinging paumanhin niya kaya ngumuso ako, pero agad napabawi nang Halikan niya ang labi ko kahit dampi lang ‘yon ay malakas ang Dating."Oo na, oo na sige na." Sagot ko."Wag ka lang magkakamali Mateo ah." sita ko sa kanya nakangiti naman siyang tumango bilang sagot."So do you want to date me?" nalingon ko si Mateo."Saan naman?" ngumisi siya."Saan nga anong nginingisi ngisi mo?" ngiwing sabi ko sa kanya."Just like normal Couples you know, Watching movies, Shopping, long rides." hinarap ko siya at Hinawakan sa mga pisngi."Una sa lahat, meron ako nito," sabay turo sa Leeg, ang markang ginawa ni Jacob, "tapos mas kailangan mo nang pahinga kasi Pagod ka na sa Work, binabantayan mo pa ako." ngumiti naman siya sa sinabi ko."Nakakapag pahinga ako habang kasama ka, Vion. You know that.." nakangising sabi ni Mateo tapos ay inayos ang buhok ko."Kahit ano pang gawin natin pahinga na yun lalo na pag nandiyan ka," tinitigan niya ako kaya naman napangiti ako, "Salamat kas
Nakagat ko ang labi at napapikit nang may pagkapilya ang Utak ko at naisip ang magaganap. "Baka masunog ang niluluto mo niyan, hon. Tama na ang kagat labi, at imagine.. Ipaparanas ko mis—""Martinez!" agad siyang umalis nang kitchen nang sigawan ko, init na init ang mukha ko dahil sa pinagsasabi niya.'Panay kalokohan! Jusko masyadong nagmamalaki— teka nga ano anong sinasabi ko'Nang matapos Lutuin ang Fried Chicken ay hininaan ko ang luto nang Chapsuey tapos ay kinuha ko ang strainer na may Parch paper upang hindi gaano mamantika.Tapos hinarap na ang Chapsuey na konting oras na lang maluluto na. "Hon—""Ano nanaman?!" galit kong tanong na ikinagulat niya."Ito naman, Galit na galit. Sasabihin ko lang na Bukas ay pupunta tayo sa university para mag Open nang maliit na Tent, kinukuha kasi tayo nila Mr.Sandoval para sa Celebration nang school. 97 years na kasi nila." mahabang sabi niya."You mean magbebenta tayo?" nakangiting tanong ko, bigla ay Naexcite."Yup, Dahil busy daw ang ibang
Nang matapos kumain ay Nag insist si Mateo na maghugas. "Weh marunong ka? Sa lambot nang kamay mong ‘yan?" hindi makapaniwalang sabi ko."Hon, Nakatira akong mag isa in the past few years. Don't doubt at me." Sagot niya tapos ay Pinanood ko naman siya at Napalunok ako nang alam niya ang uunahin.'Wow lang!'"Bakit ang lambot nang kamay mo?" tanong ko pa."Dahil sa Hand Cream." Sagot niya."Eh? Bakit ako?" hindi makapaniwalang sabi ko at tinitigan ang Palad."Pag maraming hugasin, use gloves honey. Pag kokonti rin naman tulad nito wag na," ngumuso ako sa sagot niya, "Isa pa malambot naman ang kamay mo ah?" Aniya ni Mateo."It's not soft as yours hon." sagot ko."Then use the hand cream." ngumuso ako dahil wala akong gano’n eh."Never mind, hindi naman mahalaga ‘yon e." sagot ko pa tapos Pumunta ako sa likuran niya sinubukan niya akong lingunin ngunit hindi nagawa.Dahil malakas ang tama ko, minasahe ko ang likod niya.. "That's relaxing, hon." hindi ko man nakita ay alam kong nakangiti
Ciana's Point Of View.Habang nandito sa School ay mabilis akong napaismid nang may Humapit sa bewang ko, ngingiti na sana pero agad akong kinabahan nang makitang si Jacob ito. "Let go of me!" takot na takot kong sigaw, nang hihilain na sana niya ako sa Kung saan ay Mabilis ko na lang siyang makita sa Sahig."Stay away from my girlfriend!" galit na sigaw ni Mateo at Hinapit ako papalapit sa kanya, takot na takot ako bumalik ang kabang naramdaman ko nang mangyari ‘yon."Nauna siyang napasaakin! Umextra ka lang!" sigaw ni Jacob dahilan para matakot ang Ibang estudyante."Call the Guards." utos ni Mateo sa mga Staff mabilis naman silang sumunod, nang pagmasdan ko si Jacob ay nakita ko ang Mga pasa at sugat niya sa Mukha."Nakakahiya ka, Hindi ka ba nahihiya sa sarili mo?!" sigaw ni Mateo hindi inisip ang ibang nakakanood, mahigpit ang hawak niya sa akin ngunit nang suyurin ako nang tingin ni Jacob ay Ngisi ang Binigay niya."Pinagmamalaki mo ang babaeng ‘yan? Hindi mo alam kung sino sino
Ilang linggo na ang nakalipas at napasubsob ako sa mismong Mesa ko dahil sobrang Nakakalito ang ginagawa ko, simple lang naman ang Article na gagawin ko pero hirap na hirap ako."Miss Ciana, Pinatatawag ka ni Sir Mateo." nakangusong sabi namg Sekretarya niya kaya naman pinalaki ko ang mata at saka Kinusot wala pa man din akong kaayos ayos."Susunod ako." nakangiting sabi ko tapos ay Sinave ang Article saka ko tinignan ang sarili sa Salamin.At kahit walang suot na Make up ay ayos lang dahil Pumuti or nag light lalo ang Skin ko nawala ang Dark Circles sa mga ibaba nang mata ko.At sobrang Kinis na nito kaya naman Confident na kahit walang make up, tapos ay Tumayo ako at saka naglakad papunta sa Office ni Mateo.Nang makapasok ay nagulat ako nang nasa pinto na si Mateo at siya mismo ang nag Lock nang Pintuan sa Office niya. "Baki—" halos mapaangat ang kamay ko nang Hapitin ako nito sa Bewang at Halikan sa labi.Kusa ko na lang Ipinikit ang nga mata at hinayaan siyang halikan ako na para
Ciana’s Point of View “Kamusta siya? Kakagaling lang namin sa ibaba, kinuhanan kami. Maraming bags na ’yon, aba,” saad ni Vince, kaya napangiti ako. “Salamat.” Lumapit ako sa kanila at isa-isa ko silang niyakap. “Naks, kaya pala di ako gusto. Ang gwapo ng mister,” asar ng kaibigan kong nanligaw noon. “Sus,” tugon ko. “Kamusta si Viera?” tanong ni Miyu. “Paano mo nalaman ang pangalan niya?” tanong ko, nagtataka. “Sa kaisa-isa niyang ninong,” sagot niya. Napalunok ako. “What’s up, Tita?” Napalingon ako sa nasa likuran nila. Ngumiti ako nang makita si Luke. “Hala, ang pogi-pogi at ang laki-laki mo na!” sabi ko, sabay yakap sa kanya. “Kamusta ang inaanak ko, Tita?” tanong niya, kaya itinuro ko si Viera. Nilapitan niya ito, kaya naman pinaupo muna namin ang mga bisita habang si Luke ay chine-check si Viera. Nakakatuwa dahil naka-uniporme pang doktor siya. Sila Miyu at Vince naman ay kinakausap ang mga magulang ni Mateo. “Ang laki niya na,” saad nila. “Parang kailan lang, dalaga
Ciana’s Point of ViewHabang nagluluto ako, panay ang ngisi ni Mateo habang sumusulyap sa akin. Pakiramdam ko, inaasar na naman ako ng mga tingin niyang iyon. May pasabi-sabi pa akong hindi ko na siya mahal, pero sa second proposal niya, “YES” naman ang isasagot ko.“Honey, after the wedding?” tanong niya, kaya awtomatiko akong napairap.“Bubbles, Mommy,” paggaya niya kay Viera, kaya naman inirapan ko siya at hindi na lang umimik upang siya ang mainis.“Hon.”“Vion.”“Hatdog,” sagot ko sa pagtawag niya, dahilan para matawa siya at ngisian ako.“Mine?” tanong niya, ngisi-ngisi pa.“Two inches,” asar kong sagot, ikinalaki ng mata niya.“Gusto mo lang ata makita, kaya inaasar mo ako,” tatawa-tawang sabi niya. Pinanlakihan ko naman siya ng mata at hininaan ang apoy ng stove.Nilingon ko siya tapos nginisian. “Mabibitin ka lang sa akin,” mahinang sabi ko sabay lapit sa kanya. “Pag nabitin ka, walang sisihan, ha?” tanong ko habang titig na titig siya sa mukha ko.“Hmm, ’di na lang,” mabilis
=Ciana’s Point Of View= “I really love you, Vion. But now that we have Viera… I love you both, more than anything,” sinsero niyang sabi habang ang mga mata niya ay nakatitig sa’kin. “Iisa ako ulit ngayon, nang tayong dalawa lang,” dagdag niya habang naging emosyonal, dahilan para kunot ang noo ko at mapuno ng pagtataka. “A-anong iisa ba?” takang-taka kong tanong saka tumayo. “This…” Hindi ako makapaniwalang napatingin sa kanya nang may hugutin siya mula sa bulsa niya. Natakpan ko ang bibig ko gamit ang kaliwang kamay, lalo na nang lumuhod siya gamit ang isang tuhod sa carpet ng banyo. “Huh?” gulat kong saad. “I’ll ask you again, to marry me,” malumanay ngunit matamis niyang sabi, dahilan para kabahan ako at mawalan ng sasabihin. “M-Mateo…” “Ciana Vion, will you marry me?” Nangapa ako ng sasabihin, saka napatingin sa singsing. “This is a different ring, don’t worry,” dagdag niya. “It’s been years, and I’m still in love with you… I hope you still love me that way,” mahinang sa
Habang nag-aayos ng ref sa hospital room ni Viera, may kumatok sa pinto. Nang tumayo si Mateo para buksan ito, napangiti ako agad nang makita sila Mom at Dad—ni Mateo.“Oh my gosh!” bulalas ko. Nagtataka naman si Viera habang tinitingnan sila.“Siya na ba ang apo namin?” masayang tanong ni Mom sa akin bago ako niyakap.“Siya na po,” tugon ko. Napangiti siya at agad lumapit kay Viera.Nagpakilala sila, at agad namang natuwa ang anak ko. Kaya naman nakahinga ako ng maluwag dahil sumigla muli si Viera.“Mommy, cook a lot of my favorite na po. I’m going to have a bonding with my grandparents,” sabi ni Viera habang nakangiti.“Sure, Baby,” sagot ko.“Mom, Dad, samahan ko po muna si Vion,” paalam ni Mateo. Ngunit abala na ang magulang niya kay Viera kaya sinenyasan ko na lang siyang sumama sa akin.Habang tinatahak ang daan papunta sa hotel, tahimik lang kaming dalawa.Pagdating sa hotel, dumeretso ako sa kwarto. Mukhang nag-check-in sila Sonya dito dahil may note na iniwan. Inayos ko ang k
Ciana’s Point of View“Baby, ang kasal ay para sa taong nagmamahalan. Sa ngayon, mas importante ang kalagayan mo kaysa sa kasal-kasal na ‘yan.” Mukhang narinig niya ang usapan kanina.“But Mommy, you are both my parents po. So why aren’t you married yet?” Mana-mana talaga kay Mateo ang isang ’to—matanong masyado.“I know, Baby. Pero before wedding, dapat magaling ka muna,” huminga ako sandali ng malalim.“Pag magaling ka na, edi papakasal na kami ng Daddy mo,” nakangiti kong dagdag, pero hindi ko tinitingnan si Mateo. Kahit hindi ko kita ang mukha niya, batid kong maganda ang ngiti niya. Sa mga oras na ’to, alam kong join forces na naman sila ng anak ko.“Talaga po?” tanong ni Viera, ang maliit niyang boses ay kahit anong pilit niyang palakihin ay tulad pa rin ng tangkad niya.“Yes, Baby,” sagot ni Mateo.“I love you po, Daddy, Mommy. Sana po magkaayos na kayong dalawa so we’re a complete family.” Sa sinabi niya, mas napamaang ako.“Baby, saan mo ba naririnig ang mga ‘yan?” tanong ko
Nanood ako habang si Mateo ay piniling iupo ang sarili upang magpahinga.“Ma’am, we’ll check her po later,” maayos na sabi ng isang nurse habang ang isa naman ay pinipisil ang bag of blood.“Thank you,” aniya ko hanggang sa maayos na sila at sabay silang lumabas. Naupo ako sa bakanteng upuan malapit kay Viera at hinawakan ang kamay niya. Kinakabahan pa rin ako para sa anak ko. Bata pa siya, at ayokong bumalik kami sa puntong iyon.Makalipas ang ilang minuto, may kumatok at pumasok sa loob ng room ni Viera—ang doctor niya. Kaya naman hinarap namin siya ni Mateo habang tahimik lang si Sasha at Carlo. Si Shion at Sonya ang nagbabantay sa bata.“Missis, balak ko ho sana kayong sabihan na humanap ng kaparehas niyang tipo ng dugo dahil hindi maaaring magbigay ang mister niyo ng dugo nang paulit-ulit,” panimula ng doctor.“Ilang bags po ba ang kailangan naming ihanda?” tanong ni Mateo sa doctor.“Biglaan ang pagbaba ng dugo ng anak niyo. Ibig sabihin no’n maraming beses pang pwedeng bumaba a
Ciana’s Point of View“Doc, ano ba talagang kailangan naming gawin? Why is she still bleeding?” Maiiyak ko nang tanong sa doctor.“I’m so sorry, missis, but her blood count suddenly dropped, and we need an instant blood transfusion. Kung may kapatid siya na maaaring magbigay ng dugo o, kung hindi, isa sa inyo.” Nanlumo ako.“It’s you, Mateo. Hindi kami parehas ng blood type ni Viera,” nanghihina kong sabi habang nasapo ang noo.“Please, Mateo. She needs you,” mahinang sabi ko, pero naramdaman ko ang paghawak ni Mateo sa pisngi ko. Iniangat niya ang mukha ko upang magtagpo ang mga mata namin.“You don’t have to beg for it. She’s my daughter, and I’ll do everything.” Kaya naman tumango-tango ako bilang tugon sa sinabi niya.Ang masiglang mukha ni Viera, ang mapula niyang labi, ay biglang namutla. Ang mapupula niyang pisngi ay naging matamlay na puti. Hinawakan ko ang kamay niya dahil wala pa rin siyang malay.“Baby, I want you to fight, okay?” pakiusap ko kasabay ng pagluha.“Please?” I
=Ciana’s Point Of View=Nandito ngayon si Sasha, Carlo, at Oliver. Susunod daw sila Shion, Sonya, at Klein.“Mommy! Tita Sasha said I was made in OFFICE daw poooo!” Agad na nanlaki ang mata namin ni Mateo.“SASHAAAAAAA!!!!”Nakataas ang kilay kong pinuntahan siya sa sala.“It’s a PRANK, GAGA!” sigaw niya at agad na tumayo. Sinamaan ko siya ng tingin.“JOKE LANG YON!!!” aniya kaya mabilis kaming nag-ikutan—mahampas o masabunutan ko man lang siya sa kagagahan niya. Lintek na gaga.“Si Oliver nga, gawang CR!” sigaw ko sa pagkapikon.“Hoy mali! Sa kusina kaya!” sigaw niya pabalik.“Sa CR! Nahuli ko nga kayo noon! Sa CR sa bar!” nanlaki ang mata niya.“GAGA!” bulyaw niya.“VION, ENOUGH, MAY BATA!” awat sa akin ni Mateo kaya inis na inis ko siyang tinignan.“Nakakainis!” singhal ko pa.“TAO POOOOOO.”Nanlaki ang mata kong nilingon ang pinto namin at saka ako lumapit doon para buksan. Nakita ko kaagad ang gwapong bata na nakangiti.“HELLO PO,” masiglang bati niya sa akin habang ang ama at in
Ciana’s Point of ViewHuminga ako ng malalim habang pinapakain ang anak ko. Ayaw niya talagang kumain ng gulay, kahit alam kong nakakatulong ang mga berdeng gulay.“Baby, eat this na,” pang-aamo sa kanya ng sariling ama.“If you don’t want to eat that, ampalaya na ang ipapakain ko sa’yo,” banta ko. Sa sinabi ko, kinuha niya agad ang kutsara at tinidor, saka nagsimulang kumain.Bumuntong-hininga ako at inayos ang iinumin niyang gamot. “Habaan mo na lang ang pasensya mo kay Viera. Hindi pa niya lubusang nauunawaan ang sakit niya,” mahinahon na sabi ni Mateo.“Alam ko naman. Maselan talaga siya sa pagkain, pero mawawala rin ’yon,” sagot ko.“Iinumin niya lang ang gamot niya kung sakaling may pampalubag-loob kang ihahain sa kanya,” natatawang sabi ni Mateo.“What about soy milk?” tanong niya.“Base sa nabasa ko, puwede ’yon,” ani Mateo.“Pwede rin,” nakangiting sagot ko.“Mabuti naman at ngumiti ka na. Sungit mo eh,” sabi niya, kaya umismid ako. Lumapit ako kay Viera at pinunasan ang bibi