“I need you. Babayaran kita, just name your price, after.” Umiling si Carol, “N–No, don’t– huwag kang lalapit.” mariin na tugon ni Carol, habang unti-unti siyang nakakaramdam ng pagkahilo at pinipilit na lumalayo siya sa estrangherong lalaki. “Wala pang babaeng tumanggi sa akin ng ganito. Sorry, Miss, but I won’t let you go that fast– not now that I need you, bago pa ako magkalat ng eskandalo sa labas.” — Carol is secretly married with someone na hindi niya pa kahit kailan nakikita. Dalawang taon na silang kasal, pero sa picture lang, tapos bata pa roon ang asawa niya sa picture. Nang araw na kikitain na niya ang kaniyang asawa sa condo unit nito ay aksidente siyang napagkamalang bayarang babae ng isang lalaki, at ipinasok siya sa isang unit na may tila isang lasing at naka-drogang lalaki. After that night, tumakas siya at takot na takot na mahanap pang muli ng lalaki. Not knowing that is her husband! Laking gulat niya ng pag-uwi niya sa bahay ay annulment papers ang naghihintay sa kaniya. She thought she would be free now, ngunit ang hindi niya alam ay nakatakas man siya sa kaniyang asawa, pero nabaliw naman ito sa kaniya dahil sa gabing may nangyari sa kanila at pilit na ipapahanap siya sa mga tauhan nito! Kapwa nila hindi alam na mag-asawa pala sila!
View More"Ah, yes. M–Meron nga."Tahimik."Where’s his father?" tanong ni Damien.Hindi agad nakasagot si Carol. Sandaling katahimikan. "Nasa barko. Seaman kasi ang asawa ko," sagot niya, pilit ang ngiti—isang kasinungalingang sinubukang ikubli ang katotohanan.Kaagad naman na napatingin si Damien sa daliri ni Carol, at nakita niyang may suot nga itong singsing. Nagkatitigan silang muli. Ang daming salita ang tila hindi nila masabi sa isa’t-isa.Mabuti na lang din at naisipan ni Carol na magsuot ng singsing pang taboy sa mga lalaking gustong umaligid sa kaniya.Tahimik pa ring nakatayo si Carol sa harap ni Damien, tila ba ang oras ay pansamantalang tumigil. Ngunit bago pa man siya muling makapagsalita, isang pamilyar na tinig ang bumasag sa katahimikan.“Carol? Ikaw nga ba ‘yan?” tawag ng isang lalaki mula sa likuran.Paglingon ni Carol, nakita niya si Loey, ang matalik niyang kaibigan mula pa noong nagsisimula pa lang siya sa industriya. Suot nito ang isang classic black suit, at may hawak na
Dumating ang gabi ng event sa Pilipinas—isang engrandeng fashion gala na ginanap sa isang kilalang hotel sa Makati. Habang nasa loob ng kanyang suite, abala si Carol sa paghahanda. Suot niya ang isang eleganteng gown na siya mismo ang nagdisenyo—isang simpleng puting damit na may makabagong twist at malinis na linya. Isang simbolo ng kanyang pagbabalik at bagong simula."Mommy, you look like a queen," sabi ni Dustin habang nakatingala sa kanya, suot ang maliit na tuxedo na bagay na bagay sa kanya.Napatawa si Carol at hinalikan ang noo ng anak. "Thank you, anak. I think I needed that confidence boost."Pagdating nila sa venue, sinalubong agad sila ng mga organizer. Ramdam ni Carol ang excitement at tensyon habang papasok sa main hall na puno ng mga kilalang personalidad, press, at fashion enthusiasts. Ang mga ilaw, camera, at musika ay nagbigay ng kakaibang enerhiya."Miss Caroline Dela Vega, we’ve been waiting for you," bati ng host na si Liza Montes, isang kilalang fashion editor. "
Habang nakaupo si Carol sa kanyang opisina, tinitigan niya ang invitation na nasa kanyang lamesa. Hindi niya akalaing may pagkakataon pang bumalik siya sa Pilipinas, lalo na matapos ang lahat ng nangyari. Malalim siyang huminga bago tumayo at tinungo ang kwarto ng kanyang anak.Sa loob ng kwarto, nadatnan niya si Dustin na nakaupo sa sahig, abala sa pagpipinta ng isang larawan gamit ang kanyang watercolor set. Isang bagay na minana nito sa kanya—ang hilig sa sining."Hey, bud," bati ni Carol habang umupo sa tabi ng anak. "Ano 'yang ginagawa mo?"Ngumiti si Dustin habang ipinakita ang kanyang likha. "It’s a sunset, Mommy. Kasi sabi mo, sunsets in the Philippines are really beautiful. Totoo ba ‘yun?"Napangiti si Carol, kahit may kirot sa kanyang puso. "Oo, anak. Totoo ‘yun. Mas maganda pa nga sa personal."Sandaling katahimikan ang namagitan sa kanila bago inilagay ni Carol ang imbitasyon sa harap ni Dustin. "Anak, may gusto akong itanong sa'yo. May natanggap akong imbitasyon mula sa P
Nag-angat si Carol ng kilay. Ang sakit na matagal na niyang itinago ay nagsimula muling magbalik."Damien, I’m busy," mahinang sagot ni Carol. Ngunit kahit ganun, ang mga salitang iyon ay may kabuntot na isang hindi malirip na sakit."I know, but this is important," wika ni Damien. "It’s about the wedding. We need to finalize some details."Carol naisip niyang huminga muna ng malalim. "Damien, I think you’ve made your decision. It’s clear. The wedding is your priority, and that’s fine. We work on that, unless hindi ka makapaghintay?""That's not it," sagot ni Damien, pero may pagka-irita sa boses nito. "I just… I need your help with the wedding design, that’s all. It’s strictly professional."Professional? Para bang na-slap si Carol sa mga salitang iyon. Ang lahat ng alaala nilang dalawa, pati ang kanilang anak, ay tila naging isang distant memory para kay Damien. Hindi ba siya nararapat na mapansin, o kahit maaalala man lang?“I’m sorry, Damien,” sagot ni Carol, ang kanyang boses ay
Pagkauwi ni Carol sa kanyang tinutuluyang apartment sa Italy, halos hindi siya mapakali. Pilit niyang hinubad ang kanyang gown at nagpalit ng simpleng silk robe, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapawi ang bigat na bumabalot sa kanyang dibdib.Nagkita sila ni Damien—ang lalaking minsan niyang minahal, ang ama ng kanyang anak—ngunit parang hindi na siya nito kilala. Wala man lang bahid ng pagkilala sa mga mata nito, ni isang emosyon na maaaring magtali sa kanilang nakaraan. Paano ito nangyari? Paano niya nagawang kalimutan siya?Lumapit siya sa kanyang dresser at kinuha ang isang lumang larawan. Isang litrato nila ni Damien, kuha noong masaya pa sila. Dahan-dahan niyang hinaplos ang imahe ng lalaking minahal niya, pero bago pa man siya tuluyang lamunin ng damdamin, napapikit siya at marahas na binalik ang larawan sa drawer.Naputol ang kanyang pag-iisip nang biglang kumatok ang nanny ni Dustin sa kanyang kwarto. "Madame, gising pa po si Dustin. Gusto ka niyang makausap."Mabilis
FIVE YEAR LATERSa isang eleganteng fashion studio sa Paris, France, nakatayo si Carol sa harap ng isang malaking salamin habang inaayos ang isang haute couture gown na gawa niya mismo. Suot niya ang isang sleek na itim na dress, na nagpapakita ng kanyang pagiging isang ganap na fashion designer.“Madame Carol, the client is here,” wika ng kanyang assistant na si Sophie.Ngumiti si Carol at tumango. “Merci, Sophie. I’ll be right there.”Lumipas ang limang taon mula nang lisanin niya ang buhay niya sa Pilipinas—mula nang piliin niyang umalis at magsimula ng panibagong buhay. Matapos ang lahat ng sakit, panlilinlang, at pagsubok na pinagdaanan niya, itinayo niya ang sarili niyang fashion brand sa France. Ngayon, isa na siyang kilalang pangalan sa industriya, at ang kanyang mga disenyo ay suot ng mga pinakamalalaking pangalan sa mundo.Sa kabila ng lahat ng tagumpay, may mga gabing tahimik niyang iniisip ang nakaraan—si Damien, ang lahat ng nangyari sa kanila, at ang pagkawala nito sa bu
Nanatiling tahimik si Carol, ramdam ang bigat ng bawat salita ni Tita Margaret. Parang unti-unting bumagsak ang mundo niya sa mga narinig. Hindi siya makapaniwala—hindi niya alam kung alin ang totoo at alin ang kasinungalingan. Pero isang bagay ang sigurado niya— hindi niya kayang ipagsapalaran ang sarili niya, lalo na kung totoo ngang nagamit lang siya ni Damien.Dahan-dahan siyang tumayo, hindi inaalis ang tingin kay Tita Margaret.“Kung aalis ako,” mahina niyang sabi, “Anong kasiguraduhan kong hindi mo na ako hahanapin pa at hindi mo sasaktan si Damien?”Isang mapanuring tingin ang isinukli ng ginang bago ito ngumiti. “Kung aalis ka, wala na akong rason para sirain pa ang buhay mo o ni Damien. Ang mahalaga lang sa akin ay mawala ka sa kaniya.”Napakuyom ng kamao si Carol. Alam niyang hindi dapat siya basta-basta magpapadala, pero hindi niya kayang isugal ang nararamdaman niya ngayon. Hindi niya kayang ipilit ang sarili sa isang taong maaaring may itinatagong lihim.“May isa akong s
Nanigas si Carol sa sinabi ni Vincent. Si Tita Margaret? Ang ina ni Damien?Agad siyang napatingin kay Damien, at sa unang pagkakataon, nakita niyang nawala ang maskara ng pagiging kalmado nito. Matalim ang tingin ng lalaki, ngunit sa ilalim ng galit ay may bahid ng pagtataka.“Siguraduhin mong alam mo ang sinasabi mo, Vincent.” malamig na sabi ni Damien.Napailing si Vincent. “Wala akong dahilan para magsinungaling. Sinabi ko na sa inyo, hindi ko ginusto 'to. Pero kung gusto mong malaman ang lahat, makabubuting kausapin mo ang sarili mong ina, Damien.”Muling nagdilim ang ekspresyon ni Damien. Tumayo ito, halatang hindi makapaniwala.“Impossible! Walang dahilan si Mommy para gawin ‘to!” “Tsk. Talaga?” Tumawa si Vincent, pero halatang walang saya. “Dahil sa kaniya kaya ako napilitang dalhin si Carol sa unit mo. Binalaan niya ako. Sinabi niyang may mas delikadong mangyayari kung hindi ko susundin ang gusto niya.”Napalunok si Carol. “Pero… Bakit? Ano ang gusto niyang mangyari?”Tumah
Napakurap si Carol. Ang pamilya ko? Hindi siya makapaniwala. Bakit sila? “Wala silang dahilan para gawin ‘to,” mariin niyang sagot. “Kung gusto nilang mapawalang-bisa ang kasal natin, bakit hindi nila sinabi sa’kin?” Tumawa nang mapakla si Damien. “At sa tingin mo, sasabihin nila? Alam mo bang ilang beses silang nakipag-ugnayan sa akin noon para iurong ang kasal natin?” Nanigas ang katawan ni Carol. Hindi siya nagulat na tutol ang pamilya niya sa kasal nila—alam niya ‘yon mula pa noong una. Pero hindi niya alam na umabot ito sa puntong kinausap na pala nila si Damien nang hindi niya alam. “Hindi ako pumayag,” patuloy ni Damien, malamig ang boses. “Pero hindi ibig sabihin noon na titigil sila sa gusto nilang mangyari.” Muli siyang nilapitan nito, at sa pagkakataong ito, hindi siya umatras. “Kung hindi ikaw ang gumawa ng annulment papers na ‘yon, kung hindi rin ako, sino pa ang may motibong gawin ‘yon?” Napalunok si Carol. Ang pamilya niya lang ang may dahilan para gawin ito. “M
Dumadagundong ang kaba sa dibdib ni Carol habang nakatayo siya sa harap ng pintuan ng isang mamahaling condo unit. Dalawang taon. Dalawang taong kasal siya sa isang lalaking hindi pa niya nakikita nang personal. Mga litrato lang mula sa kanilang arranged marriage ang nagbigay sa kanya ng ideya kung ano ang itsura nito—bata pa sa larawan, inosente ang ngiti, at tila walang bahid ng kasamaan. Ngunit ngayon, sa unang pagkakataon, makikilala na niya ito.Sa kanyang pagkakataranta, hindi niya napansin ang lalaking nakamasid sa kanya. Matangkad ito, nakasuot ng mamahaling coat, at may malamig na titig.“Magkano ang usapang ibabayad sa ‘yo?” malamig na tanong nito.Napalingon siya, “Ha?” naguguluhan niyang tugon.Bago pa siya makasagot, marahas siyang hinawakan ng lalaki sa braso at hinila papasok sa isang unit. “Wag ka nang magkunwari. Alam kong ikaw ang pina-book para sa plano ko.”“Sandali! Ano ba—” Naputol ang kanyang salita nang marahas siyang itulak papasok sa loob.Amoy alak at usok a...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments