Dahil sa isang gabing pakikipagsiping ni Nellia sa isang bilyonaryo na nagngangalang Anderson. Kailan man hindi na siya pinakawalan nito. Subalit, isang araw bumalik ang fiance ni Anderson at ginawa ang lahat para mawala sa buhay ni Anderson si Nelia. Isang araw binalita ni Menda na buntis siya kay Anderson. Subalit, nagawa pa rin ni Nelia ang tanggapin ang lahat. Hanggang sa nalaman na rin ni Nelia na buntis rin siya Kay Anderson. Ngunit isang lalaking kaibigan ni Anderson ay nagawang magpanggap na siya ang ama sa dinadala ni Nelia.
View More•••Ito na ang itinakdang oras para gawin ang mission. Hindi ko na rin nagawang makipagusap kay, Anderson. Hindi ko na muna siya kinontak. Ilang oras din namin ginawa ang lahat. Kahit mahirap ay nagsumikap pa rin ako. Kailangan na kailangan ang bagay na 'to kahit na anong mangyari. Mabuti na lang, lahat ng kwenento ni Mylene. Pasok na pasok sa mga ginawa namin. Matapos nito, muli kaming bumalik sa presento. Salamat talaga kay, Attorney dahil ilang oras niyang sinamahan ang kaibigan namin. Maya-maya pa, ibinigay agad ni, David, ang video' kinuha niya sa amin. Sabay sabay namin itong pinanood. Lahat naman ay naging maayos at klarong klaro. Pinakita nga rito kung paano nangyari ang lahat. Kalaunan pa, napangiti na lang si Attorney habang pinapanood ito."Magaling, lahat nagawa niyo. Sa makalawang araw, magaganap na ulit ang paglilitis. Sa ebedensiyang hawak natin ngayon. Wala ng lusot ang kontra natin. David, and Nelia, maraming salamat dahil hindi na rin kami mahihirapan pa ni, Mylene.
"Nelia, masaya ako dahil nakapunta ka dito ngayon." Nakangiting sambit niya, kasabay nito ang pagyakap niya sa akin. Hindi ko lubusan maintindihan kung bakit ang saya niya. May nangyari kayang maganda sa kaniya? O hindi naman kaya, pwede na siyang makalaya? Imbis na mag-over think. Dapat magtanong na lang ako."Ahm, Mylene, kumusta ka dito? Maayos lang ba ang lagay mo dito?" Pag-aalalang tanong ko. Aaminin ko na dala ko pa rin ngayon ang sakit na ginawa sa akin ni, Anderson. Ngunit, pinipilit ko itong pigilan."Oum, maayos lang ako dito. Sinusuportahan ako ng batas, kaya ayos lang." Sagot pa niya na may ngiti pa rin sa labi. Tanging sagot ko naman sa kaniya ay matamis kong ngiti."Nelia, huwag kang ngumiti kung hindi ka masaya." Ikinagulat ko bigla ang kanyang sinabi. Oo nga pala, kilalang kilala niya ako kaya hindi ako makakapagsinungaling sa kaniya."Ahm, Mylene ayos lang ako." Pagpapalusot ko."Ikaw talaga, Nelia. Hindi ka naman makakalusot sa akin, dahil kilala kita. Matagal na t
"Gusto mo nang paliwanag, Nelia?" Laking gulat ko ang biglaang pagsulpot ni, Menda. How dare her, pumasok siya ng walang pahintulot dito sa bahay ko."Menda..." Sambit ko sa isipan ko. Tinanggal ni, Nelia ang akamay ko sa pagkayakap ko sa kaniya. Dahil biglaang na walan ng lakas ang katawan ko, agad niya itong natanggal. "Menda, umalis ka na. Nag-uusap kami ng asawa ko. Pwede ba huwag mo kaming guluhin!" I shout to her."Hmm, really? Gusto kong makisali. Isa pa, mukhang hindi mo naman kayang magpaliwanag hindi ba? Kaya, tutulungan na kita, Anderson. Ipapaliwanag ko ang lahat kay Nelia, kung saan ka galing at kung ano-ano ang mga ginawa mo. And now, I would like to ask you Nelia. Are you willing to hear my story?" "Pwede ba Menda, umalis ka na, alam ko kung paano sabihin ang lahat! Umalis ka na!" "Sabihin mo sa akin, Menda kung ano at kung saan." Nanlaki ang mga mata ko sabay nito ang gulat na pagtingin ko kay, Nelia."Well, okay. Maganda 'to, para alam nating tatlo.""Huwag ka na
Matapos kanina sa hospital, napagdisisyunan muna namin ni, Anderson ang umuwi. Ito na nga kami sa bahay, maayos din naman ang lahat. Ngunit, kalaunan lang ay nagpaalam siya sa akin. May iportante raw siyang gagawin, so pumayag na lang din ako. Sinabi niya rin sa akin na maaga siyang uuwi. Na-iwan akong mag-isa dito sa bahay. Tanging na gawa ko lang ay ang manatili sa loob ng kwarto. Ngunit, ilang oras ang nakakalipas, nakaramdam ako ng pagkabagot. Ang tagal ni Anderson, bumalik sabi niya maaga siyang uuwi. So, bumangon ako sa higaan, gumawa ng kahit ano katulad ng paglilinis upang malibang ko ang sarili ko. Nang ipinagpag ko ang higaan, hindi ko sinasadyang tumilapon ang singsing ko. Ang singsing na ibinigay niya sa akin nang kaarawan ni Tita. Sa lubos na pag-aalala, at pagkabahalang pagalitan ako nito ni, Anderson. Agad ko itong hinanap. Hindi ko man batid, subalit kaba ang aking nararamdaman habang hinahanap ito. Nang makaraan ang tatlong minuto, maayos ko itong nahanap. Muli ko it
Akala ko may naisip na ako, hayts ano ba naman 'to, wala pala. Hindi bale na lang mag-iisip pa ako ng bago. "Mag-iisip pa ako nang mabuting parusa ang bagay sa inyong dalawa. Sa ngayon, tumigil na lang muna kayo. Kasi, kailangan pang magpahinga ni, Pengpeng." Kahit, gumalaw na kanina si Pengpeng, hindi niya pa rin ma-imulat ang mata niya. Kalaunan pa, biglang may pumasok na doctor. Nagtungo naman siya agad kay, Pengpeng at che-neck ito nang mabuti. Nagtawag pala sila ng doctor, hindi man lang nila ako pinagsabihan."Doc, how is he?" Deretsahang tanong ni, David. Ako naman, ito naghihintay.By the way, hindi pa rin tinatanggal ni, Anderson ang kamay niyang naka-hawak sa akin. Hindi naman ako mawawala ehh. Nagmamasid lang ako sa ginagawa ng doctor. Hanggang sa, may maliit na ilaw siyang ginamit upang tingnan ang mata ni, Pengpeng. Napansin ko naman ang kanyang pagngiti, at nagdala ito ng tuwa sa akin. Dahil, parang pinapahiwatig niya na maayos na ang kaibigan ko. "Doc, is he okay now
"Nelia, bakit ang tagal mong bumalik? Saan ka ba galing? You said, mag CR ka lang?" Pagtataka ni, Anderson. Ehh, nag-CR lang naman talaga ako ehh, matagal ba talaga ako nakabalik? Hindi halata ahh, or else hahah OA lang sila pareho ni, David."Love, ang bilis ko nga lang ehh. Ano ba ang sinasabi mo diyan, diba David, bumalik agad ako?" Akala ko sasabayan ako ni, David. Ngunit iling ang kanyang sinagot. Ehh! Matagal nga ba talaga? Hindi ko napansin ahh, niramdam ko lang naman kanina ang paligid. Ganun na pala 'yon, katagal?"Wala naman akong ibang pinuntahan, kaya ayos lang. Huwag kang mag-alala, at least naka-balik ako nang ligtas." Nakangiting tugon ko."Mahilig ka talaga magpalusot, Nelia. Hali ka dito, kailangan ka ng kaibigan mo.""Huh? Anong ibig mong sabihin?Ano ba ang nangyari?" Lumapit naman agad ako sa kanila. Na iwan ko lang si Anderson, banda sa pintuan. Mukhang pinagtritripan na naman ako ni, David. Wala naman akong nakikita na kung ano."Anong meron ba? Sabihin mo nga aga
NELIA POV.Umagang umaga, dumalaw agad ako sa kaibigan ko dito sa hospital. Ngayon ko lang din nalaman na isinugod pala si, Lola dito ka-gabi. Hindi ko man alam kong ano ang totoong nangyari, pero parang kutob ko si Menda ang may gawa nito. Dahil, siya lang naman ang babaeng kausap at kasama ni Lola ka-gabi sa CR. Kung hindi ako nagkakamali, at kung tama talaga ang kutob ko kay Menda, iisipin ko na lang na wala siya sa kanyang katinuan. Dahil, kung sino pa ang tumutulong at nakakasama niya, nagawa niya pa rin saktan. Delekado pala ang babaeng 'yon, hindi malayong siya ang may gawa nito sa mga kaibigan ko. Ngunit, hindi pa rin 'to sapat na ebedensiya. Sa ngayon kailangan ko pang mag-ingay sa mga galaw at dapat kong gawin. By the way, wala rito si Anderson. Nasa kabilang kwarto siya, pareho lang naman ang hospital ng Lola niya at ni, Pengpeng. Ilang distansiya lang din ang kalayuan ng kwarto nila. Hindi lang 'yon, dahil pareho din ang lagay nila ni Pengpeng ngayon, comatoes."Good morni
"Bro, bilisan niyo na! Kailangan kong sundan ngayon sina Mom!" I shout. Kahit naman nandito ako sa gitna ng laban, nandoon pa rin ang isipan ko sa kanila. "Wait bro! Your Lola! Diba nandito ang Lola mo? Where is Lola now!" What the! Si Lola pala, pero kanina kanina ko pa siya hindi nakikita. Where did she go now? I hope she's okay."Okay, let's find her!" Kahit naman hindi kami magkasundo ni Lola, may pake-alam pa rin ako sa kaniya. I just thinking, na nadadala lang siya ni, Menda that's why iba ang actions niya. But, still I love my Lola. Hindi ko lang pinapakita o pinapahalata upang maisip niya rin kung ano ang maling ginagawa niya. "Bro! Wala na! Parang wala na dito si, Lola!""How did you say so! Siguraduhin niyo! Alam niyo naman ang kaguluhan na 'to, for sure nandito pa rin siya!" I shout again, while my hands are angry. We're still, walking. Hawak-hawak ang mga baril, medyo nabawasan na rin ang mga kalaban. Habang busy ako sa kakabaril rito. Bigla may tumutok na baril sa hara
Bigla akong naalimpungatan at napasigaw matapos akong may marinig na malakas na putok. Putok ng baril, n hindi ko alam kung saan ito nang galing. Ngunit, ang dereksiyon ng bala nito ay malapit lamang sa amin. Agad akong niyakap ni, Anderson. Dahil sa takot ko ay mahigpit din akong napayakap sa kaniya habang nakapikit ang mga mata. Maya-maya pa, mas lalong bumilis ang lumakas ang tunog ng mga putok. Naging sunod-sunod ito na parang nag-gye-gyera. Wala akong ibang magawa kundi ang tumago kay, Anderson. Mukha akong duwag sa aking ginagawa, takot na takot. Hindi ko man ito gusto pero hindi kaya ng aking sarili, parang may masamang nakaraan lang akong naalala. Ngunit, malabo ang mga ito kaya hindi ko makita nang maayos."Boss, may mga kalaban pong nakapasok." Tanging rinig ko. Ang boses nito ay familiar sa akin na tila'y kilalang kilala ko. Parang narinig ko na ang boses ng lalaki. Parang ka-boses siya ng tauhan ni, David na naka-bangga ko kanina. Pero, siguro naman imposible lang ito, dah
Nagmamadali akong magtungo ngayon sa condo ng boyfriend ko. Ito ang ikalimang anniversary namin. Gusto ko siyang surpresahin, dahil ilang buwan din kaming hindi nagkikita. Masaya ako sa araw na ito at ito rin ang araw na hinihintay ko. Agad akong sumakay ng taxi. Mabuti na lang hindi traffic kaya nakapunta agad kami. Mabilis akong tumakbo patungo kung saan banda ang condo ng boyfriend ko. Nang nakarating ako roon, nagtaka na lamang ako dahil bukas ang pinto. Siguro, nakalimutan niya lang isara. Palagi talaga siyang busy, pati ba naman pag-lock ng pinto nakalimutan niya. Napalingon ako kahit saan, hindi ko alam pero nakaramdam ako nang lungkot at inis. Nang makita kong wala na ang mga litrato namin na noon ay kung saan-saan na lang nakasabit. Iisipin ko na lang na niligpit niya lang ang mga gamit niya. Napalingon ako sa hagdan, huminga muna ako nang malalim bago ko nagawang humakbang patungo sa 'taas. Pero, nang nakarating na ako sa tapat ng pinto ng kwarto. Mga ungol ang narinig...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments