MAAGANG pumasok sa opisina si Adeline ngunit hindi niya nakaligtaang ihatid sina Dylan at Sofia sa eskwelahan ng mga ito. Nang makapasok siya sa opisina ay natigilan siya dahil tahimik ang buong design department. Kahit si Diana, ang department head ay nakatayo at tahimik lang.Sa gitna ng nakabibinging katahimikan ay umikot ang isang swivel chair at doon ay tumambad kay Adeline si Mrs. del Gallego. Prenteng nakaupo pero matalim ang tingin sa kaniya.“Totoo ngang dito ka nagtatrabaho, Adeline. Ang kapal naman ng mukha mo.”Nagtiim-bagang si Adeline. Wala siyang pakialam sa babae dahil wala naman itong atraso sa kaniya. Sa totoong Adeline ito may ginawang kasalanan pero dahil halos parehas dila ng dinanas ng totoong Adeline ay hindi niya mapigilang hindi mairita.Tumayo ang ginang at humalukipkip habang naglalakad palapit sa kaniya. Nang tumigil ito sa tapat ng kaniyang mesa ay tiningnan nito ang kaniyang computer saka muling tumingin sa kaniya.“Balita ko nangopya ka ng design sa kabi
PINATAWAG ni Don Alvaro sina Aries at Diana para sa isang dinner. Tahimik ang lahat nang nasa hapag na sila. Hindi alam ni Adeline kung bakit biglang pinatawag ng matanda ang mag-asawa pero pakiramdam niya ay may hindi magandang mangyayari.Nagsimula ang hapunan na tanging si Sofia lamang ang nagsasalita. Paminsan-minsan ay sumasagot si Dylan upang itama ang salitang nababanggit ni Sofia na mali.“Pineapple!” Pagtatama ni Dylan kay Sofia.“Payapol?”Hindi napigilan ni Adeline na mapangiti nang pagmasdan ang dalawa. Marahang inulit ni Dylan ang salita bagaman halatang naiirita na ito.Nang matapos ang hapunan ay agad tinanguan ni Adeline ang yaya ng mga bata upang iakyat ang mga ito.Batid ni Adeline na may sasabihin si Don Alvaro at alam niyang ramdam iyon ni Aries at Diana dahil ni isa sa dalawa ay hindi kumilos at nagsalita.“Pinatawag ko kayo dahil may gusto akong kumpirmahin…” panim
NANG makabalik si Gabriel sa mansyon ay agad siyang ipinatawag ni Don Alvaro. Dismayado ang matanda. May improvement naman dahil gumagalaw at nagrereact ang kaniyang apo kapag hinahawakan ni Adeline pero nadidismaya siya hindi ito tuluyang gumigising.“Bakit hindi mo masabi kung ano talaga ang kondisyon ng apo ko, Gabriel? Ikaw ang doktor niya. Kinuha kita dahil kaibigan ko ang lolo mo pero kung hindi mo ako matutulungang mapagaling ang apo ko ay hindi ako magdadalawang-isip na alisin ka.”Napapikit ng mariin si Gabriel. Ayaw niyang pangunahan ang plano ni Drake. Kaya ito nagpapanggap ay dahil gusto nitong malaman kung sino ang nasa likod ng aksidente niya. Alam nitong nasa malapit lang ang kalaban nito kaya isinakripisyo nito ang sariling pangalan.Humugot ng malalim na buntong-hininga si Gabriel, “Naniniwala akong magigising na siya, Don Alvaro.”“Siguraduhin mo, Gabriel. Kailangan nang magkaanak ni Drake kay Adeline. Iyon ang makapagpapatibay ng reputasyon niya bilang tagapagmana n
SA KABILA ng init na nararamdaman ay napasigaw si Adeline kasabay ng pagbagsak sa sahig. Agad namang sinilip ni Drake ang asawa at napahinga ng maluwag nang makitang ayos lamang ito.Nagtiim-bagang si Drake. Hindi niya alam kung bakit bigla nalang siyang sinakyan ng asawa at gumiling sa ibabaw niya. May mali dito at kita-kita niya iyon sa mapungay nitong mga mata na parang lasing kung tumingin.“Anong nangyayari, Adeline—” Natigilan si Don Alvaro nang makita ang apo na mulat na at nakatingin kay Adeline na unti-unting tumatayo.Mapula ang mukha ni Adeline dahil sa pinaghalong init ng pakiramdam at kahihiyan.Agad rin namang dumating si Gabriel at nanlaki ang mga mata nang makitang mulat ang kaibigan. “Drake! Ang apo ko! Gising na ang apo ko!” Agad na dinaluhan ni Don Alvaro ang apo bago nilingon si Gabriel at inutusang tingnan ang kalagayan nito.Agad na lumapit si Gabriel at tiningnan si Drake na nagtatanong ang mga mata.“Sino siya?” Kunwari’y tanong ni Drake habang pinagmamasdan s
BUMALIKWAS ng bangon si Adeline kinabukasan. Agad siyang napasapo ng ulo nang mahilo dahil sa biglaang pagbangon. Tumingin siya sa kalendaryo at napahinga ng maluwag nang mapagtantong weekend nga pala at walang pasok sa opisina at sa eskwelahan sina Sofia at Dylan.“Ganito mo ba gampanan ang responsibilidad mo bilang asawa ko?”Napatalon si Adeline nang may magsalita. Nasapo niya ang dibdib at tiningnan ang asawa na nasa kabilang kama. Nakaupo ito habang hawak ang isang libro. Suot ang reading glass ay kitang-kita ni Adeline kung gaano kaseryoso ang mukha ng asawa.Napanganga siya. Bakit napakaguwapo nito lalo ngayong gising? Ang itim na mga mata nito ay tutok sa librong binabasa habang nakasandal sa headboard ng kama. Ang mga paa nitong natatabunan ng kumot ay nakaunat.Hindi namalayan ni Adeline ang pagkatulala. Nasinok siya nang bigla siyang lingunin ng asawa habang kunot ang noo at marahas na inalis ang suot na salamin sa mata.“What? Cat got your tongue?”“Uh…” Napalunok si Adeli
MATAPOS ang tahimik na almusal nina Adeline at Drake agad na niligpit ni Adeline ang pinagkainan. Bumaba siya at dinala sa kusina ang mga hugasin at naabutan niya si Aries na pumapasok sa mansyon.Hindi ito pinansin ni Adeline. Muli siyang umakyat sa hagdanan nang bigla siyang tinawag ng lalaki.“Adeline.”Nagtiim-bagang si Adeline. Hanggang ngayon ay galit pa rin ang nararamdaman niya kapag naririnig ang boses ng lalaki. Dahan-dahang siyang humarap at tiningnan ang mukha ni Aries. This man killed her baby and almost killed her. She had to get through so much because of him and Diana. Walang kapatawaran iyon.“Si Drake? ‘Wag kang magsisinungaling. Alam kong gising na ang pinsan ko.”Nagtaas ng noo si Adeline, “In our room. Resting.”Kunot ang noo na nilagpasan siya ni Aries. Hinabol niya ng tingin ang lalaki. Bigla niyang naisip na hilahin ito at hayaang gumulong sa hagdan hanggang sa mamatay pero hindi iyon sapat sa kaniya.Nagvibrate ang cellphone ni Adeline tanda na may tumatawag.
NAGPATAWAG ng family dinner si Don Alvaro. Matapos bihisan ni Adeline si Sofia ay pumasok siya sa silid ni Dylan at nilapitan ang bata. Nakatayo ito sa harap ng salamin at inaayos ang buhok.Napangiti si Adeline, “Ang pogi naman ng binata namin.”Sumimangot si Dylan pero hindi nagsalita. Mas lalo namang napangiti si Adeline. Mukhang nagugustuhan na siya nito.Matapos mag-ayos ay hinayaan na ni Adeline na bumaba si Dylan. Bumalik naman siya sa master bedroom at naabutan ang asawa na inaayos ang suot nitong puting long sleeves.“Ayaw mo ng coat?” Tanong niya saka lumapit dito.Umiling si Drake habang nakaupo sa wheelchair, “I’m fine wearing this. Ayusin mo nalang ang sarili mo.”Tumango si Adeline at naupo sa harap ng vanity mirror. Nagsimula siyang maglagay ng light makeup at habang ginagawa niya iyon ay nararamdaman niya ang matamang titig ng kaniyang asawa.Nakaramdam siya ng pagkailang pero pinilit niya ang sarili na umaktong normal. Pagkatapos magmakeup ay pumasok siya sa walk-in c
NAGISING si Adeline ng hatinggabi. Agad siyang bumangon nang makitang walang nakahiga sa kabilang kama at natigilan nang matanaw ang isang bulto sa veranda.Naroon si Drake, nakaupo sa wheelchair nito. Nakatingin ito sa nagkalat na bituin sa kalangitan at bilog na bilog na buwan habang walang kakibo-kibo.Dahan-dahang tumayo si Adeline at naglakad palapit sa asawa. Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang hulma ng mukha nito. Napakaperpekto ng hugis. Matangos ang aristokratong ilong, bahagyang nakaawang ang mapupulang labi, mahaba ang pilik mata at makapal ang kilay.Hindi maiwasan ni Adeline na mamangha habang pinagmamasdan ito.How can a man be so perfect? Sino ba ang gumawa dito?“Did you marry me for money?”Napatalon sa gulat si Adeline. Dahan-dahan siyang nilingon ng asawa at halos mapugto ang kaniyang hininga sa klase ng titig nito na naghahatid ng milyon-milyong boltah
“PARA saan ang bouquet, grandpa?” Kunot-noong tanong ni Drake sa kaniyang lolo nang pumasok siya sa mansyon. Mas nangunot ang noo niya nang mapansin ang sandamakmak na tao sa mansyon at naglalagay ng mga dekorasyon. “At para saan ‘to? ‘Wag mong sabihing welcome party ko ‘to? Isang buwan lang akong nawala, grandpa.” Natawa si Don Alvaro. “Hindi mo ito welcome party, Drake. Kaarawan ng nobya ng pinsan mo. Ngayon rin siya magpopropose kaya naghahanda tayo.” Umismid si Drake. “Sa nobya niya pala e bakit ako ang bumili ng bulaklak? ‘Wag mong sabihing pati singsing ay iniasa niya sa iba.” Tinapik ni Don Alvaro ang balikat ni Drake at bago pa ito makasagot ay dumating ang assistant nitong si Barron. Sarkastikong natawa si Drake nang iabot ni Barron kay Don Alvaro ang isang velvet box na tiyak na singsing ang laman. Si Aries, kung hindi tamad ay palpak. Kaawaran ng nobya pero hindi manlang mag- effort. Kung girlfriend niya ang may birthday, tiyak na aburido na siya ngayon dahil sa bagal ku
TUMAYO si Shaniya matapos abutan ng sobreng puno ng perang papel ang babaeng inmate. Pasimple itong ngumisi at sumaludo pa sa kaniya. “Titiyakin kong mahimbing ang tulog nila ngayong gabi at sa susunod pang mga gabi, madam.” Nagtaas ng noo si Shaniya at marahang tumango. Agad siyang umalis at kalmado ang mukha na naglakad paalis ng visitation room. Gagawin niya ang sinabi niya na paghihirapan habang buhay sina Cherry, Sherry, Diana at Zandra. Mali ang ginagawa niyang pagbabayad ng tao para pahirapan ang mga ito pero kulang pa iyon sa mga kasalanang ginawa nila. Tulad ng kung paano siya nagbayad kanina ng tao para pahirapan si Aries at Andres ay ginawa niya rin ito ngayon. Shaniya won't stop torturing them as long as they're alive. Walang nakakaalam ng ginagawa niya at titiyakin niyang mananatili itong sikreto. Nang makauwi ay sumalubong kay Shaniya ang madilim na mansyon. Sa pag-aalala ay kaagad siyang pumasok pero nang makapasok siya ay agad na may tumakip ng kaniyang mga mata
LIFE is always full of surprises in spite of the fact that it's too short. We don't get everything we want, the Heavens give everything that we need. Gabriel's death taught Shaniya a lot of things. That life, no matter how sad and painful it is—should be appreciated. Shaniya has doubted the Heavens for putting her on a very rough path and letting her suffer in the hands of the devil in human flesh. Nakakapangilabot ang lahat ng pinagdaanan niya pero nagpapasalamat siya na sa huli ay mayroon siyang naging karamay na kailanman ay hindi siya pinabayaan. Drake became her light amidst the darkness. He became her home amidst the storm. Kung wala ito, tiyak na mauubusan siya ng lakas. Isang buwan na ang lumipas mula nang mangyari ang huling trahedya. Gabriel's death has bruised so many hearts. Halos lugmok sina Hunter, Theo, Luke, Kai, at Drake ngayon. Araw-araw nakikita ni Shaniya ang tahimik na pagtangis ng kaniyang asawa. He comes home every night, almost crawling because he's drunk. Sh
“HE was a brother, a friend, a son, a hero…” Yumuko si Shaniya kasabay ng paglandas ng luha sa kaniyang mga mata. Nagsasalita si Drake at ramdam niya ang paghihirap nito. Hindi niya kayang makitang ganoon ang kaniyang asawa. It breaks her heart. Drake gasped. “H-He was…my best friend. S-Sabi ko sa kaniya best man ko siya sa kasal ko…at ninong siya ng anak ko…pero…hindi na niya…nahintay…” Shaniya squeezed her eyes. Pagkatapos ng burol na mapagparusa sa mga pusong lumuluha sa pagkawala ng isang kaibigan, anak, at kapatid—heto sila. Handa nang ihatid sa huling hantungan ang nag-iisang mabait na taong kilala ni Shaniya. All of them are hiding a devil inside them, but Gabriel is like an angel. He doesn't have evilness within him. He was pure. Maybe that's why he was named Gabriel. “I-I told him I’ll find him a girlfriend para hindi naman siya naiinggit sa amin ni Luke pero…p-paano ko siya ihahanap ng kapareha kung bumitaw na siya?” “Ang daya…” Drake sniffed and wiped his tears u
LAKAD-TAKBO si Shaniya sa kahabaan ng hallway papunta sa emergency room para makita ang kalagayan ni Gabriel ngunit hindi pa siya nakakalapit ay nakita na niya ang paglabas ng doktor sa emergency room at mula sa kinatatayuan niya ay nakita niya kung paano tinakpan ng nurse ng kumot ang buong katawan ni Gabriel. Suminghap si Shaniya at napailing. No! No! Hindi! Hindi pwede! Nanghina ang mga tuhod ni Shaniya sa nasaksihan. Her hands trembled and her brain couldn't accept the realization. Nang tingnan niya ang doktor ay umiiling ito kina Drake na agad tumakbo papasok sa loob at hinablot ang kumot na nakatakip sa kaibigan. “GABRIEL! BUMANGON KA RIYAN, T-NGINA KA! ‘WAG MO AKONG PAGLARUAN!” Umiwas ng tingin si Shaniya sa kaniyang asawa. Seeing him like that tortures her. Namilibis ang luha sa mga pisngi ni Shaniya nang makita niya kung paano napaupo sa sahig si Hunter habang nakayuko at unti-unting yumuyugyog ang balikat. Pinagsusuntok naman ni Luke ang pader at humagulgol si The
PUMASOK si Shun Parker sa isang private property. Malawak ang bakuran at mataas ang pader na nakapaligid sa mansion na nasa gitna ng malawak na lupa. Hindi na siya nag-abalang isara ang gate at diretso nalang na pumasok hanggang sa makapasok siya sa mansyon. ‘Basement. Siguraduhin mong patay.’ Napailing si Shun nang maalala ang sinabi ni Caesar, ang half brother niya. Dumiretso siya sa basement at binuksan ang kandado gamit ang hawak sa susi at tumambad sa kaniya ang nagkalat na dugo habang sa gitna ay nakagapos ang isang lalaking walang malay at duguan. Nagtagis ang bagang ni Shun at nilapitan ang lalaki. Akma niya itong gigisingin nang tumunog ang cellphone niya. Sinagot niya ang tawag ni Caesar. “What?!” [Postpone the plan. Picturan mo si Gabriel at isend mo sa akin. Darating riyan ang isa pang taong ililigpit mo.] Nang patayin ang tawag ay agad na ginawa niya ang sinabi nito at isinilid ang cellphone sa bulsa. Dahan-dahan namang nag-angat ng mukha si Gabriel at halos
“ANO iyan? Suhol?” Salubong ng ina ni Cherry kay Shaniya nang makapasok ng sasakyan. Pumayag na itong tumira sa mansyon kaya agad niyang sinundo gamit ang kotse ni Drake. Ngumiti si Shaniya. “Nabanggit sa akin ni dad na ito ang paborito mong pagkain.” Tinitigan ni Sherry ang box ng buko pie na ipinatong ni Shaniya sa hita nito. Nasa driver seat siya katabi si Cherry at si Sherry ay nasa backseat. Umirap si Sherry at hindi na nagsalita. Umayos naman ng upo si Shaniya at nagsimulang magmaneho papunta sa mansyon. Mali. Her mother hates buko pie at nakumpirma niyang hindi impostor ang babae sa likod nang makita niyang binuksan nito ang box at maganang kumain. Shaniya clenched her jaws and looked at Cherry who's been constantly putting make-up on her face. Binubura nito iyon pagkatapos na tila hindi kuntento saka maglalagay ulit. “Tigilan mo nga iyan, Cherry. Nagsasayang ka ng make-up. Mauubos na ang ipon ko sayo!” Sinulyapan ni Shaniya ang ginang sa likod. “It’s okay. Bibigya
SINAMAHAN ni Shaniya si Drake na magpunta sa opisina ni Luke. His family owns a security agency at magaling rin sa paghahanap ng mga taong nawawala ngunit sa pagkakataong ito pakiramdam ni Luke ay wala siyang silbi. Ganito ang trabaho niya pero hindi niya mahanap ang dalawang taong importante sa kaniya—si Georgianne at si Gabriel. Sht! Wala pang 24 hours nawawala si Gabriel pero hindi nito ugali na maglaho ng walang pasabi kaya agad siyang kumilos nang puntahan sila ng pamilya ni Gabriel upang manghingi ng tulong. Nakaupo sa pahabang meeting table sina Luke, Hunter, Theo, Kai, Drake, at Shaniya. “Huling nakita sa CCTV si Gabriel sa hospital. Nakita niya ang isang Doktor na si Caesar Palacios kasama ang isang babae. Sinundan niya hanggang sa basement parking…” pagpapaliwanag ni Luke habang nagpiplay ang CCTV footage sa isang TV. Nakakuyom ang mga kamao ni Shaniya. Naipaliwanag na ni Hunter Stunt sa kaniya ang posibilidad pero hindi pa rin matanggap ng puso niya na maaaring nilok
UMAYOS ng tayo si Shaniya at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “Sasama ako, Drake.” Tumango si Drake at tiningnan ang tauhan. “Ihanda mo ang kotse. Susunod kami.” Nang makaalis ang tauhan ay hinarap ni Drake ang asawa habang hawak sa magkabilang pisngi. “Baby, I need to tell you something.” Lumunok si Shaniya at hindi niya inaasahan na bigla siyang kakabahan. “Ano iyon?” “Pinaimbestigahan ko ang mommy mo.” Nangunot ang noo ni Shaniya. “What? Why?” Bumuntong-hininga si Drake. “I feel like something's wrong but just this morning, nakakuha ako ng impormasyon kung saan dinala ang mommy mo matapos maaksidente. It was said na suicide ang nangyari. Nawalan siya ng alaala at hindi na nakabalik pa inyo matapos iyon.” Umiling si Shaniya. “Suicide? Imposible! Bakit?” “Nagkasakit siya. Nagkataning ang buhay kaya ginustong wakasan.” Nakaramdam ng paninikip sa dibdib si Shaniya. Mas lalo niyang gustong makita ngayon ang ina kaya naman hindi na sila nagsayang ng panahon. Agad silang p