Andrea
"Ano nangyari sa plano mo?" Tanong ko kay Cassandra.
Plano daw niya na pagbalikin na 'yung dalawa. Ewan ko lang kung success o failed.
"Failed." Sabi niya saka isinalpak ang sarili sa kama ko.
Napabuntong hininga naman ako. Pumalpak yata siya ngayon. Lahat ng plano niya ay successful, eh.
Ano kayang nangyari?
Ayaw na ba talaga ni Raia o ano?
"Bakit?" Tanong ko saka ako naupo sa tabi niya.
"Because of that Lucas guy." Iritable niyang sabi.
Inis na inis siya. Puro inis ang makikita sa mukha niya. Ano naman kaya ang ginawa nung Lucas na 'yun at asar na asar 'tong babaeng 'to?
"It looks like he's courting Raia." Sambit niya.
May pagka mind reader talaga ang babaeng 'to. Hindi ko naman tinatanong sa kaniya kung ano ang ginawa nung Lucas na 'yon pero sumagot siya.
"Problema 'yan." Sabi ko.
Malaking problema talaga kung nililigawan nung Lucas na 'yun si Raia. Mukha namang palagay ang loob ni Raia sa Lucas na 'yon kaya hindi malabo na maging sila kung papayag si Raia.
Napakalaking problema nun 'pag nagkataon.
"Bakit ba kasi kailangan pang makisali nung Lucas na 'yun, eh. It would be easy for me to make Raia and Blake together if that Lucas guy is not around." Irita niyang saad.
"Wala ka sanang pag-aayusin kung wala kang ginulo." Saad ko.
Totoo naman. Kung hindi niya ginulo 'yung dalawa, eh 'di sana ay hindi siya namomroblema. Siya din 'tong baliw, eh.
Tumingin siya sa akin ng naiirita. Nagkibit balikat lang ako sa kaniya.
"Nagsasabi lang ako ng totoo." Sabi ko.
"Will you just please help me?" Iritang tanong niya.
"Pag-iisipan ko." Sagot ko na lalong nagpa-irita sa kaniya.
Ngayon namomroblema ka. Kung pati sila Lexa nag-break dahil sa ginawa mo, mas lalong malaki problema mo.
"Why do you have to think of it? I'm your bestfreind!"
"Ano naman kung bestfreind kita? Bestfreind ko din 'yung babaeng inasar mo." Sagot ko kaya napa-irap siya sa 'kin. "Alam mo kasi, kung hindi mo inasar nung una pa lang, eh 'di sana wala kang problema ngayon. Ngayon na may problema ka, naiirita ka pa dahil hindi mo agad malutas. Sinong baliw?"
"You know what? Instead of scolding me, help me." Saad niya.
Ngayon nanghihingi siya ng tulong.
"Ano ba kasi ginagawa nung punyetang lalaking 'yun?" Tanong ko.
"Maka punyeta ka. Gwapo 'yun."
Ipinagtanggol pa nga. Kanina naaasar siya, tapos ngayon pinagtatanggol niya. Baliw na talaga 'to, eh.
Hindi ko gusto 'yung lalaking 'yun kaya tinawag ko na punyeta. Hindi dahil sa nagiging hadlang siya kay Blake at Raia para magkabalikan. Kung 'di dahil may hindi maganda akong nararamdaman sa kaniya.
Ewan ko kung ano 'yung nararamdaman ko na 'yon, pero hindi talaga siya maganda.
"Ano nga ginagawa nung lalaki na 'yun?" Tanong ko.
"I plan to make Raia jealous earlier at the mall, but when Raia is almost there, malapit na siyang bumigay, eh. Tapos biglang dumating 'yung Lucas na 'yun."
Magkasama 'yung dalawa sa mall. Hindi malayong date 'yon o gala lang. Ewan ko rin.
"When Raia smiled at him, it's so sweet. The way she smiled at Blake it's also the way she smiled on that Lucas."
Parang ganun naman sa lahat si Raia. Ganun siya ngumiti sa lahat.
"Ano ba kasi ginagawa nila sa mall?" Tanong ko.
"Date." Sagot niya saka nag-iwas ng tingin.
So, date nga ang pinunta nila sa mall. Patay tayo diyan.
"Paano mo naman nalaman na nasa mall si Raia?"
"I asked someone to follow her para alam ko kung saan ko siya pupuntahan kapag pagseselosin ko siya."
Tumango tango ako. Medyo safe naman pala si Raia dahil may nakasunod sa kaniya. Malalaman namin kung nasaan siya kapag may hindi magandang nangyari.
"Bakit hindi nasabi nung stalker ni Raia na may kasama siya?"
Kung pinasundan nga niya si Raia dapat ay alam nung mga sumusonod dito na may kasama ang sinusundan nila.
"They say that they forgot to tell me." Sagot niya.
Nakalimutan o hindi talaga sinabi? Hindi maganda kutob ko, ah.
"Patigilin mo ang sumusunod kay Raia. Sabihin mo na 'wag na nilang sundan ang kaibigan ko." Utos ko na ikinagulat niya.
"What? Why?!"
"Hindi maganda kutob ko. Gawin mo nalang ang sinabi ko."
Umirap muna siya bago niya nilabas ang phone niya at nag-dial ng numero. Kina-usap niya 'yon at saglit lang ay binabaan na rin niya ito.
"I already told them to stop. How can I make Raia jealous now, if I don't know where to find her?"
"Nasaan daw ba si Raia?"
"In their house."
"Ako ng bahala."
Nilabas ko ang telepono ko at tinawagan ang number ni Chano. Siya lang ang pwede kong pagkatiwalaan ngayon.
Nang sagutin niya ang telepono ay sinabi ko na agad kung ano ang pakay ko.
Sinabi ko sa kaniya na pabantayan niya kay James at Xander si Raia. Agad naman niya 'yong sinunod ng walang reklamo.
Narinig ko pa na iniutos niya 'yon sa mga bata niya. Narinig ko rin na nagreklamo si James dahil may trabaho daw siya, pero nung ako na ang naka-usap niya ay pumayag siya.
Ako na ang bahala sa trabaho ni James. Ako ang papasok sa shift niya. Sisiguraduhin ko rin na makakatanggap siya ng sweldo na kailangan niya.
Si Xander ay mayaman 'yun kaya hindi nagtatrabaho. Doon din siya sa eskwelahan namin nag-aaral kaya walang problema.
"Ayus na, may nagbabantay na sa kaniya." saad ko.
"Para hindi na mahirapan ang mga magbabantay kay Raia. Despatchahin ko nalang kaya si Lucas?"
Hinampas ko siya sa balikat niya dahil sa sinabi niya. Baliw na nga yata talaga 'to, eh. Pati ba naman 'yon ay sumagi pa sa isip niya?
"Ouch! Ano ba?!" Reklamo niya.
"Mag-tigil tigil ka lang. Siguraduhin mo nalang na magkaka-ayus 'yung dalawa kung hindi ay ikaw ang dedespachahin ko."
"What did you say?!" Asik niya.
"Biro lang."
"Not a good one." Aniya saka tumalikod.
Niyakap ko lang siya mula sa likod para naman hindi niya masyadong dibdibin ang biro ko.
Kaunting lambing lang naman ang kailangan nito, eh. Parang si Hagdan lang.
"So here you are." Medyo nagutla ako sa biglang nagsalita sa likod ko.
Si Hagdan lang pala. Tinignan ko siya at pinatahimik dahil ayokong makita ako ng sinusundan ko.
Break time ngayon at nasa cafeteria kami. T'wing break time ay sinusundan ko si Raia kung saan man siya magpunta.
Wala kasi talaga akong tiwala sa Lucas na 'to. "What are you doing here?" Pabulong niyang tanong sa 'kin.
"Nandito ako para kay Raia." Sagot ko.
Nakita ko sa 'di kalayuan sa pwesto nila Raia si Xander at James. Kumakain sila at palingon-lingon sa pwesto ni Raia.
Si James ay nakaharap sa pwesto nila Raia habang si Xander ay nasa harap niya.
Buti naman at ginagawa nila ang iniutos sa kanila.
Kung nagtataka kayo kung paanong nakakapag-aral si James sa eskwelahan na 'to kahit na wala naman siyang pera, isa lang ang sagot diyan.
Scholar siya ng Dean kaya nakakapag-aral siya. Scholar siya nung ate ni Blake.
"You're here for Raia? Why?"
"Wala akong tiwala sa mokong na 'yon."
"So you're stalking her?"
"Minsan."
"Every break."
"Kaya nga minsan."
Every break ko lang naman talaga sinusundan sila Raia. Ang mga lugar lang naman na pinupuntahan nila ay sa library, soccer field, cafeteria, at minsan ay lumalabas sila.
Ngayon lang lumalabas ng school si Raia kapag break. Mula lang nung nakasama niya 'yung mokong na 'yon.
Minsan nga nale-late si Raia kasi nga galing sila sa labas.
"Lagi ba silang sweet?" Tanong ni Hagdan.
Gaya ko ay pinagmamasdan din niya ang dalawa.
"Oo, lagi silang ganiyan." Sagot ko.
Noong nakaraan nga ay sinubuan pa ni Lucas si Raia. Nakita ko kung paanong kinilig si Raia sa ginawang 'yon ni Lucas.
Sinubuan na naman ni Lucas ngayon si Raia at nakita ko kung paanong sinadya nung mokong na dumihan ang gilid ng labi ni Raia para lang mapunasan niya 'yon.
"That bastard!" Asik ni Hagdan.
Tatayo na sana siya kaya pinigilan ko. Ayoko na mahuli niya kami.
Si Raia naman ay namula dahil sa ginawa ni Lucas. Kinilig pa siya dahil lang sa simpleng kalokohan ng mokong na 'yon.
"Kumalma ka nga!" Saway ko kay Hagdan.
"How can I? Nangcha-chansing lang 'yung lalaki na 'yon, eh."
Hinawakan ko ang kamay niya para kahit papaano ay kumalma siya. Hindi nga ako nabigo dahil kumalma siya ng bahagya.
"Sa susunod na may gawin siya na kalokohan, ako na sasapak diyan. Kaya kumalma ka, okay?"
Tumango siya sa 'kin saka ibinalik ang tingin sa dalawa.
'Wag mo lang talagang babastusin si Raia, masasapak talaga kita.
"Babe, my mom is looking for you yesterday. Oh, let me rephrase it. OUR mom." Nagulat ako ng biglang sumulpot sila Cassandra at Blake malapit sa pwesto nila Raia.
Narinig ko ang sinabi niya dahil malapit ako sa pwesto nila Raia. Ang luka, ginagawa na naman ang plano niya.
Nakapulupot pa sa braso ni Blake ang kamay niya. Kung si Blaine Cuevas siguro ang tao na pinagseselos niya ay nasampal na siya.
Nang tignan ko si Raia ay naging uneasy na siya. Para siyang nagseselos na ewan.
"Really? I'll meet her later." Sagot naman ni Blake.
Aba, nakikisakay siya. Kinausap na kaya siya ni Cassandra o ginagawa niya 'to dahil nagseselos siya kay Raia at Lucas.
"Isa pa 'tong dalawang'to, eh. You know what? Your childhood bestfreind is crazy." Inis na sabi ni Hagdan.
Natawa naman ako sa kaniya kasi hindi na naman maipinta ang mukha niya.
"Matagal ng baliw 'yan kaya wala ka ng magagawa." Sabi ko.
Kung ako nga ay walang magawa sa kabaliwan niyan, eh. Siya pa kaya?
"She's the reason why Raia and Blake broke up."
"Kaya nga gumagawa siya ng paraan para magkabalikan ang dalawa."
"And what way is that?" Tanong niya saka humarap sa akin.
"That way." Sagot ko sabay turo sa ginagawa nung dalawa.
Mukhang na gets naman ni Hagdan ang gusto kong sabihin kaya nanahimik na ulit siya at pinanuod ang dalawa.
Naupo sila Cassandra sa isang table kaharap nung kela Raia. Nakaharap si Blake kay Raia habang magkatalikudan naman si Lucas at Cassandra.
"Try this, babe. It's delicious." Saad ni Cassandra saka sinubuan si Blake ng spaghetti.
Sinubo naman 'yon ni Blake at napatango tango nang malasahan 'yon.
"You're right it's delicious." Sabi niya. "Can you give me some?"
Magkaiba sila ng pagkain ni Cassandra. Kay Cass ay spaghetti, ang kaniya naman ay palabok.
"Sure!" Sagot ni Cassandra.
Lalagyan na sana niya ang plato ni Blake ng spaghetti pero pinigilan siya nito. Nagtatakang tumingin si Cassandra sa kaniya.
"Subuan mo 'ko. Ayokong mahaluan ng spaghetti ang kinakain. Papangit ang lasa."
Napangisi si Cassandra sa sinabi ni Blake. Mukhang nakikisakay nga siya sa plano ng baliw kong kaibigan.
Sinubuan ni Cassandra si Blake at hinayaan itong nguyain ang pagkain na nasa bibig nito. Sinubuan niya ulit pagkatapos nguyain ni Blake 'yung una niyang sinubo.
Nakangiti pa ang dalawa sa isa't isa. Si Raia naman ay biglang tumayo at naglakad paalis.
Sinundan siya agad nila Xander at James.
Nakita ko na tumingin muna si Lucas sa likod niya ng pasimple sama sumunod kay Raia.
Success si Cassandra sa plano niya ngayon. Nagselos nga si Raia. Ang tanong ay kung kapag nagselos ba si Raia ay babalikan na niya si Blake.
Andrea"Kailan mo gagawin ang plano mo?" Tanong ni kuya Andrew sa 'kin.Nasa sala kaming magkakapatid kasama si Jake para pag-usap 'yung tungkol sa plano ko.Hindi ko sinasabi sa kanila ang plano ko dahil gusto ko a masorpresa sila."Mamaya." sagot ko.Mamaya na ang tamang oras para magkakilala na kaming dalawa. Kung sinuman siyang punyeta siya ay malalaman ko na mamaya.Hindi ako 100 percent sure pero 'yun ang nararamdaman ko. Nararamdaman ko na makikilala ko na siya mamaya. Nararamdaman ko na magiging successful ang plano ko."Sigurado ka bang hindi ka mapapahamak sa gagawin mo?""Hindi."Agad nila akong sinamaan ng tingin dahil sa sagot ko. Hindi naman kasi talaga ako sigurado kung hindi ako masasaktan."Kung hindi ka sigurado 'wag ka nang tumuloy." Sabi ni kuya Andrew.
Andrea"Kayo lang ba?" Nakangising tanong ko sa mga g*go."Nakukontian ka pa ba sa 'min?" Taas noong tanong nung isa.Nginisian ko siya. "Oo, eh. Baka nga hindi pa ako pawisan bagsak na kayo." Mayabang kong sabi sa kanila."HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHA HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"Nagtawanan naman sila. Akala yata ng mga ito ay nagbibiro ako. Nagtawanan sila ng nagtawanan hanggang sa makuntento.Magsaya na kayo dahil ipinangangako ko, na hindi matatapos ang gabing ito ng hindi kayo nalalagutan ng hininga."Nagbibiro ka ba?" Tatawa tawang tanong ng isa."Hindi ako sanay magbiro." Seryosong sabi ko sa kanila saka ko sila sinamaan ng tingin.Nakita ko ang iba na natakot ngunit ang iba ay nginisian lang ako. Ang pangit naman ng ngisi nila.Lalo silang naging mukhang aso!
AndreaNakarinig ako ng putok ng baril pero wala akong naramdaman na kahit ano sa katawan ko."Don't you dare hurt my daughter." Bakas ang galit sa boses ng nagsalita.Nagmulat ako ng mga mata ko at doon ko nakita si papa na naglalakad papalapit sa pwesto namin.Huminto siya sa paglalakad nung nasa tabi ko na siya. Tinignan niya muna ako saglit saka niya ibinalik ang tingin niya sa mga taong nasa harap namin.Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko siya dito pero ngayon ay may napagtanto ako. Siya siguro ang taong nakamasid na nararamdaman ko kanina.Bakas ang gulat at takot sa mukha nung tatay ni Talia. Maging siya ay nagulat din ng makita ang papa ko.OA ang mga king ina. Amp!"M-m-mr. S-s-smith..." Utal na usal nung lalaki.Nakita ko kung paanong isa-isang ibinaba nung mga tauhan nila ang mga baril at na
AndreaSama-sama kaming lahat dito sa loob ng bahay nila Raia dahil hanggang ngayon daw ay hindi pa 'yun umuuwi.Mangiyak-ngiyak si Lexa nung tumawag siya sa 'min kaya napasugod agad ako dito. Tinawagan daw siya nung kasambahay nila Raia at sinabing hindi pa umuuwi si Raia hanggang ngayon.Alas dose na ng madaling araw ay wala pa siya?"Hindi pa rin niya sinasagot ang mga calls namin." Nag-aalalang sabi ni Lexa.Kaunti nalang ay iiyak na siya. Nilapitan siya ni Tristan at niyakap. Doon siya umiyak sa bisig ng kasintahan niya."Nasa'n na ba kasi 'yun?!" Medyo inis na tanong ni Blake."Calm down Blake." Saad ni Cassandra."Calm down? How can I? Raia is missing?!" Sigaw ni Blake habang nakatingin kay Cassandra."I know! We're all worried here for her. But if you're going to be like that, nothing will happen.
RaiaNanatiling nagtataka ang mga kaibigan ko sa likod nila samantalang si Alistair ay hindi. Parang bang alam na niya lahat ng 'to.Ganun din ako. Nagtataka dahil hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Queen sila? What group are they talking about?"Mga g*go yata 'to, eh. Sinong niloko niyo?" Mayabang na sabi nung mga kasama ni Lucas saka naglabas ng kaniya kaniyang baril.Nung makapag labas sila ng baril ay isa isa ding naglabas ng baril sila Alistair, Blake at Tristan na ikinabigla ko.Bakit sila may baril? What the hell is going on?May nabuong tensyon sa pagitan ng magkabilang kampo. Lahat sila ay nagtututukan ng baril.Natatakot ako para kela Blake dahil wala silang laban kela Lucas dahil sobrang dami nila at lahat sila ay may baril.Sabihin na nating may baril ding hawak sila Blake pero kakaunti 'yon kumpara kela Lu
XanderIkinabigla naming lahat ang sinabing iyon ni Queen. Lahat kami ay ngangang napatingin sa kaniya maging si boss.Binigyan niya kami ng nagtatakang tingin bago siya magsalita ulit."Ano? Bawal na ba?" Tanong niya pa."A-ahh." Mukhang hindi alam ni boss ang sasabihin niya kaya 'yan lang ang nasabi niya.Maging kami ay hindi namin alam kung ano ang sasabihin namin. Nabigla talaga kami sa sinabing 'yon ni Queen.Hindi inaasahan ng kahit sino sa amin. Kahit nga si boss ay hindi inaasahan 'yon.Bumuntong hininga si Queen at saka siya tumingin sa amin ng pilit ang ngiti."Hindi ako bumabalik dito para maging leader niyo ulet. Bumabalik ako bilang isang ordinaryong miyembro gaya ng iba dito. Ikaw pa rin ang magiging boss, Chano. Pero kung ayaw niyo naman ay ayus lang. Mauuna na ako." Wika ni Queen saka kami tinalikuran.
AndreaNakakainis naman!Kailangan kong bumangon kahit hindi pa ako gaanong nakakatulog. Alas kwatro na din kasi ng matapos kaming mag-usap nila lola.Ang tagal 'no? Ewan ko nga kung bakit ganun, eh. Hindi kasi namin namalayan ang oras.Alas sais naman ng gumising ako dahil may pasok!Punyeta!Bumangon ako sa kama ko saka pumasok sa banyo at ginawa ang kailangan kong gawin.Ilang oras din bago ko matapos ang kailangan kong gawin saka ko hinanda ang gamit ko at bumaba sa dining area.Dinig ko ang usapan at tawanan nila habang pababa ako."Eh, mas loko loko naman si Andrei noong bata." Dinig kong sabi ni lola."Bakit naman, 'la?" Si Andrei."Aba'y, sabi sayo ng mama mo na 'wag kang aakyat noon sa upuan dahil baka mahulog ka. Naghuhugas ng plato nun ang mama mo. Alam mo ba ku
Andrea~ FLASHBACK ~Yesterday around 1:00 am.Pabalik na kami matapos naming sunduin si Raia sa warehouse na pinagdalhan sa kaniya.Sa kotse ni Hagdan ako sumabay, kasama din namin ni Cassandra sa kotse niya dahil ayaw daw niyang makigulo sa dalawa.Gaya nung bago kami pumunta sa warehouse ay sa kotse ni Tristan sumakay si Alexa at sa kotse naman ni Blake si Raia."My goodness! He is one of your kid?" Hindi makapaniwalang tanong ni Cassandra.Sinulyapan ko naman siya bago tumango."How come? Why didn't you notice him?""Bakit nga hindi mo siya nakilala?" Tanong ni Hagdan."Hindi ko naman kasi madalas na makita 'yon noon." Sagot ko.
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo