Chapter 67

Andrea

~ FLASHBACK ~

Yesterday around 1:00 am.

Pabalik na kami matapos naming sunduin si Raia sa warehouse na pinagdalhan sa kaniya.

Sa kotse ni Hagdan ako sumabay, kasama din namin ni Cassandra sa kotse niya dahil ayaw daw niyang makigulo sa dalawa.

Gaya nung bago kami pumunta sa warehouse ay sa kotse ni Tristan sumakay si Alexa at sa kotse naman ni Blake si Raia.

"My goodness! He is one of your kid?" Hindi makapaniwalang tanong ni Cassandra.

Sinulyapan ko naman siya bago tumango.

"How come? Why didn't you notice him?"

"Bakit nga hindi mo siya nakilala?" Tanong ni Hagdan.

"Hindi ko naman kasi madalas na makita 'yon noon." Sagot ko.

"Why?" Tanong pa ni Cassandra.

"'Ba, malay ko dun."

"Bata mo hindi mo alam ang ginagawa." Nakangiwing sabi ni Hagdan.

Tinignan ko naman siya saka inismiran.

"Hindi naman sa hindi ko alam ang ginagawa niya. Talagang hindi ko lang siya madalas na makita dahil ang sabi niya ay may trabaho siya." Sagot ko.

"How come that he doesn't know you? Every single person in your gang knows you." Tanong pa ni Cassandra.

"Ewan ko ba dun. Baka nakamaskara na ako kapag dumadating siya."

"Bakit nga pala hindi ka kilala ng ibang mga gang?" Biglang tanong ni Hagdan.

Lumingon pa siya saglit sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. Si Cassandra naman ay nakatingin lang sa akin.

Panigurado naman na alam niya ang sagot doon dahil bantay sarado niya ako.

Bumuntong hininga muna ako bago magsalita. "Nakamaskara ako lagi kapag lalaban." Saad ko.

"And why is that?" Tanong pa ni Hagdan.

"For my identity to be safe."

Kailangan ko ring ingatan ang identity ko dahil nakasalalay din doon ang kaligtasan ng buong pamilya ko.

Kapag nalaman nila ang tunay na ako ay baka saktan nila ang pamilya ko at 'yon ng 'yon ang puntiryahin nila.

~ RING RING ~

Nag-ring ang phone ko kaya kinuha ko 'yon mula sa pants pocket ko.

Ulan calling...

Tinignan ko muna si Hagdan bago sagutin ang tawag. Nilingon niya din ako at binigyan ng nagtatanong na tingin.

Nilingon ko din si Cassandra sa likod at nagtatanong din ang mga mata niya kung sino 'yon.

"Oh, napatawag ka?" Saad ko pagkasagot sa telepono.

"Wala, miss lang kita." Sambit niya.

"Tss, hindi ako naniniwala. Bakit nga?"

Narinig ko ang buntong hininga niya sa kabilang linya.

"Si Therine kasi."

"Oh, anong meron kay Therine?"

"Sumali siya sa gang." Pahina ng pahina ang boses niya habang sinasabi 'yon.

Natigilan naman ako saglit sa sinabi niya at ng maka-recover ako ay wala akong nagawa kung 'di ang bumuntong hininga.

"Bored daw siya kaya siya sumali. Nasisiraan na yata ng bait 'yon. Peste!" Halata sa boses niya ang galit.

"Anong gang ang sinalihan niya?" Tanong ko.

"Ewan ko ba. Russian, Reason, Rosian. Ewan ko! Nakalimutan ko-"

"Rossin." Pagputol ko sa sinasabi niya.

"Oo! 'Yun nga!" Sambit niya. "Nag-aalala ako baka kung anong mangyari sa kaniya. Baka mapahamak siya, yari ako kela mama."

"Sige, ako ng bahala."

"Anong namang gagawin mo?"

"Ewan. Basta!"

"Sige, may makakalaban daw sila bukas. Ewan ko lang kung anong gang 'yun. Sige na! See you when I see you!"

Binaba niya ang linya pagkasabi nun.

Ano naman kayang pumasok sa isip nung babaeng 'yon at sumali sa gang?

Tsk!

"Who's that?" Tanong ni Hagdan.

"Rossin Gang? It's a new gang." ~ Cassandra.

Hindi ko sila pinansin at dinial ko ang number ni Chano.

Ilang ring lang din ay sinagot na niya.

"Bakit, Queen?" Tanong niya pagkasagot sa telepono.

"Kilala mo ba ang miyembro ng Rossin?" Tanong ko.

"Hindi pa, pero makakalaban namin sila bukas."

Napapikit ako dahil sa isinagot ni Chano. Nakagat ko din ang ibabang labi ko. Punyeta naman! Bakit ang Dauntless agad ang nilabanan nila?

"Sige, Salamat." 'Yun lang at ibinaba ko na.

~ END OF FLASHBACK ~

Mabuti nalang at natawagan ako ni Ulan bago pa ang laban.

"Anong plano mo?" Tanong ni Jake sa akin. "Magpapakilala ka ba sa kaniya?"

Umiling ako. "Wala akong balak ipaalam sa kaniya na ako si Lethal. Kahit na pinsan ko siya ay hindi ko maiwasang mawalan ng tiwala sa kaniya gayong kalaban siya." Sagot ko.

Hindi naman sa wala akong tiwala kay Therine. Talagang ayoko lang isugal ang buhay naming lahat.

Napailing iling siya saka umayos ng upo at tumingin sa kawalan.

"Hirap ng sitwasyon mo. Alam ba nila kuya Andrew 'yan?"

"Hindi pa."

"Ano?! Bakit?!" Takang tanong niya.

"Dumating kasi sila lola kagabi. Pagdating ko sa bahay noong madaling araw ay nando'n na sila. Kanina ay sabay sabay kaming kumain. Wala akong time para sabihin kela kuya Andrew 'yon dahil ayokong malaman nila lola. Alas kwatro kami natapos mag-usap usap at pagod na ako kaya sa kwarto na ako dumeretso. Kaya wala talaga akong oras sabihin sa kanila." Mahabang dahilan ko.

Napabuntong hininga naman siya.

"Problema 'to, tsk tsk tsk." Iiling iling na sabi niya.

Sunod sunod na nagdatingan ang mga kaibigan namin at hindi nagtagal ay dumating na din ang subject teacher kaya wala ng oras sa kwentuhan.

DISCUSS.

DISCUSS.

DISCUSS.

LUNCH BREAK.

Sabay sabay kaming lumabas ng room at pumunta sa cafeteria nung dumating ang lunch break.

Sabay sabay kaming um-order at nagpunta papunta sa rooftop. Kasama pa din namin si Cassandra.

~ Rooftop ~

"Grabe! Nagutom ako dun, ah." Sabi ni Lexa na hinihimas pa ang tiyan niya.

Umupo kami sa kaniya kaniya naming pwesto sa rooftop. Naglagay din kami ng isang round table dito kung saan kasya kaming lahat.

'Eto na kasi talaga ang tambayan namin dito sa school.

"Grabe naman kasi ang discussion." Si Raia.

"Lagi ka na bang sasabay sa amin ngayon, Raia?" Nakangiting tanong ni Jake.

Nahihiyang tumingin naman si Raia sa amin isa-isa.

"Can I?" Nahihiyang tanong niya.

"Of course!" Masiglang sabi ni Cassandra.

Ngumiti naman sa kaniya si Raia saka nag-iwas ng tingin.

Awkward pa rin sila sa isa't isa.

Nagsimula kaming kumain at kwentuhan. As usual ay ang daldal ni Jake.

"Sino pa bang gwapo? Edi ako!" Taas noong sabi ni Jake.

Napapa-iling nalang ako sa kayabangan ng isang 'to.

"Mahiya ka p're sa mga sinasabi mo. Ako ang gwapo." Sabi naman ni Tristan.

'Yan na naman sila sa pagwapuhan nila.

"Nako, Tristan dre. Libre mangarap." Saad naman ni Tristan.

"Yes, dreaming is free. That's why you're dreaming again on being handsome." Pambabara ni Cassandra kay Jake.

"Hindi ako nangangarap. Nagsasabi lang ako ng totoo."

"Ahh, really? Should I slap you to wake you up from your dreams?" Sarkastikong pang-aasar ni Cassandra.

Natatawa nalang kami habang pinapanuod sila.

"Bakit ba lagi mo nalang akong binabara?" Asar na tanong ni Jake kay Cassandra.

"I just want you to woke up from your dreams. You might die from nightmare, you know."

"Tch."

"Kunwari pa kayong dalawa. Gusto niyo naman ang isa't isa." Natatawang pang-aasar ko sa kanila.

Tinignan naman nila akong pareho ng masama.

"What the hell are you saying?" Mataray na tanong ni Cassandra.

"Mas gugustuhin ko pang syotain si Dianne kesa d'yan." Saad naman ni Jake.

Tinignan niya pa na parang nandidiri si Cassandra. Kaya ginantihan siya at tinignan din ng ganun.

Si Dianne ang babaeng binubully niya dati. Nung nasa elem kami kasi ang bata pa ni Dianne ay nakasalamin na.

Nerd siya kumbaga. Sinabi ko naman sa inyo noon na animal ang ugali ng isang 'to kaya ayun, binully niya si Dianne.

Hindi ko tuloy napigilang tumawa. "HAHAHAHA. Pustahan tayo, kayo ang magkakatuluyan, oh. HAHAHA." Natatawang saad ko.

Tinignan naman nila ako ng masama.

"Your saying nonsense, dear." Mataray na sabi ni Cassandra.

"That's bullsh*t." Sabi naman ni Jake.

"Nasasabi niya 'yan kasi ganiyan din sila ni Al noon. Sa ganiyan sila nagsimula." Sabat ni Tristan.

"Look at them now, they were happy together." Dagdag ni Blake.

Nagkatinginan naman kami ni Hagdan at sabay na nagkibit-balikat.

"Nga pala, guys. Mom invited you for a dinner later. I hope you can come over." Si Raia.

"I can." Sabi ni Tristan.

"Me too." ~ Lexa.

"Ako man." ~ Jake.

"Can I?" Tanong ni Cassandra.

"Of course." Nakangiting sagot ni Lexa.

"I'll come, then."

"W-what about y-you, B-blake?" Nauutal na tanong ni Raia.

Lahat kami ay napatingin kay Blake.

"Can... I?"

"If you want to."

"I'll come." Nakangiting sabi niya kaya nginitian din siya ni Raia.

"Nangangamoy balikan 'yan, ah." Pang-aasar ni Jake sa kanila.

Nahihiyang tumungo naman 'yung dalawa. Nung mag-angat sila ng tingin ay tumingin siya sa 'ming dalawa ni Hagdan.

"What about you two?" Takang tanong niya.

Sa amin naman nabaling lahat ng tingin nila.

"I can come." Sagot ni Hagdan saka tumingin sa 'kin.

"Next time nalang. Dumating kasi sila lola, eh. Sabay sabay kaming kakain mamaya." Sagot ko.

Nalungkot naman si Raia pero ngumiti din siya.

"It's okay. May ibang araw pa naman." Nakangiting sabi niya.

Nginitian ko din siya saka tumingin kay Hagdan na nakatingin pa din sa 'kin.

"Sasama ka sa 'kin mamaya." Sabi ko sa kaniya.

Nagtataka naman siya.

"Why?" Takang tanong niya na nakataas pa ang mga kilay.

"Gusto kang makilala nila lola." Sagot ko.

Sumilay naman ang isang napakagandang ngiti sa mga labi niya kaya napangiti din ako.

"Okay."

Nagtuloy kami sa pagkain. Syempre hindi mawawala ang asaran, tawanan, biruan at kwentuhan.

Matapos nun ay bumalik na kami sa klase at nag-aral.