Andrea
"Kayo lang ba?" Nakangising tanong ko sa mga g*go.
"Nakukontian ka pa ba sa 'min?" Taas noong tanong nung isa.
Nginisian ko siya. "Oo, eh. Baka nga hindi pa ako pawisan bagsak na kayo." Mayabang kong sabi sa kanila.
"HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHA HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"
Nagtawanan naman sila. Akala yata ng mga ito ay nagbibiro ako. Nagtawanan sila ng nagtawanan hanggang sa makuntento.
Magsaya na kayo dahil ipinangangako ko, na hindi matatapos ang gabing ito ng hindi kayo nalalagutan ng hininga.
"Nagbibiro ka ba?" Tatawa tawang tanong ng isa.
"Hindi ako sanay magbiro." Seryosong sabi ko sa kanila saka ko sila sinamaan ng tingin.
Nakita ko ang iba na natakot ngunit ang iba ay nginisian lang ako. Ang pangit naman ng ngisi nila.
Lalo silang naging mukhang aso!
"Kulang yata kayo? Nasa'n 'yung limang g*gong kasama niyo?" Tanong ko sa kanila.
Hindi ko na kasi makita 'yung lima na sumugod sa akin sa ospital. Sila talaga ang hinahanap ko. Inaalam ko lang kung gaano talaga kalakas ang loob nung mga 'yon.
"Natakot sa 'yo, eh. Umalis tuloy sa grupo namin. Hindi naman sila kawalan kaya hinayaan na namin. HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHH." Sabi nila saka sabay sabay na nagtawanan ng mahaba at malakas.
Kung 'yung mga 'yon natakot. Bakit kaya ang mga ito ay hindi? Masyado pa silang mayayabang, mga panget naman.
Kahit isa sa kanila ay walang itsura. Meron pala, itsurang ASO! Ang papanget nila. Ang iba ay mataba pa.
Pa'no kaya kapag nadaganan ako ng isa sa matatabang kasama nila? Baka 'yun ang maging cause of death ko.
Tinignan ko lang sila hanggang sa matapos silang tumawa.
"Tapos na kayo?" Nanunuyang tanong ko sa kanila.
"Baket?" Natatawang tanong pa nung isa.
"Gusto ko lang na sulitin niyo na ang pagtawa niyo." Huminto ako saglit sa pagsasalita.
"Hindi muna. Dahil mamaya ay mas sasaya pa kami kapag patay ka na dahil madadagdagan ang pera namin HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHA!"
Baliw ang mga punyeta! Akalain mo 'yun, papatay sila ng tao para sa pera? Kapos na kapos lang?
'Ang laki ng mga katawan niyo ayaw niyo magtrabaho. Tamad ang mga king ina.'
"Maghanda na kayo dahil malapit na kayong mamatay."
Nagtawanan muna sila bago sila isa isang sumugod sa akin. Ang akmang pagpalo ng isa sa akin ng hawak niyang baseball bat ay sinangga ko saka ko siya sinikmuraan at tinadyakan dahilan para tumalsik siya.
Hindi 'yon inaasahan ng isang nasa likod niya kaya hindi ito naka ilag kaya sabay silang tumumba.
Ang isa ay sumugod din kaya umilag ako. Kinuha ko ang baseball bat na hawak niya saka ko hinampas sa ulo niya.
Ang mga sunod na sumugod ay iniilagan ko din at saka hinahampas sa ulo ng baseball bat na kaninang hawak ko para tulog agad.
Ayokong ubusin ang oras ko dahil lang sa mga lampang ito.
Makalipas ang ilang minuto ay tumba na agad ang labing limang tao na sumugod sa akin.
Medyo hinihingal ako ng matapos ko silang patumbahin lahat.
Hinahabol ko pa ang hininga ko nang may biglang dumating. Ang taong kanina ko pa hinihintay ay dumating na.
May mga kasama siya na... body guards? Aba! May body guards pa siya, ah.
May kasama din siyang isang medyo matanda na lalaki. Ka edad siguro nila papa.
Medyo hawig sila sa isa't isa. Mag-ama siguro.
"Kamusta Andrea? Hindi ko alam na sanay ka palang makipaglaban." Nakangiting tanong sa akin nung babaeng impokrita.
Ang ngiti niya ay nang-iinsulto.
Nginisian ko siya saka humakbang ng isa papalapit sa kaniya. "Hindi ko naman kasi sinabi sa 'yo." Nakangising sagot ko.
"Hindi rin naman ako interesado."
"Bakit pinansin mo kung hindi ka interesado?"
Nag-isip siya ng bahagya bago sumagot.
"Hmm... I just find it interesting."
Baliw ang isang 'to.
Ang sabi kanina ay hindi siya interesado tapos ngayon sasabihin niya na 'I found it interesting?' Siraulo!
"Akala ko ba ay hindi ka interesado?" Sarkastikong tanong ko.
"Oo nga."
"But you find it interesting?"
Medyo natigilan siya sa sinabi ko kaya nginisian ko siyang muli.
Hindi nag-iisip bago magsalita.
"Bakit mo 'ko pinapapatay?" Seryosong tanong ko sa kaniya.
Pinutol ko na ang kung ano ano pang gusto niyang sabihin dahil naiinip na ako. Ang dami dami pa niyang dada.
"Para mabawi ko na si Alistair sa 'yo."
Baliw nga ito. Confirmed na.
"Kailan naman naging sa 'yo si Alistair?"
"Una siyang naging akin bago napunta sa 'yo."
"Talaga?" Sarkastikong tanong ko. "Wala siyang nabanggit sa 'kin na tungkol sa 'yo."
"Paano mo naman nalaman? Alam mo ba kung sino ako?"
"Sino ka nga ba?"
"I'm Talia Harrison."
Talia Harrison? Sino naman 'to? Ngayon ko lang narinig ang pangalan niya.
"Kailangan mong mawala para mapasakin ulit si Alistair."
"You're crazy." Natatawang sabi ko sa kaniya.
"Yeah, I'm crazy. Crazy for him."
Natigil kami sa pag-uusap ng biglang sumabat ang lalaking matanda.
"Enough!" Sigaw niya. Tumingin siya sa babaeng baliw na kasama niya saka nagsalita. "Siya ba ang hadlang sa inyong dalawa?"
Ha! Isa pa pala 'to, eh.
"Yes dad." Sagot niya.
So, daddy niya 'yan? Bagay naman silang mag-ama. Parehas silang baliw!
Humarap sa akin ang tatay daw niya saka ako tinignan ng masama. Ano naman kayang kasalanan ko dito!?
Baliw nga silang pareho. May pinagmanahan naman pala itong impokrita na 'to.
"Ang kapal ng mukha mo na hadlangan ang anak ko sa kung anong gusto niya. And worst, inagawan mo pa." Galit niyang sabi sa 'kin.
Wow ah!? Ako pa ngayon ang nang-agaw?
"Talaga ba?" Tanong ko sa kanila na ikina-inis nung lalaki.
"Talaga! Pasensyahan nalang tayo dahil mamamatay ka na ngayon. Para naman wala ng hadlang sa anak ko." Sabi niya saka sinenyasan ang mga kasama nila. "Kayo ng bahala dyan."
Sabay sabay silang naglakad ng kaunti at nagpunta sa unahan ng mga boss nila saka bumunot ng baril at itinutok sa akin.
Whew. Wala akong laban sa mga ito. Ang lalaki ng mga katawan nila at may mga baril pa. Marami din ang mga king ina.
Mukhang katapusan ko na nga yata.
"Any last wishes?" Nakangising tanong sa akin nung babae.
Nakita ko na unti-unting kinakalabit nung mga bata nila ang gatilyo ng baril na nakatutok sa akin.
Bumuntong hininga ako saka pinikit ang mga mata ko. Katapusan ko na. Dahil kahit na sipain ko ang isa sa mga baril dito, kapag binaril ako ng isa ay patay ako.
Mariin kong ipinikit ang mata ko hanggang sa makarinig ako ng putok ng baril.
AndreaNakarinig ako ng putok ng baril pero wala akong naramdaman na kahit ano sa katawan ko."Don't you dare hurt my daughter." Bakas ang galit sa boses ng nagsalita.Nagmulat ako ng mga mata ko at doon ko nakita si papa na naglalakad papalapit sa pwesto namin.Huminto siya sa paglalakad nung nasa tabi ko na siya. Tinignan niya muna ako saglit saka niya ibinalik ang tingin niya sa mga taong nasa harap namin.Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko siya dito pero ngayon ay may napagtanto ako. Siya siguro ang taong nakamasid na nararamdaman ko kanina.Bakas ang gulat at takot sa mukha nung tatay ni Talia. Maging siya ay nagulat din ng makita ang papa ko.OA ang mga king ina. Amp!"M-m-mr. S-s-smith..." Utal na usal nung lalaki.Nakita ko kung paanong isa-isang ibinaba nung mga tauhan nila ang mga baril at na
AndreaSama-sama kaming lahat dito sa loob ng bahay nila Raia dahil hanggang ngayon daw ay hindi pa 'yun umuuwi.Mangiyak-ngiyak si Lexa nung tumawag siya sa 'min kaya napasugod agad ako dito. Tinawagan daw siya nung kasambahay nila Raia at sinabing hindi pa umuuwi si Raia hanggang ngayon.Alas dose na ng madaling araw ay wala pa siya?"Hindi pa rin niya sinasagot ang mga calls namin." Nag-aalalang sabi ni Lexa.Kaunti nalang ay iiyak na siya. Nilapitan siya ni Tristan at niyakap. Doon siya umiyak sa bisig ng kasintahan niya."Nasa'n na ba kasi 'yun?!" Medyo inis na tanong ni Blake."Calm down Blake." Saad ni Cassandra."Calm down? How can I? Raia is missing?!" Sigaw ni Blake habang nakatingin kay Cassandra."I know! We're all worried here for her. But if you're going to be like that, nothing will happen.
RaiaNanatiling nagtataka ang mga kaibigan ko sa likod nila samantalang si Alistair ay hindi. Parang bang alam na niya lahat ng 'to.Ganun din ako. Nagtataka dahil hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Queen sila? What group are they talking about?"Mga g*go yata 'to, eh. Sinong niloko niyo?" Mayabang na sabi nung mga kasama ni Lucas saka naglabas ng kaniya kaniyang baril.Nung makapag labas sila ng baril ay isa isa ding naglabas ng baril sila Alistair, Blake at Tristan na ikinabigla ko.Bakit sila may baril? What the hell is going on?May nabuong tensyon sa pagitan ng magkabilang kampo. Lahat sila ay nagtututukan ng baril.Natatakot ako para kela Blake dahil wala silang laban kela Lucas dahil sobrang dami nila at lahat sila ay may baril.Sabihin na nating may baril ding hawak sila Blake pero kakaunti 'yon kumpara kela Lu
XanderIkinabigla naming lahat ang sinabing iyon ni Queen. Lahat kami ay ngangang napatingin sa kaniya maging si boss.Binigyan niya kami ng nagtatakang tingin bago siya magsalita ulit."Ano? Bawal na ba?" Tanong niya pa."A-ahh." Mukhang hindi alam ni boss ang sasabihin niya kaya 'yan lang ang nasabi niya.Maging kami ay hindi namin alam kung ano ang sasabihin namin. Nabigla talaga kami sa sinabing 'yon ni Queen.Hindi inaasahan ng kahit sino sa amin. Kahit nga si boss ay hindi inaasahan 'yon.Bumuntong hininga si Queen at saka siya tumingin sa amin ng pilit ang ngiti."Hindi ako bumabalik dito para maging leader niyo ulet. Bumabalik ako bilang isang ordinaryong miyembro gaya ng iba dito. Ikaw pa rin ang magiging boss, Chano. Pero kung ayaw niyo naman ay ayus lang. Mauuna na ako." Wika ni Queen saka kami tinalikuran.
AndreaNakakainis naman!Kailangan kong bumangon kahit hindi pa ako gaanong nakakatulog. Alas kwatro na din kasi ng matapos kaming mag-usap nila lola.Ang tagal 'no? Ewan ko nga kung bakit ganun, eh. Hindi kasi namin namalayan ang oras.Alas sais naman ng gumising ako dahil may pasok!Punyeta!Bumangon ako sa kama ko saka pumasok sa banyo at ginawa ang kailangan kong gawin.Ilang oras din bago ko matapos ang kailangan kong gawin saka ko hinanda ang gamit ko at bumaba sa dining area.Dinig ko ang usapan at tawanan nila habang pababa ako."Eh, mas loko loko naman si Andrei noong bata." Dinig kong sabi ni lola."Bakit naman, 'la?" Si Andrei."Aba'y, sabi sayo ng mama mo na 'wag kang aakyat noon sa upuan dahil baka mahulog ka. Naghuhugas ng plato nun ang mama mo. Alam mo ba ku
Andrea~ FLASHBACK ~Yesterday around 1:00 am.Pabalik na kami matapos naming sunduin si Raia sa warehouse na pinagdalhan sa kaniya.Sa kotse ni Hagdan ako sumabay, kasama din namin ni Cassandra sa kotse niya dahil ayaw daw niyang makigulo sa dalawa.Gaya nung bago kami pumunta sa warehouse ay sa kotse ni Tristan sumakay si Alexa at sa kotse naman ni Blake si Raia."My goodness! He is one of your kid?" Hindi makapaniwalang tanong ni Cassandra.Sinulyapan ko naman siya bago tumango."How come? Why didn't you notice him?""Bakit nga hindi mo siya nakilala?" Tanong ni Hagdan."Hindi ko naman kasi madalas na makita 'yon noon." Sagot ko.
AndreaNasa kubo kami ngayon dahil wala namang klase. Wala daw 'yung isang subject teacher namin.Madalas wala ang isang 'yon, ewan ko kung bakit. Baka may importante na ginagawa.Magkakasama man kaming magkakaibigan dito sa kubo ay may sari-sarili naman kaming ginagawa. By partner, Haha.Si Raia at Blake na mukhang malapit ng magka-ayus. Si Tristan at Lexa na naglalambingan. Si Cassandra at Jake na puro asaran. At ako at si Hagdan."Really, huh? I'm too much for you!" Sarkastikong sabi ni Cassandra kay Jake.Sinasabi kasi ni Jake na baka daw tama ang sinabi ko na may gusto si Cassandra sa kaniya."Umamin ka na, 'wag ka ng mahiya." ~ Jake."They look cute together." bulong sa 'kin ni Hagdan."Mmm. In denial stage pa nga lang sila, HAHAHA." Natatawang sabi ko.Mahahalata naman kasi sa dalaw
AndreaLumipas ang oras ng hindi kami nagkikibuan ni Alistair. Hindi niya ako pinapansin.Kahit na lapitan ko siya ay umiiwas siya. Kapag nagtatangka naman akong kausapin siya ay umiiwas din siya.Nagalit nga siya sa ginawa ko. Ako naman 'tong bobo at hindi nag-iisip.Sinisisi ko ang sarili ko dahil nagkaganito kami ni Al. Nakakatawa lang na ngayon ko lang naisip ang mga mali ko.Inu-unahan kasi ako ng takot. Takot na baka magalit siya. 'Yon lagi ang nangunguna sa akin kaya 'eto kami ngayon.HINDI NAGPAPANSINAN.Hayys.Akala ko matapos ang klase ay kakausapin niya na ako pero mali pala ako. Hindi niya pa rin ako pinapansin at nagtuloy lang siya sa paglabas.Napabuntong hininga nalang ako na sinundan siya ng tingin at saka hinintay sila Alexa para sabay-sabay na kaming lumabas ng room."Nag
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo