LOGINShare
Chapter 36
Last Updated:
2021-07-16 18:16:47Andrea
Miss ko na si lolo. Sobra.
Bata palang ako noong namatay si lolo. Sobrang lungkot nung araw na iyon. Napakamapaglaro naman kasi ng tadhana.
Noong umaga lang ay masaya pa kaming naglalaro, nag-uusap, nagbibiruan at nagkakainan. Tapos pagsapit ng hating gabi, ginigising kaming lahat dahil sa biglaang pagkawala niya.
Walang paglagyan ang lungkot na nararamdaman namin noong gabing iyon. Ang lahat ay tahimik na humihikbi at tahimik na dinaramdan ang sakit ng pagkawala niya.
Wala kang maririnig na kahit anong salita mula sa aming lahat noon. Iyak at hagulgol lang. Sobrang sakit.
Biruin mo 'yun, natulog ka lang tapos 'pag gising mo, ang balitang maririnig mo sa pamilya mo ay wala na ang pinakamamahal mong lolo.
Sabay sabay kaming kumain sa bahay ng hardin nila lola. Naghanda sila ng isang mahabang lamesa dito na mayroon pang kulay puting tela sa ibabaw. Nakalagay na din dito ang iba't ibang klaseng putahe.
"Ang bango. Lakas makagutom." Sabi ni Andrei na nilalanghap ang mga pagkain.
Matakaw talaga ang isang 'to.
Nagsimula kaming kumain at nag-usap usap din. "Hindi mo ba kailangan ng kasambahay dito 'nay?" Tanong ni Tita Shaira kay Lola.
Umiling ito habang sumusubo ng pagkain. "Nandyan naman si Elizabeth." Sabi nito.
"Wala ka bang balak mag-asawa, Beth? Tumatanda ka na hindi ka na bata." Tanong ni Tito Edward sa bunsong kapatid niya.
"Wala pa sa isip ko 'yan, kuya. Isa pa, ayokong iwan mag-isa si nanay." Sagot nito.
Sa kanilang magkakapatid ay si tita Beth lang ang walang asawa. 29 years old na yata siya pero NBSB pa. 'Yan ang dapat tularan.
"Pwede naman na mag-asawa ka tapos dito kayo tumira. 'Di ba, 'nay?" Suhestiyon ni Tita Cath.
"Oo nga po Tita. Bahala ka tatanda kang dalaga niyan." Sang ayon ni Catherine. Anak ni Tita Cath at Tito Rolan.
"Pag iisipan ko 'yan." Sagot nito.
"Gimik tayo bukas mga insan. Game kayo?" Suhestiyon ni ulan.
Nagtinginan kaming magpipinsan at nag-ngisian. "Game!" Sabay sabay naming sagot.
"Ayus!"
Masaya 'to kapag sila ang kasama mong gigimik. Mga siraulo din 'tong mga pinsan kong 'to eh.
"Anong gimik na naman 'yan?" Tanong ni Tita Russel sa 'min.
"Baka kalokohan na naman 'yan, ah." Saad ni Tito Gardo.
"Subukan niyo lang at tatamaan kayong lahat." Banta ni mama.
"'Wag na kayong mag-aalalang lahat. Kaya na namin ang mga sarili namin." Wika ni Rain habang nakangisi.
"Hindi maganda ang pakiramdam ko sa gagawin ng mga batang ito." Ani tita Beth.
"Kalokohan na naman 'yan panigurado." Sabi ni papa.
"Makalokohan ang mga batang 'yan, kaya hindi malabo." Ani Tito Billie.
"Hindi kayo pwedeng umalis." Tutol ni Tita Cath sa plano naming paggimik.
"Hindi na kami mga bata, 'ma." Sambit ni Catherine.
"Kahit na."
"'La, pwede ba kaming lumabas bukas?" Tanong ko.
"Pwede naman." Sagot ni lola na nakapag-pangiti sa aming lahat.
"'Nay, naman." Reklamo ni Tito Rolan.
"Hayaan niyo na ang mga bata. Minsan lang sila magkasama sama eh."
"Kahit na, 'nay. Baka mapahamak 'yang mga 'yan." Nag-aalalang sabi ni Tita Shaina.
"Hindi 'yon mangyayari dahil sanay ng martial arts 'yang mga 'yan at kasama pa nila sila Andrew at Andrello."
"Pa'no si Andrei?"
"Tinuruan na ako ni ate ng martial arts kaya wala na kayong dapat na ipag-alala." Tugon ni Andrei.
Wala na silang nagawa at napabuntong hininga nalang.
Tristan
Kahapon pa tulala ang isang 'to eh. 'Di ko alam kung ano ba ang nasa isip nito at wala lagi sa sarili.
Sinasamahan na nga namin 'to sa bahay nila at kung saan man siya magpunta. Mahirap na baka kapag nasa labas siya at wala sa sarili. Baka masagasaan pa ng sasakyan. Kapag nasa bahay naman baka biglang mabaliw.
"Is he really okay?" My gorgeous girlfriend ask.
"'Wag mong alalahanin 'yan." I replied.
Inakbayan ko siya at inalalayang maupo sa sofa. Nakatitig lang kaming apat kay Al, pero parang hindi niya kami napapansin.
"Broken hearted ba 'yan? He's acting as if his girlfriend broke up with him." Wika ni Raia.
"He doesn't have a girlfriend." Lexa replied.
"He's acting weird since yesterday. May problema kaya siya?"
"I don't think so. He's fine the day before yesterday." I replied.
Simula lang talaga kahapon nung nagkaganito siya. Pangatlong araw na ng 7 day vacation namin at wala kaming ginawa kung 'di ang maupo lang sa bahay nila at samahan siya.
"What's wrong with him?" Nakalapit na pala sa 'min si ate Sandra hindi pa namin napansin.
Masyado kasing occupied ang utak namin dahil kay Al.
"We don't know. He's been like that since yesterday." Lexa answered.
Lumapit si ate Sandra kay Al and she wave her hand in front of Al's face. Walang pagbabago sa mukha ni Al kahit ginawa iyon ng ate niya.
"Hey, brother. What's on your mind? Are you okay?" Tanong niya sa kapatid niya pero wala siyang nakuhang sagot mula dito. Tulala lang siya at nakatingin sa kawalan. "Alistair Crimson. What's wrong?"
"I miss her." Sa wakas ay nagsalita na din siya. Pero parang wala pa din siya sa sarili niya.
"Al, it's been a year since she left you. Don't be stupid."
"I really miss her so bad." Al said with a sad voice.
Kawawang Al. Miss na niya 'yun, pero siya kaya miss na nun? Sa tingin ko hindi.
"Who's the person that you miss?" Tanong ni Blake.
Tinanong pa eh alam naman namin kung sino. 'Eto talagang lalaking 'to minsan gusto pang nakikitang nasasaktan kaibigan namin, e.
"Andrea."
Nagulat kaming lahat sa sagot niya. Takte totoo ba 'to? Kaya nagkakaganito si Al ay dahil kay Andrea? 'Di pa rin ako makapaniwala HAHAHA.
Walang duda. Inlove na nga ang loko.
"You miss who?" Ulit na tanong ni ate Sandra.
"I miss the one who likes her personality because everyone hates it. I miss the one who has a rugged and rude personality but kind sometimes. I miss Andrea Smith."
Wala ng duda kung sino ang tinutukoy niya. 'Yun ang Andrea na kilala namin.
"Wahh, Al. You're inlove." Lexa said happily.
"I admit it. I think I like her."
Umamin din. Nagkatinginan kami ni Blake at sabay na napangiti. Ito na ang araw na pinakahihintay namin. Naka move on na siya ng tuluyan. Sa wakas ay babalik na sa dati ang Al na kilala na
Related chapters
My Role Chapter 37
Andrea Nagpatuloy kami sa kasiyahan at naglaro pa ng maraming laro. May mga premyo din akong nakuha mula sa mga palaro kaya may pocket money na ako. Hindi nawawala ang tawanan at asaran habang naglalaro kami. Ang malakas mag-asaran ay ang magkapatid na Rain at Catherine. Parang mga aso't pusa ang mga 'yun. Parang hindi magkapatid eh. Last day na namin dito sa Sagada. Pinayagan nila kami na mag-kaniya kaniya ng lakad. Kahit saan daw kami pumunta ay ayus lang basta ay bumalik kami bago magdilim. May isa akong lugar na gustong gusto kong puntahan dito sa Sagada. Ang hanging coffins. Ang mga kabaong ay mga nakasabit sa cliffs. Ito ang unang lugar na pinuntahan ko dito. Buti nga at hindi nahuhulog ang mga ito. Marami na rin ang kabaong na nakasabit dito. Marami rin ang turista na narito at pinagmamasdan ang mga kabaong. Ang iba ay kumukuha ng litrato.
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 38
Andrea Hindi naman ako makakasabay kela Tristan dahil nauna silang lumabas sa akin. Punyeta naman. Hindi ako makatayo sa kina-uupuan ko dahil para akong matutumba kapag tumayo ako kaya pinapahinga ko muna ang sarili ko baka sakaling mawala ang sakit ng ulo na nararamdaman ko. May mga yabag ng paa akong narinig palapit sa akin at may presensya ng tao akong naramdaman sa harap ko kaya nag-angat ako ng tingin. Mukha ni hagdan ang tumambad sa akin at pag-aalala ang makikita doon. "Are you okay?" Tanong niya ng puno ng pag-aalala. "Hmm." Sagot ko. "No, you're not." Sabi niya saka sinalat ang noo ko. "Kaya mo bang tumayo?" "Hmm." Sagot ko saka ako tumayo. Kinuha niya ang bag ko at saka ako inalalayang lumakad palabas. Nakahawak ang isang kamay niya sa balikat ko ang isa naman ay nakahawak sa kamay ko.
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 39
Andrea Hindi na ako nakapaghapunan kagabi dahil tuloy tuloy na ang naging pagtulog ko. Hindi na daw ako ginising nila mama dahil nga ang sakit ng ulo ko. Gutom na gutom tuloy ako paggising ko dahil hindi naman ako nakapag miryenda kahapon. Dapat ay hindi ako late ngayon kung hindi lang dahil sa letseng ball pen ko na hindi ko malaman kung saan ko nailagay. "Anong oras na Andrea, hindi ka pa ba aalis?! Late ka na!" Sigaw ni mama mula sa baba. Punyeta pati pala notebook ko sa history nawawala. Hayst. "Sandali lang, 'ma!" Sagot ko. "Mauuna na kami sa iyo. Isarado mo ang bahay, ah?" "Sige!" Punyeta naman oo. Bakit ngayon ka pa nawala. May pagka terror pa naman ang teacher namin sa MAPEH. Baka hindi na naman ako makapasok nito ngayon. Nyeta. Bahala na nga. Bumaba na ako at patakbo kong tinungo ang
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 40
Andrea Project na naman ang gagawin namin. Sa lumipas na araw at linggo ay mas lalo kaming naging abala. Ang sabi ng isa sa mga guro namin ay mas magiging mahirap daw sa mga susunod na grading. May mas ihihirap pa pala ito. Ang sabi nila ay mas madali daw ang math ngayong grade 10 pero parang hindi. Ewan ko ba kung bakit parang wala akong naiintindihan sa mga itinuturo nila ngayon. Pabagsak kong inihiga ang sarili ko sa damuhan. Kailangan ko ng kaunting katahimikan dahil ang sakit na ng ulo ko. Punyetang ulo 'to, eh. Laging sumasakit. Hindi ko alam ang dahilan ng pagsakit ng ulo ko sa t'wing marami akong nalalaman dahil sa pag-aaral. Dati naman akong hindi ganito. Hindi alam nila mama 'to, dahil hindi ko sinasabi. Ayoko na dumagdag pa sa isipin nila. Kahit kela kuya. Magka-away sila nung mga girlfriend nila kasi nga lagi silang busy sa ML. Nawala
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 41
Andrea Sinundo ako ni Alistair sa bahay namin kanina kaya sabay kaming pumasok ngayon sa school. Alam na rin nila mama na kami na. Sila Lexa nalang ang hindi nakakaalam. Hindi mawala wala ang ngiti sa mga labi ni Al habang nasa byahe kami. Problema nito? "Baka mapunit 'yang labi mo?" Tinignan niya ako saglit saka ibinalik ulit ang tingin sa daan. "I'm just happy." Aniya. "Bakit?" Tanong ko. "Because you're mine now." Nakangiting sagot niya saka ako tinignan muli. "Tss." Nginitian ko rin siya. Ang saya niya masyado, hanggang umabot sa punto na hindi na mawala ang mga ngiti sa labi niya. Kanina pa 'yan mula nung sinundo niya ako sa bahay namin. Pagdating namin sa school ay pinarada niya ang sasakyan niya sa parking lot. Lalabas na sana ako nung pigilan niya ako. "Wait. Stay sti
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 42
Andrea Kaarawan ni Madam Arcardia ngayong araw at imbitado ako sa selebrasyong magaganap mamaya. Kailangan daw ay pormal ang suotin naming damit at hindi ko alam kung ano ang isusuot ko. Sasamahan daw ako nila Raia at Lexa na humanap ng damit na susuotin ko mamaya. Paniguradong sila na naman ang pipili ng damit. "Oyy, pikon." Tawag sa akin ni Jake. Nasa garden kami ng eskwelahan namin at nakaupo sa isang bench habang pinagmamasdan ang mga halaman sa paligid. Siya ang kasama ko ngayon dahil may inaasikaso si Al na project nila. Hindi kasi sila gumawa sa bahay kaya sa library sila gumagawa ngayon. Hindi pa nila tinapos sa bahay, mga tamad kasi kaya ngayon ay nagmamadali silang tapusin ang ginagawa nila. "Bakit?" Tanong ko. "Sa tingin mo, matatapos nila 'yun ngayon?" Tanong niya na ang tinutukoy ay a
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 43
Andrea "Saan tayo pupunta?" Tanong ko kela Lexa dahil sila ang sumalubong sa akin kanina pagkagising ko. Sabado ngayon at wala kaming pasok, wala din kaming napag-usapan na lakad ngayon kaya ang akala ko ay tahimik ang araw ko. Nagkamali ako sa akala ko dahil nandito sila at sinusundo ako dahil may pupuntahan daw kami. Hindi ko nga lang alam kung saan. "Malalaman mo rin, don't be impatient and wait until we reached our destination." Sagot niya. Binigyan ko siya ng nanunuyang tingin bago sumakay sa kotse na dala nila. May dala pa talaga silang kotse at si Raia daw ang magda-drive. 'Wag lang sana kaming bumangga o mabangga habang siya ang nagmamaneho. Hindi ko pa siya nakakasama sa sasakyan na siya ang driver kaya wala akong tiwala sa kaniya. Ayon din sa kanila ay ito ang unang pagkakataon na magmamaneho si Raia kaya wala pa akong tiw
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 44
Nagtungo siya sa rooftop at doon niya inilabas ang sniper na dala niya. 'Yun pala ang laman nang bitbit-bitbit niya. Ang tanong ngayon ay kung sino siya. Malalaman ko rin 'yan. Umalis na ako doon nang makahingi ako nang kopya nang mga footages. Pag-aaralan ko itong muli pag-uwi ko sa bahay. Sa ngayon ay si hagdan muna ang aasikasuhin ko. Sa susunod na kami magtutuos nang kung sinumang taong nasa likod nito. Bumalik ako sa ospital at dumeretso ako sa kwarto ni hagdan. Ang sabi daw nang doktor ay kailangan pa daw nang mahabang pahinga ni hagdan. Marami rin daw ang nawalang dugo dito kaya mas lalo niyang kailangan nang pahinga. Stable naman na daw ang kondisyon niya, ang kailangan nalang ay pahinga at i-monitor ang lagay niya. "Nalaman mo ba kung sino ang culprit?" Tanong ni Alexa sa akin. Umiling ako. "Hindi pa, sa susunod ko pa pag-aaralan ang mga fo
Last Updated : 2021-07-16
Latest chapter
My Role Epilogue
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
My Role Chapter 81
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
My Role Chapter 80
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
My Role Chapter 79
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
My Role Chapter 78
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
My Role Chapter 77
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
My Role Chapter 76
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
My Role Chapter 75
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
My Role Chapter 74
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo
