LOGINShare
Chapter 41
Last Updated:
2021-07-16 18:20:35Sinundo ako ni Alistair sa bahay namin kanina kaya sabay kaming pumasok ngayon sa school. Alam na rin nila mama na kami na.
Sila Lexa nalang ang hindi nakakaalam. Hindi mawala wala ang ngiti sa mga labi ni Al habang nasa byahe kami. Problema nito?
"Baka mapunit 'yang labi mo?"
Tinignan niya ako saglit saka ibinalik ulit ang tingin sa daan. "I'm just happy." Aniya.
"Bakit?" Tanong ko.
"Because you're mine now." Nakangiting sagot niya saka ako tinignan muli.
"Tss." Nginitian ko rin siya.
Ang saya niya masyado, hanggang umabot sa punto na hindi na mawala ang mga ngiti sa labi niya. Kanina pa 'yan mula nung sinundo niya ako sa bahay namin.
Pagdating namin sa school ay pinarada niya ang sasakyan niya sa parking lot. Lalabas na sana ako nung pigilan niya ako.
"Wait. Stay still." Aniya saka lumabas ng kotse.
Pinagbuksan niya ako at inalalayang makalabas. Napaka gentleman niya ngayon.
Habang naglalakad kami papasok sa campus ay hinawakan niya ang kamay ko. Saglit akong natigilan sa ginawa niya kaya huminto ako sa paglalakad.
"Bitawan mo kamay ko." Utos ko sa kaniya.
Umiling siya saka niya lalong hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko.
Napabuntong hininga nalang ako. 'Tong lalaking 'to, lahat ng gusto eh, gustong nakukuha. Pasalamat siya at mahal ko siya. Kung 'di ay kanina ko pa siya nasapok.
Naglakad kami habang magkahawak ang mga kamay namin. Ang nga nadadaanan namin ay napapatingin sa amin at sa mga kamay naming magkahawak.
May mga babae din na masama ang tingin sa akin at ang iba ay nagbubulungan.
"Ang sama ng tingin sa 'kin ng mga babae mo." Bulong ko sa kaniya.
Huminto siya sa paglalakad na ipinagtaka ko. Pagkasabi ko kasi nun ay bigla siyang huminto.
"All of you, come here." Utos niya sa mga estudyante na naroon na sinunod naman nila agad.
"Babe, who is she?" Tanong nung isang babae.
Nagpapacute pa ang punyeta.
"Oo nga. Sino siya?" Tanong ng isa pa.
"Listen carefully, She's my girlfriend. So don't you dare glare at her. I'll kick you out if you that. You'll never see me again." Aniya saka ako hinila paalis doon.
Isa pa 'to eh, punyeta din.
"Bakit kailangan mo pang sabihin sa kanila 'yun?" Tanong ko sa kaniya habang naglalakad kami papunta sa room.
"For them to know that you're mine." Sagot niya.
Pwede naman na hindi na niya sabihin 'yun. Wala naman akong pake sa mga masasamang tingin nila sa 'kin. Hanggang doon lang naman kasi ang magagawa nung nga 'yun.
Hindi nila ako kaya. Hindi man nila alam kung sino ako at kung ano ang kaya kong gawin ay hindi nila ako kaya.
Hindi naman siguro sila maglakakas loob na kalabanin ako. Sementeryo ang bagsak nila kapag sinubukan nila.
Naabutan namin sila Lexa na nagku-kwentuhan doon sa loob ng room. Sila palang ang nandoon at wala pa ang iba.
"Ohhhh~ what's with you two?" Nakangiting tanong ni Raia.
"'Yun oh." Ani naman ni Tris.
"Congrats, bro." Ani Blake.
Si Jake ay nakangiti lang sa amin maging si Ash. Napansin ko na parang mapait ang ngiti na ipinakita ni Jake sa amin.
"Congrats." Aniya saka lumabas.
Anong problema nun? Bakit biglang lumabas?
"Bitawan mo na 'yung kamay ko. Nasa room na tayo." Sabi ko sa kaniya na hindi niya pinansin.
Inuubos niya ang pasensya ko. "Hagdan." Tawag ko sa kaniya.
Tinignan niya lang ako saka ngumiti ng napakatamis na ngiti. Nang uuto pa ang loko.
"Bitawan mo kamay ko kung ayaw mong baliin ko 'yang braso mo." Banta ko sa kaniya.
"I wanna hold your hand. Can't I do that?"
"Kanina mo pa hawak ang kamay ko, hagdan. Bitawan mo na ngayon."
"Don't you like it when we're holding each other's hands?"
Punyeta naman. Kaya ayokong mag boyfriend eh. Ang daming arte. Binigyan ko siya ng naiiritang tingin.
"Kalma lang kayo. Mukhang mag-aaway na kayo sa unang araw niyo." Ani Tristan.
"Bitaw na, Al." Sambit ko saka pilit na kinuha ang kamay ko mula sa kaniya.
Ngumuso siya saka naupo sa upuan niya. Iniwas niya ang tingin niya sa gawi ko kaya hindi ko makita ang mukha niya ngayon.
"'Wag mong sabihing nagtatampo ka." Tanong ko sa kaniya.
"Eh, bakit kasi ayaw mo na hawakan ko ang kamay mo?"
"Hindi sa ayaw ko--"
"Sa iba mo siguro gustong ipahawak 'yan, 'no?"
Punyeta 'to. Kung ano ano ang pumapasok sa utak eh. Wala namang kwenta.
Tristan
Nagbalik na sa dati si Al. Salamat kay Andrea. Lagi siyang nakanguso ngayon na madalas niyang gawin noon.
Nakakatuwa silang pagmasdan. Mukhang iritang irita na si Andrea pero nagtitimpi siya kay Al dahil boyfriend na niya ngayon 'yun. Pfft.
"Hindi sa ayaw ko, hagdan."
"Ayaw mo talaga na magkahawak ang kamay natin. Kanina nga pilit mong tinatanggal, eh." Reklamo ni Al na hanggang ngayon ay nakanguso pa rin.
"Mukhang away ang unang araw nila." Bulong sa akin ni Blake.
"Mukha nga. Kawawang Andrea." Bulong ko din sa kaniya.
Todo pagpipigil ang ginagawa ni Andrea. Wala siyang magagawa dahil ganiyan talaga si Al, eh. Kapag sa taong mahal niya siya nakikipag-usap ay nagiging ganiyan siya.
Nagiging makulit na ewan.
"Pakinggan mo muna kasi ako, punyeta!" Sigaw ni Andrea.
Nagalit na. Hindi na siya nakapagpigil kay Al.
"Hindi naman natin kailangan na ipinakita pa sa iba na tayo, 'di ba? Basta masaya tayo, hindi na natin kailangan na ipakita 'yon sa publiko." Saad ni Andrea na nauubusan na talaga ng pasensya.
"Ganiyan ka mag-isip, ako hindi. I want the whole world to know that you're mine." Nakangusong sabi ni Al.
Napabuntong hininga si Andrea saka tinignan ng mata sa mata ang boyfriend niya.
"Gusto mong malaman ng buong mundo?" Tanong niya dito.
"Oo." Sagot ni Al habang tumatango pa.
"Edi, ipabalita mo sa TV at siguraduhin mo na lahat ng bansa ay makakanood." inis na sabi ni Andrea saka naupo sa tabi ni Ash.
Napikon na ng tuluyan si Andrea dahil kay Al.
"Lagot ka, Al." Pang-aasar ko sa kaniya.
Wala namang naging epekto 'yun sa kaniya. Tinignan niya si Andrea na nasa bintana ang paningin at hindi maipinta ang mukha.
Andrea
Sabado na at napagpasiyahan noong maarteng hagdan na iyon na mag-date daw kami. Wala naman akong nagawa kung 'di ang pumayag nalang.
"Dito mo talaga gustong pumunta?" Tanong niya sa akin.
Nandito kami ngayon sa isang lugar na puro street foods ang tinda. Alam kong ayaw niya ng street foods kaya dito ko siya dinala.
Para patas kami, dahil lagi niya akong inaasar araw-araw mula nung naging kami. Ngayon ako naman.
"Bakit? Ayaw mo?" Tanong ko sa kaniya.
"No." Sabi niya.
Ngumiti ako sa kaniya na ginantihan din niya ng ngiti.
Lumapit ako sa isang nagtitinda ng fish ball. "Dalawang bente pesos ng fish ball at kikiam." Sabi ko sa tindera.
Related chapters
My Role Chapter 42
Andrea Kaarawan ni Madam Arcardia ngayong araw at imbitado ako sa selebrasyong magaganap mamaya. Kailangan daw ay pormal ang suotin naming damit at hindi ko alam kung ano ang isusuot ko. Sasamahan daw ako nila Raia at Lexa na humanap ng damit na susuotin ko mamaya. Paniguradong sila na naman ang pipili ng damit. "Oyy, pikon." Tawag sa akin ni Jake. Nasa garden kami ng eskwelahan namin at nakaupo sa isang bench habang pinagmamasdan ang mga halaman sa paligid. Siya ang kasama ko ngayon dahil may inaasikaso si Al na project nila. Hindi kasi sila gumawa sa bahay kaya sa library sila gumagawa ngayon. Hindi pa nila tinapos sa bahay, mga tamad kasi kaya ngayon ay nagmamadali silang tapusin ang ginagawa nila. "Bakit?" Tanong ko. "Sa tingin mo, matatapos nila 'yun ngayon?" Tanong niya na ang tinutukoy ay a
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 43
Andrea "Saan tayo pupunta?" Tanong ko kela Lexa dahil sila ang sumalubong sa akin kanina pagkagising ko. Sabado ngayon at wala kaming pasok, wala din kaming napag-usapan na lakad ngayon kaya ang akala ko ay tahimik ang araw ko. Nagkamali ako sa akala ko dahil nandito sila at sinusundo ako dahil may pupuntahan daw kami. Hindi ko nga lang alam kung saan. "Malalaman mo rin, don't be impatient and wait until we reached our destination." Sagot niya. Binigyan ko siya ng nanunuyang tingin bago sumakay sa kotse na dala nila. May dala pa talaga silang kotse at si Raia daw ang magda-drive. 'Wag lang sana kaming bumangga o mabangga habang siya ang nagmamaneho. Hindi ko pa siya nakakasama sa sasakyan na siya ang driver kaya wala akong tiwala sa kaniya. Ayon din sa kanila ay ito ang unang pagkakataon na magmamaneho si Raia kaya wala pa akong tiw
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 44
Nagtungo siya sa rooftop at doon niya inilabas ang sniper na dala niya. 'Yun pala ang laman nang bitbit-bitbit niya. Ang tanong ngayon ay kung sino siya. Malalaman ko rin 'yan. Umalis na ako doon nang makahingi ako nang kopya nang mga footages. Pag-aaralan ko itong muli pag-uwi ko sa bahay. Sa ngayon ay si hagdan muna ang aasikasuhin ko. Sa susunod na kami magtutuos nang kung sinumang taong nasa likod nito. Bumalik ako sa ospital at dumeretso ako sa kwarto ni hagdan. Ang sabi daw nang doktor ay kailangan pa daw nang mahabang pahinga ni hagdan. Marami rin daw ang nawalang dugo dito kaya mas lalo niyang kailangan nang pahinga. Stable naman na daw ang kondisyon niya, ang kailangan nalang ay pahinga at i-monitor ang lagay niya. "Nalaman mo ba kung sino ang culprit?" Tanong ni Alexa sa akin. Umiling ako. "Hindi pa, sa susunod ko pa pag-aaralan ang mga fo
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 45
Nagpasalamat muna ang mga pamilya ko bago umalis ang doktor. "Ano bang nangyari?" Nag-aalalang tanong ni papa. Ano nga ba ang nangyari? Inalala ko ang mga nangyari kanina bago ako magising. Pero nawala ako sa konsentrasyon nang makaramdam ako nang gutom. Bakit dito sa ospital ay nagugutom ako? Ang sabi nila ay kahit hindi na daw kumain basta naka dextrous ka. Sinungaling ba sila? "Pwede bang mamaya ko na alalahanin ang nangyari? Nagugutom na ako. Gusto ko nang makakain." Sabi ko. Dali dali namang lumapit si mama sa isang table at kumuha nang pagkain mula sa container na nandoon. "Gutom na gutom ka 'no? Ang haba naman kasi nang tulog mo. Ano kayang napanaginipan mo at nahimbing ka." Saad ni Andrei. "Anong oras na ba?" Tanong ko. Anong oras na ba? Madaling araw na ba? Lumapit sa akin si mama
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 46
Andrea Mga sigawan nang tao ang narinig namin mula sa labas nang kwarto. Lahat kami sa loob ay yumuko at nagtago sa lugar kung saan kami maaring magtago. Inalalayan nila ako dahil nga naka dextrous pa ako at kagigising ko lang. Napaka gandang bungad nito sa akin ngayon. Nang matigil ang pagbabaril nang kung sino man sa labas ay dagling tumakbo sila kuya palabas at iniwan kaming dalawa ni Andrei. Hindi maaari na tumunganga ako dito. Tinanggal ko ang dextrous na nakakabit sa aking kamay saka tumakbo palabas. Ang sakit din pala nun. Akala ko ay hindi dahil sa mga pinapanuod ko ay hindi sila nasasaktan. Mga peke talaga at wala man lang kahit kaunting katotohanan ang pinapalabas nila. "Ate!" Tawag sa akin ni Andrei na sumunod din sa paglabas. Tumakbo kami sa hagdanan at doon dumaan dahil kung sa elevator kami sasakay ay kailangan pa nami
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 47
Andrea Nang magising ako ay nakita ko sila mama at papa na nakaupo sa sofa at natutulog. Bakit hindi sila umuwi para matulog? Hindi maganda ang posisyon nila para sa pagtulog. Dapat ay humiga sila. Anong oras na ba? Tinignan ko ang oras na telepono ko at 4 am na pala. Umaga na nang magising ako mula sa pagtulog. May nakita akong message mula sa mga kaibigan ko, isang message na nakapagpagaan sa loob ko ang sinend nila sa akin. Halos lahat sila ay iisa lang ang message na gustong sabihin sa akin. Gusto nilang pagaanin ang loob ko at magsabi ako nang problema sa kanila. Natawa ako nang bahagya sa sinabi ni Jake na nagtatampo daw siya. Loko loko talaga. Pasensya na kayo sa mga pangalan nila sa contacts ko. Natripan ko lang 'yan nung mga araw na wala akong magawa. Si Alexa si Ms. Softhearted, si Raia si Sungit. Si Tris
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 48
Andrea What a great morning. Hindi ako nakatulog nang ayus dahil sa mga pesteng hayop na may sala sa mga nangyari. Tinatamad akong pumasok ngayon kaya hindi muna ako papasok sa school. First time kong tamarin na pumasok. Ngayon lang ako tinamad sa tanang buhay ko. Lumabas ako nang kwarto ko nang hindi nagpapalit nang damit. Naka panjama at oversized shirt lang ako. Tinatamad din akong magpalit nang damit kaya hindi na ako nagpalit. Wala na akong taong nakita sa loob nang bahay dahil anong oras na din. Malamang ay nasa eskwelahan na sina kuya at nasa restaurant naman sila mama. Kumuha lang ako nang cereals sa ref at gatas. Hindi ko talaga trip ang mga gatas pero wala akong choice dahil wala namang pagkain dito na nakahain. Matapos kong kumain ay bumalik ako sa kwarto ko at inilock ang pinto nito. Ayokong maistorbo habang nagtatrabaho.
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 49
Andrea Naglakbay na naman ang utak ko kung saan saan. Hindi kasi mawala sa isip ko ang sinabi nang texter. Alam din niya ang pangalan ko. Nabasa ko ang Andrea doon sa text niya. Sino ka ba? "Hey." Tawag ni Alistair sa akin na pumitik pa sa harap ko. Bumalik naman ako sa huwisyo at napatingin sa kanila nang nagtatanong. Nasa rooftop na pala kami. Hindi ko napansin na nakaakyat na kami dito. "Ayus ka lang ba, pikon?" Tanong ni Jake. "She's not, it's obvious." Wika ni Blake. "Ano bang iniisip mo?" Tanong ni Lexa habang paupo kami. Napabuntong hininga ako saka umiling. Ayokong bigyan sila nang problema. Ayus na, na ako nalang. Paniguradong matatakot sila kapag nalaman nila ang laman nang text message na natanggap ko. "Iniisip ko lang kung sino ang nasa likod nang pagbaril kay hagdan.
Last Updated : 2021-07-16
Latest chapter
My Role Epilogue
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
My Role Chapter 81
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
My Role Chapter 80
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
My Role Chapter 79
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
My Role Chapter 78
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
My Role Chapter 77
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
My Role Chapter 76
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
My Role Chapter 75
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
My Role Chapter 74
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo
