LOGINShare
Chapter 35
Last Updated:
2021-07-16 18:13:39Periodical exam namin ngayon hanggang kinabukasan. Hindi ko lang alam kung may isasagot ako dahil hindi ako nakapag review kagabi dahil sa pagod.
Ipinamigay na ng bantay naming guro ang questionnaire matapos niyang sabihin sa amin ang dapat at hindi dapat na gawin.
Hindi kahirapan ang exam namin kaya hindi sumakit ang mga ulo namin. Half day lang kami ngayon dahil nga periodical exam. Ganiyan naman lagi sa school namin basta exam, half day lang.
"Chick lang pala ang exam eh." Mayabang na sabi ng animal na prenteng nakaupo sa bench. Nasa rooftop kami ngayon.
"Akala ko nga mahihirapan ako, hindi naman pala." Sabi ni Tristan.
"No need to review, we can answer those questions even if we don't." Ani Raia.
"It's easy for us, pa'no sa iba?" Tanong ni Lexa.
"'Wag kayong magpakampante. Hindi ibig sabihin na madali ang exam ngayon ay hindi na kayo mag re-review. We still have to review. We don't know what will be the exam tomorrow." Sambit ni Blake.
Sa kanilang magkakaibigan ay siya lang ang hindi mayabang.
Mag-isa ako sa kwarto ko ngayon. Unuwi agad ako sa bahay pagkatapos ng kwentuhan namin nila Lexa.
Wala akong maisip na gawin ngayon kung 'di ang tumunganga at magmunimuni. Gusto ko sana sa restaurant, kaso sabi ni mama 'wag na daw. Hindi naman daw kailangan ng karagdagang tao.
Nagawi ang tingin ko sa gitara ko na nakasandal sa dingding katabi ng pinto. Matagal tagal na rin nang huli ko itong nahawakan.
Lumapit ako dito saka dito saka ito kinuha. Sanay pa kaya akong maggitara? "Sanay pa kaya ako?" Tanong ko sa sarili ko.
Nagsimula akong magtipa ng gitara na sinabayan ko ng pagkanta.
Alistair
"Hello, everyone!" A man come in and greeted us with a smile in his face without knocking the door.
"Do you know how to knock?" I asked.
"Kalma pre." He said then knock the table.
Pilosopo.
"Rain, buti nakapunta ka dito?" Kuya Andrew greeted him.
Nakipag-apir siya isa isa sa magkakapatid.
"Na miss ko baby girl ko eh." Sagot niya. "Nasa'n nga pala siya?"
Nagpalinga-linga siya at tinignan kami isa isa. "Ulan!" Lahat kami ay tumingin sa pinanggalingan ng boses.
She runs towards him and they hug each other. Kailangan sa harap pa namin?
"Miss me, baby girl?" That man named Rain asked smiling.
"A lot." Andrea replied.
"Parang 'di nagkita kailan lang." I whispered.
"May sinasabi ka, hagdan?" Andrea asked.
"Nothing." I answered.
"Selos ka na naman?" Nakangising tanong niya.
"Nah.
Lumapit siya sa akin at inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko. What is she doing? Is she crazy?
"Hey!" I shouted pero hindi siya nagpatinag.
"Hindi ka talaga nagseselos ah." Sabi niya habang nakalapit ang mukha niya sa 'kin.
"N-no, I'm not j-jealous. Lumayo ka nga." I pushed her away from me. Tumawa lang siya ng tumawa.
She's crazy. Bakit ako magseselos? Who does she think she is?
Andrea
Ang sarap asarin ni hagdan. Nakakatawa ang ekspresyon ng mukha niya. "Tama na sa pagtawa, Andeng. Baka mahirapan kang huminga mamaya." Sabi ni kuya Andrew.
Nakangiti lang silang lahat habang nakatingin sa akin pwera kay hagdan na nakabusangot ang mukha.
"Saya mo ngayon, ate ah. Anong meron?" Ani Andrei.
Nakakatawa talaga si hagdan. Napasaya niya ako ngayon.
Napagawi ang tingin ko sa lalaking hindi pamilyar sa akin. "Sino ka?" Tanong ko dito.
Napahinto na rin ako sa pagtawa kahit papaano.
"I'm Alexander." Tumango tango ako matapos niyang magpakilala.
"Kapatid mo sila?" Tanong ko dito habang tinuturo si ate Shan at Lexa.
Tumango ito bilang sagot. Mas kamukha niya si ate Shan kesa kay Lexa. Para silang pinagbiyak na bunga.
"He's my twin brother." Sambit ni ate Shan.
Kaya naman pala.
"Ano palang ginagawa niyo dito at nandito kayong lahat?" Tanong ko sa mga ito.
"Movie marathon." Sagot ni kuya Andrello.
"Naudlot nga lang dahil sa pagkanta mo." Sambit ni Tristan.
Nakabukas ng bahagya ang pinto ng kwarto ko kanina dahil nakalimutan kong isara 'yun. Narinig pala nila.
Naupo kaming lahat sa couch at nagkwentuhan.
"Buti nagkakaintindihan kayo ni ate, insan?" Tanong ni Andrei kay ulan.
"Insan?!" Sabay sabay at gulat na tanong nila Lexa.
"Oo baket?" Inosenteng tanong ni Andrei.
Tinignan lang ako ni ulan kaya nagkibit balikat ako. Gets na niya 'yun. Tinignan kami ni kuya Andrew at kuya Andrello kaya nagkibit balikat kaming dalawa.
"You said that he's your boyfriend." Ani Blake.
"May nabiktima na naman kayo?" Tanong ni kuya Andrello.
"Wala akong alam diyan." Sabi ni ulan.
"Naniwala sila, eh." Sambit ko.
"Sinong hindi maniniwala eh, ang sweet niyo." Saad ni Jake.
"Kung umakto kayo, para talaga kayong couple." Ani Tristan.
Hindi ako makapaniwala na naniwala talaga sila sa sinabi ko. Sinabi ko lang naman 'yon kasi napakaraming tanong ni hagdan.
"Sweet talaga sa isa't isa ang dalawang 'yan. Kung umakto sila para silang couple pero magpinsan lang sila. Pinsan namin si Rain." Paliwanag sa kanila ni kuya Andrew.
Mukhang naliwanagan naman na sila kahit papaano.
"'Wag kayong maniniwala sa dalawang 'to. Ibebenta kayo nito ng buhay." Sabi sa kanila ni Andrei na itinuro pa kaming dalawa.
"Grabe ka naman sa ibebenta ng buhay, bunso." Kunwaring nagtatampong ani ulan.
"Tara na ulan." Aya ko dito.
"Sa'n tayo pupunta?" Tanong niya.
"Sa mental hospital. Mas lumala ka pa kesa noon eh."
"Kung ihahatid mo siya dun, magpa-admit ka na rin. Parehas lang kayo eh." Sambit ni Jake ng nakangiwi.
Pati siya ay naniwala sa sinabi ko. Parang hindi niya ako kilala eh.
"Kung magpapa-admit ako, kailangan kasama ka." Sabi ko dito.
"Bakit kailangan na kasama pa ako? Matino pa ako."
"Gusto mong baliwin kita?"
Dahan dahan akong lumapit sa kaniya kaya dahan dahan din siyang umatras. Mukhang takot ang animal ngayon. HAHAHA.
"Kuya Andrew, pakidala na 'to sa mental." Sabi nito kay kuya Andrew habang umaatras.
Ang sama ng tingin niya sa 'kin. Hindi ko tuloy mapigilang tumawa ng tumawa.
Kanina si hagdan, siya naman ngayon. Napasaya nila ang araw ko.
Related chapters
My Role Chapter 36
Andrea Miss ko na si lolo. Sobra. Bata palang ako noong namatay si lolo. Sobrang lungkot nung araw na iyon. Napakamapaglaro naman kasi ng tadhana. Noong umaga lang ay masaya pa kaming naglalaro, nag-uusap, nagbibiruan at nagkakainan. Tapos pagsapit ng hating gabi, ginigising kaming lahat dahil sa biglaang pagkawala niya. Walang paglagyan ang lungkot na nararamdaman namin noong gabing iyon. Ang lahat ay tahimik na humihikbi at tahimik na dinaramdan ang sakit ng pagkawala niya. Wala kang maririnig na kahit anong salita mula sa aming lahat noon. Iyak at hagulgol lang. Sobrang sakit. Biruin mo 'yun, natulog ka lang tapos 'pag gising mo, ang balitang maririnig mo sa pamilya mo ay wala na ang pinakamamahal mong lolo. Sabay sabay kaming kumain sa bahay ng hardin nila lola. Naghanda sila ng isang mahabang lamesa dito na mayroon pang kulay puting tela sa iba
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 37
Andrea Nagpatuloy kami sa kasiyahan at naglaro pa ng maraming laro. May mga premyo din akong nakuha mula sa mga palaro kaya may pocket money na ako. Hindi nawawala ang tawanan at asaran habang naglalaro kami. Ang malakas mag-asaran ay ang magkapatid na Rain at Catherine. Parang mga aso't pusa ang mga 'yun. Parang hindi magkapatid eh. Last day na namin dito sa Sagada. Pinayagan nila kami na mag-kaniya kaniya ng lakad. Kahit saan daw kami pumunta ay ayus lang basta ay bumalik kami bago magdilim. May isa akong lugar na gustong gusto kong puntahan dito sa Sagada. Ang hanging coffins. Ang mga kabaong ay mga nakasabit sa cliffs. Ito ang unang lugar na pinuntahan ko dito. Buti nga at hindi nahuhulog ang mga ito. Marami na rin ang kabaong na nakasabit dito. Marami rin ang turista na narito at pinagmamasdan ang mga kabaong. Ang iba ay kumukuha ng litrato.
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 38
Andrea Hindi naman ako makakasabay kela Tristan dahil nauna silang lumabas sa akin. Punyeta naman. Hindi ako makatayo sa kina-uupuan ko dahil para akong matutumba kapag tumayo ako kaya pinapahinga ko muna ang sarili ko baka sakaling mawala ang sakit ng ulo na nararamdaman ko. May mga yabag ng paa akong narinig palapit sa akin at may presensya ng tao akong naramdaman sa harap ko kaya nag-angat ako ng tingin. Mukha ni hagdan ang tumambad sa akin at pag-aalala ang makikita doon. "Are you okay?" Tanong niya ng puno ng pag-aalala. "Hmm." Sagot ko. "No, you're not." Sabi niya saka sinalat ang noo ko. "Kaya mo bang tumayo?" "Hmm." Sagot ko saka ako tumayo. Kinuha niya ang bag ko at saka ako inalalayang lumakad palabas. Nakahawak ang isang kamay niya sa balikat ko ang isa naman ay nakahawak sa kamay ko.
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 39
Andrea Hindi na ako nakapaghapunan kagabi dahil tuloy tuloy na ang naging pagtulog ko. Hindi na daw ako ginising nila mama dahil nga ang sakit ng ulo ko. Gutom na gutom tuloy ako paggising ko dahil hindi naman ako nakapag miryenda kahapon. Dapat ay hindi ako late ngayon kung hindi lang dahil sa letseng ball pen ko na hindi ko malaman kung saan ko nailagay. "Anong oras na Andrea, hindi ka pa ba aalis?! Late ka na!" Sigaw ni mama mula sa baba. Punyeta pati pala notebook ko sa history nawawala. Hayst. "Sandali lang, 'ma!" Sagot ko. "Mauuna na kami sa iyo. Isarado mo ang bahay, ah?" "Sige!" Punyeta naman oo. Bakit ngayon ka pa nawala. May pagka terror pa naman ang teacher namin sa MAPEH. Baka hindi na naman ako makapasok nito ngayon. Nyeta. Bahala na nga. Bumaba na ako at patakbo kong tinungo ang
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 40
Andrea Project na naman ang gagawin namin. Sa lumipas na araw at linggo ay mas lalo kaming naging abala. Ang sabi ng isa sa mga guro namin ay mas magiging mahirap daw sa mga susunod na grading. May mas ihihirap pa pala ito. Ang sabi nila ay mas madali daw ang math ngayong grade 10 pero parang hindi. Ewan ko ba kung bakit parang wala akong naiintindihan sa mga itinuturo nila ngayon. Pabagsak kong inihiga ang sarili ko sa damuhan. Kailangan ko ng kaunting katahimikan dahil ang sakit na ng ulo ko. Punyetang ulo 'to, eh. Laging sumasakit. Hindi ko alam ang dahilan ng pagsakit ng ulo ko sa t'wing marami akong nalalaman dahil sa pag-aaral. Dati naman akong hindi ganito. Hindi alam nila mama 'to, dahil hindi ko sinasabi. Ayoko na dumagdag pa sa isipin nila. Kahit kela kuya. Magka-away sila nung mga girlfriend nila kasi nga lagi silang busy sa ML. Nawala
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 41
Andrea Sinundo ako ni Alistair sa bahay namin kanina kaya sabay kaming pumasok ngayon sa school. Alam na rin nila mama na kami na. Sila Lexa nalang ang hindi nakakaalam. Hindi mawala wala ang ngiti sa mga labi ni Al habang nasa byahe kami. Problema nito? "Baka mapunit 'yang labi mo?" Tinignan niya ako saglit saka ibinalik ulit ang tingin sa daan. "I'm just happy." Aniya. "Bakit?" Tanong ko. "Because you're mine now." Nakangiting sagot niya saka ako tinignan muli. "Tss." Nginitian ko rin siya. Ang saya niya masyado, hanggang umabot sa punto na hindi na mawala ang mga ngiti sa labi niya. Kanina pa 'yan mula nung sinundo niya ako sa bahay namin. Pagdating namin sa school ay pinarada niya ang sasakyan niya sa parking lot. Lalabas na sana ako nung pigilan niya ako. "Wait. Stay sti
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 42
Andrea Kaarawan ni Madam Arcardia ngayong araw at imbitado ako sa selebrasyong magaganap mamaya. Kailangan daw ay pormal ang suotin naming damit at hindi ko alam kung ano ang isusuot ko. Sasamahan daw ako nila Raia at Lexa na humanap ng damit na susuotin ko mamaya. Paniguradong sila na naman ang pipili ng damit. "Oyy, pikon." Tawag sa akin ni Jake. Nasa garden kami ng eskwelahan namin at nakaupo sa isang bench habang pinagmamasdan ang mga halaman sa paligid. Siya ang kasama ko ngayon dahil may inaasikaso si Al na project nila. Hindi kasi sila gumawa sa bahay kaya sa library sila gumagawa ngayon. Hindi pa nila tinapos sa bahay, mga tamad kasi kaya ngayon ay nagmamadali silang tapusin ang ginagawa nila. "Bakit?" Tanong ko. "Sa tingin mo, matatapos nila 'yun ngayon?" Tanong niya na ang tinutukoy ay a
Last Updated : 2021-07-16My Role Chapter 43
Andrea "Saan tayo pupunta?" Tanong ko kela Lexa dahil sila ang sumalubong sa akin kanina pagkagising ko. Sabado ngayon at wala kaming pasok, wala din kaming napag-usapan na lakad ngayon kaya ang akala ko ay tahimik ang araw ko. Nagkamali ako sa akala ko dahil nandito sila at sinusundo ako dahil may pupuntahan daw kami. Hindi ko nga lang alam kung saan. "Malalaman mo rin, don't be impatient and wait until we reached our destination." Sagot niya. Binigyan ko siya ng nanunuyang tingin bago sumakay sa kotse na dala nila. May dala pa talaga silang kotse at si Raia daw ang magda-drive. 'Wag lang sana kaming bumangga o mabangga habang siya ang nagmamaneho. Hindi ko pa siya nakakasama sa sasakyan na siya ang driver kaya wala akong tiwala sa kaniya. Ayon din sa kanila ay ito ang unang pagkakataon na magmamaneho si Raia kaya wala pa akong tiw
Last Updated : 2021-07-16
Latest chapter
My Role Epilogue
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
My Role Chapter 81
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
My Role Chapter 80
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
My Role Chapter 79
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
My Role Chapter 78
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
My Role Chapter 77
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
My Role Chapter 76
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
My Role Chapter 75
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
My Role Chapter 74
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo
