Chapter 3: Signos

10:20 ng gabi ng makauwi si Ellie, naratnan niyang nakaipit sa gate ang billing statement ng ilaw at tubig. Napabugtong-hininga siya bago kinuha ang mga sobre. Bayaran na naman pero wala pa siyang pambayad. Dagdag pa ang renta ng inuupahan nilang bahay. Pagpasok niya sa loob ng bahay agad siyang dumiretso sa kusina. Ibinaba ang bag sa mesa. Nagbungkal ng kaldero. Marami pang kanin pero wala siyang nakitang ulam. Binuksan ang cabinet kung saan nakalagay ang stock ng delata, nakita niya ang nag iisang lata ng sardinas sa sulok. Agad niya itong kinuha at binuksan. Sumandok ng kanin.

"Nanginginig na ako sa gutom." Kinakausap niya na ang sarili. Sumubo ng kanin at sardinas. Tulad ng inaasahan hindi dumating ang boss nilang si Bonne mabuti na lamang pinautang siya ni Kris ng pamasahe kundi maglalakad siya pauwi. "Ang malas ko talaga sa mga boss! Sa loob ng 8 years puro sablay ang nakukuha kong boss. Ang una, maniac! Pangalawa, narcissist ngayon naman indiyanero na kuripot pa. Paasa talaga! May araw din sa akin ang panot na 'yan!"

Tumayo siya at kumuha uli ng kanin sa kaldero. Sinadya niyang ibagsak ang takip ng kaldero dahil sa inis. Inaasahan pa naman niya ang allowance kanina.

May nakukuhang allowance si Ellie kada buwan at diretso ito sa kanyang bank account. Pero dahil apat na buwan na siyang walang sales automatic mapuputol ito. Policy ito ng kanilang developer. Babalik lang ang kanyang regular allowance kapag nakabenta na siya. Ang inaasahan niyang allowance ay cash advance at kakaltasin ito paglabas ng kanyang commission.

"Naturingan manager pero hindi asal manager. Ginugutom niyang ang mga ahente niya!" Kahit panay ang reklamo diretso parin ang kain. "Pag ako nainis lilipat ako ng ibang manager. Mawawalan siya ng mala-diyosang ahente!"

"Wow naman! D'yosa talaga, ate?" mula sa likod ang boses. Si Ellery, kapatid ni Ellie. "May d'yosa bang patay-gutom kung kumain?" sabi nito sabay tawa ng malakas.

Napalingon si Ellie. Nakakuwadro ang kapatid sa pinto ng kuwarto nito. Para itong si Joker kung makangisi.

Ang half brother ni Ellie ang kasama sa bahay. Ulila na sila sa ina. Hindi nakilala ni Ellie ang kanyang ama. Patay na daw ito base sa kuwento ng kanyang ina, pero alam niyang hindi ito totoo. Natatandaan niya noong bata pa siya, may nagpapadala lagi sa kanya ng regalo tuwing birthday. Kapag Pasko may natatanggap siyang pera. Sinasabi lang ng nanay niya na bigay ito ng ninang niya galing sa ibang bansa. Pero hindi siya naniniwala. Kapag tinatanong niya kung kung ano ang kinamatay ng ama niya hindi siya sinasagot ng ina. Kaya naman hindi na niya inalam kung ano talaga ang totoong nangyari sa kanyang ama. Nawalan na siya ng interes na alamin ito. Samantala, ofw sa Saudi ang ama ng kapatid. Ito ang nagpapaaral sa kolehiyo pero tumutulong din siya sa mga pangangailangan nito sa university.

"Nasa harapan mo na," sagot niya habang nanguya.

Hindi papahuli sa hitsura si Ellie, totoong maganda siya. Bilugan ang kanyang mata at kapansin-pansin ang pulang nunal nito na hugis puso sa kaliwang mata. Noong high school at college lagi siyang kinukuhang muse at marami ang nagsasabi na pwede siyang mag artista, perfect ang face niya. Hindi lamang siya na biyayaan ng magandang height. Ang taas niyang 5'2" at med-size body mas madalas siyang pagkamalang bunso. Mataas si Ellery ng pitong pulgada gayong 22 years old lang ito.

Lumapit si Ellery sa mesa. Dumukwang sa harapan ni Ellie.

"Sarap na sarap ka sa tangang isdang pumasok sa lata. Hindi mo man lang ginisa."

"Sa taong gutom hindi na uso ang ginisang sardinas," sagot niya habang nanguya.

"Ang lansa kaya niyan."

"Walang malansa sa taong gutom. Saka narito ka na kanina pa, bakit hindi ka nagluto ng ulam? Inasahan mo pa talaga ako."

"Ate, parang sinabi mo kanina na huwag na akong nagluto dahil bibili ka na lang ng lutong ulam," katwiran ni Ellery.

"Sinabi ko ba 'yon?" Napaiisip si Ellie, saglit na tumahimik tila inaalala sinabi ng kapatid. Ngunit hindi niya talaga maalala. "Hindi ko matandaan, alam mo naman kapag gutom ako wala akong natatandaan. Hindi nakakapag-isip ng tama ang utak ko."

"Halata nga. Sa sobrang gutom mo hindi mo nga nginunguya. Baka hindi ka matunawan niyan."

Talagang gutom si Ellie, hindi siya naglunch. Kulang na siya sa budget. Mabuti na lamang nag heavy breakfast siya kaninang umaga, bago umalis ng bahay. Ang buhay ng ahente walang kasiguraduhan. Pwedeng buenas at pwede ring malas. Posibleng magkaroon ng positive client sa isang araw, na magbibigay ng reservation o magbibigay ng downpayment on the spot. At pwede ring zero, kahit isang client inquiry ay wala.

Tapos na si Ellie kumain. Tumayo siya at hinugasan ang kanyang pinagkainan. Saka nagtimpla ng kape. Inalok niya ang kapatid pero tumanggi ito. Pumunta siya sa sala at binuksan ang TV. Nakabuntot si Ellery sa kanya.

"Nakamanning ka hanggang gabi, halos 12 hours din 'yon? Ang tibay mo talaga ate," sabi ni Ellery. Humilata ito sa sopa. "May inquiry ka naman? Pwede na sa akin ang studio type, ate."

Gumalaw ang mata ni Ellie patungo sa nakahigang kapatid. May nararamdaman siyang signos. Signos ito na hihingi na naman ng pera ang kapatid. Inabot niya ang tasa ng kape at humigop.

Law student ang kapatid ni Ellie, nasa huling taon na ito. Kahit scholar sa university may mga pangangailangan parin ito na hindi sakop ng scholarship. Kaya naman kung todo ang kayod niya pati ang ama nito sa Saudi. Ang personal savings niya nagalaw na din, para lang masuportahan ang kapatid. Pinangako niya sa inang namayapa na magiging abogado ito. Tanging si Ellery na lamang ang nag-iisa niyang kamag-anak. Kaya suportado niya ito.

"Magkano ba ang kailangan mo?" kaswal na tanong niya. Alam niya kapag madaldal ang kapatid na signos ito na uungot na naman ng pera. Ilang araw ng atrasado ang padalang pera ng ama ni Ellery.

"'Yon na nga ate," automatikong bumangon sa pagkakahiga, tumabi sa kapatid at umakbay sa balikat. "Kailangan ko ng P3,780 bibili ako ng dalawang libro. Kailangan ko rin ng bond paper at ink ng printer. Mag observe din kami sa assigned legal case. Kasama ang food at fare sa 3,780." Sunud-sunod na sabi nito sa kanya.

Nang marinig ito ni Ellie agad na tinanggal ang kamay ng kapatid sa kanyang balikat.

"Pakiramdam ko nagkukulang ng oxygen dito sa loob ng bahay, kinakapos ako ng hininga." Binaba niya ng tasa ng kape at pinaypay ang dalawang kamay sa mukha." Hindi mo pa ginawang 4,000 nagputal ka pa talaga. Ganyan na ba kamahal ang libro at bond paper at ink? Pumunta ka na lang sa library. Saka wala bang mga sasakyan mga kaklase mo? Maki sakay ka na lang."

"Ate hindi lahat ng libro nasa library."

"E di, mag search ka na lang sa computer. Twenty first century na ngayon! Halos lahat matatagpuan na sa internet."

"Ano ka ba ate, hindi ito searchable sa net."

"Napakamahal na libro naman yan!"

"Saka ate kung aangkas ako sa kaklase ko kailangan ko rin ng share sa gasolina. Alangan naman na libre. Wala ng libre sa panahon ngayon."

Tumango si Ellie, sangayon siya sa sinabi ng kapatid. "Tama ka d'yan. Wala ng libre ngayon. Pero walang bang tawad d'yan sa hinihingi mo?"

"Computed ko talaga 'yan 'te. Gusto mo ipakita ko ang computation?"

"Objection! Hindi na!" Sabay taas ng kamay. "Baka magmultiply pa yan kapag pinakita mo. Kilala kita! 'Yun 100 nagiging 200, hay naku! Bagay nga sa'yo ang abogado nag-aaral ng kasinungalingan. Hindi mo na ako mauuto."

Natatawa si Ellery sa sinabi ni Ellie. "Need ko ang books next day, ate."

"So." Pinandilatan niya ito ng mata.

"Ate, kailangan ko talaga ang books na 'yon."

"Kailangan agad-agad na ibigay ko ang 3,780? Ano ako ATM machine? Nagluluwa ng pera! Ang ATM nga nag off-line, ako pa! Kahit sa kalye wala ka ng mapupulot na piso."

"Ate naman."

"Oo na! Oo na! Mag-iisip pa ako kung saan ako raraket. Lagi akong abonado s'yo."

"Makikinabang ka rin sa akin sa huli ate. Pagkagraduate ko."

"Kailan ka ba gagraduate? Tapos magbar exam ka pa! Gastos na naman 'yon. Harinawa makapasa ka!"

"Ako pa. Syempre makakapasa ako," confident na sabi ni Ellery. Inilagay ang dalawang kamay sa likod ng ulo."Makikinabang ka rin sa kapatid mo, ate. Mark my word."

"Tama, makikinabang ako sa notaryo mo! Lumayas ka nga sa tabi ko bigyan mo ako ng space!" Sabay tulak sa kapatid. "Siguraduhin mo lang na makakagraduate ka!"

"Maliban sa notary, ako ang bahala sa legal matters mo 'te. Basta ang 3,780 huwag mong kalilimutan."

"Haist! Sakit sa ulo ang pera!" sabi ni Ellie.