Chapter 6: Digging The Truth Of The Dominant Boss

Tumutunog ang cellphone ni Gil sa ibabaw ng mesa. Sinilip niya ito ng makita kung sino ang nakaregister sa screen. Pinatay niya uli at muling bumalik sa ginagawang pagreview ng mga report.

"Mr. President narito na po si Mr. Dante Soliman." Tinig ng secretary ni Gil mula sa intercom phone.

"Papasukin mo." Isinara ni Gil ang binabasang report saka tumayo at sinalubong ang bisita.

Si Dante Soliman ay kaibigan ni Gil noong college pa bagamat magkaiba sila ng kursong kinuha. Magkakilala na sila noong panahong nasa senior high pa lamang ngunit hindi sila naging malapit sa isa't isa. Noong nagcollege, iisang university ang kanilang pinasukan kaya doon sila naging magkabuddy. Maliban pa dito naging nueurosurgeon ni Dante si Gil noong sumailalim ito sa spinal cord surgery dahil sa car accident six years ago. May pagkakataon kailangang magperformed ng surgery si Gil kahit hinahawakan na niya ang TheCompany sa mga unang taon. Loyal paring siya sa sinumpaang tungkulin bilang surgeon. Iilan lamang ang nuerosurgeon sa bansa at hindi niya matatanggihan ang kaibigan lalo na kung nasa peligro ang buhay nito. Kaya malaki ang utang na loob ni Dante kay Gil.

"Parang may nagbago sa'yo?"

Ang tinutukoy ni Gil ang outfit ni Dante. Naka baseball cap ito. May wireless earphone sa kanang tenga. Kapansin-pansin din ang white T-shit na suot nito na may tatak na I AM WEB MASTER at knee ripped black jeans na tinernuhan ng black rubber shoes.

"Ito ba?" sabay tawa. Tinangal ang suot na cap. "Ito ang pinasuot sa akin ni misis dahil sa school affair ang anak kong bunso. Mini me matching. Hindi na ako nagpalit. Ang cool di ba? Ang education system ngayon kakaiba na."

"Tama ka," sang-ayon na sagot ni Gil. "Ang alpha generation ay kakaiba sa generation natin."

"Alam mo Gil, dapat mag-asawa ka na. Napag iiwanan ka na, para maintindihan mo ang nararanasan ko. Tama na ang pagiging bachelor. Masaya ang may anak. Masaya ang may pamilya."

Tumawa si Gil ng mahina. "No one can say we're in the same path." Niyaya niyang umupo sa sofa ang kaibigan. Hindi kalayuan sa kanyang office table.

"Sabagay madali kang makakakuha ng partner dahil calling card mo pa lang ginto na."

"Puro ka biro."

Ilang sandali may kumatok sa pinto. Pumasok ang secretary ni Gil may dalang tray na may lamang dalawang tasa ng black coffee. Pagkababa ng tasa nagpaalam at lumabas din agad.

Nalaghap ni Dante ang aroma ng kape. Inabot ang tasa at nilanghap ang usok. "Hindi ka parin nagbabago ng taste ng kape. Amoy pa lang alam ko ng roasted arabica 'to."

"Dala ko 'yan noong may business tour ako last year sa Indonesia. Ang vice-chairman na taga Sumatra nilibot niya ako sa kanilang coffee plantation noong nalaman niyang marami akong alam tungkol sa coffee beans."

"Well, ang Indonesia ang isa sa top producer ng kape."

"Right, fourth largest coffee producer and exporter." Inabot din ni Gil ang tasa ng kape at uminom ng marahan.

"Ano ang dahilan kung bakit biglaan ang pagpapunta mo sa akin," inilapag niya ang tasa ng kape na halos kalahati na ang laman. "Hindi naman siguro para lang mag coffee ceremony tayong dalawa."

Napangiti si Gil, alam niyang seryoso ang kaibigan.

Mula sa side table kinuha ni Gil ang isang 3X2 inches black box, malaki lang ng kaunti sa kahon ng posporo. Binuksan ni Gil ang kahon sa harapan ni Dante. Flash drive ang laman. "Pinadala ito ng brother ko six months ago. It allegedly contains evidence about the company." Inabot ni Gil kay Dante ang kahon.

"Whoa! Sound intriguing."

"Sinubukan kong buksan pero hindi ko ma-access, encrypted files."

"It means confidential data. Hindi maglalagay ng password ang admin ng gumawa nito kung walang pinoprotektahan. So we need to decrypt the files."

"Exactly!"

"Gusto mong kalaykayin ko ang lahat ng narito?"

"Oo, d'yan ka eksperto. Hindi 'yan ipadadala ng kapatid ko kung hindi importante. Gusto kong malaman ang katotohanan."

Senior software engineer si Dante, ito ang gumawa ng bagong system software na ginagamit ng TheCompany. Ang program application at tools ng lahat ng department ay may kanya-kanyang password na ginagamit. Exclusive itong dinevelop ni Dante sa pamamagitan ng kakaibang network company log in. May sarili itong data structures at algorithms na hindi kayang mabukasan ng kung sinuman. Ginamitan din ito ng anti-hacking software at encryption. Gumawa din si Dante ng special flash drive na naglalaman ng lahat ng password ng lahat ng department. Kaya din nitong mag-extract ng loses files at maghacked ng files ng TheCompany. Ang nag-iisang flash drive ay nasa pag-iingat ni Gil.

"Ano pala ang status sa pinaiimbestigahan mo?" tanong ni Dante.

"Wala pa but the minions are moving. Hindi na yata maiiwasan sa ganitong kalaking company. There is fox in the henhouse," makahulugang sagot ni Gil.

"Sa tono ng boses mo parang may nangyayaring hindi maganda."

"Someone entered my office last time. Nataon na on leave ang secretary ko at nagpapalit ng bagong CCTV ang maintenance. Mula nang i-manage ko ang TheCompany parang naging perfectionist ako o baka nagtriggered ang OCD ko. Kaya alam ko kung may ibang gumalaw ng table ko."

"Baka napaparanoid ka lang dahil sa dami ng iniisip mo sa company."

"Hindi ko alam, sana ganoon nga."

"Magpahinga ka rin hindi puro ka negosyo." Payo sa kanya ni Dante. "Minsan mag golf tayo, matagal ka ng hindi nakakasama ng group."

Tumango si Gil. Matagal na nga siyang hindi nakakalabas ng opisina sa dami ng kanyang schedule meeting nalilimutan na niyang magpahinga. "Sige, ipa check ko ang schedule ko."

Mahigit isang oras tumagal ang pag-uusap ng dalawa. Nang lumaon personal na hinatid ang kaibigan sa lobby ng TheCompany bago ito umalis.

Samantala pumunta si Gil sa meeting room kung saan naghihintay ang mga department head.

Pumasok siya ang umupo sa ulunang bahagi.

"Mr. Brenn," tawag ni Gil sa bagong head ng Sales Department. Tutok ang mata sa binabasang report. "Kumusta ang project development ng Mix Entertainment?"

Ang team ni Brenn ang nakikipag-usap sa mga bagong clients at gumagawa ng kontrata. Hawak nito ang sales planner at specialist. Sila rin ang madalas na nakikipagkita sa mga bagong client.

"A-Ah sir, may changes sa theme," paliwanag ni Brenn kay Gil. "The project still on going."

"Then." Blanko ang ekspresyon ng mukha ni Gil. Naghihintay ng tamang sagot na gusto marinig.

"Ganito kasi sir, nanghingi ng bagong airing schedule ang Mix Entertaiment dahil nagkaroon ng problema sa budget. Which mean hindi sapat ang budget sa theme na gusto nilang mangyari."

"Ibig sabihin ba niyan sa atin ang problema?" tanong niya sabay sarado ng hawak na folder. Tumayo siya at lumapit kay Brenn. Hinawakan ang dalawang balikat.

"No sir," kinakabahan si Brend, hindi parin masanay sa ugali ng boss. Eight months palang itong head ng sales pero hindi parin masanay kapag kausap ang boss. Alam ng lahat na may pagkadominante ito.

"Kanino?"

"May issue po sila sa quotation natin medyo nataas po sila. Kaya kailangan baguhin ang theme."

"Ah, nataas pala sila," sagot ni Gil. Tinapik ng tatlong beses ang balikat ni Brenn at muling bumalik sa inuupuan. "Well, hindi natin problema 'yon. Hindi naman tayo mall para magbigay ng discount. Ano tayo charity worker, laging maawa?"

"Tama po kayo sir."

"So anong dapat gawin sa project na ito?"

"Mag follow-up email sir para masabihan sila," sagot na lang ni Brend.

"No!"

"N-no sir?" takang tanong ni Brend. "Bakit no sir." Halatang na pressure. Alam nito na madalas magresigned ang mga staff ng department na hinahawakan dahil hindi kinakaya ang pressure.

"Mr. Brend, how long have you been working on it?"

"One month sir."

" One month? Did you calculate the time and effort in that project?" Tumaas ang boses ni Gil. "Don't waste your time. If you know that the project is a failure, look for another project. Kung tututukan ninyo ang ganyang proyekto hindi tayo uusad. Learn to say next!"

Lumabas ang pagka straight forward ni Gil sa kanyang mga staff. Mula ng hawakan niya ang TheCompany naging istrikto siya sa mga empleyado. Kaya naman marami ang lihim na naiinis kay Gil. Kabaligtaran ang maamo nitong mukha sa ugali nito.

Nagkakatinginan na lamang sa isa't isa ang iba mga head. Kailangan nilang paghandaan ang kanilang report. Perfectionist si Gil. Hindi ito basta-basta nakukumbisi sa mga hokus-pokus na report. Hinihimay nito ang lahat ng detalye ng report.

"Y-yes sir." Mahinang sagot ni Brenn tila umurong ang kanyang dila.

"Hayaan mo sila ang lumapit sa atin," matigas na sabi ni Gil. "Sundin mo ako, okay!"

"Yes, sir."