Marahas na inalis ni Brianna ang swero na nakakabit sa kanya. Mas malakas na siya nang kaunti ngayon kaysa kahapon dahil nakapagpahinga at nagamot na ito kahit papaano.
Kagabi pa nito iniisip kung ano ang pwede niyang gawin pero wala talaga siyang maisip kung hindi humingi ng awa sa pamilyang Smith. Ano bang magagawa ng isang hamak na anak ng kasambahay na gaya niya? Bukod sa wala naman siyang pera ay nakakulong pa ang sinasabi nilang ina nito. Pero may isang ideya ang pumasok sa isip niya na gawin. At ngayon, ang kailangan niya ay mahanap ang lalaking pwedeng makatulong sa kanya. David. Alam niyang medyo malabo pero posible. Maayos naman ang pinagsamahan nila kahit paano. Nakahinga siya ng maluwag nang mabuksan niya ang pintuan at walang nakitang kahit na sino sa paligid. Alam niyang hindi siya basta-basta makakalabas ng hospital pero nasisiguro niya rin na nandito lang naman si David sa paligid. At hindi nga siya nagkamali dahil sa may veranda garden ay natanaw niya ang lalaki. May kausap ito sa cellphone kaya hindi agad napansin ang paglapit niya. Tumikhim si Brianna upang matawag ang pansin ni David at naging successful naman iyon nang lumingon ang lalaki. "I'll call you back later," pagpapaalam nito sa kausap bago siya tuluyang hinarap. "What are you doing here? Did the doctor even let you walk around?" May kung anong kirot sa puso niya na may halong kasiyahan nang makakita ng kaunting liwanag at pag-asa. Tila nag-aalala ang lalaki sa paraan ng pagkakasabi nito ng mga salitang iyon. At wala sa sariling napangiti si Brianna na agad ikinakunot ng noo ni David. "What's funny?" inis na sabi ng lalaki. He looked more matured now tha five years ago. Hindi iyon napansin ni Brianna kahapon dahil sa dami ng nangyari pero ngayon na kahit papaano ay nakapagpahinga na siya at dalawa lang silang magkaharap, napansin niya ang ilang mga bagay na nagbago sa lalaki. His clean look doesn't match his fierce facial features. Para bang isa siyang malupit na tayo na napapaligiran ng kakaibang liwanag. Contradicting pero sobrang agaw-pansin. "You got a new tattoo," pabulong na sambit ng dalaga nang matanaw ang maikling tatto sa baba ng tainga ng lalaki. Hindi niya pa gaanong nakikita ay iniwas na agad ni David ang sarili para hindi ito makita ni Brianna. "And you've got a new girl, too," pagpapatuloy nito na may lungkot sa boses. Madilim ang tinging ipinukol ni David kay Brianna. "Bumalik ka na sa kwarto mo. Urgent ang transplant na gagawin kay Fiona kaya hindi ka pwedeng maging sagabal--" "Sagabal," natawa siya ng mapait. Tumingin siya sa mga mata ng lalaki. "David, alam kong galit ka sa akin, pero ikaw lang ang pwede kong mahingan ng tulong. C-can you please let me get out of here? Hindi ako pwedeng mamatay--" "At si Fiona, pwede? Just how selfish can you be, Brianna?" sigaw ng lalaki. Mabuti nalang at nasa open area sila at wala gaanong tao kaya walang makakarinig kahit magsigawan pa sila. Gulat na gulat si David nang unti-unting lumuhod sa harapan niya si Brianna. Sa harap niya ay ang isang kaawa-awang babae na nagmamakaawang iligtas siya. Wala na ang dating Brianna na matapang, malambing, positibo sa lahat ng bagay. "What are you doing?!" Her tears fell on the grass as she looked up to him. "H-hindi ako pwedeng mamatay, David. Alam ko na gusto niyong lahat na si Fiona ang matira, na ako... kahit ano ng mangyari sa akin. I know I am not perfect either, may mga bagay akong nagagawa na nakasakit sa'yo at hindi ko iyon sinasadya--" "Hindi sinasadya? Niloko mo ako! Niloko mo kaming lahat! Pinaniwala mo kami na ikaw ang tunay na Smith!" "David, hindi ko iyon alam!" Humahagulhol na wika ng dalaga, nanatiling nakaluhod. "Alam kong alam mo na iyan. Ako rin naman nagulat, ah? Bakit ba hindi kayo naniniwala?" "Kung iyon hindi mo alam, I'm sure you know about the second time you cheated on me, then. Sa isang sikat na five star hotel... I caught you on a bed with a man..." nagngingitngit na sa galit si David nang maalala ang nakita ng araw na iyon. "Now, tell me, na hindi mo rin iyon sinasadya! Lasing? You fvcking know what you're doing even when you're drunk!" Hindi siya nakapagsalita. Paano niya nga naman ipapaliwanag iyon kung maski siya ay naghahanap ng paliwanag kung bakit nangyari iyon. And no one believes her. No one wants to even listen to her. "I-I'm sorry... alam kong nasaktan kita. I'm sorry, h-hindi ko alam kung paano magpapaliwanag... b-but David, I can't die here. P-please..." Sarkastikong halakhak ang pinakawalan ng lalaki. "Huwag kang mag-alala, matagal mamatay ang mga taong kagaya mo. And death is nothing compared to what you've done to us. Mas gugustuhin ko- namin- na mabuhay ka pa para maghirap ka pa ng matagal kaysa sa panandaliang sakit na pagkamatay." Umiling-iling si Brianna, nanlalabo na ang mga mata sa mga luhang sunod-sunod na kumakawala. "N-no, you don't mean that... b-bawiin mo iyan, David, galit ka lang." "Galit lang? Alam na alam mo talaga kung paano mangmaliit ng tao, ano? I am not going back to you and I will not help you. You know I am not going back with my words." "I'll die h-here..." "Then I guess see you in hell." Napasalampak na lamang siya ng upo. Mukhang kahit anong gawin niya ay wala na siyang magagawa pa para mabago ang isip nito. Sa mata ni David at ng lahat ay isa siyang napakasamang tao. "Then, pwede ba akong magtanong man lang?" Hindi sumagot si David pero sapat na ang pananatili nito sa pwesto at hindi pag-alis para ipagpatuloy ni Brianna ang sinasabi. "Are you really gonna marry her? Talaga bang para lang sa pera ang lahat? Back then... nagkunwari ka lany ba na mahal mo ako dahil kailangan mo ako?" "Yes," he answered as fast as he can. "Oo, Brianna, kung iyan ang gusto mong marinig. Oo, hindi kita minahal, at oo kailangan lang kita noon. I need the power and the money and nothing else. Masyado ka lang tanga para magpauto." "A-anong sabi mo--" "Hindi ka nga pala tanga kasi maski ikaw ay nagloko rin naman. Then I guess we're quits?" He smirked at her. "Bumalik ka na bago ko pa sabihan ang mga Smith na may hindi ka magandang binabalak. That's the last ounce of mercy I can offer to someone I spend a fvcking year with."Tulala at hindi malaman ni Brianna ang gagawin. Ramdam pa rin niya ang panghihina sa lahat ng sinabi ni David sa kanya. Ni hindi niya namalayan kung paano siyang nakabalik sa kwarto niya ng walang umaalalay.Over the years, akala niya ay may babalikan pa siya. Ininda niya lahat ng sakit at hirap sa kulungan, tinanggap niya lahat ng masasakit na salita, tinanggap niya maski ang malaman na si David ang nag-utos sa mga kasama niya sa loob na saktan siya... lahat iyon tinanggap niya.Kasi akala niya mababawasan ang galit ni David, akala niya maaawa ito sa kanya kahit papaano.Pero hindi pala. Hindi ganoon ang nangyari at mukhang kailanman ay hindi iyon ang mangyayari.David loathes her to death."Limang taon na rin naman ang lumipas, hindi na nakakapagtaka na nahulog na nga ang loob niya sa iba," umiiyak na sambit nito sa sarili habang nakatitig sa bintana.She thought of killing herself to end all these sufferings. Pero alam niya na hindi naman sagot ang kamatayan niya lalo na at may an
"You look really well. Bakit kailangan pang i-postpone ang operation para sa iyo? Sabihin mo sa akin, umaarte ka lang na may sakit para hindi ka matuloy ang operasyon?"Iyon ang naging bungad Brent pagpasok na pagpasok niya sa kwarto ni Brianna. Mabuti na lamang at nakaalis na si Paulo bago pa man dumating si Brent, at agad namang naitago ni Brianna ang keypad na phone."Hindi ako umaarte, Kuya, hindi ko talaga kaya...""You have to be well, then. Hindi pwedeng hindi matuloy ang operasyon dahil lang sa kaartehan mo."Kinagat ni Brianna ang ibabang labi at hindi na napigilang itanong ang naglalarong bagay sa kanyang isipan."Bakit kailangang ako ang maging donor ni Fiona? With the money and power, you can easily get a donor for her--""Ngayon nagrereklamo ka pa? Didn't you just had a deal with us? At ano? Easily get a donor? Sa tingin mo ba laro-laro lang ito? Fiona's life is at stake! Nakasalalay ang buhay ng totoo kong kapatid at tingin mo paglalaruan namin iyon?"Hindi ang buhay ni
Nanginginig na nagtipa ng mensahe si Brianna para kay Paulo, agad niyang pinaalam ang balak ng mga Smith at ni David na pansamantala siyang ikulong.Bumalik lahat ng alaala niya sa kulungan, lahat ng sampal, tadyak, at masasakit na salita na halos mas gustuhin niya pang mamatay na lang. At ngayon, makukulong na naman siya, ikukulong na naman siya ng mga taong iyon.Paulo: Kailan ka nila balak kunin?Brianna: Hindi ko alam, pero posible na kung hindi ngayon ay bukas. Alam kong hindi nila hahayaang magtagal ako rito.Paulo: Buy me some time, Brianna. Gagawan ko ng paraan.Brianna: Paano kung hindi na tayo makapag-usap pa kapag nandoon na ako?Paulo: Hindi tayo pwedeng kumilos basta-basta. You know the Smiths, Brianna, tayo ang dehado sa kanila. Pero pangako hindi kita pababayaan. Trust me on this one, alright? Hindi agad nakapag-reply ang dalaga at tumitig na lamang sa screen ng keypad na cellphone. Naniniwala naman siya na gagawin ni Paulo ang best niya na tulungan siya pero paano kun
Sa hospital room ni Fiona ay naroon silang lahat, si Brent, ang mag-asawang Smith, at si David. "Are you sure you're okay? Don't you need anything?" malambing na tanong ni Elizabeth Smith sa anak habang sinusuklay ang buhok ng dalaga gamit ang kanyang kamay. "My poor daughter, hindi mo deserve ang ganiting kalagayan."Matamis na ngumiti si Fiona sa ina ngunit halata ang paghihirap at panghihina. Bagaman nakakakilos naman kahit papaano ay bakas pa rin na hindi sapat ang lakas na mayroon ito ngayon."I'm okay, Mom, and I will be because you're here. Kuya's here, Dad, and..." sumulyap ito kay David at ngumiti, "David's here, too."Sinuklian naman ng binata ang ngiti ng dalaga. Nagtinginan ang mga Smith at napagpasyahang iwanan muna ang dalawa para pribadong makapag-usap."Bibili lang muna kami ng pagkain," sabi ng nakakatandang lalaking Smith. Lumapit ito at tinapik ang balikat ni David, "Ikaw na muna ang bahala sa anak ko, hijo."Magalang na ngumiti at tumango si David at hinintay na m
"Mag-ayos ka na. We'll leave in fifteen minutes..."The Smiths didn't even bother to say goodbye to her. Ang naroon lang ay si David na wala din namang choice dahil ito ang may-ari ng resthouse."Pwede ko bang makita ang anak ko bago tayo... pumunta sa pupuntahan natin," mahinang pakiusap ni Brianna, may takot sa boses niya na baka kung ano na naman ang isipin ni David.At hindi nga siya nagkamali..."Are you that dumb, Brianna? Kailangan mo bang ipilit sa akin, sa amin, araw-araw iyang anak mo? Who cares about your bastard? Wala kaming pakielam doon at sa'yo.""David, gusto ko lang naman makita ang anak--""Makikita mo naman siya pagkatapos ng operasyon, hindi ba?! Unless may plano kang gumawa ng katangahan at natatakot kang hindi na siya makita kahit kailan."Sobrang sama na ng tingin ni David sa kanya at sa puso ni Brianna ay unti-unti nang nawawala ang magagandang alaala niya sa lalaki.Paano niya nagustuhan ang ganitong klaseng lalaki? Ni kaunting awa ay walang maipakita ito sa k
"Ito ang magiging kwarto mo, may makakasama ka rito para magluto at maglinis. You won't do anything aside from eating and sleeping."Napanganga siya sa sinabi ni David. "Wait, what? Maski ang manood ng TV ay hindi pwede?" agad na reklamo niya."No, at hindi ka rin pwedeng lumabas ng bahay na 'to.""Ano bang sinasabi mo? Mamatay ako rito! Wala man lang sariwang hangin?"Matalim siyang tinignan ni David kaya agad niyang tinikom ang bibig."Wala ka rito para magbakasyon, Brianna, nandito ka para magpalakas at para maisagawa na ang operasyon kay Fiona."Napangiti siya ng mapait, oo nga pala, bakit ba siya umaasa.Inikot niya ng tingin ang kabuuan ng kwarto at palihim siyang nagpasalamat dahil kahit papaano ay malinis naman iyon at katamtaman lang ang luwang, may bintana rin pero maliit lang, halatang doon talaga siya nilagay para hindi siya makalabas gamit ang bintana."Kung may kailangan ka, pakisabi nalang kay Manang. I will be staying here for a while, too, making sure you won't do a
"Kristoff Walton? May kapatid si David?"Bahagyang nagulat ang kasambahay sa naging tanong niya. At maski siya ay nagulat sa sarili.She dated David for a year, at ngayon ay na-realize niya na wala nga siyang halos alam sa lalaki. Kung may kapatid ba ito o wala. Ang alam niya lang ay galing ito sa maimpluwensyang angkan."Woah! Kung gano'n, alam ba ito ng mga Smith?" tanong niya sa kaharap bagaman batid niyang hindi naman nito maibibigay ang kasagutang hinihingi niya."Hindi niyo po kilala si Sir Kristoff? Siya ang mas nakakatakot na bersyon ni Sir David, seryoso at istrikto. Ang sabi-sabi pa nila ay wala itong pakielam sa kahit na ano at sino, ang mahalaga sa kanya ay ang negosyo nila at mag ari-ariang pag-aari niya," pahayag ng babae."Kung ganon ay madalas ba siya rito? Si Kristoff..."Hindi niya mapigilang hindi makuryoso. Bago sa pandinig niya ang pangalan na iyon at bakit parang pangalan palang nito ay nasisindak na silang lahat.Masungit din naman si David at nakakatakot pero m
"Wow? Marunong ho kayo magluto, Ma'am?"Nakangiting inangat ni Brianna ang ulo upang matingnan si Manang Rose. Kasalukuyang nagluluto ang dalaga dahil nalaman niyang pauwi na si David. Kahit matagal na panahon na mula nang ipagluto niya ito ay alam na alam niya kung ano ang lutong gusto ni David."Yes, I used to cook for David," masayang sabi niya na tila inaalala ang mga nakaraan."Kay Sir David po?" tila gulat na sabi ng babae. "Kung ganoon ay malapit kayo sa isa't isa?"Nabawasan ang ngiti ni Brianna sa narinig. A bitter memory flashed on her mind. Alam niyang kailanman hindi na sila babalik sa ganoong klaseng closeness ni David at hindi na rin niya gugustuhin pang bumalik rito kung sakali man.He hurt her too much already that she only wants freedom from him and nothing more."Noon po iyon pero ngayon ay hindi na gaano.""Pero ipagluluto niyo pa rin siya ngayon," sambit ni Manang Rose. "Tiyak na matutuwa iyon si Sir David.""Sana nga po."Ang totoo ay masaya siyang nagluluto, hind