Mag-log inShare
Chapter 1: Blind Date with Fate
Huling Na-update:
2025-04-05 01:45:55Nakahilata ako sa sulok ng café, tinititigan ang orasan sa dingding. Blind date. Grabe, bakit ba ako pumayag dito? Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko.
Huminga ako nang malalim. Just smile, Luna. “Luna, right?” isang boses ang pumasok sa eksena. Paglingon ko ayun na siya, si Ethan. Matangkad, maayos ang suot… grabe, ang gwapo pala niya in person. “Ah, oo.” Pinilit kong ngumiti at iniabot ang kamay ko. “Ikaw siguro si Ethan.” Ngumiti siya. Para bang sinusuri ng mga mata niya ang buong pagkatao ko. "You're not what I expected," sabi niya, may halong pagkabigla. Kumunot ang noo ko. "What do you mean by that?" "Well, I thought you'd be... I don't know, more..." nag-pause siya "Na bore sa buhay." What the heck? "Excuse me?" "Haha, I didn’t mean it like that." Tinaas niya ang kamay niya, parang nagde-defend. "You just look… different from what I imagined." Great. Real charmer ka pala ha. "Yeah, right. You're a real charmer," sabi ko, rolling my eyes. Medyo awkward ang simula. Parang pareho kaming clueless kung anong trip ng date na ’to. “Don’t worry. I’ll try not to bore you,” sabi niya, trying hard magmukhang chill. Pero habang tumatagal, may something sa pagitan namin. Parang may spark na hindi ko ma-explain. Okay, Luna, kailangan mong magpakatotoo. Hindi ka pwedeng maging punching bag ng sariling insecurities. “So, what is it that you do, Ethan?” tanong ko, trying to sound casual. “Let’s just say I’m in the business of making people’s lives easier.” Tumitig siya sa akin. Parang may hidden meaning doon. May pagka-sarcastic pa. "That’s a very broad way to put it. I bet there’s more to it than that." Ngumisi siya, parang may sikreto. "Maybe. I don’t share my secrets easily." “Good for you,” sagot ko, sabay mild eye roll. “I’m sure you’ve got plenty of those.” “Are you like this with all your blind dates?” Tumingin siya sa paligid. “No. I’m not used to them, to be honest. This is all new to me.” Interesting. “New? I thought ikaw yung tipo ng taong may control sa lahat ng bagay.” Tumango siya, konting ngiti. “Well, not everything is in my control, I guess.” May something sa sagot niyang ’yon. May lalim. “I don’t usually do blind dates. You’re lucky I’m here.” "Ah, lucky daw ako?" Napataas ang kilay niya. “I thought you didn’t even want to be here.” “Still,” sagot ko. “You’re not that bad. Maybe you’re not as terrible as I thought.” Tumingin siya ulit sa akin—seryoso, malalim. "You have a way of saying things that makes me curious about you." Bam. My heart skipped a beat. Bakit parang biglang naging rom-com moment? “So, what’s your deal, Luna?” Nag-pause ako. “I’m just a normal girl, Ethan. Nothing special.” Pero deep down, alam kong hindi totoo ’yon. Kasi may something na parang... magic? Interest? Hindi ko rin alam. “Boring, huh?” “And what do you do that’s so exciting?” balik niya. Ethan leaned back, trying to look relaxed, pero halatang may iniisip. “I don’t usually talk about my work to people I don’t know well.” “Wow,” pabiro kong sagot. “So I guess I’m not worthy of that kind of trust, huh?” Ngumisi siya. “I wouldn’t say that.” Bumaba ng konti ang tono ng boses niya mas seryoso. “I just like to keep things private.” “Fair enough.” Tumango ako, tinanggap ang sagot niya. Napansin ko, kaunti na lang ang tao sa café. "So... why a blind date?" tanong ko, iwas tingin. Tumitig siya sa bintana, parang may binabalikan. “To be honest, my friends set me up. They thought I needed a... distraction.” “A distraction?” “From what?” May dumaan na lungkot sa mata niya, pero mabilis niya ring tinago. "Never mind," sabi niya. "Maybe I just wanted a break from work." “Gusto mo ba ng break?” tanong ko, hoping to see something real. Nagtagpo ulit ang mata namin. "Maybe." Uminom siya mula sa cup niya, tapos ngumiti. "Or maybe I'm just curious about you." Hala. Did he really just say that? “Curious?” pilit kong pinanatiling steady ang boses ko. "Curious about what?" Ngumisi siya ulit, parang may ini-enjoy. "Maybe I want to know why someone like you would agree to a blind date with a guy like me." Wait what does that even mean? “A guy like you?” tanong ko. "What does that even mean?" “Someone with too many layers,” sabay lean forward, “Someone who doesn’t open up easily.” "Wow. So I'm like... an experiment now?" biro ko, pero may konting totoo sa tono. Medyo nawala ang ngiti niya. Tumingin siya nang diretso. "No. I just think you're different. And I'm curious why." Nagkatinginan kami ng ilang segundo. At kahit ilang beses ko sabihin sa sarili kong chill lang ’to hindi ko ma-deny. May kilig. At posibleng may something na nagsisimula. Tumunog ang phone niya. Tiningnan niya saglit, saka muling tumitig sa akin. “Would you... want to do this again sometime?”
Kaugnay na kabanata
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 2: mysterious Fries and Mixed Signals
Hindi ko alam kung paano nangyari ’yon, pero eto kami ngayon—nasa tapat ng isang food truck, kumakain ng fries at hotdog na may cheese, habang nilalamon ako ng tanong sa utak ko:Who the hell is Ethan?“Masarap ’to ah,” sabi niya habang inaagaw ang fries ko.“Hoy! Ako bumili niyan!” sabay hampas ko sa kamay niya.“Sharing is caring,” ngumiti siya na parang walang nangyari.Seriously? Ang lalaking ’to, may suot na relo na mukhang kaya kong pagkakasyahin ang tuition ko for two years, tapos nakikiagaw ng fries?“’Di ba dapat ikaw ’yung nagyayaya ng fine dining? Bakit dito mo ako dinala?” tanong ko, half-joking, half-curious.“Mas gusto ko ’to. Mas nakakakilala ng tao sa ganitong setting.” Tinitigan ko siya. Steady. Tahimik. Pero may kung anong tension sa mga mata niya—parang may binabasa siya sa akin na ako mismo, hindi ko pa maintindihan.“’Ikaw nga pala.” Sabay kuha niya ng tissue at pinunasan ang cheese sa gilid ng labi ko.Nag-freeze ako.What the—“Smooth move,” bulong ko.Ngumiti s
Huling Na-update : 2025-04-05My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 3: Warnings and Whispers
Sumakay ako sa passenger seat, tahimik lang kami sa unang ilang minuto.“Hindi mo man lang ako tinanong kung saan tayo pupunta,” sabi niya habang naka-focus sa daan.“Baka kasi hindi ko gusto ang sagot.”“Fair enough.”Lumiko siya sa daan na hindi ko pamilyar. Hindi ito papunta sa usual na food truck spot. Hindi rin mukhang may kainan sa lugar na ‘to.“Sigurado ka bang may fries dito?”“Mas maganda kaysa fries,” sabi niya.Mas lalo akong kinabahan. Ramdam ko ang kaba sa dibdib ko ‘yung tipong parang may quiz ka na di mo alam.After ilang liko, huminto siya sa isang lumang building. Closed ang signage. Walang tao. Medyo creepy.“Okay… serial killer vibes ‘to, Ethan.”Tumawa siya.“Trust me.”Ayoko. Pero ginawa ko.Binuksan niya ang pinto, pinapasok ako. Madilim sa loob pero amoy na amoy ko ang bagong lutong tinapay at kape.Nagbukas siya ng ilaw.What the—A mini café. May fairy lights. May isang table sa gitna. At sa ibabaw ng mesa, fries, burgers, milkshake. Mukhang freshly made laha
Huling Na-update : 2025-04-06My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 4: Unspoken Rules
Kinabukasan, parang ang bigat ng ulo ko. Kailangan ko ng kape. Diretso ako sa paborito kong café, hoping na sana ma-wash away ang weird vibes mula kagabi. Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit ang saya ko, pero parang may mga tanong akong hindi ko kayang sagutin. Pagpasok ko sa café, may nakita akong familiar na mukha. “Luna!” Tawag ni Ethan. Napatingin ako. “Ethan?” tanong ko, parang di makapaniwala. Nakangiti siya. “Hindi ba’t ikaw ‘yung type na masarap ang kape dito?” “Baka,” sagot ko, “pero hindi ibig sabihin noon gusto ko mag-coffee date.” “Doon tayo sa counter.” He led the way. “Ano’ng order mo?” Nagkibit-balikat ako. “Same as usual na lang.” Habang naghihintay, ramdam ko pa rin ang awkwardness. Parang may tinatago siya parang hindi ko siya kilala, kahit pa ilang beses na kaming nagkita. Binigay niya ang kape ko. “Cheers?” “Cheers,” sagot ko, kahit na parang may something na hindi ko kayang i-ignore. Naglakad kami patungong mesa at naupo. Ta
Huling Na-update : 2025-04-06My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 5: The Journalist with Lipstick Stains and Trust Issues
Google, don’t fail me now.Nakatitig ako sa screen ng laptop ko habang nakapatong ang paa sa mesa. “Ethan Villareal scandal,” “Ethan Villareal past,” “Ethan Villareal girlfriend” wala. Puro business awards, charity events, at mga litrato niyang naka-suit na parang walking Wall Street magazine cover.“Seriously? Wala man lang chismis?” bulong ko.Pero hindi ako sumuko. Tinawagan ko ang isang kaibigan ng kaibigan na kaklase daw ni Ethan sa college.“Hi, ikaw ba si Maxine?” tanong ko agad sa call.“Oo, bakit? Sino ‘to?”“Friend of a friend. Gusto ko lang sanang uh, may tanong lang ako tungkol kay Ethan Villareal.”Tahimik.“Teka, si THE Ethan Villareal? Yung hot tech guy?”“Yup, yun nga.”“Girl, wala akong alam. I mean, tahimik siya. Pero... may isang babaeng malapit sa kanya noon—journalist. Sofia yata ang pangalan. Medyo... kakaiba rin ‘yun.”Bingo.---I found Sofia sa isang maliit na café malapit sa UP campus. Naka-shades siya kahit indoors, naka-red lipstick na parang kakagaling
Huling Na-update : 2025-04-07My Accidental Billionaire Boyfriend CHAPTER 6: Hidden Doors, Unspoken Fears
“Luna,” seryoso ang tono ni Ethan.“May mga bagay tungkol sa pamilya ko na hindi mo gustong malaman.”Napatigil ako. Tumigil din ang paghinga ko.Pero syempre, mas lalo akong naintriga.“Too late,” sabi ko.“Nagsimula na ‘kong magtanong.”I mean, seriously, ang gwapo ni Ethan, pero parang may kasamang malaking tanong mark sa buhay niya... Kaya siguro siya nawawala sa limelight, hindi lang dahil business mogul siya, kundi baka may secret life siya na hindi ko kayang i-handle. But then again, baka hindi ko na kayang hindi hanapin kung ano yun... Gosh, Luna, ikaw na ang pinakamalupit na 'saksi' sa secretive billionaire world.“Kung ayaw mong malaman ko, huwag kang magpa-misterious.”Tahimik siya.“Fine,” dagdag ko.“Kung hindi mo sasabihin, ako na lang ang hahanap.”“Luna—”“Salamat sa coffee.” Tumalikod ako at tuluyang lumabas.---Pagbalik ko sa apartment, hindi ako tumigil. Agad kong binuksan ang laptop. Type. Click. Scroll.Villareal family missing connections.Villareal estate secre
Huling Na-update : 2025-04-07My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 7: Secrets Behind the Walls
Hindi ko na napigilan.“Ethan, bakit may litrato ako sa secret room niyo? May interrogation chair pa!”Tahimik siya. Mabigat ang mga hakbang niya papalapit. Gusto ko sanang umatras, pero hindi puwede. Nandito na ’ko.“Come with me,” sabi niya.Sumunod ako kahit libo-libo ang tanong sa utak ko. Mas malakas ang curiosity kaysa takot. (Bad idea? Probably.)Lumakad kami papasok sa mas madilim na bahagi ng ancestral house. Hindi ko alam kung horror movie o scavenger hunt ang pinasok ko, pero ang creepy vibes? Solid.Ang hallway? Sobrang tahimik. Marble ang sahig, may mga chandeliers na parang pag hinipan mo lang, babagsak. Sa gilid, mga painting ng ninuno nila—lahat seryoso, walang ngiti. Parang may galit sa mundo… o sa akin?“Ethan, kung jumpscare ’to, swear, magwawala ako.”Deadpan ang mukha niya. Oh no, seryoso ’to.Pagdating sa isang kwarto, binuksan niya ang pinto gamit ang fingerprint scanner. As in, high-tech meets haunted mansion. Wow.Pagpasok—boom. Isa pang library. Mas malaki, m
Huling Na-update : 2025-04-08My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 8: Curses and Confessions
Sa isang madilim na pasilyo ng ancestral house, walang ilaw, may amoy alikabok, at ang tibok ng puso ko? Parang bass sa EDM concert. BANG. Napapitlag kami. "Alam kong nandiyan kayo," sabi ng lalaking may boses na parang halong padre at villain sa spy movie. Custodio. Ethan stepped in front of me, full-on bodyguard mode. "Stay behind me," bulong niya, hawak pa rin ang kamay ko. Mainit. Matatag. Okay, Luna. Breathe. Hindi ito multo. Hindi ito ex mo na nagparamdam. Custodio lumapit. Seryoso. Parang may sariling theme song. Nakasuot pa rin ng all black, may singsing na may V at ahas—classic. “You’re the key,” ulit niya, ngayon mas malapit. “Okay,” singit ni Maxine habang nakasilip sa likod. “Pero pwedeng huwag mo siyang tingnan na parang appetizer?” Custodio raised a brow. “Bastos ka.” “Salamat,” sagot ni Maxine, proud pa. Then suddenly—whip! May nilabas siyang kutsilyo. Diretso sa direksyon ko. “Aba!” napasigaw ako. “Kuya, ako lang ’to! Fake girlfriend lang po!” Ethan m
Huling Na-update : 2025-04-08My Accidental Billionaire Boyfriend CHAPTER 9: Tripping Over Trouble
Tumakbo ako nang parang kasingbilis ng signal sa probinsya nawawala kada ikalawang segundo. “Luna, bilisan mo!” sigaw ni Ethan mula sa unahan habang binubuksan niya ang isa pang bakal na pinto. Hawak niya ang ancient-looking flashlight na nakuha namin mula sa altar, pero parang mas nag aalok ng dramatic lighting kaysa actual na ilaw. “Hindi ako ang mabagal, si Maxine 'yon!” sagot ko habang hinahatak ang best friend kong halos gumapang na sa sahig. “Girl,” hingal ni Maxine, “kung alam ko lang na may takbuhan, sana nag-jogging muna ako nung isang taon!” Bumungad sa amin ang madilim na tunnel na parang straight out of a horror film may cobwebs, dripping pipes, at ambiance ng isang haunted escape room. Pinilit kong hindi mag panic. Tapos na ang altar, may curse na, may halik pa... bakit parang nagsisimula pa lang ang nightmare ko? “Wait,” napahinto ako. “Nasaan si Custodio?” “Hindi ko alam,” sagot ni Ethan, tinulungan akong makatayo habang nanginginig ang tuhod ko. “But if he
Huling Na-update : 2025-04-09
Pinakabagong kabanata
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 22: Bakit Parang ‘Di Na Lang Ako Umuuwi?
Mukhang may kasunduan sina langit at tadhana—kada kasama ko si Ethan, laging may ulan.Hindi ako makagalaw nang marinig ko siyang bigkasin ang pangalan ko habang nakatitig sa bracelet. Parang may ibang bigat 'yung simpleng “Luna” mula sa kanya. Hindi dahil dramatic, kundi dahil parang... totoo.“Uy,” sabay kurot ko sa braso niya.“Inaanalyze mo ba 'yang bracelet o tinitimbang mong fake gold siya?”Napangisi siya.“Genuine,” sagot niya.“Hindi lang 'yung bracelet. Pati ikaw.”Okay, wait. Bakit parang ako 'yung kinuryente?Pinilit kong tumawa.“Yuck. Cheesy. Sino'ng nagturo n’yan sa'yo? ChatGPT?”“Hindi,” sagot niya habang ibinabalik ang bracelet sa pulso ko.“Instinct.”At ngayon, pati pulso ko—may kasamang butterflies.Paglabas namin ng café, syempre, inabutan ulit kami ng ulan. Pero this time, handa siya. Nilabas niya ang payong, parang magic trick.“Let me guess,” simula ko,“biglaan ka na namang prepared?”“Strategic,” sagot niya.“Umuulan tuwing kasama kita. Pattern na 'yan.”“Pat
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 21: Ulan, Ulam, at Unti-Unti
Hindi ko alam kung malamig lang talaga ang ulan o may kakaibang lamig na sa pagitan naming dalawa ni Ethan. Hawak pa rin niya ang kamay ko habang naglalakad kami pabalik sa condo niya, basang-basa pareho, pero parang wala lang—parang ang mahalaga, magkasama kami.“Okay ka lang?” tanong niya, habang pinupunasan ang buhok ko gamit ang panyo niya.“Okay lang,” sagot ko, sabay ngiti. “Medyo basa, medyo gutom, medyo confused sa feelings ko. Pero manageable.”Natawa siya, ‘yung tipong tawa na hindi pilit. “Puwede akong magluto. Gusto mo?”Napataas ang kilay ko. “Wow, marunong ka pala magluto? Kala ko alam mo lang mag-drive ng sports car at mag-wink nang nakakakilig.”“Multi-talented ako, Luna,” sabi niya, sabay kindat. “Specialty ko… corned beef with egg. May twist.”“Anong twist? May pa-‘I love you’ sa ketchup?” biro ko.“Secret,” sagot niya, sabay hatak sa kamay ko papasok ng building.**Sa loob ng unit niya, malamig at mabango. Lavender, may pagka-vanilla, at kung iisipin mo pa, par
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 20: Serendipity, Saging, at Secrets
“Okay ka lang?” tanong ni Ethan habang hawak ko pa ang mug na may natitirang cinnamon heart.“Hindi ko alam kung kinikilig ako o kinakabahan,” sagot ko, sabay higop ulit.“Both is good,” bulong niya.Tinakpan ko ang mukha ko ng palad.“Stop. Mas maraming asukal ‘tong kape kaysa sa dessert sa café natin.”Tatawa na sana siya, pero bigla siyang natigilan.“Wait… Luna.” Tumitig siya sa akin. “Have we met before the blind date?”Napakunot-noo ako. “Like… sa dream mo?”“Hindi. I swear, parang pamilyar ka na kahit noon pa. May isang beses, nasa bookstore ako, tapos may girl na tumakbo at nabangga ako—”“Wait,” napalakas ang boses ko. “May bitbit akong limang libro no’n, tapos natapon lahat!”“YES! Ako ‘yung nabuhusan ng coffee mo!”Napanganga ako. “Tapos ikaw ‘yung hindi nagalit, binigyan mo pa ako ng tissue!”“Akala ko nun, ang bait ko. Pero totoo pala, natulala lang ako.”Sabay kaming natawa.“Akala ko dati, small moment lang ‘yon,” sabi ko.“Baka malaking hint na pala.” Tumingin siya
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 19: Panic, Papaya, at Pakilig
“Sino ‘yung tumatawag ng 7 a.m.?” reklamo ko habang pilit inaabot ang cellphone na nagva-vibrate sa tabi ng unan ko.Ethan.“Good morning, Miss ‘Certified Wala Nang Balikan,’” bungad niya, boses niya mas fresh pa sa brewed kong kape.“Ethan, sinong normal na tao ang tumatawag ng ganito kaaga?”“Yung boyfriend mong may surprise date. 9 a.m. sharp. Wear something comfy.”“Wait—ano?! Anong—Ethan!”Click. Binaba niya.9:01 a.m. Ako, naka-crocs, hoodie, at mukhang hindi sure kung pupunta sa grocery o magtatago sa ex.Bumusina si Ethan sa labas ng café, nakangisi sa loob ng kotse.“Late ka,” asar niya.“Hindi ko alam na kailangan kong mag-ayos!”“Tamang-tama. Hindi ito fashion show. It’s a... banana papaya mission.”Napakunot-noo ako. “Banana—ano?”Next thing I knew, nasa palengke na kami. Si Ethan, naka sunglasses at parang out-of-place billionaire sa gitna ng mga tinderang galit sa sukli.“Kailangan ko ng papaya,” seryoso niyang sabi.“Para saan?”“Secret recipe ko sa smoothie.”“Smoothie
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 18: Breakfast, Bloopers, and a Billionaire
“Ayoko ng toast na may kaluluwa,” reklamo ko habang hawak ang sunog kong tinapay.“Luna,” tawa ni Ethan, “paano ka naging café owner kung hindi mo kayang mag-toast?”“Barista ako, hindi chef. May division of labor ‘to.”Umikot siya papunta sa toaster, kinuha ang tinapay, at tumingin sa akin na para bang sinasabi, ‘Hayaan mo na, ako na bahala.’“Tingin mo ba pogi points ‘yan?” tanong ko, nag-aabang ng comeback niya.“Pwedeng pogi points. Pwede ring boyfriend goals. Depende sa mood mo.”Napangiti ako. “Hmm. Today feels like a boyfriend goals kind of day.”“Then let me earn it.”Lumapit siya, suot pa rin ang luma kong apron na may nakasulat na ‘Bean Me Up, Scotty.’ At kahit halatang awkward siyang isuot iyon, suot pa rin niya. For me.“Kape o halik?” tanong niya, nakangisi.“Caffeine muna bago affection, please,” sabi ko, sabay abot ng empty mug.“Coming right up, ma’am. One tall latte with a side of charm.”Nagkibit ako ng balikat. “Kung ganyan ka mag-deliver ng pick-up lines, baka m
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 17: Between the Past and the Present
Naglakad ako palayo sa garden, pero hindi ko kayang iwasan ang tanawin ng mga mata ni Ethan at Zack. Hindi ko maiwasang isipin ang mga saloobin nila habang nag-uusap sila sa likod ko. Parang may electric current na dumadaloy sa hangin. Ang bigat.Malamig na ang kape ko, pero hindi ko pa rin magawang uminom. Masyadong maraming nangyayari. Si Zack, ang ex ko, andito sa café ko ngayon, and Ethan, ang taong ngayon ay nagpapasaya sa buhay ko parehong naroroon, at ako, stuck sa gitna.Tumingin ako sa paligid, ngunit hindi ko pa rin maiwasang mag-alala kung anong pinag-uusapan nila ni Zack. Baka naman may hinahanap siya. Baka may balak pa siyang sirain sa buhay ko. Baka… baka hindi ko na kayang mag-move on kung hindi ko makakalimutan si Zack.Sakit sa ulo, lalo na’t nararamdaman ko ang presensya ni Ethan kahit malayo siya. Nandiyan siya sa likod ko, pero hindi ko pa kayang harapin siya ngayon. Ayoko ng tension. Ayoko ng drama.Hindi ko na napansin na naka-pose ako sa isang sulok ng café, par
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 16: Hearts, Heiresses, and the Ex Factor
“Wait lang, this café is real?! As in may swing, may fairy lights, at may espresso machine na mukhang spaceship?!”“Legit. Hindi hallucination ‘yan,” sagot ni Ethan habang inaayos ang upuan sa garden café na bagong bukas—technically soft opening lang, pero feel ko grand launch na agad sa puso ko.Pumikit ako sandali, sininghot ang aroma ng kape sa hangin.“Amoy future,” sabi ko. “At amoy slight panic.”“Bakit panic?” tanong niya habang nilalagay sa table ang dalawang baso ng kape.“Teka anong beans ‘to? ‘Wag mong sabihing experimental ha baka mamaya may chili flakes ‘yan.”“Chili espresso actually. New trend. Para sa mga heiress na adventurous.”“Ethan!” Halos ihagis ko ang baso sa kanya pero natawa ako. “Gusto mong mawala agad ‘yung customers natin?”“Hindi naman. Trial phase lang ‘yan. Hindi ko pa i-upload sa menu board sa social media. Unless gusto mong maging viral.”Umiling ako habang natawa. “Ang tag line: Café Heiress where trauma meets caffeine.”“Perfect. Ako na magde-desi
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 15: Just Breathe, Heiress
"Heiress."Ang lakas ng tunog niyan sa utak ko.Ako raw. Heiress. Apo ng donya. May fountain sa bahay. May pearls sa breakfast. At wait lang, may sariling tsaa na imported mula Paris?Pumikit ako sandali habang nakahiga sa guest room ni Ethan. Ang lambot ng kama. Parang tinapay na mamahalin. Pero kahit gano'ng kalambot, hindi makatulog ang utak ko.Ilang oras pa lang ang lumipas simula nang mareveal ang lahat, pero parang buong season na ng telenovela ang nangyari.May mama akong buhay. May lola akong fierce. At may Ethan akong… well, Ethan.Kumatok siya.“Hey. Gising ka pa?”“Unfortunately,” sagot ko.Dumungaw siya. May hawak na tray cookies at tsaa. Yung tsaa, mukhang hindi galing Paris. Galing convenience store. Mas gusto ko ‘yon.“Peace offering,” sabi niya.“Bakit, may kasalanan ka ba?” Umupo ako habang tinatanggap ‘yung tray.“Wala naman. Pero may instinct akong dapat kang pakalmahin bago mo pasabugin ang mansion.”Ngumiti ako kahit gustong umiyak.“Hindi ko alam kung iiyak ako
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 14: The Heiress Reveal
“Luna! Anak!”Napalingon ako, agad na bumigat ang dibdib ko. Si Mama?!As in totoong Mama. Buhay. Humihinga. May kilay. May buhok!Pero… teka lang.Bakit hawak siya ng dalawang lalaking mukhang auditionees para sa papel ng kontrabida sa telenovela?“Wait, wait, wait…” bulong ko sa sarili ko habang pilit kong sinisilip ang paligid, baka may hidden camera. “Baka prank lang ‘to. Maxine, sabihin mong prank lang ‘to—”“Bes,” bulong niya habang nakapulupot ang braso sa’kin, “kung prank ‘to, may Oscar award na ‘yung mga ‘yan. Tsaka bakit may baril?!”Si Ethan, alerto na agad. Para siyang superhero on standby mode. Literal na parang puputok ang ugat sa sentido niya habang hawak ang kamay ko.“Stay behind me,” bulong niya.Pero hindi ako nakinig.Kasi si Mama ‘yon. Mama ko.“MA—!”“Don’t move!” sigaw ng isa sa mga lalaking kasama ni Mama.Tumigil ako mid-step. Literal na parang may invisible na forcefield. Kahit ang kaluluwa ko, nag-preno.Si Mama, sinubukang makawala. “Wag niyo siyang sasak
