My Accidental Billionaire Boyfriend
“Isang fake na relasyon. Isang tunay na kilig. Paano kung ang puso ang unang bumigay?”
Hindi inakala ni Luna Reyes na ang simpleng pagtatrabaho sa isang coffee shop ay mauuwi sa viral na love story—at hindi rin niya inakalang billionaire pala ang tinapunan niya ng kape.
Enter Ethan Villareal—isang mysterious, drop-dead gorgeous CEO na may sariling tech empire. Sa isang maling akala at trending video, napagkamalan silang magkasintahan ng publiko.
Imbes na itama ang lahat, may alok si Ethan: pumayag na lang sa fake relationship kapalit ng tulong sa pangarap ni Luna—ang sarili niyang café. Walang commitment, walang feelings. Acting lang.
Pero habang tumatagal ang palabas nila, parang hindi na scripted ang mga ngiti, hawak-kamay, at titig. At kung dati, kunwari lang ang kilig… ngayon, parang totoo na.
Sa isang mundo kung saan lahat ay pwedeng pekein, paano kung ang puso nila ang maging totoo?
Read
Chapter: Chapter 35: Ang Kape, ang Ex, at ang Kapatid ng Lihim“Luna, kailangan mong magdesisyon.”Isang simpleng text lang ‘yon. Walang pangalan. Walang kasamang emojis. Pero sa dami ng komplikasyon sa buhay ko ngayon, parang mas nakaka-stress pa siya kaysa sa pending na bills ko at hormonal breakout sa ilong ko.Hawak ko pa rin ang phone habang nakatingin lang ako sa screen. Hindi ako makagalaw. Hindi rin ako makaisip ng matinong sagot. Ang dami kong tanong, pero ang unang lumabas sa bibig ko?“Teka... sino 'to? Diyos? Siri? O multo ng past decisions ko?”Napailing ako habang tumatawa mag-isa sa loob ng kwarto ko. Ang weird, pero yun ang default ko kapag natataranta—nagbibiro. Kahit sa sarili. Mas okay na yun kaysa mag-breakdown. Again.Biglang pumasok si Mica, best friend ko, suot ang oversized shades at may dalang dalawang take-out na kape. As always, the drama queen arrives.“Giiirl, hindi ka sumasagot sa messages ko. Mukha kang leftover emotions!”“Wow, thanks ha. Good morning din.”“Shut up. Eto kape, and may surprise ako sa’yo. Blind date
Last Updated: 2025-04-19
Chapter: Chapter 34: Laban sa TadhanaBakit ba ako pumayag? Bakit ko ba pinili na makipagkita kay Ethan? Alam ko na may sakit na dulot ang mga magkasunod na hakbang ko, pero sa kabila ng lahat, bakit nga ba hindi ko kayang magpigil? Nasa harap na ako ng kainan, at hindi ko maiwasang magtanong kung anong nangyari sa mga desisyon ko. Kung ang puso ko lang ang tatanungin, siguradong may sagot. Pero ang utak ko… Hindi ko alam kung anong sasabihin. Pinagmasdan ko ang paligid, parang ang tadhana ang nagtataglay ng kwento ng nakaraan ko. Ang kainan ay medyo tahimik—puno ng mga magkasamang magka-date at mga magkasunod na lihim na may kasamang tawanan. Kaya’t sa gitna ng lahat ng iyon, ako at si Ethan—dalawang tao na may nakatagong kwento at isang gabing nakalaan para sa kami—ay nakaupo sa isang table na may pagitan ng hindi lang distansya, kundi ng mga taon ng ating mga buhay. "Ito na ba ang hinihintay nating gabi?" tanong ko, pilit binibigyan ng positibong tono kahit may kaba sa dibdib ko. Hindi ko kayang ilihim. "Siguro." An
Last Updated: 2025-04-19
Chapter: Chapter 33: Kahit Sinungaling Ka, Crush pa rin KitaTahimik ang buong paligid. Para bang pati ang mundo, natutong huminga ng dahan-dahan para lang marinig ko ang tibok ng puso niya—at ng puso ko. Madilim ang kwarto pero hindi ito nakakakaba gaya ng dapat. Sa liwanag ng isang maliit na lampara sa gilid, kita ko ang anyo niya. Basa pa ang buhok niya, parang bagong paligo. Naka-oversized white shirt lang siya, at wala siyang kahit anong makeup ng pagkukunwari. Si Ethan... o kung sino man talaga siya. Nakaupo siya sa gilid ng kama, tulalang nakatingin sa kanyang mga palad na parang may kasalanang hindi kayang hugasan ng tubig. Ako naman, nasa kabilang sulok ng kwarto, hawak ang malamig na mug ng kape na hindi ko naman talaga iniinom. "Dapat galit ako. Dapat tinapon ko ‘tong kape sa mukha niya. Pero heto ako… iniisip pa rin kung paano ko siya papatawarin." Tahimik pa rin siya. Halos limang minuto na, at wala pa ring lumalabas na salita sa bibig niya. Napabuntong-hininga ako. “Alam mo, kaya kong maghintay. Pero ‘wag mo akong
Last Updated: 2025-04-19
Chapter: Chapter 32: Pagkilala kay NoraTahimik lang kami ni Ethan habang binabaybay ang madilim na hallway ng lumang bahay. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang niya—parang may binubuhat siyang hindi ko pa lubos maintindihan. Gusto ko siyang tanungin kung ayos lang siya, pero naunahan ako ng kaba. Pagliko namin papunta sa sala, may narinig kaming kaluskos mula sa itaas. "May tao," mahina pero mariin na bulong ni Ethan. May halong takot ang tono niya—hindi ito ang normal na Ethan. Lumabas ang isang babae mula sa itaas. Matangkad, maitim ang buhok, at may matalim na tingin na parang bumabaon sa balat. Hindi namin siya kilala, pero nang tumigil siya sa tapat namin, alam kong hindi siya basta estranghero. "Pakilala ako," malamig niyang bungad. Walang emosyon, pero may lalim ang galit sa tono niya. "Anong pangalan mo?" tanong ni Ethan. Halata sa boses niya ang panginginig. "Nora." Parang na-freeze si Ethan. "Villareal?" tanong niya, halos pabulong. Hindi sumagot si Nora, pero ang titig niya ay sapat na sagot. Tila ba an
Last Updated: 2025-04-17
Chapter: Chapter 31: Lihim ng ApelyidoNasa lumang bahay kami ni Ethan—ang dating tinutuluyan ng yaya niya noon. Karamihan sa gamit ay inaagnas na ng panahon. Pero ang isang kahon sa sulok ang agad niyang binuksan. Hawak niya ang isang album. Luma, puno ng alikabok, pero maingat niyang binuklat. “Ethan, sigurado ka bang dito natin makikita ang sagot? Kasi kung hindi, baka mapasugod na naman ako sa simbahan para mag-novena ng kasagutan.” Hindi siya sumagot. Tahimik lang siyang tumango, pero ramdam ko ang tensyon sa balikat niya. Para siyang ticking bomb. Sa ilalim ng mga lumang litrato, may isang sobre. Nilukot na, parang ilang ulit nang sinubukang itapon pero laging piniling itago. Binuksan niya iyon. May lumang birth certificate sa loob. Napakunot ang noo ni Ethan. “Hindi ito ang pangalan ng nanay ko... Parang may mali, Ethan. Hindi ko na alam kung anong totoo. Bakit ganito, bakit ako nadadawit sa mga pangalan na wala namang kinalaman sa pamilya ko?” Kinuha ko ang papel at binasa. Name of Child: Ethan Cruz Name
Last Updated: 2025-04-17
Chapter: CHAPTER 30: Pangakong Di Na MuliNanginginig pa rin ang kamay ko habang nakaupo sa gilid ng ambulansya. Kanina pa ako tinatanong ng medic kung gusto kong magpatingin, pero ang tanging sagot ko lang— “Okay lang ako… pero siya?” “Sino po?” Hindi ko na nasagot. Lumingon na lang ako sa paligid, sa umaalulong na sirena, sa pulang ilaw na kumukutitap—pero wala siya. Wala si Ethan. Ang gulo ng safehouse, puro abo’t durog ang naiwan. May mga nahuling tao, pero wala si Lucas. At wala ring Ethan. Paano kung— “Ang hirap mo hanapin, Luna.” Bumilis ang tibok ng puso ko. Lumingon ako, at dun ko siya nakita. Sugatan. Nakabalot ang braso sa benda, may hiwa sa kilay. Pero buhay. Nakatayo. Nakangiti. “Ethan...?” Tumayo ako agad. Hindi ko na napigilan ang sarili ko—tumakbo ako papunta sa kanya at yakap nang mahigpit, parang ayokong pakawalan. “Akala ko—akala ko hindi ka na babalik,” mahina kong sabi. Hinaplos niya ang ulo ko. “Akala ko rin... pero sabi ko sa sarili ko, hindi ako pwedeng mawala nang hindi mo pa ako sinasago
Last Updated: 2025-04-16
Trapped by a Dangerous Billionaire's Love
"Isang pirma sa kontrata… Isang kasunduan sa demonyo… Isang pag-ibig na parang bitag."
Para kay Ava Castillo, ang kasal sa isang kontrata kay Dominic Velasco—isang bilyonaryong kilala sa pagiging malupit at walang puso—ay isang hakbang papunta sa gantimpala… o kapahamakan. Wala siyang ibang choice kundi tanggapin ang alok niya, pero hindi lang si Dominic ang may lihim—Ava has her own revenge to take.
Pero hindi niya inaasahan kung gaano kalalim ang obsession ng lalaki sa kanya. Hindi lang kasal ang gusto nito. Gusto siyang ariin isip, katawan, at kaluluwa.
Habang unti-unting lumalantad ang mga madidilim na sikreto, hindi na alam ni Ava kung sino ang tunay na biktima. Siya ba ang nagtratraydor o siya ang naloloko? Sa larong ito kung saan pag-ibig ang armas, tiwala ang pinakamapanganib, at ang pagnanasa ay lason, sino ang tuluyang mabibitag?
Isang intense na billionaire romance na puno ng mind games, revenge, at isang obsessive na pagmamahal na maaaring sumira o magligtas sa kanila.
Read
Chapter: CHAPTER 65: The Woman Behind the Locked DrawerAva's PovHindi ako makatulog.Ang tunog ng wall clock sa silid ay tila martilyong bumabagsak sa bawat segundo. Tik. Tik. Tik. Parang paalala na nakakulong ako sa isang kasunduang hindi ko pa rin lubos maintindihan.Ang bawat salitang sinabi niya kanina—"Ikaw ang kabayaran.""This is a game you're not ready to play."—ay paulit-ulit na nag-e-echo sa utak ko.Napasapo ako sa ulo habang nakaupo sa gilid ng kama.Bakit ako? Anong laro ‘to? Sino ang kalaban?Tumayo ako at bumaba nang tahimik. Madilim ang buong mansion, pero kabisado ko na ang bawat hakbang. Tila may humahatak sa akin. Hindi ng takot, kundi ng matinding pangangailangan.Pumasok ako sa study ni Dominic.Tahimik. Malinis. Amoy leather at mamahaling pabango. Ang ilaw mula sa buwan ay sapat lang para maaninag ko ang eleganteng desk sa gitna.Lumapit ako.May ilang papel sa ibabaw—business contracts, confidential reports. Pero ang mata ko, napatigil sa isang drawer na may electronic lock.Napalunok ako.Alam kong mali, pero pi
Last Updated: 2025-04-22
Chapter: Chapter 64: Mga Lihim ng NakaraanAng hangin ay malamig at mahangin, sumisipol sa mga naglalakad na dahon sa paligid ng mansyon. Dahan-dahan akong pumasok sa malawak na sala, ang mga sapatos ko ay tahimik na kumakaluskos sa malamlam na marmol na sahig. Sa bawat hakbang ko, pakiramdam ko’y isang buong mundo ang sumasara sa aking harapan—isang mundo na puno ng mga lihim at pagnanasa na hindi ko kayang itago pa. Hinawakan ko ang hawakan ng malaking salamin sa harap ko, ang aking mukha ay makikita sa ibabaw ng ibabaw ng malamlam na tubig. Ang mga mata ko ay puno ng tanong—tanong na matagal ko nang itinatago, pero hindi ko na kayang pigilan. Kailangan ko ng sagot, at alam kong tanging siya lang ang makapagbibigay nito. Si Dominic. Hindi ko alam kung anong nangyari sa amin. Paano ba kami napadpad sa ganitong punto? Ang kontratang kasal na parang isang prangkisa ng mga panaginip, na ngayon ay nauurong sa mga desisyon na magtatakda ng aming mga buhay. Iniisip ko kung kaya ko pa bang ipagpatuloy ang lahat ng ito, lalo na
Last Updated: 2025-04-20
Chapter: Chapter 63: Lingering ShadowsKaharian ng dilim. Ang gabi ay tila nagsisilbing kumot na nagtatago ng mga lihim at kasinungalingan. Sa loob ng mansion na minsan ay puno ng sigla at mga tawanan, ngayon ay pawang katahimikan. Nasa isang sulok ako, tahimik na nagmamasid mula sa bintana, ang malamlam na liwanag ng buwan ang nagsisilbing tanging ilaw. Tinutukso ako ng hangin, dahan-dahang pumapasok sa silid at nagdadala ng malamig na simoy mula sa bukirin sa labas. Hindi ko alam kung bakit ako nagbabalik sa mga alaala ng mga sandaling iyon—mga oras na masaya kami. Bago ang kontratang kasal na ito. Bago ko matutunan kung paano ang magtiis, magpakumbaba, at magbigay ng aking puso nang walang kasiguraduhan. At siya... Dominic Velasco. Ang lalaking isang araw ay pinili kong ipagkatiwala ang aking buhay sa kabila ng lahat ng lihim at misteryo na bumabalot sa kanya. Tinutok ko ang aking mata sa madilim na abot-tanaw. Naalala ko pa ang araw na tinanong ko siya, "Bakit ka ganyan? Bakit mo ginagawa ito?" Ang sagot niya ay
Last Updated: 2025-04-20
Chapter: Chapter 62: Mga Lihim sa DilimAva's-Pov Tahimik muli. Pero ibang katahimikan na ito—hindi na lang basta takot o pagkagulat. Ito 'yung uri ng katahimikan na parang may gumigising sa loob mo. Mabagal. Malalim. Mapanakit. Ang amoy ng lumang kahoy at kalawang ay muling sumalubong sa akin habang nakatayo ako roon, nanginginig. Ilang segundo lang ang lumipas simula noong marinig ko ang boses ni Leon, pero pakiramdam ko'y parang isang buhay ang bigat na bumagsak sa dibdib ko. Sino siya? Bakit kilala niya ako? At higit sa lahat… ano'ng kinalaman niya kay Dominic? Humigpit ang hawak ko sa dibdib ko, pilit inaawat ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko na alam kung alin ang mas dapat kong katakutan—ang lalaking nasa harapan ko na may mga mata ng isang mandaragit, o ang lalaking dati kong minahal, pero ngayon ay tila estranghero na. "Dominic..." mahina kong sambit, halos hindi ko na marinig ang sarili ko. "Hindi ba sapat ang sakit na binigay mo? Bakit pati ngayon, parang ako pa rin ang may kasalanan?" Hindi siya
Last Updated: 2025-04-20
Chapter: Chapter 61: Sa Likod ng KadilimanTahimik. Tahimik na parang ang buong mundo ay huminto sa pag-ikot. Ang amoy ng kalawang at langis ay sumalubong sa akin. Malamig ang hangin, at parang may mahahabang anino sa paligid ko—mga bagay na hindi ko kayang makilala. May kakaibang lamig na tumatagos sa aking balat, parang ang mga pader ay nag-uusapan, at ako’y isa lang sa kanilang mga saksi. Ang katawan ko'y mabigat. May posas sa aking mga kamay. Ang mga sugat sa katawan ko, hindi ko na alam kung alin ang mula sa laban ko o sa mga ulap ng takot na patuloy na bumabalot sa isip ko. Ang bawat paghinga ko’y mabigat. Ang bawat segundo, nararamdaman ko ang tensyon—isang tensyon na hindi ko kayang takasan. Hindi ko alam kung anong nangyari sa aking katawan, pero may isang bagay na tiyak: hindi ko kayang maghintay na walang kasiguraduhan. Wala akong ibang naiisip kundi si Dominic. Buhay ba siya? Ano ang nangyari sa kanya? Bakit ako nandito? Bumangon ako. Nasa sahig ako, malamig. Iniiwasan ko ang mga mata ng dilim sa paligid, ngun
Last Updated: 2025-04-19
Chapter: Chapter 60: The Device and the TruthTahimik ang paligid, ang hangin ay malamig at ang mga puno ay parang nagmamasid sa akin mula sa dilim. Hawak ko ang maliit na device na iniabot sa akin ni Natalie, at kahit hindi ko pa ito binubuksan, nararamdaman ko na may matinding misteryo sa likod nito.“Ava…” Boses ni Natalie, maingat ang tono. “Kailangan mong magtiwala sa ‘kin. Si Dominic… may dahilan kung bakit ako nandito.”Hindi ko siya tinitigan. Ang utak ko’y punong-puno ng katanungan, pero may isang bagay na mas mahalaga kaysa sa lahat ng ‘yon. Si Dominic. Hindi ko kayang maghintay na hindi alam kung ano ang nangyari sa kanya.“Bakit mo ‘to binigay?” tanong ko, ang kamay ko’y nanginginig habang pinipilit ko muling i-focus ang mata ko sa device. “Ano ang laman nito?”Ngumiti si Natalie, pero may kalungkutan sa mga mata niya. Inabot niya ang device sa akin, at siya na ang nagplano kung paano ito bubuksan. Hinintay ko lang na maganap ang lahat ng iyon. Kailangan ko ng sagot.Pinindot niya ang isang button. Biglang nagliwanag
Last Updated: 2025-04-18
Tears In The Rain: The Billionaire's Heartache
Ang pagmamahal na iniwasan ay siyang pinakamahirap kalimutan…
Si Gabriel Navarro ay isang self-made billionaire at CEO ng isang matagumpay na kumpanya, ngunit sa kabila ng lahat ng kanyang tagumpay at yaman, may isang lihim na hindi pa rin niya kayang bitawan—si Sofia Montes, ang unang pag-ibig na iniiwasan niyang muling magmahal. Noong nakaraan, pinili niyang iwan si Sofia, iniisip na mas mahalaga ang kanyang negosyo kaysa sa pusong may sugat.
Ngunit sa kanilang muling pagkikita, sa loob ng kanyang kumpanya, muling nabuhay ang mga damdamin na akala niyang matagal nang namatay. Si Sofia, ngayon ay isang malaya at matagumpay na babae, ay hindi na ang dating dalaga. May mga sugat na rin siya mula sa kanilang nakaraan. Ngunit sa bawat titig at bawat salitang nag-uugnay sa kanilang dalawa, unti-unting napapansin ni Gabriel na may nangyaring mas malalim kaysa sa kanyang iniwasan.
Habang nagsisimula silang magkasama muli, isang malupit na lihim ang unti-unting lumalabas: si Gabriel ay may malubhang sakit na hindi niya kayang pagdaanan mag-isa. Lihim na siyang nahihirapan at wala pang lakas na aminin kay Sofia na ang bawat araw ay nagiging labanan sa buhay. Ngunit ang takot niyang mawala si Sofia ng hindi nila nasasabi ang mga bagay na hindi nila kailanman natapos, ay nagsisilbing pinakamabigat na hamon ng kanyang buhay.
Puwede bang magtagumpay ang pagmamahal nilang nagsimula sa mga unang taon ng kanilang buhay? O magiging alaala na lamang ito, tulad ng ulan na tinatangay ng hangin?
Read
Chapter: Chapter 11: Kung Kailan Huli NaGabriel’s POV Tahimik ang gabi. Pero sa loob ng opisina, parang may bagyong hindi ko maipaliwanag. Nakatingin ako sa mesa ko. Walang kahit anong bago ro’n. Lahat pareho pa rin — organized, minimal, maayos. Pero sa loob ko, magulo. Parang isang sulat ang sumira sa buong sistema ko. Nasa harap ko ang resignation letter ni Sofia. Isang puting papel lang 'yon, pero para sa akin, para akong sinuntok sa sikmura. Bakit ngayon ko lang 'to nakita? Bakit hindi ko alam na sinubukan pala niyang lumaban? Ipinikit ko ang mga mata ko. Hindi para magpahinga — kundi para takasan ang bigat ng katotohanan. Ako ang dahilan kung bakit siya umalis. At mas masakit... hindi ko man lang napansin. Flashback - Fast cut memory "Gab, saglit lang. Kailangan nating pag-usapan ‘to." “I don’t have time for this, Sofia. May investor call ako sa fifteen minutes.” “Pero tayo—” “Tayo can wait. This can’t.” Doon ko siya iniwang nakatayo. Walang paalam. Walang lingon. Bumalik ang alaala na 'yo
Last Updated: 2025-04-24
Chapter: Chapter 10: Wedding Ring at mga AlaalaSofia’s POV Sa bawat hakbang ng stilettos ko sa marmol na sahig ng Navarro Corp, naririnig ko ang tibok ng puso ko na tila gusto akong pigilan. Pero hindi ako huminto. Hindi na ako ‘yung Sofia na kayang pabagsakin ng isang tingin, ng isang alaala. Naramdaman kong humigpit ang pagkakapit ko sa clipboard. Mabilis akong lumingon sa salamin ng hallway. Ayos ang lipstick ko. Pulang-pula. Ayos ang postura ko. Matikas. Elegant. Pero ang sing-sing sa daliri ko—‘yun ang hindi maayos. Nandoon pa rin. Nagniningning sa ilaw ng building na para bang pinapaalala sa akin ang lahat ng dapat ko nang kalimutan. Bakit hindi ko pa rin ito tinatanggal? "Sofia, boardroom. In five," ani Camille, isa sa mga lead sa marketing. Tumango lang ako. Wala akong ganang makipagkwentuhan. Wala akong ganang makiramdam. Lalo na’t naroon siya. Si Gabriel Navarro. Ang lalaking pinili ang pangarap kaysa ako. Ang lalaking ako rin ang nagmahal nang buo… at iniwan nang buo. Sa Boardroom Tahimik ako sa isang gilid haban
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: Kabanata 9: Ang Singsing na Hindi Ko Maaaring KalimutanGabriel's POV Tahimik ang buong opisina, pero sa pagitan ng tik-tak ng relos sa pader at mga mahinang yabag sa tiles, naririnig ko ang mas malakas na tunog—ang tibok ng puso kong biglang nag-iba ng ritmo nang makita ko siyang muli. Sofia Montes. Ang babaeng ilang taon ko nang pilit kinakalimutan, pero isang sulyap lang sa kanya, bumalik agad ang lahat ng sakit—at alaala. Kanina pa ako nakaupo sa harap ng glass wall sa opisina ko. Hindi dahil sa dami ng trabaho—pero dahil sa kanya. Nasa kabilang conference room siya, nakaupo na parang reyna sa gitna ng marketing team. Tahimik, elegante, propesyonal. Pero hindi ko maalis ang paningin ko sa isang bagay. Ang singsing sa kaliwa niyang daliri. Maliit lang, manipis, silver. Hindi pang-akit. Pero sapat para gumulo ang isip ko. Bakit siya may suot na wedding ring? Hindi siya kasal. Wala akong nabalitaang kinasal siya habang nasa ibang bansa. At kung may lalaking nagmamay-ari ng puso niya ngayon... bakit parang malamig pa rin ang mga ma
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: CHAPTER 8: Ang SingsingSOFIA'S POVTahimik ang paligid. Maaga pa.Kumakapit pa ang ambon sa salamin ng bagong branch office habang dahan-dahang pumapasok ang liwanag ng umaga. Maingat kong pinunasan ang gilid ng lamesa bago ako naupo. First day ng reassignment ko sa Phoenix Project, pero para sa’kin, hindi ito basta bagong simula—isa itong pagtakas.Binuksan ko ang laptop. Tahimik pa rin.Tiningnan ko ang kamay ko.Nandoon pa rin ang gintong singsing sa aking kanang daliri. Wala namang kasal. Wala namang pormal na pangakong binitawan. Pero sa pagitan ng mga linyang hindi namin kailanman binigkas, pinili naming suotin ito—parang pangako na kami lang ang makakaintindi.Hanggang ngayon, suot ko pa rin.Napangiti ako. Maliit lang. Halos wala.Pero sa likod ng ngiting 'yon, may sakit na hindi ko maalis. Dahil ang taong dahilan ng lahat ng 'yon... ay hindi ko na dapat iniisip pa.Gabriel.“Montes, ikaw na bahala sa Q3 reports ha? Priority ‘yan ni Sir Navarro.”Tumango lang ako habang nakatingin sa email na may pa
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: Kabanata 7: Ang Singsing na Hindi Ko NaibigayTahimik ang gabi. Pero mas tahimik ang loob ng opisina. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mahinang tikatik ng ulan sa labas, at ang patuloy na pag-ikot ng second hand ng wall clock. Pareho silang paulit-ulit. Tulad ng mga alaala niya sa isip ko. Sofia. Naka-display sa screen ko ang presentation ng Phoenix Project, pero hindi ko na makita ang laman nito. Ang nasa harap ko ay litrato niya—kuha noong team building namin sa Batangas, tatlong taon na ang nakalipas. Nakangiti siya roon… pero hindi sa akin. Para bang sa isang panaginip na hindi ko na mababalikan. Tinamaan na naman ako. Mabigat. Masikip. Tahimik pero sumisigaw ang lahat sa loob ko. “Gusto ko lang naman sumabay sa takbo ng buhay, Sofia…” “…pero hindi ko sinasadyang iwan kang mag-isa.” Pagkalipas ng ilang oras... Meeting. Phoenix Project. Buong team ay nandoon. Nakarating si Sofia, laging huli pero laging maayos. Elegante. Kompleto ang ayos. Hawak ang folder. Walang bakas ng emosyon sa mukha. Pero ang pinakamalaki
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: Chapter 6: Lahat ng Hindi NasabiGabriel's POVTinitigan ko ang screen ng cellphone ko. Ilang beses kong binasa ang pangalan sa inbox bago ako naglakas-loob na buksan ang mensahe ni Sofia.Sofia's Message:"Gabriel, nagustuhan ko yung huling project na pinasa ko. Salamat sa pagkakataon."Simpleng mensahe. Pero sa akin, para akong tinusok sa dibdib.Hindi ko alam kung anong mas masakit—ang makita ang pangalan niya, o ang katotohanang wala na akong lugar sa mundo niya.Pumikit ako at dahan-dahang sumandal sa upuan. Parang ayaw akong tigilan ng mga alaala—mga alaala naming dalawa. Sa mga oras na ganito, hindi ko maiwasang balikan ang mga araw na magkasama kami. Sa opisina. Sa gabi. Sa pagitan ng mga tawanan at tahimik na sandali.Ngunit ngayon… wala na siya.Tumayo ako at tinungo ang opisina—ang dati naming opisina. Hindi ko alam kung bakit. Hinahanap ko ba siya? O baka sarili ko na nawala rin noon?Tahimik ang buong paligid, pero sa isip ko, maingay ang bawat alaala.Flashback – Phoenix Project, Year One"Ayos ba ‘to?"
Last Updated: 2025-04-22
LOGIN
