Chapter 31

SCARLETT

PAGSAPIT ng alas singko ng hapon, tumayo na ako para mag-handa dahil uwian na. Kanina ko pa gusto umuwi dahil antok na antok na ako. For sure naman na uuwi na si Lucien dahil halatang wala pa rin sa mood ang lalaki.

Simula ng mag usap kami kanina ay walang naging kibuan sa pagitan namin, kahit noong tanghalian. Pinili pa nga ng lalaki na kumain sa table nito kesa saluhan ako sa mahabang lamesa.

Isinawalang bahala ko nalang baka galit dahil sa mga sinabi ko. Humakbang na ako saka kinuha sa lamesa ang lunch bag ng biglang magsalita si Lucien.

“Hindi pa tayo uuwi, Hermosa. I will meet Claire at the Cafe near her subdivision.”

Napatingin tuloy agad ako sa kanya. Don't tell me nakapag isip na siya agad? Ngayon na ba niya gagawin? Sino ang pinili niya?

“Tsk, I know what you're thinking, don't give me that look, Hermosa. Makikipag kita ako kay Claire para timbangin ang sarili. Hindi ko pa gagawin ang gusto mo mang-yari. Pinag iisipan ko pang maigi ang lahat