Chapter 39

SCARLETT

Napasapo ako sa aking dibdib habang sumasagap ng hangin. Anong nangyari sa akin? Bakit ako pumayag na mahalikan muli ng lalaking ‘yun? At higit sa lahat bakit ako bumigay?

Argh! napasabunot na lang ako sa aking buhok. Sana lang talaga hindi maalala ni Lucien ang nangyari dahi kung hindi wala akong mukhang ihaharap sa kanya!

Ilang minuto pa akong nagtagal doon bago napag-pasyahan na bumalik sa loob. Hindi ko pwedeng iwan ang lalaki ganong hindi pa siya tuluyang gumagaling. Baka ano pa ang mang-yari sa kanya at konsensya ko pa.

Hindi na lang ako lalapit kay Lucien para makaiwas sa pwede na naman nitong gawin. Bahala na siya kung magsalita man siya habang tulog basta hindi na ako lalapit!

Dahan-dahan kong hinila ang upuan na gamit ko kanina palayo sa kama. Saka muling naupo doon. Ilang minuto rin akong nagmuni-muni hanggang sa hindi kona namalayan na hinahatak na ako ng antok.

Nagising ako dahil sa tumatamang liwanag sa aking mukha. Bigla akong napabalikwas ng