Chapter 42

SCARLETT

Nasa loob ako ng sasakyan at nakatingin sa loob ng cafe kung nasaan sila Lucien at Claire. Sana maging maayos ang pag-uusap nilang dalawa.

Alam kong mahirap ang pinag-dadaanan ngayon ni Claire dahil hindi niya inaasahan ang nangyari. Biglaan ang lahat. Sa isang iglap ay nagkahiwalay sila ni Lucien.

Ilang minuto ang lumipas napaayos ako ng upo ng makitang tumayo na ang dalawa at si Claire ay lumabas na ng Cafe.

Tapos na agad sila mag-usap? Ganon kabilis? Nang mapagtanto kong sa sasakyan na kinaroroonan ko siya papunta ay mabilis akong lumabas ng kotse para salubungin ang dalaga.

Tipid siyang ngumiti.

“Hi, Louise.” Matamlay niyang bati sa akin.

“Claire tapos na kayo mag-usap ni Lucien?” Tumango naman siya.

“Ang bilis naman ata? Wait, ok ka lang?” Tanong ko ng mapansin na nangingilid ang kanyang mga luha.

Nagulat ako ng bigla niya akong niyakap saka mahinang umiyak sa aking balikat. Lumamlam ang mga mata ko, saka tinaas ang isang kamay para hagur