ILARIA
Kakatapos ko lang mag linis nag bahay kaya nagpahinga na muna ako sa sofa namin bago ako magluto ng hapunan ni Tatay. Bakasyon namin ngayon kaya dadalhan ko siya ng makakain niya sa farm kung saan siya nagta-trabaho para mainit pa ang kinakain niya, doon na rin ako tumatambay dahil presko doon at wala naman akong gagawin dito sa bahay kaya mas magandang doon na lang ako, nakakausap ko pa ang mga ka-trabaho ni tatay kapag nagpapahinga sila. "KUMUSTA iha, bakasyon mo na?" Tanong no Manong Jerry, ang security guard dito sa farm kung saan nagta-trabaho si tatay. "Ayos lang po ako," sagot ko. "Opo, bakasyon na namin kaya lagi niyo na naman akong makikita." "Abay gusto ko iyan para lagi akong ganahang mag trabaho dahil nakakakita ako ng maganda," biro ni Manong Jerry. Ganyan talaga iyan, kung 'di mo siya kilala pagkakamalan mo siyang manyak dahil sa mga salita niya pero mabait at marespeto siya sadyang mapagbiro lang talaga siya na na mi-misunderstood ng ibang tao. "Sige po, pasok na po ako mamaya na lang po ulit tayo mag kwentuhan," sagot ko. "O siya iha," sabi niya at binuksan ang gate. Malayo ang farm sa mismong gate kaya naman naglalakad pa ako papunta doon, minsan kapag may mga na tsye-tsyempuhan ako na mga employee na nakasakay sa golf cart sinasakay nila ako. Maaga pa naman bago magtanghalian sina tatay kaya naman umupo muna ako sa usual spot ko kapag nandito ako. Mas maganda sana kung may kubo or tree house man lang dito pero ayos lang din naman kahit wala nagdadala rin naman ako ng picnic mat para may maupuan kami ni tatay. Maaga akong dumating bago sila mag lunch break kaya nagbasa na muna ako ng libro na dinala ko para may paglibangan ako habang naghihintay kay tatay. Masarap magtambay dito dahil malilim at napakapresko, kung meron nga sanang tree house dito pwede akong magtambay doon at matulog kapag hapon kapag inaantok ako" "KUMUSTA ang pag aaral mo?" tanong ni Nanay Ising, isa sa ka trabaho ni tatay. "Ayos lang po," sagot ko. "Naku masyadong humble itong si Ilaria," singit ni tatay. "Laging dean lister 'yan kaya sobrang proud na proud ako sa kanya." "Wow, napaka swerte mo naman sa anak mo," sabi naman ni tatay Ernesto. "Swempre anak ko iyan eh mana lang sa akin," pagmamalaki ni tatay kaya napangiti naman ako, tuwang tuwa talaga ako kapag nakikita kong masaya siya habang pinagmamalaki ako. Nagkwentuhan pa kami bago sila magpaalam ng matapos ang lunch break nila kaya niligpit ko na ang pinagkainan namin ni tatay at inilagay sa gilid pagkatapos kinuha ang libro at nagbasa ulit. Mas gusto kong magtambay dito kesa sa bahay mas presko dito at nabubusog pa ako dahil pwede akong kumuha ng mga prutas na tanim dito dahil lagi akong nandito kapag bakasyon na meet ko na ang may ari ng farm. Sobrang bait nila sa mga employee nila, pamilya na ang turing nila dito kaya kahit ilang prutas pa ang kuhanin at iuwi ng mga nagta-trabaho dito hindi sila nagagalit, isa pa sa sobrang dami ng mga bunga ng mga tanim dito hindi naman mauubos. Naging ka close ko na nga sila lalo na si Tita Aurelia, sobrang kalog niya kasi at parang teenager kapag makipag usap sa akin kaya sobrang gaan ng loob ko sa kanya. "Hi," Napahinto ako sa pagbabasa ng biglang may nagsalita, tumingala ako para makita ko ang mukha nito. Hindi ko maiwasang mapa kunot ang noo ko dahil pamilyar siya sa akin. "Ahm, hello?" Awkward kong sabi. Natawa naman siya ng mahina. "You seem to have forgotten me." "Hehe, sorry makakalimutin talaga ako sa mga taong nakakasalamuha ko lalo na kung panandalian lang." Ewan ko ba, hindi ko maalala kung anong itchura ng mga taong nakakausap ko kapag hindi ko close. "It's okay, magpapakilala na lang ulit ako, I'm Callum Adler, the MVP of basketball team nung school festival." Dahil sa sinabi niya bigla ko namang naalala kung saan ko siya nakita. "Oh, yah natatandaan ko na, ikaw yung gwapong captain ng basketball team na tinitilian ng mga babae." Natawa naman siya. "So iyan ang palatandaan mo sa akin kaya naalala mo ako." "Well, halos mabingi kasi ako sa tili ng mga babae nung sport festival tapos bukang bibig ka lagi ng mga teammates ko na kesyo ang gwapo mo raw, sana mabuntis mo sila para may anak silang gwapo." Mas lalo naman siyang matawa. "Nice." "Mukhang sanay na sanay ka sa mga ganung bagay ah." "Araw araw ko ng naririnig iyon kaya hindi na bago sa akin." "Sabagay totoo naman kasi ang mga sinasabi nila." Gwapo naman kasi talaga ito lalo na sa malapitan kaya hindi na ako nagtataka kung bakit baliw na baliw ang mga babae sa kanya. "So, gwapo pala ako sa paningin mo?" "Oo bakit? Gwapo ka naman kasi talaga," pag amin ko, hindi naman masamang humanga ka sa itchura ng isang tao. Umiling naman ito. "Sabi ko nga iba ka sa mga ibang babae." "Ano?" tanong ko ng hindi ko narinig ang sinabi niya. "Wala, don't mind it." "By the way, may parents ka rin ba na nagta-trabaho dito?" Tanong ko, ngayon ko lang kasi siya nakita dito. "Parang ganun na nga," sagot niya na kinakunot ng noo ko. "Well, my parents is the owner of this farm." Nanlaki ang mata ko sa dinagdag niya. "Anak ka nina Tita Aurelia?" Gulat na tanong ko. "Tita ha? Yes, anak nila ako," "Bakit di mo sinabi sa akin, ang casual ko pa namang kausapin ka," "Ayos lang naman, hindi naman ako ang boss dito, isa pa hindi ka naman employee dito kaya ayos lang na casual mo akong kausapin." "Pero anak ka pa rin ng boss ng tatay ko." "Ayos lang kasi talaga, tayo na nga lang ang magkasing edad dito tapos magalang ka pa sa akin." Sabagay, kaming dalawa lang naman ang magkasing edad dito. "Isa pa first time ko lang dito kaya wala pa akong kilala pero dahil nakuta kita dito at least may pamilyar na mukha sa akin." Tumango naman ako. "'Yung parents mo ba hindi pupunta dito?" Umiling siya. "Ako muna ang pinapaasikaso nila dito dahil in the future ako na rin ang hahawak dito kaya tine-train na nila ako ngayon pa lang." "Wow, sana all tagapag mana," biro ko na kinangiti niya. "Lagi ka ba dito?" Tanong niya. "Yes, kapag bakasyon ko lagi akong nakatambay dito, mas presko kasi dito kumpara sa bahay namin." "Then alam mo na ang pasikot sikot dito?" "Oo naman, nililibot din kasi ako dito ng parents mo kapag nandito sila." "Oh great," masayang sabi niya. "Kung ganun pwede bang ikaw na lang mag libot sa akin dito para naman may ka kwentuhan ako habang nag lilibot?" "Sure," sagot ko pagkatapos niligpit ko ang mga libro ko. "Tara na." THIRD PERSON' POINT OF VIEW Masayang inilibot ni Ilaria si Callum, nag eenjoy kasi itong maglibot pero hindi niya magawa kapag wala siyang kasama, mas masaya kasi kapag may kasama siya. Habang abala si Ilaria sa pag tuturo ng mga lugar si Callum naman ay na kay Ilaria lang ang atensyon, hindi naman kasi totoong first time niya lang dito dahil nung bata siya dito siya tumira kaya memorize na niya ang lugar, gusto lang niyang makasama si Ilaria kaya nag sinungaling siya dito. "Heto ang favorite spot ko kasi dito nakatanim ang favorite fruit ko," sabi ni Ilaria, tinignan niya ang mga tanim, mga grapes. Napangiti naman siya dahil parehas sila ng favorite fruit, dito rin siya madalas magtambay noong bata siya para makakaim siya mh maraming ubas. "Favorite ko rin 'yan," sagot niya. "Wow, magkakasundo pala tayo." Nilibot pa ni Ilaria si Callum sa iba pang mga tanim at nang nailibot na nila lahat bumalik sila sa tambayan niya. "Kapag may mga tanong ka pa tanongin mo lang ako." "Then friends na ba tayo?" Tumango naman si Ilaria. "Oo friends na tayo." ILARIA Isang linggo na ang lumipas ng makilala ko si Callum at sa isang linggong iyon mas nakilala ko siya, nalaman kong sa akin lang siya makulit at sobrang cold niya sa iba dahil nung pinakilala ko siya kay Harper hindi man lang niya ito pinapansin kahit pa nung kinakausap siya nito. Sinabihan ko naman siya na 'wag magsungit pero ayaw talaga eh masungit talaga siya sa ibang tao, sa akin lang talaga siya mabait at makulit. "Congrats sa inyo," sabi ko kina Harper at Jonathan. "Thank you," masayang sabi ng dalawa. Were celebrating because Harper and Jonathan is now official, naging sila rin after ilang months ng ligawn stage nila at last naging sila rin. Makakahinga na ako ng maluwag dahil panatag na ako na magkakatuluyan ang dalawa, akala ko kasi mabubuwag ang ship ko dahil sa biglang pagsulpot ng girl best friend ni Jonathan. Sobrang sweet kasi ng huli sa babae kaya hindi maiwasang mag selos ni Harper, hindi naman kasi niya magawang komprontahin si Jonathan dahil hindi pa naman niya ito sinasagot kaya kinimkim niya na lang ito. Kung hindi ko pa nahata ang pag iwas ni Harper kay Jonathan baka hindi na magkaktuluyan ang dalawa. "Harper," tawag ko ng makita ko siya sa garden ng bahay nila. Gusto ko na kasi siyang kausapin tungkol sa pag iwas niya kay Jonathan, hindi kasi ako mapakali hangga't hindi ko siya nakakausap. "Oh, Besty naparito ka?" tanong niya. Umupo muna ako sa tabi niya bago sumagot. "Napapansin ko kasi lately ang pag iwas mo kay Jonathan, nag away ba kayo?" Umiling naman siya. "Then why?" "Nagseselos kasi ako," pag amin niya. Hindi ko maiwasang mapakunot ang noo. "Kanino?" "Sa best friend ni Jonathan." "Bakit ka naman magseselos sa kanya, they best friend." "Oo nga pero 'di ko maiwasan na mag selos kasi sobrang sweet ni Jonathan sa best friend niya at tingin ko hindi lang best friend ang tingin nung babae dito kasi sobrang clingy niya pag dating dito lalo na kapag kasama na nila ako, para bang pinapakita niya sa akin na mas lamang siya sa akin kasi mas nauna siyang nakilala ni Jonathan." Kita mo sa mga mata niya ang lungkot, ngayon ko lang siya makitang ganito dahil masiyahing tao talaga siya. "Pero bakit iniiwasan mo si Jonathan?" "E kasi mukhang may gusto rin naman siya doon sa best friend niya." "Sinabi niya ba?" Umiling naman siya. "Hindi naman pala, bakit nasabi mong may gusto niya dito." "Sobrang sweet at napaka maalaga niya kasi sa best friend niya." "Sweet at caring naman talaga si Jonathan sa mga taong malalapit sa kanya, best friend niya ito kaya normal lang na maging ganun siya dito. Na try mo na ba siyang kausapin?" "Hindi pa." "Dapat kausapin mo siya, sabihin mo sa kanya 'yang nararamdaman mo sa kanya para malaman niya kung anong gagawin niya." "Hindi naman kasi kami kaya hindi ko masabi sa kanya na nag se-selos ako." "Nililigawan ka niya so kailangan malaman din niya ang nararamdaman mo, trabaho niya na i-secure ang nararamdaman mo sa kanya lalo na siya lang pinayagan mong manligaw sa 'yo." "Talaga?" "Yes, para ma clear 'yan misunderstanding 'dyan sa utak mo." After that kinausap ni Harper si Jonathan, naging aware naman ito sa nararamdaman ni Harper, nilinaw niya na ganun talaga ito sa best friend niya dahil parang kapatid na ang turing niya dito dahil bata pa lang sila ay magkakilala na sila at nilinaw nito na wala itong nararamdan dito. Kinausap na rin ni Jonathan ang best friend niya na tigilan na ang ginagawa niyang pang aasar kay Harper kung hindi niya gagawin ipapauwi siya nito ulit sa america. Mabilis naman iyong sinunod ng best friend niya, hindi naman talaga ito seryoso tinitignan lang daw nito kung totoong mahal ni Harper si Jonathan kasi ayaw niyang masaktan ito, gusto lang nitong makasiguro na mabait at mahal ito ng magiging girl friend nito. Wala ring dapat ikatakot dito si Harper dahil may fiancé na ito at magpapakasal na sila next month kaya nauwi ito sa pilipinas. Napakalaking misunderstood lang talaga ang nasa isip ni Harper, kung di ko pa talaga siya kinausap talagang lulubog na ang ship ko. "Next celebration naman natin dapat engagement niyo na ha?" Biro ko sa kanila. "Kakasagot ko lang sa kanya Besty, engagement agad iniisip mo." "Naman, gusto ko kayo ang ending eh." "Ewan ko sa 'yo," naiiling na sabi niya. "Huwag na nga muna nating isipin 'yan let's enjoy muna tayo, cheers." To be continued...ILARIA"Waynne samahan mo akong pumunta ng bayan," bungad sa akin ni Silas. Waynne ang tawag niya sa akin in short ng first name ko Elowaynne, ayaw niya akong tawaging Ilaria dahil marami na raw tumatawag 'nun sa akin kaya nag isip niya ng ibang name na siya lang ang tatawag sa akin ng ganun tapos ako Silas ang tawag ko sa kanya, second name niya iyan ang gusto niya eh.Binaba ko muna ang binabasa ko bago ko siya sinagot. "Anong gagawin mo sa bayan?""Pupuntahan ko lang si Mayor may kailangan lang kaming pag usapan," sagot niya, hindi na ako nagtanong pa dahil masyado ng private iyon."Sige, paalam lang ako kay tatay," sagot ko.Pinayagan naman agad ako ni tatay dahil may tiwala naman siya kay Silas. Sumakay kami gamit ang kabayo, marunong naman akong magkabayo dahil tinuruan ako ni Tito Lucio, tatay ni Silas pero gusto ni Silas na iisang kabayo lang kami para daw mas mabilis kami."Mabuti naman at pumayag ka sa imbitasyon ko," sabi ni Mayor habang nakikipagkamay kay Silas."You're my
"Kailangan ko ng umuwi, hindi ako pwedeng gabihin," paalam ko sa kaibigan ko na si Calista."Huwag muna," sabi niya."Pero baka mapagalitan nila ako,""Graduation party naman ito, maiintindihan naman nila iyon."Napaisip naman ako sa sinabi niya. Tama siya, graduation party naman namin wala naman sigurong masama kung gagabihin ako kahit ngayong araw lang. Pumayag ako na magtagal muna, natuwa naman siya sa sinabi ko dahil lagi na lang akong umuuwi ng maaga.Sobrang nag enjoy din ako sa party kaya hindi ko namalayan na madaling araw na pala."Hatid na kita," sabi ni Calista ng magpaalam ako sa kanya. Pumayag naman ako dahil wala na akong masasakyan sa ganitong oras.Malapit lang naman ang bahay ko sa bahay nila kaya mabilis lang kaming nakarating."Maraming salamat," sabi ko sa kanya. "Mag ingat ka sa daan.""Oo, sige na alis na ako, inaantol na rin naman ako."Hinintay ko muna na makaalis siya bago ako pumasok sa bahay. Dahan dahan akong pumasok dahil ayokong mag ingay pa, siguradong t
Ilaria"Tay, pasok na po ako," paalam ko kay Tatay."Sige mag iingat ka," sabi niya.Madaling araw pa lang umalis na ako ng bahay, malayo kasi ang pinapasukan kong university sa bahay namin, hindi pwede ang motor or bike dito dahil makitid at delekado ang daanan kaya ang magagawa ko lang ay ang maglakad. Wala naman problema sa akin ito dahil sanay na rin naman ako dahil magdadalawang taon ko na itong ginagawa.It's been a year na rin pala ng mahanap ko ang totoong tatay ko at masasabi ko na super worth it ang paghahanap ko sa kanya dahil isa siyang mapagmahal na tatay na kahit na mahirap kami ginagawa naman niya lahat para maibigay ang gusto ko kahit pa hindi ko naman hinihiling. Malayong malayo ito sa nakalakihan ko pero mas masaya ako ngayon kaya kung papipiliin man ako itong buhay na ito ang pipiliin ko dahil kahit na mahirap lang kami dito ko naman naranasan ang maging masaya.Nagpakita na ang araw ng marating ako sa school, dumiretso muna ako ng locker ko para magpalit ng black s
Ilaria's Point of View"Maraming salamat Ilaria at dito mo naisipang sumali," sabi ni couch Frank, ang couch ng archery."Gusto ko naman po na solo play, para maiba naman," sagot ko. Last year volleyball ang sinalihan ko.Tumango naman si couch. "Dahil malapit na ang sport festival, araw-araw na ang practice. Hindi naman ako nangangamba na hindi ka makakasabay sa mga kasama mo dahil alam kong magaling ka."Nginitian ko naman siya. "Huwag niyo naman po akong masyadong puriin, hindi naman po ako ganun sobrang kagaling.""Tanggapin mo na, kami ngang mga couches laging hinihiling na sana ay piliin mo ang sport namin."Wala akong permanent na sinasalihang sport, ayokong sumali sa mga club dahil malayo nga ang inuuwian ko, gagabihin ako sa daan delekado pa naman ang dinadaanan ko kapag gabi. Marami rami pa namang mga kabataang nagtatambay kapag umuuwi ako at lahat ng mga kabataan kilala ako, minsan tinutulungan akong buhatin ang mga gamit ko kahit magagaan naman.Sumasali lang ako sa sport
Ilaria's Point of ViewMatagal pa naman mag umpisa ang laro ko kaya naisipan namin na maglibot muna at puntahan ang mga booth na ginawa ng mga student.Kita ko ang saya sa mukha ni Harper habang kasama si Felix parang silang dalawa nga lang na nag de-date. Yung mga kaibigan ni Felix ay may kanya kanya naman silang ginawa like bibili sila ng mga natitipuhan nilang mga pagkain."Ang saya ni Harper no?" sabi ko kay Jonathan. "Bagay sila ni Felix.""Tsk, anong bagay? Hindi nga sila bagay eh," sabi niya, may himig ng inis ang boses niya. Pigil tawa pa rin ako dahil ayokong mahalata niya na niloloko ko siya."Bakit mo naman nasabi na hindi sila bagay?" Tanong ko.Hindi agad siya nakapagsalita, kita sa mukha niya na nag iisip siya ng sasabihin. "Kasi....""Kasi?" Tanong ko."Kasi mukhang babaero iyong Felix," mabilis na sagot niya."Paano mo naman nasabi na babaero ito?" Tanong ko."Kasi panay ang kaway at nginingitian ang mga babae," sagot niya."Ganyan ka rin diba? Edi babaero ka din?" Tan
GIANNA"So, sa school ni Gianna ang location ng sport festival?" tanong ni Dad kay Brianna, my twin and golden child ng parents ko."Yes, dad," sagot nito."Kung ganun makakalaban mo pala si Gianna," sabi ni Mom."Kaya nga excited na akong makalaban siya," sabi nito habang nakangisi, nasa harapan ko lang kasi siya kaya nakikita ko."Kung ganun kailangan mong galingan Gianna, baka mapahiya ka sa sarili mong school kapag natalo ka ni Brianna," sabi ni Dad.Napahigpit na lang ako sa kutsarang hawak ko, pinipigilan kong magalit dahil siguradong paparusahan nila ako. Lagi naman silang ganyan, mas pabor sila kay Brianna dahil mas maganda, matalino at magaling daw siya sa akin.Kambal kami pero iba ang trato nila kay Brianna dahil ng pinanganak kami, mahina ang puso niya. Hindi nila ako kayang alagaan habang inaalagaan si Brianna kaya pinaalaga nila ako kina lola. Nung 10 years old ako doon lang ako kinuha pero iba ang trato nila sa akin kesa kay Brianna, prinsesa ang tingin nila dito habang
Tapos na ang school festival pero hindi maalis kay Callum ang magandang dalagang nakita niya sa school na pinuntahan nila. Hindi naman siya 'yung tipong nagagandahan sa isang babae kung tutuusin ay sobrang cold niya sa mga ito pero ng makita niya ang dalaga biglang bumilis nag tibok ng puso niya. Ito ba ang sinasabi ng mommy niya na 'love at first sight?'. Hindi siya naniniwala doon at sobrang naki-cringe siya kapag sinasabi ng mommy niya na na love at first sight ito sa daddy niya pero ngayon naniniwala na siya. Totoo nga iyon biglang bibilis ang tibok ng puso at magiging slowmo ang paligid mo kapag nakita mo ang babaeng magpapatibok ng puso mo. "Anak, ayos ka lang?" Nagising siya sa pagkakatulala ng marinig niya ang mommy niya. "I'm okay, Mom," sagot niya at tinuloy ang kinakain niya. "Hindi ako naniniwala," Kilala nito ang anak niya, alam niya kung kelan ito nagsisinungaling at nagsasabi ng totoo. "Sabihin mo sa akin ang problema mo." Umiling naman siya. "Don't mind me mom." Na