Chapter Two

TWO YEARS LATER

“TRISTAN,no!”

Napabalikwas ng bangon si Catherine. Napanaginipan niya na naman si Tristan. Simula nang nangyari ang trahedyang iyon. Dalawang taon na ang nakalipas ay paminsan-minsan naging laman ng panaginip niya si Tristan.

“Im sorry, Tristan,” mahinang usal niya sa kanyang sarili. Pinunasan niya malapot at malamig na pawis sa kanyang noo.

“Gising ka na pala,” sabi ni Lea. Kakapasok lang dito sa cottage nila.

“Kagigising ko lang din,” bali-walang sagot niya.

“Get-up, Catherine. Marami ng mga guwapo roon sa labas,” nakangisi turan ni Lea.

Naniningkit ang mga mata pinukol niya ng tingin si Lea. “Walang laman iyang isip mo at bukang bibig ang lalaking guwapo at katakam-takam.”

“Sympre naman daiza. Ako pa ba ang aayaw kung naka balandra na sa harapan ko.” Ani Lea, tila kinikilig pa.

“Iwan ko sa ‘yo,” sabi ni Catherine, pumasok na rin siya roon sa loob ng banyo para mag toothbrush at maghilamos.

“Kailan mo balak magkaroon ng jowa?!” Pasigaw tanong ni Lea.

Tumirik ang mga mata niya sa tanong ng kaibigan niya. “Kailagan ba talagang isigaw?”

“Sorry naman, kako di mo marinig,” nang-aasar turan ni Lea.

Sabay na rin sila lumabas ng cottage nila upang tumungo roon sa may tabing dagat.

“This is life.” Kasabay ang paglalatag ng sarili sa lounge chair ay pabuntong-hiningang naibulalas iyon ni Catherine. Inaayos pa niya ang pagkakasuot ng shades. Mumurahin iyon pero mas maigi na kaysa masilaw siya sa matinding sikat ng araw.

“Sinabi mo pa sister. Kailangan talaga ng katawan natin ang katulad nito. Ang makapag relax man lang.” Agree agad ang kasama niya, ang kaibigan slash assistant niyang si Lea.

Pagkatapos ng isang buwan paghahanda para sa kasal ng client na ikakasal ay naging successful ang wedding event ng mga ito. Bilang pasasalamat ay binigyan siya ng regalo ng client niya. Ang pamamalagi nila sa sosyal na resort na iyon. Three nights and two days sila sa resorts at huling araw na nila kaya sinusulit na ang pamamalagi roon.

Inalis ni Catherine ang suot na shades.Iginala ang tingin sa napakagandang paligid. Pangarap niya na balang araw ay hindi na niya kakailanganin ang suporta mula sa mga magulang niya para lang makapamalagi sa ganito ka sosyal na resort.

Mula sa broken family si Catherine. Her parents were separated so her maternal grandmother was the one who took care of her.

Ang mga magulang niya ay may kanya-kanya ng pamilya. Her mom lived in Canada and her dad was in Australia. Pareho siyang gustong ipetisyon ng mga ito. Para walang problema, nagsarili na lang siya. May kasama naman sa probinsiya ang lolo at lola niiya. Paminsan-minsan ay dinadalaw siya ng mga ito, lalo na kapag may okasyon. Okay siya sa ganoong buhay.

Nakapagtapos na siya ng pag-aaral at nakapagtrabaho agad ay naging independent na siya. Hindi na siya tumatanggap ng sustento mula sa kanyang mga magulang. Mula sa sahod niya ay nakapag-ipon siya para sa puhunan sa negosyo niya ang bridal boutique.

Kailangan niya lang magtipid at makalikom ng limpak-limpak na salapi para sa branch ng bridal boutique.

Ngayon ay sinasamantala ni Catherine ang pangangarap. Kunwari ay totoong madatong siya na pahila-hilata sa tabi ng dagat dahil wala siyang ibang mapaggastusan ng pera.

“Darating din ‘yon,” paniniyak niya sa sarili.

“Ang alin?” baling sa kanya ni Lea. ‘Ang jowang malinamnam at katakam-takam?”

Napailing si Catherine, walang laman ang isip ng kaibigan niya kundi jowang malinamnam at katakam-takam. Samantalang siya, puwedeng ipagliban ang pagkakaroon ng jowa. Ang mahalaga sa kanya, pera. Mas limpak-limpak, mas maganda. Gusto niyang guminhawa nang tuluyan sa buhay na galing sa sariling pagsisikap niya at hindi umaasa sa ibang tao. Higit sa lahat sa mga magulang niya. Gusto niyang patunayan na magiging successful siya na business woman.

“Oy, huwag mong simangutan ang sinabi ko. Baka kapag ibinagsak ‘yan sa kandungan ko,eh, tumirik ang mga mata mo sa inggit. Holy shit! mukhang nakaambag na ngang umulan ng grasya. Look o.” Ngumuso si Lea sa gawing kaliwa.

OMG, It's raining men! Sandaling nakalimutan ni Catherine ang pagkakamal ng limpak-limpak na salapi. Pagbaling niya sa inginuso ng kaibigan. Nanganganib siyang malaglag sa kinahihigaan. Smorgasboard ng malinamnam at katakam-takam na mga lalaki ang tumambad sa kanya. Kung may picturial ang mga guwapo na modelo, o may pa-audition para sa kung anong palabas ay hindi niya na matukoy. Basta may isang grupo ng kalalakihan sa di-kalayuan at bawat isa ay nag-uumapaw sa kaguwapuhan, kakisigan at “mmm” Factor. Hindi tumatanggi sa grasya kaya buong puso niyang pinagpistahan ang paningin sa mga ito.

Wala nang itulak-kabigin sa mga lalaki pero nang may lumabas na isa pa mula sa cottage. Pakiramdam ni Catherine ay kumupas lahat ng ningning na talay ng mga nasa paligid. Napaki na lang sa lalaking pababa ng hagdan ang kanyang mga mata at pakiramdam niya, sa susunod na mga sandali ay tutulo na lang basta ang kanyang laway.

“O.” Inabutan siya ng tissue ni Lea na mukhang nahulaan ang saloobin niya.

“Gaga!” Tinabig ni Catherine ang kamay ng kaibigan na nakasahod sa ilalim ng kanyang bibig at hindi inaalis ang mga mata sa pagkaganda-gandang tanawin sa di kalayuan.

Napatingin sa kanila ang lalaking malakas ang karisma at diyos-diyosan ang karta.

Tinanggal nito ang suot na shades pero sa halip na mabawasan ang kakisigan ay lalong nag-uumapaw iyon.

Dark, piercing eyes. Iyon ang sumagi agad sa isip ni Catherine na panlarawan sa mga iyon. Kahit yata sa pader ay kayang tumagos ng itim na mga mata ng lalaki. Hayun nga at kahit malaki-laki rin ang distansiya nito sa kanila ay parang nasapol ng mga mata ng lalaki ang kanyang gulugod. Napakapit siya sa braso ni Lea nang hindi alisin ng lalaki ang tingin sa kanya. Para bang pinag-iisipan kung lalapit sa kanya o hindi.

Come on,baby. Light my fire! Napakanta sa isipan niya si Catherine. Pilit din niyang inalala ang mga itinuro sa kanya ni Lea. Kung paano mang-akit. Ang problema, nablangko ang utak niya. Hindi siya sanay makakita ng katulad ng lalaking ilang dipa lang ang layo sa kanya kaya nag-short circuit ang kanyang utak.

“Ateee!” Impit ang pagtili ni Lea. Himig maiihi na ito nang maglakad papunta sa kanila ang lalaki.

Nagaya na si Catherine sa kaibigan. Hindi na siya makahinga. Halos namimilipit na siyya sa kilig sa bawat hakbang ng lalaki habang titig na titig pa rin sa kanya.

“Babe,” sabi pa nito.

Babe?Ako, babe material? Naging aktibo ang five senses ni Catherine, lalo at dalawang hakbang na lang ay nasa harap na niya ang lalaki. Isa…dalawa…tatlo…apat…Teka…? Nilagpasan ng lalaki ang kinauupuan niya. Nang sundan ng tingin ang destinasyon ng lalaki ay napahiya sa sarili si Catherine. Hindi siya si “Babe.” Iba ang tinutukoy ng lalaki. Dinampian ng halik ni Babe si Greek god sa pisngi ang lalaki naman ay agad na lumingkis ang isang braso sa maliit na baywang ng sumalubong na babae.

Aalisin na dapat ni Catherine ang tingin sa dalawa pero biglang tumingin sa kinaroroonan niya si Greek god. Parang natatawa ito. Namula siya dahil sa pinaghalong kahihiyan at galit. Diyata’t nahulaan ng tinamaan ng lintek ang muntikan niyang paglalaway. At sa tingin niya ay sinasadya ng lalaki na umastang nabighani sa kanya. Para sa huling sandali ay isupalpal sa kanya ang masagwang katotohanang.

Kumulo ang dugo ni Catherine. Ginawa siyang katatawanan ng lalaki. Pinagtripan. Salamat at nakasuot siya ng shades. Kung nakita pa nito sa mga mata niya kung paano siya nahayok dito kanina ay nakapanliliit.

MUNTIK mapahalakhak si Travis sa ekspresyon ni Catherine- pagkadismaya na may halong pagkapahiya at galit.