Chapter Seven

NARAMDAMAN na lamang ni Catherine na tila may humahawak sa kanya at may mga mata nakatingin sa kanya. Nagmulat siya ng mga mata at nabungaran niyang malapit na malapit ang mukha ni Travis sa kanyang mukha.

Travis is going to kiss her, oh! No!" piping sigaw ng kanyang isip. Isang dangkal lang ang agwat ng mukha ng binata sa mukha niya. Naamoy niya rin ang mabangong hininga ng binata. Di katulad nang nakaraan na amoy alak.

Tumikhim si Travis, atsaka pasimpleng lumayo mula sa dalaga.

“Ilalagay ko lang sana itong throw pillowcase sa likod ng ulo mo. Kako mangangalay ka kapag tumagal sa gan'on posisyon.” Ani Travis na may alanganin ngiti nakapaskil sa mga labi nito. Nanatiling nakatayo at nakatunghay kay Cathrine na bagong gising.

“Sorry, hindi ko namalayan nakatulog na pala ako.” Hinging paumanhin ni Catherine.

“No,instead ako dapat ang humingi ng sorry. Naghintay ka ng matagal.” Sincere na sabi ni Travis.

Ngumiti si Catherine. “No, worries. Ako naman itong sumugod at may kailangan.”

ç

“We should to eat lunch first,” sambit ni Travis, tumingin ito sa suot nitong relong pambisig. “It's almost one o'clock in the afternoon. Late lunch na, actually.”

Atubiling napatingin si Catherine rito sa binata. Nagdadalawang isip kung pagbigyan ito. Ngunit mas nanaig ang kagustuhan niyang makausap si Travis. Sa totoo lang kanina pa siya nakaramdam ng gutom. Nagrereklamo na rin ang mga alaga niya sa tiyan na masyado niya na raw ginugutom.

Nagpaskil siya ng mabining ngiti sa kanyang mga labi.

“Okay,” aniya saka tumayo na rin. Pasimpleng pinagpag ang damit na suot niya upang sa ganoon di halatang nagusot.

“Let's go,” yakag ni Travis nagpatiunang na itong lumakad palabas sa opisina nito. Sumunod na lamang dito si Catherine.

Napagkasunduan na lamang nila na magconvoy na lang si Catherine sa sasakyan ni Travis, dahil sa may dala naman siyang sariling kotse.

Sa classics restaurant siya dinala ni Travis. Magiliw naman silang inaatupag ng staff ng nasabing restaurant. Saka giniya roon sa bakating lamesa.

Nang kunin ng waiter ang kanilang order ay sinabi na rin ni Catherine ang order niya.

Nang matapos na sila um-order ay nilapag ni Travis ang hawak nitong menu, atsaka napatingin sa dalaga.

Tumikhim si Catherine bago nagsalita. “Travis about sa…” Hindi nito nasabi ang ibang sasabihin ng magsalita si Travis.

“Mamaya na natin pag-usapan, Cath. Kain na lang muna tayo,” ani Travis na may ngiti nakapaskil sa mga labi nito.

“Okay, then,” sabi na lang niya. Hindi na muling nagsasalita dahil sa wala naman siyang maapuhap na sasabihin.

Hindi nagtagal dumating na rin ang kanilang order.

“Cath, we eat lunch not breakfast.” Nakakunot ang noo sambit ni Travis, nakatingin ito sa plato ng dalaga.

Tanging toasted bread with garlic at lemon juice lang ang in-order ni Catherine.

“I don't have appetite,” mahinang wika ni Catherine. Iwan basta bigla na lang siya nawalan ng ganang kumain.

Binalingan ni Travis ang waiter. “Kung hindi siya um-order ng matinong pagkain. Ibigay mo sa kanya ang lahat na nakasulat dito sa menu list.”

“Travis. I told you, I haven’t appetite yet.” aniya sa mahinang boses.

Hindi siya pinansin ni Travis, bagkos muling binalingan nito ang waiter. “You heard me right? Ibigay mo sa kanya ang lahat na pagkain nandito sa listahan.” Matigas na sambit ni Travis.

“Travis, ano ba?” saway niya kay Travis.

“Hindi ka dapat nagpapalipas ng gutom.” walang kangiti-ngiti sabi ni Travis.

Ang kawawang waiter ay alanganin ngumiti at tumango. Hindi yata alam kung sino ang dapat sundin.

“Okay,” napipilitan at sumosukong turan ni Catherine. “Toasted bread with garlic, pasta carbonara and lemon juice.”

“Give her, beef steak, asparagus and corn soup.” Dagdag wika ni Travis.

Nang nakaalis na ang waiter ay naiinis na pinukol ng tingin ni Catherine si Travis na prenteng nakaupo sa katapat na upuan niya.

“What?” painosente ng tanong ni Travis.

“You always like that? I want to remind you, Mr Monteiro. You are not my boss.”

“I want to remind you also, Miss Catherine, you should eat proper food for your lunch. Look at yourself, you're so skinny.”

“Hindi ako skinny, sexy lang ako.” Pagtatanggol niya agad sa kanyang sarili.

“Really?” ani Travis na nag-iisang linya ang makapal nitong kilay. Bagamat may pilyong ngiti sinusupil sa dulo ng mga labi nito.

Hinagod ni Travis ng tingin si Catherine. Huminto ang tingin ng binata sa mga labi ng dalaga, pababa sa dibdib ni Catherine.

Wala sa sariling nailagay ni Catherine ang dalawang braso sa kanyang dibdib.

“Nice boobs.” Nakangising turan ni Travis.

“Bastos!” Mahinang usal ni Catherine na masakit pinukol ng tingin ang binata.

Tumawa ng mahina si Travis. “Im kidding. Sorry.”

Hindi na muling nagkomento si Catherine. Bagkos mas minabuti niya na lamang na tumahimik na lamang siya. Naalala niya ang unang pagtatagpo nila ni Travis. Ganitong-ganito ang lalaki. Di katulad kani-kanila ay seryoso at ang pagiging bossy nito. Travis having two sided.

Nang dumating ang kanilang order ay kinuha ni Travis ang plato ni Catherine. Nakasunod lamang dito ang tingin niya. Sinimulan hiwain ni Travis ang karne, pagkatapos niyon ay nilapag nito ang plato sa harap ni Catherine.

“Dig in, habang mainit pa ang food. Masarap ang steak nila dito.”

“Thank you.”

“You’re welcome,” ani Travis, sinimulan na rin nitong hiwain ang sariling steak ssa plato nito.

“Travis, palagi ka ba dito?”

“Paminsan-minsan lang. Kapag hindi busy.

‘So… Hindi ka busy ngayon?”

Nag-angat ng mukha si Travis. “Hindi,kasama kita,eh. Atsaka mas masarap kumain dito ng steak kapag may kasamang maganda at sexy,” anito sabay kindat sa kay Catherine.

‘Bolero ka rin pala,” naiiling sabi ni Catherine. “Kumain na lang nga tayo,” sabi na lang niya, atsaka hinarap ang pagkain nasa plato niya.

“Hindi ah, nagsasabi lang ako ng totoo,” nakangisi turan ni Travis.

“Kumain na lang tayo, at ako’y nagugutom na rin.”

Habang kumakain ay namayani ang katahimikan sa kanilang pahitan. isa ay walang naglakas loob upang basagin ang katahimikan iyon.

Mayamaya ay tumunog ang cellphone ni Travis.Tiningnan lang nito ang aparato na umalingawngaw.

“Sagutin mo na baka importante ‘yan.”

“Excuse me, sagutin ko lang ito.”

“Sige lang.”

Sinagot ni Travis ang caller nito. Tumayo si Travis mula sa pagkakaupo nito, saglit nitong inilayo ang mouthpiece ng aparatong hawak nito.

“Cath, I'm sorry but I need to go. I have an emergency to…”

Napamulagat naman si Catherine dito sa binata. Nabitin sa ere ang hawak niyang tinidor na may nakatusok na pagkain. Binaba ng dalaga sa plato ang hawak niyang tinidor.

“Hindi ka pa tapos kumain, ah.”

“Here's my calling card. Anytime you can call me. I'm sorry Cath, I need to go.” Nagmamadaling umalis si Travis.

Kinuha naman ni Catherine ang caller card na inilapag ni Travis sa ibabaw ng lamesa. Nang nawala na sa paningin niya si Travis. Nanggigil na binalingan ni Catherine ang karne nasa plato niya at pinag tusok-tusok niyon gamit ang tinidor na hawak niya. Kung makapagsalita lang ang karne, siguradong umaaray na at nagrereklamo ng nasasaktan.