Chapter 37

Erika's Pov

Mahinang ungol ang kumawala sa aking lalamunan habang unti-unti akong pinagbabalikan ng aking malay.

"Mom? Mom, you're okay, right?" Hindi ko pa man naimumulat ang aking mga mata ay narinig ko na ang boses ni Rose na kinakausap ako. Parang maiiyak ang boses nito at dama ko ang matinding pag-aalala nito sa akin.

Nang sa wakas y iminulat ko ang aking mga mata ay nakita kong nasa loob ako ng hospital at may nakakabit na dextrose sa aking kamay.

"Rose." Ang pangalan ng anak ko ang unang salita na namutawi sa aking mga labi paggising ko.

"I'm here, Mom. I'm glad you're finally awake," sagot ni Rose, marahan siyang yumakap sa akin.

Sinubukan kong gumalaw para yakapin ang anak ko ngunit bigla akong napangiwi nang maramdaman ko ang pagsigid ng kirot sa dalawa kong braso. Actually, hindi lang mga braso ang masakit sa akin kundi maging ang buo kong katawan. Pakiramdam ko ay pinagtulungan akong bugbugin ng ilang katao.

"Ang sakit ng buong katawan ko," hindi napigilang daing ko, napa