Erika's PovMahinang ungol ang kumawala sa aking lalamunan habang unti-unti akong pinagbabalikan ng aking malay."Mom? Mom, you're okay, right?" Hindi ko pa man naimumulat ang aking mga mata ay narinig ko na ang boses ni Rose na kinakausap ako. Parang maiiyak ang boses nito at dama ko ang matinding pag-aalala nito sa akin.Nang sa wakas y iminulat ko ang aking mga mata ay nakita kong nasa loob ako ng hospital at may nakakabit na dextrose sa aking kamay. "Rose." Ang pangalan ng anak ko ang unang salita na namutawi sa aking mga labi paggising ko."I'm here, Mom. I'm glad you're finally awake," sagot ni Rose, marahan siyang yumakap sa akin.Sinubukan kong gumalaw para yakapin ang anak ko ngunit bigla akong napangiwi nang maramdaman ko ang pagsigid ng kirot sa dalawa kong braso. Actually, hindi lang mga braso ang masakit sa akin kundi maging ang buo kong katawan. Pakiramdam ko ay pinagtulungan akong bugbugin ng ilang katao."Ang sakit ng buong katawan ko," hindi napigilang daing ko, napa
Erika's Pov"What the heck are you doing, David?" hindi napigilang sigaw ko nang makita kong bigla na lamang nitong sinuntok si Charles pagkapasok nito sa loob ng silid na kinaroroonan ko. Kahit sina Bruce, Tony, at Raven na kasamang ni David sa pagpasok sa loob ng silid ay nagulat din sa ginawa ng huli. Masyadong mabilis ang mga pangyayari. Walang nakapigil kay David nang sinuntok nito si Charles dahil wala namang nag-eexpect na gagawin nito iyon kay Charles. "It's his fault kung bakit ka nandito sa hospital ngayon, Erika! Dahil hindi ka niya nagawang bantayan ng mabuti! Ang kapal ng mukha ng lalaking iyan na manatili sa tabi mo!" malakas ang boses na sigaw ni David sa akin, namumula ang mukha nito sa matinding galit."Puwede bang huwag mo akong sigawan, David?" inis na sabi ko sa kanya. Akmang babangon ako sa kama ngunit hindi natuloy dahil napangiwi ako nang sumigid sa aking tagiliran ang matinding kirot. Nakalimutan kong ipinagbilin nga pala ng doktor na hindi pa ako puwedeng mag
Erika's PovPagka-discharge ko sa hospital ay sa bahay ni Charles ako umuwi. Sinamahan ako nina David at Raven papunta sa bahay ni Charles ngunit hindi lamang sila nagtagal dahil parehong may mga gagawin pa silang mahalagang bagay. Ngunit nangako ang dalawa na madalas ay dadalawin siya nila sa bahay ni Charles."Ito ang magiging silid mo, Erika." Itinulak ni Charles ang kinauupuan kong wheelchair papasok sa isang silid na medyo may kalakihan. Mukhang sinadyang i-decorate ang silid base sa gusto kong style. Pink and blue and sky blue ang mga malalaking kurtina sa gilid ng bintana na siyang paborito kong kulay. Maging ang bedsheet, unan, at kumot ay pink at sky blue rin ang kulay. Maaliwalas ang paligid at masarap tulugan."Thank you, Charles," sinserong pasasalamat ko sa kanya. Sa ganitong kalagayan ko ay talagang kailangan ko ang tulong niya. "Hindi mo kailangang magpasalamat sa akin, Erika. Pamilya tayo. Sino pa ba ang magtutulungan kundi tayong magkakapamilya lamang?" nakangiting s
Erika's PovI'm totally healed right now. Sa Lunes ay papasok na ako sa office. Natitiyak kong maraming trabaho sa opisina ang naghihintay sa akin. Almost four weeks akong hindi nakapasok sa opisina dahil gusto ni David na talagang magaling na ako at walang nararamdamang maski maliit na sakit sa katawan kapag bumalik na ako sa trabaho.Si Rose ay nasa school kasama ang maid ni Charles na si Mona na siyang pansamantalang yaya nito. Nag-hired si Charles ng driver-bodyguard na siyang tagahatid at sundo kay Rose sa school para hindi ako mag-alala sa kaligtasan ng anak ko.Nabo-bored ako sa bahay ni Charles dahil wala naman akong ginagawa kaya nagpasya akong lumabas ng bahay at mag-alis ng mga tuyong dahon sa mga halaman na nasa harapan ng bahay ni Charles. "Ano ang ginagawa mo, Ma'am Erika? Pagagalitan ako ni Sir Charles kapag nalaman niyang nagtatrabaho ka," nag-aalalang wika ni Leonora, isa sa apat na maid ni Charles. Lumapit siya sa akin at kinuha mula sa kamay ko ang malaking gunting
Erika's PovTahimik lamang ako habang kumakain kami ng hapunan. Kanina ay nag-usap ng sarilinan sina Chona at Charles pagkatapos ay tahimik na umalis ang babae. Hindi ko alam kung ano ang pinag-usapan nila ngunit nakita kong nakangiti si Chona nang lumabas ng gate. Nag-usap ang dalawa sa gilid ng swimming pool habang ako naman ay nakatayo sa gilid ng bintana at pasimpleng nakasilip sa kanila. Nang makita kong nakangiting umalis si Chona ay biglang bumigat ang aking pakiramdam. Mabilis akong umakyat sa aking silid bago pa man makita ni Charles na nasa gilid ako ng bintana at nakasilip sa kanila.Umakyat si Charles at kinatok ako sa aking silid ngunit hindi ko siya pinagbuksan ng pintuan. Nagkunwari ako tulog kaya walang naririnig na ingay sa labas. Ngunit napilitan akong lumabas sa aking silid nang sumapit ang gabi at kinatok ako ni Rose para kumain ng hapunan. Lumabas ako sa aking silid ngunit hindi ko kinausap si Charles na kasama ng anak ko. Natitiyak kong inutusan nito ang bata
Erika's PovIt's my birthday today. Mabuti na lamang na-eksaktong walang pasok sa office kaya makakapag-beauty rest pa ako dahil mamayang gabi ay may date kami ni Charles. Nagpa-reserved siya ng candle light dinner for two sa isang Italian restaurants. Gusto ko sanang kasama namin si Rose ngunit tumanggi si Charles na isama ang anak namin. Gusto daw niyang ma-solo ako ngayong birthday ko kaya kaming dalawa lamang ang kakain sa labas. Kinabukasan na lamang kami magla-launch sa labas kasama ang anak namin.Gusto nga ni Charles na magpa-party sa bahay niya ngunit tumanggi ako. Wala naman akong mga bisita kundi ang dalawang kaibigan niya at sina Raven at David. Ayokong mag-imbenta ng ibang tao dahil wala ako sa bahay ko. Nakakahiyang magdala ng mga bisita ko sa bahay ni Charles dahil hindi pa naman kami mag-asawa. Oo nga't mas naging maayos na ang samahan namin magmula nang magkabati kami pagkatapos kong ma-misunderstood ang relasyon nito kay Chona ngunit naroon pa rin ang pagiging res
Erika's PovParehong tahimik kami ni Charles habang sakay sa kotse niya pauwi sa bahay niya. Nakikita ko ang pagtatagis ng kanyang mga ngipin at ang mahigpit na paghawak niya sa manibela ngunit hindi pa rin ako umiimik. Tinanggihan ko ang kanyang marriage proposal kaya naiintindihan ko ang nararamdaman niya ngayon. Ngunit hindi ko siya tinanggihan dahil ayokong magpakasal sa kanya o di kaya hindi ko siya mahal. Ang totoo ay labis ang saya na naramdaman ko kanina nang mag-propose siya sa akin ng kasal. Ngunit hindi ko maintindihan kung bakit nakaramdam din ako ng takot at pag-aalinlangan. Iyon ang dahilan kung bakit hindi ko tinanggap ang kanyang marriage proposal.Walang dudang mahal ko si Charles at gusto ko siyang maging asawa. Ngunit kailangan kong hanapin ang kasagutan sa takot at pag-aalinlangan na naramdaman ko. Kailangan kong malaman kung saan nagmumula ang nararamdaman kong ito.Pagdating namin sa bahay ay hindi pa rin ako kinakausap ni Charles. Kung gaano kami kaingay nang um
Erika's PovMalalim na ang gabi ngunit gising pa rin ako. Hinihintay ko kasi ang pagdating ni Charles. Hindi pa siya umuuwi mula sa buong maghapon magmula nang umalis siya kaninang umaga. Siguro ay nasaktan ko siya ng labis kaya ayaw niya muna akong makita.Ilang minuto na lamang bago maghating-gabi nang marinig ko ang tunog ng paghinto ng isang kotse sa tapat ng bahay ni Charles. Agad akong sumilip sa bintana ng aking silid para tingnan kung si Charles na ba ang dumating.Tama ako. Si Charles nga ang dumating. Ngunit hindi siya sakay ng kotse niya kundi kotse ni Chona. Inihatid ng babae si Charles dahil mukhang lasing na lasing. Dumukwang si Chona palapit kay Charles ngunit hindi ko nakita kung hinalikan ba niya sa labi o sa pisngi ang huli dahil madilim sa harapan ng gate. Ngunit kahit na hindi ako sigurado kung hinalikan ba ng babaeng iyon si Charles ay hindi ko pa rin maiwasan ang pagkulo ng dugo ko dahil sa selos.Nang pumasok si Charles ay hindi na sumama si Chona at agad na ito
Erika Pov "Hindi ba sinabi ko sa'yo na hindi ka puwedeng lumabas ng bahay hangga't hindi ako ang kasama mo? Bakit hindi mo sinunod ang sinabi ko sa'yo?" galit na sita ni Jake sa akin pagkapasok namin sa bahay. "At hindi ba kabilin-bilinan ko naman sa'yo na huwag mong hayaang lumaba sng bahay si Erin, Daina? Pero ano ang ginawa mo? Hindi mo lang siya hinayaan kundi sinamahan mo pa siya!" galit na baling naman nito sa pamangkin nito. "I'm sorry, Tito Jake. Hindi na mauulit ang nangyaring ito," umiiyak na paumanhin ni Daina sa tiyuhin. Halatadong takot ito sa kanyang tito kapag nagagalit ang lalaki. Sa isang buwan kong pananatili rito at pakikisama kay Jake bilang asawa niya ay ngayon ko lang siya nakitang nagalit ng ganito katindi. At iisa lang ang aking na-realized ngayon. Hindi ko nga siya kilala. Wala akong familiarity na nararamdaman sa kanya kapag nagagalit siya, nagtatampo o naglalambing."Gusto mo akong nakakulong lamang sa loob ng bahay mo, Jake? Bakit? Dahil nag-aalala ka n
Erika Pov Habang nakatitig ako sa ama ng bata ay biglang kumislot ang aking puso at pagkatapos ay bumilis na ang pagtibok niyon. Mayamaya ay napahawak ako sa aking ulo dahil bigla itong sumakit. Para bang may mga alaala na nais lumabas sa aking isip ngunit hindi makalabas. "Let's go, Ate Erin. Sumasakit lamang ang ulo mo dahil sa kanila kaya umalis na tayo!" Hinawakan ulit ni Daina ang isa kong braso at hinila paalis. "Bakit gusto mong ilayo na kaagad si Erika, Miss? Dahil natatakot ka na bigla niyang maalala na anak at asawa niya ang mga taong nasa harapan niya?" Biglang kinausap ng lalaki si Daina kaya napahinto kami sa paglalakad. "Hindi ko alam ang pinagsasasabi mo, Mister. Ngunit natitiyak ko na hindi mo asawa si Ate Erin dahil unang-una ay hindi Erika ang pangalan niya kundi Erin at pangalawa ay asawa siya ng Tito ko. Kaya kung naghahanap kayo ng nawawalang asawa mo ay sa police station kayo magpunta," mataray na sagot ni Daina sa lalaki. "Really? Kung totoo ang sinas
Erika/Erin Pov Wala sa bahay si Jake dahil pumasok ito sa trabaho kaya mas lalo akong na-bored sa loob ng bahay. Gusto kong mamasyal sa labas ngunit mahigpit na ipinagbilin ni Jake na huwag na huwag akong lalabas ng bahay lalo na kung hindi ko siya kasama. Magmula nang lumabas ako sa hospital ay hindi pa ako nakakalabas ng bahay para mamasyal man lang. Para may kinakatakutan siya o di kaya iniiwasan kung kaya't ayaw niya akong payagan na lumabas ng bahay. Hindi na ako nakatiis sa sobrang pagka-bored kaya pinuntahan ko sa silid nito si Daina, ang teenager na pamangkin ni Jake at kasama naming nakatira sa bahay. Niyaya ko siyang mamasyal kami sa mall dahil bored na bored na talaga ako rito sa bahay ngunit tumanggi siya. Mahigpit daw kasing ipinagbilin sa kanya ng Tito Jake niya na huwag akong hayaang lumabas ng bahay. Para naman ito sa kaligtasan ko kung kaya't ayaw niya akong payagang gumala. Baka raw kasi bigla akong maaksidente ulit. "Sige na, Daina. Mamayang hapon pa naman uuw
Erika Pov Nanginginig ang buo kong katawan at parang hindi ko magawang igalaw ang aking mga kamay. Nasa harapan na ako ng manibela ngunit hindi ko pa magawang hawakan ito at paandarin palayo sa lugar na ito. "Mommy! Let's go!" Malakas na boses ni Rise ang tila nakapagpagising sa aking diwa. Para akong nagkaroon ulit ng lakas dahil sa takot na boses na iyon ng anak ko. Hindi ko na isinuot ang seatbelt sa baywang ko at inapakan ko na lamang ang pedal para tumakbo ang kotse. "Are we safe now, Mom?" "I-I think so," nanginginig ang boses na sagot ko sa kanya. Akala ko ay nakatakas na nga kami mula kay Edgar ngunit hindi pa pala. Dahil bigla na lang may sasakyan ang malakas na bumalya sa likuran ng minamaneho kong kotse. Sabay kaming napasigaw ni Rose ng malakas. "Mommy! I'm scared!" umiiyak na wika ng anak ko. "Don't worry, baby. Mommy is here. Hindi kita pababayaan. Mommy will protect you, okay?" pagbibigay-assurance ko sa anak ko para mabawasan ang takot na nararamdaman niya. T
Erika Pov Nanginginig ang mga kamay ko habang binubuksan ko ang pintuan ng storage room. Mabuti na lang nilagyan nila ng ilaw ang silid at hindi katulad sa ginawa nila sa akin noon na hinayaan nila akong mangapa sa dilim. Nang mabuksan ko ang pintuan ay tumambad sa aking mga mata ang nakakaawang hitsura ng anak ko na halos magpadurog sa aking puso. Nakahiga sa malamig na sahig si Rose habang nanginginig sa lamig at nakapamaluktot. Nakapikit ng mariin ang mga mata nito at bakas sa mukha ang matinding takot. "R-Rose. A-Anak ko." Hindi ko napigilan ang pagpiyok ng boses ko dahil sa matinding awa sa kanya. Agad namang nagmulat ng mga mata ang anak ko at bumakas ang kasiyahan sa mukha nang makita ako. "Mom—" "Sshh. Huwag kang maingay." Agad ko siyang sinaway na huwag lakasan ang kanyang boses dahil baka may makarinig aa amin at mabuko pa nila na nandito ako. Agad namang nakaintindi ang anak ko. Tahimik itong tumayo at tumakbo palapit sa akin.Mahigpit na niyakap ko ang anak ko habang
Erika Pov Nang masiguro naming ligtas na si Dario ay umalis din kami sa hospital. Nagpaiwan sina Bruce at Raven para siyang magbantay at mag-asikaso sa mga pangangailangan ni Dario samantalang isinama ko pauwi sa bahay si Adelina para makapagpahinga. Alam kong hanggang ngayon ay shock pa rin ito sa nangyari kaya kailangan nitong makapagpahinga. "Manatili ka na lamang dito sa bahay, Erika. Kami na lamang ni Tony ang maghahanap sa anak natin," sabi ni Charles nang makarating kami sa tapat ng bahay namin. Nakababa na si Adelina at tanging ako na lamang ang at Tony maliban kay Charles ang nasa kotse. Sasama kasi ako sa paghahanap ni Charles sa anak namin. Hindi ako mapapakali kung nasa bahay lamang ako at naghihintay ng balita kung nahanap na ba ang anak ko o hindi pa. "No, Charles. Sasama ako sa inyo. Ayokong maiwan sa bahay habang kayo ay naghahanap sa anak natin," mariing tanggi ko sa kanya. "Please, Erika. Mas mapapanatag ang loob ko kung mananatili ka lamang dito sa bahay. Do
Erika Pov "Anong sinabi mo? Ulitin mo nga ang sinabi mo, Adelina," utos ko sa yaya ng anak ko. Natutulog kasi ako nang makatanggap ako ng tawag mula kay Adelina. Umiiyak ito habang nagsasalita at humihingi ng sorry sa akin. "Nakidnap si Rose, Ma'am Erika!" sigaw ni Adelina mula sa kabilang linya. Actually, narinig ko ang sinabi niya kanina ngunit baka nagkamali lamang ako ng dinig kaya ipinaulit ko sa kanya. Ngunit hindi pala ako nagkamali ng dinig dahil totoo pala ang narinig ko. Sa pinaghalo-halong takot, pagkabigla, at pag-aalala ay nabitawan ko ang cellphone ko. Kahit nagsasalita pa si Adelina ay wala na akong maintindihan sa kanyang mga sinasabi. Pakiramdam ko ay bigla akong nabingi at lumaki ang ulo ko kasabay ng pangangapal ng pakiramdam ko bago nagdilim ang paningin ko at nawalan ng malay. Nang magising ako ay maayos na akong nakahiga sa kama habang nakahawak naman sa isa kong kamay si Charles at bahagyang hinahalik-halikan ang likuran ng palad ko. Nasa loob din ng akin
Erika PovNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid namin at nakahiga sa kama. Naalala ko ang aking nakita kaya muli akong napasigaw ng malakas. Dahil naman sa sigaw ko ay biglang pumasok si Charles na dumating na pala. Agad niya akong niyakap ng mahigpit para maalis ang takot na nararamdaman ko."Nakita ko ang laman ng regalo, Charles! Hindi porn videos kagaya ng sinabi mo sa akin! Maliit na kabaong na puno ng daga at may laman na patay na puno rin ng dugo! May tao ba na gusto ulit akong patayin? Bakit ako pinadalhan ng ganoong klaseng regalo? Si Uncle Edgar ba ulit ang nananakot sa akin?" nagpapanic na tanong ko kay Charles ng sunod-sunod. "Bakit ka nagsinungaling sa akin? Bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo?""Calm down, Erika. Ito ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa'yo ang totoo. Kung bakit mahigpit kong pinigilan sina Dario at Merlyn na sabihin sa'yo ang kanilang nakita. Dahil ayokong magpanic ka kapag nalaman mo ang totoo. Ayokong matakot ka kagaya ngay
Charles' PovGusto ko nang magmura ng malakas habang yakap ko si Erika. Mabuti na lamang at hindi ako nahuli ng dating. Hindi pa nakikita ng asawa ko kung ano ang laman ng regalong natanggap nito. Hindi nito nakita ang isang maliit na kabaong na maraming dugo at sa loob ay may patay na daga na nakahiga. Tiyak na mula sa patay na daga ang dugong nakakalat sa kabaong.Kasalukuyan akong nasa meeting room kanina at ka-meeting ang isang kliyente nang makatanggap ako ng tawag mula sa numerong hindi nakarehistro sa cellphone ko. Sinabi sa akin ng taong tumawag na boses ng lalaki na may regalo raw na matatanggap ngayon ang si Erika. Tiyak na magugulat daw ang asawa ko kapag nakita nito ang laman ng regalo. Agad akong kinutuban at nagkaroon ng masamang hinala nang marinig ko ang malakas na halakhak ng lalaking nasa kabilang linya. Ngunit bago ko pa man siya matanong kung sino siya at ano ang kailangan niya ay agad na nitong pinatay ang cellphone nito. Wala akong inaksayang oras. Mabilis akon