Thrizel's POV“Sino ba kayo?” Inis kong tanong dahil lahat sila ay nakatago ang mga mukha. Sila lang naman ang dumukot sa akin. Hinihintay ko ang kanilang sagot para naman may alam.“Inutusan kami ni Mr. X. Itikom mo nalang ‘yang bibig mo. Masyadong maputak.” Ani driver kahit na nakatago ang mukha, alam kong seryoso at masama ang ugali. Kakatanong ko lang, maputak agad? Pero sandali, nang malaman kong si Mr. X ang may utos nito. Doon ako kinabahan.“Pakawalan niya nga ako!” Todo piglas ako ng aking sarili. Kung alam ko lang na si Mr. X ang nag-utos nito. Sana hindi nalang ako nagpa-agos sa pagkuha nila sa akin.“Sabi nang pakawalan niyo ako! Ano b—” Hindi ko natuloy ang aking sasabihin nang bigla akong tutukan ng balisong ng katabi ko sa leeg. Pigil hininga ako dahil ayoko pang mamatay.Sa buong biyahe, wala akong naging salita at piglas dahil hindi binaba ng lalaking ‘to ang nakatuktok sa aking leeg. Habang patungo kung saan man pupunta, padagdag nang padagdag ang aking kaba. Walang
Thrizel’s POVIlang araw na naman akong nandirito sa bodega. Ni hindi man lang ako nabisita ng aking nanay pero kahit ganoon, hindi ako nagkaroon ng sama ng loob. Naniniwala pa rin akong kukunin niya ako rito. Sa kasamaang palad, iisang beses lang akong dalhan ng pagkain sa isang araw ng aking tatay. Hindi iyon dahilan para manghina ako. Nilalakasan ko nalang ang aking loob. Mahal ako ng nanay ko.Nakahiga ako rito sa sahig. Tanging lumang comforter ang sapin. Napatayo lang nang bumukas ang pinto. Nakita kong masama ang tingin ng aking tatay. Hinawakan niya ako sa pulsuhan at hinatak. Masakit ang ginawa niyang ‘yon pero wala siyang nakuhang reklamo sa akin. Nagpaagos lang ako kung saan niya ako gustong dalhin. Nangunot ang noo ko dahil sa hardin ang tungo namin. Nang makarating, bigla ako nitong tinulak sa swimming pool.“Diyan ka hangga’t hindi ka kinukuha ng nanay mo! Mamatay ka sa lamig!” Hindi ako marunong lumangoy. Hindi ko alam kung paano i-aangat ang sarili ko sa tubig na ‘t
Thrale's POVIlang araw na ang nakalipas. Nandidito kami ngayon sa bahay, kaming tatlo nila Thrizel. Kahit anong pilit ko rito sa babaeng ‘to na tumigil na sa pagtatrabaho, ayaw niya pa rin dahil daw may mga nakilala na siya roon. Ayaw niya rin dito manatili sa bahay pero bumibisita naman siya minsan. Todo bantay ako sa kaniya, baka kung ano na naman ang gawin ni Callum. Sapat na rason na yata ang ginawa namin para matakot sila, hindi ba?“Malakas na ba talaga ang kutob mong siya si Arella?” Bulong ni Link sa aking gilid. Oo, iyan ang pinag-uusapan namin kanina pa. Nakatingin nga lang kami kay Thrizel na kumakain sa lamesa. Mabuti nga hindi kami napapansin.“3 years old ako nang umalis si mom, buntis na siya sa kapatid ko. Pagdating ni Thrizel dito, I’m 5 years old, she’s 4 years old. Hindi ba dapat magtaka na ako n’on? Kung siya ang totoong kapatid ko, 17 years old ako, 14 o 15 years old siya. Iyong sinabi pa ni Callum na si Arella si Thrizel and remember? Iyong sa selpon niya, sketc
Thrizel’s POV“If you ask me, I will stop courting you.”Nakikipag-usap lang naman sa akin sila Gio at Ryke rito sa bahay nila Gio. Dito nila ako dinala kasama ang aking kuya. Sa ngayon, sa iisang lamesa, kaming tatlo lang ang nag-uusap dahil lumabas muna si Thrale. Ayos lang naman sa aking kausapin nila ako.Sinagot ko ang sinabi ni Ryke. “Ayos lang.” Ngumiti ako sa kaniya. “Dapat ba ako magpasalamat dahil dalawang beses kang naghintay sa akin? Or should I say sorry because I hurt you?”Natawa siya ng mahina. “Wala. Kung anong pakikitungo mo sa akin dati, iyon pa rin. We can be friends, Thrizel. Hindi porque niligawan kita, kailangan mo na akong gustohing pabalik. Tanggap ko naman kung anong desisyon mo.”Napatango-tango ako. “How about Gio?” Nagsalong baba ako dahil nasa harapan ko si Gio. Tahimik lang siyang kumakain ng ice cream.“Ako?” Puno pa ang kaniyang bibig. “Kung ano ang desisyon ni Ryke, iyon din sa akin.”Sinamaan siya ng tingin ni Ryke dahil doon. “Nakabase ka ba sa akin
Thrizel’s POVKaming pito ay nakatayo para harapin si Mr. X. Hindi kasi siya nagtuloy-tuloy sa paglalakad, halata namang hinintuan niya kami para kausapin. Kung wala siyang pakialam, dire-diretso lang ito. At nakuha niya pang humarap sa amin ng walang maskara, ah? Saan siya kumuha ng kapal ng mukha? Dapat nagtatago na siya dahil sa ginawa niya. Ang lakas ng loob ng lalaking ‘to. “Anong ginagawa mo rito, Mr. X?” Pagharap ni Thrale. Siya ang unang nagsalita dahil kilala niya ‘to. “Himala, wala kang suot na maskara. Nakakapanibago tuloy. Pakiramdam ko, bago kang tao sa akin.” Matapos ang pangyayari sa akin, ano bang ginawa ni Thrale sa lalaking ito? Ang huli kong tanda ay pinatulog nila. Hays, bakit ba kasi iisang grupo sila ni Thrale? Hindi sila p’wede mag-away. Iyon ang pagkakaalam ko. Bawal kalabanin ang sariling kapartido.“Wala ka na roon, Thrale.” Inismiran niya ang aking kuya. Napalingon siya sa akin. “Hi, my lovely lady, you look beautiful.” Naigtad ako dahil sa tinawag niya sa
Thrizel's POVBalik na naman ako sa trabaho. Ito na ang huli kong pasok dahil kailangan ko nang umalis. Ayos lang naman kay Gio, bago naman ako pumasok dito nabanggit niya kila manager na pansamantala lang ako rito. Sinusulit ko na ang pakikisalamuha ko kay Chef Sanchez dahil hindi naman kami gaano malapit sa isa't isa. Hindi hadlang 'yon para makisalamuha ng sobra sa kaniya ngayon. "Hindi ko akalain na hindi na kita makasasama." Mula sa aking gilid 'yon, kay Chef Sanchez. Abala siya sa paghihiwa ng mga gulay dahil ako ay naghahalo ng kaniyang niluto. Siya naman ang nagtitimpla at tumitikim nito."Oo nga po." Sagot ko. Binitawan ko ang sandok at kinuha ang kaniyang ginagawa. "Kailangan kasi dahil uuwi ang aking mga magulang. Sa totoo lang, hindi nila alam ito." Tinuon ko nalang ang paningin ko sa ginagawa.Sabay kaming napatingin ni chef sa pintuan nang bumukas 'yon. Nakita ko ang aming manager na seryoso ang mukha. May pagkasungit pa rin sa kaniya. Kakabalik ko lang sa trabaho, simu
Thrale’s POV“Umuwi na tayo.” Pagyayaya sa akin ni Gio.Nahinto kami rito sa kaniyang kotse. Pinanood nalang namin kung paano umalis ang kotse ni Kein. Ang kamao ko ay nakalapat sa kotse ni Gio dahil sa inis. Nakayuko habang patuloy pa rin ang pagluha. Tumigil na rin ang ulan kaya sa buong kalsada, iyak at sigaw ko lamang ang maririnig.“Gio...” Napapunas ako ng luha. Napasandal na rin sa kotse. Nanginginig ang boses kong nagsalita. “M-Mali ba ‘yong ginawa ko?” Humarap ako sa kaniya. “Mali ba ang ginawa kong ‘yon?!”Napalayo-layo siya sa akin. Seryoso ang mukha. “Sa parents niyo, maling-mali dahil magkapatid kayo. Kung hindi mo naman kapatid si Thrizel at kung siya si Arella, mali pa rin dahil magpinsan kayo.” Tumabi siya ng sandal sa akin. “Kung ako ang nasa sitwasyon mo, mawawalan ako ng pag-asa dahil kahit anong pilit mo sa tadhana, hinahadlangan ka. You have two problems or let’s say your options. Of those two, it is also forbidden. Saan ka lulugar? Saan ka kukuha ng pag-asa? Ang
Thrale’s POVMatapos ang kaunting pagdiriwang na ‘yon, wala namang nagbago. Nandidito na naman kaming lahat sa iisang lamesa, kumakain ng umagahan. Ewan ko ba, maganda naman ang gising ko pero hindi ko magawang ngumiti ngayon. Ang mga tingin at kilos ko ay pangtamad. Halos mapako na nga lang ang baba ko sa aking palad dahil pulos sabong-baba ang aking ginagawa. Laking pasasalamat ko rin na hindi ako nahahalata ng aking mga magulang. Tiyak akong magtatanong sila.“Napag-usapan pala namin ng daddy mo.” Kahit nagsalita si mom, hindi ko nakuhang lingunin. “Next month is the school year. Your daddy and I decided to go on a family trip.” Hindi ako interesado. “Thrizel, baby. Saan mo naman gustong pumunta?”Rinig kong napatikhim ang aking kapatid. “Uh, kahit saan, mom. Kasama naman ako.”“How about beach? Magstay tayo ng onenweek sa resort.”Napaharap ako kay mom dahil doon. “Kakapunta lang namin diyan sa resort nila Kein, mom.” “Mommy is right! Tara na’t magbeach!” Tuwang-tuwang sigaw ng b