Thrizel’s POVNandidito ako ngayon sa bahay. Oo, sa bahay. Pumunta ako para kunin ang isa kong selpon na nasa kwarto dahil iyon na ang aking gagamitin. Kung makukuha na naman ni Mr. X ang numero ko at panay pa rin siya mensahe sa bago, wala na akong pakialam doon dahil hindi ko naman na bubuksan. Sana hindi niya malaman ang ginawa kong ‘to.Sa ngayon, nakatingin ako kay Thrale. “Hindi ka magkakapasa sa mukha kung wala kang ginawa.” Ilang araw ko siyang hindi nakita. Nakita ko lang ngayon dahil pumunta ako rito sa bahay. Hindi ko alam kung anong naisip nito para pagtaguan ako. Nakakapagtaka naman kasi, panay na siya buntot sa akin dahil nabuburyo nga raw siya rito sa bahay. Tapos biglang hindi magpaparamdam? Hindi ko naman hinahanap ang kaniyang presensya. Nagtataka lang talaga ako.“Tsk!” Tinanggal niya ang daliri kong nakalapat sa kaniyang mukha. Bahagya niya pang iniwas iyon. “Wala nga ito. Nauntog lang ako riyan o kaya nahulog sa kama. Iyon lang...”Pinaningkitan ko siya ng mga ma
Thrizel's POV“Sino ba kayo?” Inis kong tanong dahil lahat sila ay nakatago ang mga mukha. Sila lang naman ang dumukot sa akin. Hinihintay ko ang kanilang sagot para naman may alam.“Inutusan kami ni Mr. X. Itikom mo nalang ‘yang bibig mo. Masyadong maputak.” Ani driver kahit na nakatago ang mukha, alam kong seryoso at masama ang ugali. Kakatanong ko lang, maputak agad? Pero sandali, nang malaman kong si Mr. X ang may utos nito. Doon ako kinabahan.“Pakawalan niya nga ako!” Todo piglas ako ng aking sarili. Kung alam ko lang na si Mr. X ang nag-utos nito. Sana hindi nalang ako nagpa-agos sa pagkuha nila sa akin.“Sabi nang pakawalan niyo ako! Ano b—” Hindi ko natuloy ang aking sasabihin nang bigla akong tutukan ng balisong ng katabi ko sa leeg. Pigil hininga ako dahil ayoko pang mamatay.Sa buong biyahe, wala akong naging salita at piglas dahil hindi binaba ng lalaking ‘to ang nakatuktok sa aking leeg. Habang patungo kung saan man pupunta, padagdag nang padagdag ang aking kaba. Walang
Thrizel’s POVIlang araw na naman akong nandirito sa bodega. Ni hindi man lang ako nabisita ng aking nanay pero kahit ganoon, hindi ako nagkaroon ng sama ng loob. Naniniwala pa rin akong kukunin niya ako rito. Sa kasamaang palad, iisang beses lang akong dalhan ng pagkain sa isang araw ng aking tatay. Hindi iyon dahilan para manghina ako. Nilalakasan ko nalang ang aking loob. Mahal ako ng nanay ko.Nakahiga ako rito sa sahig. Tanging lumang comforter ang sapin. Napatayo lang nang bumukas ang pinto. Nakita kong masama ang tingin ng aking tatay. Hinawakan niya ako sa pulsuhan at hinatak. Masakit ang ginawa niyang ‘yon pero wala siyang nakuhang reklamo sa akin. Nagpaagos lang ako kung saan niya ako gustong dalhin. Nangunot ang noo ko dahil sa hardin ang tungo namin. Nang makarating, bigla ako nitong tinulak sa swimming pool.“Diyan ka hangga’t hindi ka kinukuha ng nanay mo! Mamatay ka sa lamig!” Hindi ako marunong lumangoy. Hindi ko alam kung paano i-aangat ang sarili ko sa tubig na ‘t
Thrale's POVIlang araw na ang nakalipas. Nandidito kami ngayon sa bahay, kaming tatlo nila Thrizel. Kahit anong pilit ko rito sa babaeng ‘to na tumigil na sa pagtatrabaho, ayaw niya pa rin dahil daw may mga nakilala na siya roon. Ayaw niya rin dito manatili sa bahay pero bumibisita naman siya minsan. Todo bantay ako sa kaniya, baka kung ano na naman ang gawin ni Callum. Sapat na rason na yata ang ginawa namin para matakot sila, hindi ba?“Malakas na ba talaga ang kutob mong siya si Arella?” Bulong ni Link sa aking gilid. Oo, iyan ang pinag-uusapan namin kanina pa. Nakatingin nga lang kami kay Thrizel na kumakain sa lamesa. Mabuti nga hindi kami napapansin.“3 years old ako nang umalis si mom, buntis na siya sa kapatid ko. Pagdating ni Thrizel dito, I’m 5 years old, she’s 4 years old. Hindi ba dapat magtaka na ako n’on? Kung siya ang totoong kapatid ko, 17 years old ako, 14 o 15 years old siya. Iyong sinabi pa ni Callum na si Arella si Thrizel and remember? Iyong sa selpon niya, sketc
Thrizel’s POV“If you ask me, I will stop courting you.”Nakikipag-usap lang naman sa akin sila Gio at Ryke rito sa bahay nila Gio. Dito nila ako dinala kasama ang aking kuya. Sa ngayon, sa iisang lamesa, kaming tatlo lang ang nag-uusap dahil lumabas muna si Thrale. Ayos lang naman sa aking kausapin nila ako.Sinagot ko ang sinabi ni Ryke. “Ayos lang.” Ngumiti ako sa kaniya. “Dapat ba ako magpasalamat dahil dalawang beses kang naghintay sa akin? Or should I say sorry because I hurt you?”Natawa siya ng mahina. “Wala. Kung anong pakikitungo mo sa akin dati, iyon pa rin. We can be friends, Thrizel. Hindi porque niligawan kita, kailangan mo na akong gustohing pabalik. Tanggap ko naman kung anong desisyon mo.”Napatango-tango ako. “How about Gio?” Nagsalong baba ako dahil nasa harapan ko si Gio. Tahimik lang siyang kumakain ng ice cream.“Ako?” Puno pa ang kaniyang bibig. “Kung ano ang desisyon ni Ryke, iyon din sa akin.”Sinamaan siya ng tingin ni Ryke dahil doon. “Nakabase ka ba sa akin
Thrizel’s POVKaming pito ay nakatayo para harapin si Mr. X. Hindi kasi siya nagtuloy-tuloy sa paglalakad, halata namang hinintuan niya kami para kausapin. Kung wala siyang pakialam, dire-diretso lang ito. At nakuha niya pang humarap sa amin ng walang maskara, ah? Saan siya kumuha ng kapal ng mukha? Dapat nagtatago na siya dahil sa ginawa niya. Ang lakas ng loob ng lalaking ‘to. “Anong ginagawa mo rito, Mr. X?” Pagharap ni Thrale. Siya ang unang nagsalita dahil kilala niya ‘to. “Himala, wala kang suot na maskara. Nakakapanibago tuloy. Pakiramdam ko, bago kang tao sa akin.” Matapos ang pangyayari sa akin, ano bang ginawa ni Thrale sa lalaking ito? Ang huli kong tanda ay pinatulog nila. Hays, bakit ba kasi iisang grupo sila ni Thrale? Hindi sila p’wede mag-away. Iyon ang pagkakaalam ko. Bawal kalabanin ang sariling kapartido.“Wala ka na roon, Thrale.” Inismiran niya ang aking kuya. Napalingon siya sa akin. “Hi, my lovely lady, you look beautiful.” Naigtad ako dahil sa tinawag niya sa
Thrizel's POVBalik na naman ako sa trabaho. Ito na ang huli kong pasok dahil kailangan ko nang umalis. Ayos lang naman kay Gio, bago naman ako pumasok dito nabanggit niya kila manager na pansamantala lang ako rito. Sinusulit ko na ang pakikisalamuha ko kay Chef Sanchez dahil hindi naman kami gaano malapit sa isa't isa. Hindi hadlang 'yon para makisalamuha ng sobra sa kaniya ngayon. "Hindi ko akalain na hindi na kita makasasama." Mula sa aking gilid 'yon, kay Chef Sanchez. Abala siya sa paghihiwa ng mga gulay dahil ako ay naghahalo ng kaniyang niluto. Siya naman ang nagtitimpla at tumitikim nito."Oo nga po." Sagot ko. Binitawan ko ang sandok at kinuha ang kaniyang ginagawa. "Kailangan kasi dahil uuwi ang aking mga magulang. Sa totoo lang, hindi nila alam ito." Tinuon ko nalang ang paningin ko sa ginagawa.Sabay kaming napatingin ni chef sa pintuan nang bumukas 'yon. Nakita ko ang aming manager na seryoso ang mukha. May pagkasungit pa rin sa kaniya. Kakabalik ko lang sa trabaho, simu
Thrale’s POV“Umuwi na tayo.” Pagyayaya sa akin ni Gio.Nahinto kami rito sa kaniyang kotse. Pinanood nalang namin kung paano umalis ang kotse ni Kein. Ang kamao ko ay nakalapat sa kotse ni Gio dahil sa inis. Nakayuko habang patuloy pa rin ang pagluha. Tumigil na rin ang ulan kaya sa buong kalsada, iyak at sigaw ko lamang ang maririnig.“Gio...” Napapunas ako ng luha. Napasandal na rin sa kotse. Nanginginig ang boses kong nagsalita. “M-Mali ba ‘yong ginawa ko?” Humarap ako sa kaniya. “Mali ba ang ginawa kong ‘yon?!”Napalayo-layo siya sa akin. Seryoso ang mukha. “Sa parents niyo, maling-mali dahil magkapatid kayo. Kung hindi mo naman kapatid si Thrizel at kung siya si Arella, mali pa rin dahil magpinsan kayo.” Tumabi siya ng sandal sa akin. “Kung ako ang nasa sitwasyon mo, mawawalan ako ng pag-asa dahil kahit anong pilit mo sa tadhana, hinahadlangan ka. You have two problems or let’s say your options. Of those two, it is also forbidden. Saan ka lulugar? Saan ka kukuha ng pag-asa? Ang
Third Person’s POVPuno ng kaba ang puso ni Thrale. Hindi niya alam kung anong irereaksyon, matutuwa ba dahil maipapanganak na ang kaniyang anak? O matatakot dahil alam niyang nahihirapan ang kaniyang asawa sa pagluwal nito? Dahil hindi siya makapili, pinaghalo niya ang dalawa. Panay tapik ang kaniyang tatay sa balikat nito para pakalmahin dahil kanina pa siya palakad-lakad. Hinihintay niyang lumabas ang doktor. “Calm down, Thrale. Ikalma mo ang sarili mo dahil kanina pa kami nahihilo sa ‘yo.” Hindi maibanat ang labi ni Link para sa ngiti. Mas lalo siyang nagiging seryoso kapag tumatanda. Magkasalungat talaga ang magpinsan.Agaran siyang bumaling sa pinsan na nanginginig pa rin sa kaba. “You don’t know the feeling like this, Link.” Napasabunot siya sa sarili bago umupo sa upuan. “Kanina ko pa gustong magkita ang mag-ina ko, dad. Ang tagal naman lumabas ng doktor.” Iisipin niya pa lang kung gaano nahihirapan ang asawa sa loob, hindi niya na kayang makita ‘yon. Atat na atat siyang pas
Thrale's POVPuno ang puso ko ng kaba. Lahat ay nakaabang sa kaniya. Ito ang isa sa pinakamasayang araw ko, ang pakasalanan ang babaeng matagal ko ng mahal. I could not lose my sight to the church door. We were all excited to see her. I looked at dad. He smiled at me. His eyes were happy because this is what he wanted to happen to me, to be happy.Lahat ay napatingin sa pintuan nang bumukas. Ang mga tingin ko ay nag-umpisa sa sahig, tinungo ang puting tela na ibaba ng kaniyang wedding gown. Mula paa hanggang ulo, sinuyod ko siya. I will never tire of admitting to myself that the woman I am going to marry today is so beautiful. Kahit hindi ko masyado maaninag ang kaniyang mukha dahil sa layo, alam kong masaya ang kaniyang mga tingin.Agad siyang nilapitan ni dad, kumapit siya sa braso nito para sabay maglakad. Sa kantang nangingibabaw, agad na nagtubig ang aking mga mata. Habang papalapit siya sa akin, hindi ko maiwasang tumingin sa kawalan dahil sunod-sunod ang pagtulo ng aking mga lu
Thrale's POVNagising ako nang kumalam ang aking tiyan. Tiningnan ko ang babaeng nakahiga sa kama. Hanggang ngayon ay natutulog pa rin siya. Imbes na bumaba ako para kumain, nakuha kong pumuntang banyo para maligo. Nakita ko rin naman ang naiwan kong damit dito, iyon na lang ang susuotin ko. Dahan-dahan akong pumasok sa loob para hindi siya magising. Halata sa malalim niyang paghinga ang pagod. Mukhang may ginawa na naman sila ni Amira.Pumasok na akong banyo. Huminga ako nang malalim nang magbagsakan ang tubig sa aking katawan. Habang naliligo, ang tanging nasa isip ko lang ang aming pagtatalik. Hindi ko inaasahang mangyayari 'yon. Tapos na pero ito ako ngayon, may humahaplos sa puso at kumukurba ang ngiti sa labi. Gustong-gusto ko na lang siyang mahalin lalo na't wala ng handlang sa amin. Gustong-gusto ko siyang mapasaakin.Natapos akong maligo. Humiga ako sa kaniyang tabi. Nakatalikod ako mula sa kaniya dahil sakop niya ang kaniyang buong kama. Papikit na sana muli nang kumalam na
Thrizel’s POVNagising ako sa sinag ng araw mula sa aking bintana nang tumapat ito sa aking mukha. Papikit-pikit pa ako na tila hinahanap ang sipag para sa pagbangon. Nang maramdaman kong may buhok na tumutusok sa aking balat, agad akong napabaling sa aking tabi. Imbes na magulat, ngiti agad ang sumilay. Mahimbing ang kaniyang tulog habang ginagawang unan ang aking braso. Nilapit ko ang mukha ko sa kaniya, inamoy ko ang kaniyang buhok.Gamit ang isang hintuturo, hinawakan ko siya sa kilay. Sunod ay sa ilong pababa sa labi. Kahit tulog siya, may ngiting nakakurba pa rin sa kaniyang labi. Halatang masaya ang kaniyang tulog. Ang sarap titigan ng kaniyang mukha. Hindi ako magsasawang sabihin na perpekto talaga ang sa kaniya. Makapal ang mga kilay, mahaba ang pilik mata, matamis ang ilong at pulang-pula ang labi. Tila buhok pa ng mais ang kulay ng kaniyang buhok. Sa pagtitig kong ‘yon, may humahaplos sa aking puso. Hindi makapaniwalang nasa bisig ko siya ngayon. Kaharap ko ang lalaking mah
A/N: WARNING!Thrizel’s POV“One tequila.”Mabilis na binigay ng bartender kaya agad kong ininom. Napatakip pa ako ng bibig dala ng antok. Dumadalawa na ang aking paningin dahil kanina pa kami nandirito ni Silas. Hindi ko makalimutan ang pinag-usapan namin kanina ni Thrale. Hindi ko matanggap na tinalikuran niya ako. Ito ang paraan ni Silas para hindi ako malunod sa pag-iyak. Agad siyang remesponde para makalimot sa pangyayari kanina. Nagtagumpay naman siya, imbes na umiyak ako animo akong nababaliw dito na natatawa mag-isa.“Naunang umuwi sa ‘yo si Thrale, ‘di ba? Nakita ko talagang nakasakay si Anissa sa kaniyang kotse.” Pagpapatuloy ni Silas sa kaniyang pagkukwento. Nang bumalik kasi ako sa loob, hindi ko na naktia si Ate Anissa. Mukhang nagkasalisi kami. “Bakit naman magkasama ang dalawang ‘yon? Nakakainis si Thrale. Kakatapos lang ng pag-uusap niyong iyon, dumidikit na sa ex-girlfriend.”“Ayos lang naman sa akin ‘yon.” Muli kong ininom ang nilapag ng bartender. “Alam ko namang hi
Thrizel’s POV“Ano nga bang nangyari sa loob ng sasakyan ni Callum? Bakit ganoon ang buhok mo?” Tinaasan pa ako ni Silas habang nakatayo sa aking harapan. Nandirito ako sa lamesa habang kumakain ng umagahan.“He tried to kiss me.” Diretso kong sagot para mangunot ang kaniyang noo. “Sa kaniya, wala lang ‘yon dahil alam kong pinaglalaruan niya lang ako. Bastos na lalaki.” Napadiin pa ang hawak ko sa kubyertos dahil sa inis na nararamdaman. Naalala ko na naman ang kalokohan niya.“He deserve your slaps.” Umupo si Silas sa harapang upuan na may seryosong mukha. “Huwag ka nang lumapit doon. Alam mo namang kapahamakan lang ang dala niya sa ‘yo. Hindi mapagkakatiwalaan ‘yon.”Tumingin ako sa kaniyang mukha. Nasa ibang direksyon ang kaniyang tingin. “Ano palang nangyari kina Thrale at Callum? Anong ginawa sa kanila ni dad?”Hinarap niya ako na may nanunuring tingin. “Kanino ka naman interesado, huh?” Tinaasan ko siya ng kanang kilay dahil beripakadong nagbibigay malisya. Napabuntong-hininga s
Thrizel’s POV“Do you like Ate Anissa?” Tanong ko nang mapansin kong nakatitig na naman si Silas kay Anissa. Kapag talaga titingin siya kay Anissa, napapako na agad ang titig niya.“Of course not.” Pagtanggi niya at inilihis na ang paningin. “May naalala lang ako.”Napatango-tango na lang ako. Ininom ang juice na sa aking harapan. “Huwag mo nang ituloy. Alam ko kung ano ‘yan.” Hindi ko siya tiningnan. Tumingin ako kina Thrale at Anissa na nag-uusap. Nanahimik na rin si Silas na halatang nalaman ang tinutukoy ko.“Kumusta na kaya ni Brooks, ‘no?” Pagtatanong niya. Hindi niya na talaga mapigilan ang pagiging madaldal niya simula nang umuwi ako.“Baka may anak na sila ni Isla.” Nilapag ko ang juice nang maubos ko. Humalukipkip ako. “Move on ka naman na kay Isla, ‘di ba? Kapag umuwi si Brooks, kailangan mong suportahan. Ayos na rin naman kayo.”“Alam ko ang mga gagawin ko.” Bahagya niya pa akong sinimangutan. “Himala, hindi ka panay, Thrale. Nagkakagusto na ba sa iba?”Sa tanong siya, nat
Thrale’s POVLahat kami ay nandirito sa korte, maging ibang pulis at detective. Sa argumentong ito, kasama ni Dominic ang aking kapatid. Kasama naman ni Thrizel sina Link at Blue. Natahimik kami nang mag-umpisa na ang argumento. Nailabas na rin naman ang ibang ebidensya.Ang unang bumida ay si Mr. Sanford. Mayor Valencia’s lawyer. “I call Mrs. Valencia for the stand.” Tumayo ang asawa ng alkalde. Agaran itong nagpaliwanag. “I’m the wife of Mayor Valencia.” Lahat kami ay nakikinig sa susunod nilang sasabihin.“So Mr. Valencia, what can you say about your husband’s case?” Mr. Sanford asked.“Hindi iyon magagawa ng asawa ko dahil malinis ang intensyon niya sa aming barangay.” Ang mga tingin niya ay na kay Mayor Valencia na seryoso lamang ang reaksyon. “Tuwing gabi, hindi umaalis ang asawa ko. Araw-araw siyang subsob sa trabaho kaya pagpatak ng takip-silim, agad na malalim ang tulog niya.”Napatango-tango si Mr. Sanford. “He never really go out at night? In all the evidence, there’s a mo
Thrale’s POVIlang araw na ang lumipas. Nandito kaming dalawa ni Dominic sa presinto habang kausap si Captain na kasama rin sa aming kaso. Gustong makausap ni Dominic ng harapan ang witness na baka may makuha siyang ibang ebidensya rito. Ngayon, dalawang video ang binigay. Pinanood namin ang dalawa, ang nauna ay nagtapos sa oras na isang minuto at labing tatlong segundo. Ang pumangalawa naman ay isang minuto at isang segundo. Hindi putol ang mga kuha dahil napanood namin ang pangyayari kung paano pinatay ang biktima.“Kaninang umaga, may lalaking patay na inaanod sa ilog.” Striktong sabi ni Captain. Iniisip kung anong susunod na sasabihin. “Sa pangatlong video, masasabi kong iyon ang lalaking pinatay kagabi. Wala pa tayong sapat na ebidensya. Tagong-tago ang mukha ng alkalde. Hindi natin p’wedeng arestuhin nalang iyon.”Nangunot ang noo ni Mr. Reyes sa wika ni Captain. Mukhang hindi sang-ayon sa desisyon. “May apat na tayong ebidensya! Kung hindi sila maniniwala, ididiin ko ang hayop