Kabanata 2

Dumaan ang ilang araw pero namromroblema pa rin ako sa ginawa sa akin nila nanay. Hindi ko kasi alam kung saan ako kukuha ng pera para sa mga kailangan ko sa school at 'yong pang araw-araw na gastusin namin, isama pa 'yong renta ko sa bahay. Oo, pinagbabayad na ako ng renta sa mismong bahay namin. Nagsimula lang 'yon ng maka-graduate ako ng high school dahil marami naman daw nagbibigay sa akin ng pera simula noong grumaduate ako. Hindi ko na alam kung ano ba talagang gusto nilang mangyari sa akin at masyado nila akong ginigipit, halos lahat naman binibigay ko pero kulang pa rin ‘yun para sa kanila.

"Hayaan mo kapag may extra akong pera ipapahiram ko agad sa'yo, subukan ko rin humiram mamaya kay tita,” sabay tapik niya sa balikat ko. "At saka wag ka nang ma-stress diyan, sayang ang beauty mo. Sige ka papangit ka!" pahabol pa niya at sabay hagikhik.

Buti na lang talaga may kaibigan ako. Kung wala, ano na lang kaya mangyayari sa akin kung wala ako malabasan ng mga problema ko.

"Nako, nangbobola ka pa! Pero alam mo salamat talaga sa lahat. Alam mo ‘yung presensya mo pa lang sobrang laking tulong na sa akin," saad ko.

"Hala ka! Nagdra-drama na yan? Tara na nga mag-review na tayo bago pa tayo maiyak na dalawa dito!" saad niya at nagsimula na ulit kaming mag-aral.

***

Pag-uwi ko ng bahay galing sa trabaho bigla akong tinawag ni nanay mula sa kusina. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o kakabahan sa biglaang pag-alala niya sa akin.

"Franceska!" sigaw ni Nanay.

"Bakit po?" sagot ko nang makalapit agad ako sa kinauupuan niya.

Nandoon din si Sarah na pana'y kuha ng litrato sa bagong cellphone niya. Sinulyapan ko lang siya nang saglit dahil nanlalaki nanaman agad ang mata niya sa akin.

"Wala ka na bang pera ha?" seryosong tanong sa akin ni nanay.

"Wala na po. Wala nga rin po ako pambili para sa mga kailangan ko sa school," saad ko.

"Kung gano'n tumigil ka na para 'di ka mamroblema!" Itinikom ko na ang bibig ko, hindi na ako sumagot pa dahil baka kung saan pa mapunta ang usapan.

Magpapaalam na sana ako nang bigla niya ulit akong tanungin. "May raket ka ba ngayon?Bukod diyan sa pinagtratrabahuan mo sa karinderya?"

"Wala po," agad kong sagot

Tumango-tango lang si Nanay habang nakatingin sa akin. Samantalang si Sarah naman ay sinandal ang kanyang siko sa lamesa at humarap na sa akin.

"Pwes, magkakaroon ka na sa lalong madaling panahon!" paniningit naman ni Sarah. "Galingan mo ah, para may pang tuition ako!" pahabol pa niya at pana'y tawa.

Hindi ko naman maintindihan kung ano ang pinagtatawanan niya kaya binalewala ko na lang ‘to kasi alam ko namang nang-aasar lang siya. Pagkatapos namin mag-usap ni nanay umakyat na ako sa kwarto ko para mag-review, ngunit hindi ko pala naisara ang pinto kaya nakapasok si Sarah at hinigit sa akin ang mga notebooks ko.

Tinignan ko lang si Sarah habang tinatakpan ang kanyang ilong. "Ang baho talaga ng kwarto mo kasing baho mo, Cheska!" aniya pagkapasok pa lang sa aking kwarto. "Akin na muna 'yong mga notes mo sa minor subjects na mayroon din ako. Dali! Magre-review ako!" Hinugot niya mula sa upuan 'yung bag ko kaya naman nakipag-agawan ako sa kanya at naging dahilan ito para matulak ko siya.

Sumama ang tingin niya sa akin at bigla siyang sumugod at hinila ang buhok ko. "Walanghiya ka! Ang lakas ng loob mong itulak ako, napakadamot mong babae ka! Bwiset, mamatay ka na!" Hinila-hila niya ang buhok ko.

Ginawa ko lang naman 'yon kasi alam ko namang hindi siya manghihiram at magre-review, kundi itatapon niya lang ulit 'yong notebook at bag ko sa basurahan sa labas katulad ng ginawa niya sa akin dati.

"Ano ba nangyayari dito?!" saad ni nanay kaya agad napatigil si Sarah.

"Ito! Ito kasi tong babaeng 'to, napakadamot!" Sabay turo niya sa akin at hindi pa siya nakuntento itinulak-tulak niya pa 'yung ulo ko.

Pagkatapos ng nangyari sa amin ni Sarah hindi na ako lumabas ng kwarto ko. Nagkulong ulit ako do’n gaya ng palagi kong ginagawa at umiyak nang umiyak. Hindi ko alam kung paano niya nasasabi na madamot ako halos lahat ng perang pinagtratrabahuan ko ay napupunta sa kanilang lahat. Hindi ako palanumbat na tao pero halos lahat ng meron kami ay galing sa akin. Mismo nga 'yung pang tuition fee rin niya pera ko 'yon, maski 'yung cellphone niya sa pera ko 'yon galing. Ako nga 'di ko mabilihan ‘yung sarili ko ng cellphone, samantalang siya papalit-palit pa.

Iniisip ko kung nandito ba ang tunay kong ama at kung kasama ko siya magiging ganito rin kaya ang buhay ko? Ganito rin kaya ang trato niya sa akin? O baka sa kanya ko maramdaman ‘yung aruga na hindi ko nakuha kay nanay. 'Yung pagmamahal na kailangan ng isang anak. Sagana naman ako sa pagmamahal ng aking lola pero masama bang maghangad na mahalin din ako ng magulang ko.

Napabangon ako sa kinahihigaan ko nang makarinig ako ng katok sa pinto. Baka si Sarah nanaman 'to. Hindi pa ba siya tapos?

"Cheska, buksan mo nga 'to!" sigaw ni nanay. Agad-agad ko naman binuksan ang pinto at iniluwa nito si nanay na may dala-dalang mga damit at isang maliit na box.

"Ano po 'yan, nay?" nagtatakang tanong ko habang sumusunod kay nanay na inilapag ang mga gamit na dala-dala niya sa isang silya.

"Mga lumang gamit ni Sarah, sa'yo na 'yan," walang gana niyang saad at naglakad na papalapit sa pinto nang bigla siyang magsalita ulit.

"Aalis tayo bukas nang gabi. Magbihis at mag-ayos ka, gamitin mo ‘yang mga gamit ni Sarah na binigay ko sa'yo, naiintindihan mo ba?" Agad-agad naman akong tumango at tuluyan ng lumabas si nanay sa aking kwarto.

***

"Cheska! Ano ba gumising ka na nga! Letse ka talagang babae ka, sasabay ako sa'yo ngayon kaya dalian mo!" sigaw sa akin ni Sarah na nakadungaw sa pinto ko.

Bumangon agad ako at kumaripas pababa papunta sa banyo para maligo. Pagkatapos ko mag-asikaso nakita ko naman si Sarah na kumakain ng almusal sa kusina habang si nanay naman naghuhugas ng mga plato. Lumapit na ako sa lalagyan ng pingganan at dumiretso sa lamesa para kumuha ng sinangag, tinapa, at itlog, pero nagulat ako ng biglang tapikin ni Sarah ang kamay ko.

"Akin yan, magkape ka na lang!" aniya at umirap sa akin.

"Madami naman yan ah? At saka gutom na talaga ako," saad ko naman. Napapikit na lang ako sa mga sinabi ni Sarah dahil nakakapuno na rin 'tong kamalditahan niyang wala sa lugar. Pinagtrabahuan ko ang mga pagkain na 'yan tas hindi man lang ako makakatikim kahit konti.

"Aangal pa akala mo naman may magagawa!" Pagpaparinig niya sa akin at inirapan nanaman ako.

Sabay kaming pumasok sa eskwelahan syempre para makalibre raw siya ng pamasahe sa tricycle. Hindi ako nag-bike ngayon kasi wala akong pasok sa karinderya, at saktong-sakto naman kasi aalis daw kami ni nanay mamaya. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, pero na-eexcite ako kasi unang beses ko pa lang lalabas na kasama si nanay kahit na sa raket lang na sinasabi niya ang punta namin.

Pagkatapos ng una kong subject dumiretso ako sa canteen sinamahan ko si Janine magkape kasi hindi pa siya nag-aalmusal samantalang ako nagre-review.

"Sipag mo talaga!" saad sa akin ni Josh na nakatayo sa harapan ko.

Kaklase namin siya sa isang minor subject at naging kagrupo ko kaya naman lagi niya ako linalapitan kapag nakikita niya ako.

"Hindi naman,” matipid kong sagot sa kanya.

Napangiti siya sa akin at lumabas ang dimple niya sa kanyang kaliwang pisngi. Napasarap ang kwentuhan namin nila Josh at Janine, ni hindi ko na namalayan na nasa harapan na namin si Sarah.

"Malandi ka talaga, ano? Kunwari nagre-review para mapansin! Hoy, impakta! Hindi mo ko madadaan sa ganyan at saka kahit anong review mo diyan hindi ka makakapasa kasi hindi ka makakapag-exam!" sigaw niya sa akin.

Nang makita ko si Sarah saka ko lang naalala na ex-boyfriend pala niya itong si Josh kaya medyo gets ko na kung bakit siya biglang nagwawala. Hindi ko lang maintindihan kung saan niya napulot ang ideya na hindi ako makakapag-exam. Fully paid na ako at pwedeng-pwede ako makapag-exam, siya ang may problema sa kanyang tuition fee kaya hindi ko alam kung saan nanggaling ang ideya niya na 'yon

“Sarah, tumigil ka na. Ano ka ba, nakakahiya!” rinig kong sabi ni Josh kay Sarah nang makalapit siya rito.

“Ha? At bakit naman ako titigil? Para sa’yo? Asa ka!” Inirapan nang ilang beses ni Sarah si Josh at binunggo ito nang lumapit siya sa amin. “Totoo naman ang sinasabi ko, kaya nga kahit mismong mama niya hindi siya mahal at pinaniniwalaan. Masyado ka kasing bait-baitan, ang plastic masyado!” aniya habang nakaduro sa akin.

"Sumosobra ka na ha! Para malaman mo 'yong tuition fee mo kay Cheska galing 'yon! Pinaghihirapan niya 'yon! Samantalang ikaw na may ulo pero walang laman easy-easy ka lang. Tas kung makaasta ka pa diyan akala mo naman napakalaki ng silbi mo sa mundo!" diretsong saad ni Janine habang dinuro-duro rin si Sarah.

"Ay girl, bakit ba masyado kang apektado? Eh hindi naman ikaw kinakausap ko! Ikaw ba si Cheska?!" sagot naman ni Sarah sa kanya.

Parehong matatalim ang kanilang mga tingin sa isa't-isa. Ngayon ko lang nakita si Janine magalit at halos yakapin ko na siya para lang tumigil ang tensyon na namamagitan sa kanilang dalawa. Maya-maya pa naririnig ko na ang mahinang hikbi ni Janine sa sobrang galit kaya naman agad akong napalingon sa kanya at saka siya nagsalita ulit. “Hindi ako si Cheska. At kung ako man si Cheska hindi ko alam kung kaya ko ba kayong pakisamahan at tanggapin bilang pamilya. Hindi na kayo naawa sa kanya. Lahat ng kailangan at gusto niyo binibigay niya sainyo pero nagawa niyo pa siyang pagnakawan! Ang tindi niyo, mga wala kayong kaluluwa!"

Nakatayo na si Janine ngayon at nakaharap kay Sarah at kahit anong pilit kong paupuin siya hindi siya natitinag. Nakarinig na lang kami nang malakas na lagapak. Nakita ko kung paano sinampal ni Sarah si Janine. Agad-agad naman kaming pumagitna ni Josh para pigilan silang dalawa.

"Ang kapal naman ng mukha mo makisawsaw! Hoy! Para sabihin ko sa’yo wala kaming ninanakaw diyan! Wala ngang pera ‘yan eh! At isa pa kahit anong sabihin mo walang halaga sa akin ‘yan kagaya na lang ni Cheska walang halaga sa amin, lalo na sa mama niya!" mapang-asar na sinabi ni Sarah at bigla na lang siya sinugod ni Janine ng sabunot.

"Gaga! Ikaw ang makapal ang mukha, ikaw ang walang halaga! Nagkamali ka ng kinalaban mo dahil hindi ako papayag na ganyan-ganyanin mo si Cheska sa harap ko!" galit na saad ni Janine.

Naiiyak na lang ako habang pinapanood sila dahil sa akin kaya sila nag-aaway. Isa nga talaga akong malaking problema. Sinubukan kong hilahin si Janine at si Josh naman kay Sarah pero napahinto na lang kami nang biglang may sumigaw sa gilid namin

"What is happening here?!" Napalingon kaming lahat sa nagsalita. Ang dean ng aming Department ang nakasaksi sa kaibigan at kapatid ko na nagkakagulo.

Agad naman nanahimik ang loob ng canteen at napatigil sina Janine at Sarah sa kanilang pag-aaway. Pinatawag naman silang dalawa para magpaliwanag sa nangyaring insidente.

Lumapit naman muna sa akin si Sarah bago sumunod sa dean. Tinignan niya ako nang masama at linapit ang kanyang mukha sa akin. "Hindi kita gagantihan ngayon kasi sigurado ako lahat ng lakas nang loob mo ay mawawala rin ‘yan mamaya," bulong niya sa akin habang nakaismid.

Hindi ko na pinansin ang sinabi niya. Binaling ko na ang atensyon ko kay Janine na ngayon ay papaalis na sa table namin kasama ang dean.