Secrets 2

“พอสักที! กิ่งไม่ได้รักพี่แล้ว เราจบกันเถอะ”

เสียงตวาดของผู้หญิงดังขึ้นจนฉันจ้องมองอย่างให้ความสนใจ ต่อมเผือกเริ่มกระดิก จริง ๆ ก็ไม่ค่อยอยากยุ่งเรื่องชาวบ้านหรอกนะ แต่เสียงทะเลาะกันมันดังเข้ามาในโสตประสาทเอง

เอ๋ ว่าแต่ฝ่ายชายหน้าคุ้น ๆ ฉันจ้องมองทั้งสองยืนโต้เถียงกัน จนผู้หญิงเดินหนีไป

โครม! 

ฉันสะดุ้งสุดตัว เมื่อผู้ชายคนนั้นถีบเข้าที่นั่งม้าหินอ่อนจนมันล้มโครมแตกเป็นเสี่ยง ๆ ก่อนที่เขาจะหันมามองฉันเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันนั่งจ้องมองพวกเขาอยู่ เราสบตากัน ฉันเลยนึกขึ้นได้ว่าผู้ชายที่ดูหน้าคุ้น ๆ คือใคร

นั่นมัน ไวท์ เพื่อนร่วมคณะฉันนี่….

ไวท์เป็นเพื่อนร่วมคณะ แต่เราไม่สนิทกัน ไวท์มีกลุ่มเพื่อนเป็นพวกผู้ชายเถื่อน ๆ ฝูงใหญ่ เรียกว่าเป็นกลุ่มชายโฉดชื่อดังของคณะเลยก็ว่าได้ ส่วนฉันเพื่อนร่วมคณะก็มีแค่พูดคุย ทักทายกันผ่าน ๆ เพื่อนสนิทน่ะเหรอ ไม่มีหรอก ที่สนิทกับฉันที่สุดก็มีแค่ไมค์ น่าเสียดายที่ไมค์มันเรียนคนละมหาวิทยาลัยกับฉัน

ในขณะที่ฉันนั่งนึกนินทาไวท์ระยะเผาคน เขาเดินมาทางนี้แล้วจะเดินมาเตะฉันข้อหาสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านไหมนะ

ฉันรีบหลบสายตา ก้มมองรองเท้าอดิดาสของตัวเอง อืม... มีฝุ่นติดตรงปลายหน่อยไว้กลับไปซักละกัน….

ก้มมองไปมาก็มีรองเท้าผู้ชายยี่ห้อหรูเพิ่มขึ้นมาอีกคู่ ฉันค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง ไวท์ยืนอยู่ตรงหน้า หน้าตาถมึงทึง วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำลายหัวกะโหลกเข้ากับกางเกงสแล็กส์สีดำ ดวงตาคมกล้าสะท้อนแสงไฟดูดุดัน ไวท์ที่แปลว่าสีขาว แต่วันนี้เขากลับแต่งกายสีดำตัดกับผิวขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะ ผมยุ่ง ๆ รับกับใบหน้าหล่อคม จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหนาได้รูป ไม่แปลกที่สาว ๆ ทั้งในและต่างคณะตั้งฉายาให้ว่าเกียร์สุดฮ็อต

อืม อยู่ในลุคนี้หล่อไม่เลว ไม่สิ หล่อกว่าตอนปกติอีก…ฉันมองหน้าเขาพลางนึกอย่างเคลิบเคลิ้ม สงสัยตัวเองจะเมานิด ๆ อย่างที่บอกพวกพี่ ๆ ถึงเห็นไอ้หนุ่มหน้าตายประจำคณะหล่อขึ้นมาได้ ทั้งที่ปกติฉันรู้สึกเฉย ๆ จะตาย

“มาทำอะไรแถวนี้ปาย” 

เสียงเฉยชาดังออกมาจากปากไวท์ เขาย้ายมานั่งลงข้างฉัน ฉันรีบขยับให้นั่งโดยอัตโนมัติ

“มากินข้าวมั้ง ถามได้” ฉันตอบกวน ๆ ก็เห็นอยู่ว่านี่มันร้านเหล้า โดนสาวบอกเลิกจนสมองกลับเลยสินะนายคนนี้ ฉันคิดอย่างขบขัน เพราะไวท์มีสีหน้าแย่สุด ๆ

ไวท์ควักบุหรี่ขึ้นมาจุด ก่อนนั่งสูบมันเงียบ ๆ ฉันก็นั่งเงียบ ๆ ชินแล้วละ เพราะปกติพวกพี่เชนก็ดูดบุหรี่ใกล้ ๆ ฉัน ฉันมันหญิงแกร่ง อยู่ได้ทุกที่ที่มีผู้ชาย คิดแล้วก็อยากจะถอนหายใจออกมาดัง ๆ หญิงสาวบอบบางอย่างฉัน แม่หวงอย่างกะไข่ในหิน มาใช้ชีวิตมหา’ ลัยก็กำชับพี่ชายให้ดูแลเพราะกลัวใจแตก ไป ๆ มา ๆ ฉันมากกว่าที่ตามดูแลไอ้พี่เชนน่ะ ยิ่งคลุกคลีกะพวกผู้ชายยิ่งทำให้ใจแกร่ง ใจแตกที่ไหน จะกลายเป็นทอมแล้วเนี่ย แถมยังคบเกย์เป็นแฟนอีก

นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ จู่ ๆ เสียงไวท์ก็ดังทำลายความเงียบ

“เข้าไปกินเหล้าต่ออีกไหม ไปกินเป็นเพื่อนหน่อยสิ”

“เพิ่งออกมาเนี่ย จะกลับแล้ว ง่วงอยากนอน” ฉันตอบทันควัน แอบแปลกใจที่เขาชวนฉันไปกินเหล้าต่อ เพราะปกติถึงจะเป็นเพื่อนร่วมคณะเราก็แค่ทักทายกันผ่าน ๆ อาจจะมีงาน กิจกรรมให้ทำร่วมกัน แต่พอนอกชั้นเรียนเราแทบไม่เจอ ไม่คุยกันด้วยซ้ำ ถ้าเป็นสาว ๆ คนอื่นคงตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดแต่เผอิญฉันไม่ใช่แฟนคลับเขา และการกินเหล้ากับคนไม่สนิทมันไม่สนุกหรอก

“อ๋อ” 

ไวท์รับคำในลำคอก่อนเงียบไปอีก บรรยากาศเริ่มอึดอัด ไมค์ก็ไม่มาเสียที ฉันจะเดินหนีออกไปจากตรงนี้ก็กลัวไวท์หาว่ารังเกียจไม่อยากคุยกะเขาอีก เห็นท่าทางเงียบขรึม ซึม ๆ เลยอดปลอบไปไม่ได้

“นี่…เสียใจเหรอ รูปหล่ออย่างนาย เดี๋ยวก็หาใหม่ได้น่า”

“เฮอะ” ไวท์ไม่ตอบ เค้นเสียงอย่างหงุดหงิด

“สงสัยคนนี้รักจริง” ฉันแซว

“เปล่า แค่รู้สึกเสียหน้า” ไวท์ตอบกลับก่อนจะเงียบไป บุหรี่ที่อยู่ในมือเขาก็ยกขึ้นมาดูดเอาดูดเอาจนมันหมดมวนไปอย่างรวดเร็ว

นี่ขนาดเฟล ไม่เสียใจมากมาย แค่เสียหน้านะ…

พอฉันเห็นอย่างนั้นก็ยิ่งอยากแซว ความเมาทำให้ฉันกล้า ทั้งที่ปกติไม่ใช่คนพูดเล่นอะไรแบบนี้

“อย่าเสียใจไปเลยว่ะ เอางี้ แกโดนแฟนขอเลิกไปแล้ว งั้นคงว่าง มาเป็นกิ๊กเราป่ะล่ะ?”

พูดออกไปก็ตกใจตัวเอง ประกอบกับไวท์ชะงักเมื่อได้ยินที่ฉันพูด เขามองหน้าฉัน ฉันมองหน้าเขา ฉันกำลังจะบอกว่าฉันล้อเล่น แค่อยากทำให้เขาหัวเราะขบขัน แต่เขาชิงพูดขึ้นมาก่อน

“ตกลง” 

“ฮะ! ” 

ไวท์มองฉันที่หลุดปากอุทานออกมา แววตาที่เขามองฉันเหมือนกำลังดูเรื่องสนุก

“รับข้อเสนอ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะกิ๊ก”