Secrets 9

ในร้านคนเริ่มพลุกพล่าน มีทั้งนักศึกษากลุ่มใหญ่ และคู่รัก หลังสี่ทุ่มคนก็คงจะเยอะกว่านี้อีก ฉันคิดขณะเดินไป เห็นเจนกับเพื่อนในคณะอีกคนที่ชื่อมิวมายืนรอฉันก่อนแล้ว ทั้งสองแต่งตัวสวยเซ็กซี่สไตล์วัยรุ่น ฉันล้วงของขวัญกล่องเล็ก ๆ ผูกโบว์น่ารักในกระเป๋าถือส่งให้เจน

“อ่ะ สุขสันต์วันเกิด”

“ขอบใจนะปาย ป่ะ ๆ เข้าไปข้างในกันเจนจองโต๊ะไว้แล้ว” เจนทำท่าชี้ไม้ชี้มือไปด้านในที่เป็นโซนวีไอพี

เจนถือโอกาสดึงแขนฉันอย่างสนิทสนม ฉันเลิกคิ้วแปลกใจแต่ก็ยอมให้เจนลากเข้าไปข้างใน เดินไปจนถึงมุมหนึ่งของร้าน เป็นโซนวีไอพีมีกระจกใสกั้นไว้เป็นห้อง ๆ ที่นั่งส่วนตัวและกว้างขวาง ฉันมองรอบข้าง ในโซนนี้มีแค่ ฉัน เจนและเพื่อนอีกคนที่ชื่อมิวฉันก็ไม่ได้ถามว่าเจนชวนใครมาบ้าง แต่ถ้าถึงขนาดจองที่นั่งในโซนวีไอพีแบบนี้สงสัยแขกคงจะเยอะไม่น้อย

นั่งสักชั่วโมงแล้วเผ่นดีกว่า ฉันไม่ชอบสุงสิงกับคนแปลกหน้าเท่าไร ยิ่งคนเยอะยิ่งไม่ชอบ

“ไม่เคยเห็นปายแต่งตัวแบบนี้ ดูสวยเซ็กซี่ดีนะ” จู่ ๆ มิวก็เอ่ยขึ้น ฉันก้มมองตัวเองนิดหน่อย วันนี้ฉันใส่เดรสเปิดไหล่สีดำยาวเสมอเข่า ชุดนี้ฉันเลือกใส่เพราะดูเรียบ ๆ ไม่โป๊มาก ใบหน้าก็แต่งเติมบาง ๆ เอาให้ไม่น่าเกลียดเวลาพบปะผู้คน ฉันไม่ชอบแต่งหน้าทาปากจัด ๆ เพราะเป็นคนแพ้ง่าย ผมก็ปล่อยเคลียบ่า มองดูก็ธรรมดา ปกติของคนมาเที่ยวร้านกึ่งผับแบบนี้ เจนกับมิวไม่แต่งตัวสวยแซบมากกว่าฉันหรือไง เจนใส่เกาะอกสีแดงกางเกงสั้นจู๊ด แต่งหน้าทำผมจัดเต็ม ส่วนมิวก็ใส่สายเดี่ยวลูกไม้เข้ากับกระโปรงยีนส์เหนือเข่า เวลานั่งเห็นแล้วหวาดเสียวว่าหวอจะออก

พอมิวพูดขึ้น เจนก็ผสมโรง

“ใช่ ๆ ดูสวยแพง”

“พวกเธอไม่ต้องมาชมฉันหรอก มีอะไรก็บอกมา”

เจนกับมิวเลยยิ้มเจื่อน เมื่อฉันทำท่ารู้ทัน ก็แน่ล่ะ คนไม่สนิทกันจู่ ๆ มาชมแบบนี้มีอะไรแอบแฝงชัวร์

เจนเริ่มบิดตัวไปมา จนมิวทนไม่ไหวเป็นฝ่ายพูดขึ้น

“คืองี้...เจนมันชอบพี่เชน ที่ชวนปายมาเพราะอยากจะถามเรื่องพี่เชน”

“อ๋อ” ฉันมองเจนที่ตอนนี้บิดตัวจนแทบจะเป็นเลขแปด พี่เชนหล่อลากหน้าตาดีแถมเรียนทันตะฯ ผู้ชายทันตะฯ น่ะหล่อ รวย เรียนเก่ง เยอะแยะ แต่กินกันเองก็เยอะ หาชายทั้งเท่งนี่ยากอย่างกะงมเข็มในมหาสมุทร พี่ชายฉันก็คงเป็นหนึ่งในเข็มที่อยู่ในมหาสมุทร ฉันไม่ได้อวดหรอกนะ แต่พี่เชนน่ะเสน่ห์แรงพอสมควรเลยละ

กลุ่มพี่เชนดังมากในมหา’ ลัย พวกเขาถูกเรียกลับหลังว่า ห้าเทพบุตรหล่อวัวตายความล้ม

ฉายาอย่างกะพวกสี่ยอดกุมารอะไรเถือก ๆ นั้น...

มิน่าวันนี้ทั้งสองคนถึงทำท่าทางสนิทสนมกับฉันนัก หวังผลแบบนี้นี่เอง ฉันส่ายหน้าขำ ๆ

“คือ จะ...เจน อยากถามเรื่องพี่เชน พี่เชนมีแฟนยังอ่ะ”

เจนพูดขึ้นน้ำเสียงตะกุกตะกัก ทำหน้าอาย ๆ มิวก็แทรกขึ้นอีกคน

“พี่ไวน์ด้วย ปายพอรู้ไหม เห็นปายไปกับกลุ่มพี่เชนออกจะบ่อย คงจะสนิทกับพี่ ๆ คนอื่น ๆ”

“พี่เชนน่ะ ยังโสด...” โสดแบบไม่มีแฟนแต่คู่ควงเยอะมาก ฉันต่อท้ายในใจ “ส่วนพี่ไวน์ ก็เท่าที่เห็น...ยังไม่เห็นมีใครนะ”

“กรี๊ด! ” เจนและมิวหันมาตบมือใส่กันแล้วกรีดเสียงร้องอย่างดีใจ

“แต่เดี๋ยว! ฉันไม่ช่วยเป็นแม่สื่อให้หรอกนะ” ฉันเบรกทันควัน “แต่ถ้าจะถามอะไร ถ้าพอจะบอกได้ก็จะบอก เรื่องตามจีบพวกเธอหาทางกันเอาเองเถอะ”

“ใครว่าจะจีบ พวกเราเป็นแฟนคลับย่ะ ไม่หวังจะได้คบได้ควงหรอก ถึงอยากจะควงพวกพี่ ๆ เค้าจะแลไหมล่ะ”

“ก็นะ คิดว่าแลนะเพราะพวกเธอก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่...แต่ถ้าให้แนะนำอย่างหวังดี อย่าไปเป็นตัวเลือกพวกเขาเลย พี่เชนอ่ะ เจ้าชู้จะตาย”

“ก็นั่นไง” สองสาวประสานเสียงกัน

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ถามฉันยกใหญ่ เรื่องสเปก สิ่งที่ชอบไม่ชอบของพี่เชน พี่ไวน์ อันไหนฉันตอบได้ก็ตอบ ฉันพอจะรู้จักเจนและมิวในฐานะที่เรียนคณะเดียวกัน ทั้งสองคนนิสัยใช้ได้

“ว่าแต่พวกเธอชวนใครมางานบ้างอ่ะ” หลังจากคุยกันไปสักพัก ฉันรู้สึกสนิทใจกับยายสองคนนี้มากขึ้น จึงเริ่มพูดคุยอย่างเป็นกันเอง

“ก็ไม่มีใครมากหรอก” เจนบอกก่อนนั่งนึก “มีเพื่อนผู้หญิงต่างคณะอีกสองสามคน แล้วก็พวกผู้ชายคณะเรา กลุ่มไวท์น่ะ...พอดีเพื่อนต่างคณะฉันรีเควสมาว่าต้องชวนหนุ่มหล่อมีเกียร์มาให้เชยชมบ้าง แล้วในคณะเราก็ดันมีของดีแค่กลุ่มเดียวที่หน้าตาดี โดยเฉพาะไวท์ เห็นว่าบ้านรวย รูปร่างหน้าตาก็เฟอร์เฟ็ค...ถึงแม้นิสัยจะเถื่อน ๆ ไปนิดอ่ะนะ”

พร่วด!

ฉันสำลักค็อกเทลที่กำลังดื่มทันที เอามือทุบอกตัวเองเบา ๆ ให้หายไอ เจนหยุดคุยก่อนจะหาน้ำเปล่าให้ฉันจิบ

“ไฮ! เป็นอะไรมากหรือเปล่าปาย อยู่ ๆ ก็สำลัก”

มิวก็หัวเราะผสมโรง ก่อนจะนึกอะไรได้

“สงสัยตกใจที่เจนบอกว่ามีกลุ่มไวท์มาด้วยแน่เลย ตอนกลางวันมิวเห็นยักษ์ เพื่อนในกลุ่มไวท์ยืนแซวปายอยู่”

“ปกติก็เห็นจีบใครไปทั่ว แต่เห็นตอแยปายเยอะที่สุด สงสัยจะจีบปายจริงจัง ว้าว งั้นคืนนี้ฉันจะเป็นกามเทพแผลงศรรักใส่พวกเธอ” เจนพูดยิ้ม ๆ

ฉันรีบพูดดับฝันพวกหล่อนทันที

“หยุดความคิดพวกเธอซะ ฉันมีแฟนแล้วย่ะ”

“เฮ้ย จริงดิ” มิวอุทาน “แต่ก็ไม่แปลกนะ ปายน่ารักจะตายไปจะมีแฟนก็ไม่แปลก ว่าแต่ใครอ่ะ เรียนที่ไหนชื่ออะไร”

“พอ ๆ ไม่บอก อีกหน่อยก็เจอเองแหละ” ฉันพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะนึกถึงไมค์ที่เงียบหายไปเพราะไปเมืองจีนกับครอบครัว กว่าจะกลับก็อีกสองอาทิตย์

“ทำเป็นมีลับลมคมใน” เจนกระแซะฉัน ก่อนจะหันไปมองด้านหน้าของร้าน แล้วยกมือขึ้นโบกไม้โบกมือเรียกใครบางคน

“วู้ ทางนี้ ๆ”