Secrets 11

ไวท์บดเบียดริมฝีปากฉันอย่างเอาแต่ใจ เขาใช้มือสอดท้ายทอยฉัน ประคองใบหน้าฉันให้แหงนเงยคอยรับสัมผัสจาบจ้วงที่เขาบรรจงป้อนให้ ฉันหูอื้อตาลาย ใจหวิว ๆ รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจตัวเอง มันเต้นรัวอย่างรุนแรง สองมือเคลื่อนไปวางทาบอกเขาอย่างไม่รู้ตัว

พอรู้สึกตัวดันขย้ำเสื้อเขาแน่นอีก!

“อื้อ! ...”

ฉันส่งเสียงอู้อี้ประท้วง สองมือก็ทุบหน้าอกไวท์เป็นเชิงบอกให้ปล่อย แต่ดูเหมือนรสจูบกลับหนักหน่วงมากกว่าเดิม เขาบดขยี้ริมฝีปากฉันจนเห่อร้อน ก่อนที่ปลายลิ้นจะรุกรานเข้ามาด้านใน...

นี่เป็นครั้งที่สองที่ไวท์จูบฉัน แต่มันไม่ชินเข้าใจไหม

ละ...ลิ้น ของผู้ชาย มันเข้ามาในปากฉัน ฉันนึกอย่างตื่นกลัว

ให้ตายเถอะ เกิดมาเพิ่งเคยเจออะไรแบบนี้ ฉันไม่เคยจูบกับใครนะเว้ย!

ฉันตัวแข็งทื่อรู้สึกเหมือนวิญญาณออกจากร่าง เผยอปากปล่อยให้เขาแทรกเรียวลิ้นเข้ามา ไวท์ดูดดื่ม กลืนกินทุกอย่างที่เป็นฉัน ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ฉันที่เผลอตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสแปลกใหม่ ก็ปล่อยให้ไวท์นำทาง เขาส่งลิ้นมาพัวพันเกี่ยวกระหวัดอย่างหยอกล้อจนฉันอยากลิ้มลอง สุดท้ายก็ตอบสนองกลับดูดดื่มกลืนกินเขาอย่างเงอะงะเหมือนคนไม่มีประสบการณ์ เสียงเราจูบกันดังอึกอักจนฉันรู้สึกอาย

ลมหายใจหอบถี่ของเราประสานกัน เราบดจูบกันแบบไม่มีพัก ฉันรู้สึกเหมือนจะหมดสติเพราะขาดอากาศหายใจ

เมื่อไวท์ปล่อยฉันเป็นอิสระ ร่างบอบบางของฉันก็อ่อนปวกเปียกจนล้มไปซบบนอกกว้างของเขา ฉันสูดอากาศเข้าลึก ท่าทางฉันเหมือนปลาขาดน้ำ ไวท์มองท่าทางเหมือนคนใกล้ตายของฉันแล้วหัวเราะหึ

“อ่อนวะ จูบแค่นี้ก็เงอะงะ ทำเหมือนไม่เคยจูบกับแฟน”

ก็ไม่เคยจูบน่ะเซ่!

ฉันช้อนตามองไวท์ ตั้งท่าจะผละจากอกเขา หากแต่ไวท์กลับรั้งตัวฉัน สองแขนกักกอดไม่ให้ฉันดิ้นหนีไปไหน

“ปล่อยนะ” เมื่อลมหายใจฉันกลับเป็นปกติ ฉันมองเขาตาคว่ำพลางบอกเสียงสะบัด “จูบจนพอใจก็ปล่อยสักที ฉันจะกลับบ้านแล้ว”

“เดี๋ยวน่า” เขาจุ๊ปาก ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกว้างจนฉันตาลาย ฉันคงเมาค็อกเทลแน่ ๆ ถึงยอมให้อีตานี่ปล้นจูบในที่สาธารณะแบบนี้ โชคดีที่พวกเจนยังไม่กลับเข้ามาด้านใน “อยู่กับฉันก่อนเดี๋ยวไปส่ง”

“ไม่ต้อง ฉันหาทางกลับเองได้”

“แต่งตัวแบบนี้ ลองเดินออกไปคนเดียวสิจะหาว่าไม่เตือน”

“ทำไม มันก็ปกตินี่ บางคนแต่งตัวโป๊กว่าฉันอีก นายอย่ามาขู่เสียให้ยาก! ”

ฉันเงยหน้าสวนทันควัน สบโอกาสที่เขาคลายอ้อมกอดแล้วยกเท้ากระทืบเขาเต็มแรง ไวท์ร้องเสียงหลงปล่อยฉันออกจากอ้อมแขนทันที

ฉันเด้งตัวขึ้นจากโซฟา คว้ากระเป๋าถือแล้วแยกเขี้ยวใส่ ก่อนจะหมุนตัวออกจากร้านไปไม่สนใจเสียงร้องเรียกตามหลัง

White:Talk

“เฮ้ย ปาย! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ! ปาย! ”

ผมคำรามตามหลังยายตัวแสบที่พอผละจากอกผมได้ก็หันหลังวิ่งหนีไปอย่างกระต่ายตื่นตูม ทำเหมือนกับไม่เคย โดน จับจูบหน่อยรับไม่ได้จนรีบเผ่น ผมยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มดับอารมณ์คุกรุ่นที่อยู่ภายใน ประกอบกับพวกเจนเดินเข้ามา เจนเหลียวมองตามหลังปายไปอย่างแปลกใจ เมื่อปายเดินหน้าตั้งออกจากร้านโดยไม่ล่ำลาพวกเธอ

“ไวท์ ปายไปไหนน่ะ” เจนถามผม

“ไม่รู้ คงกลับบ้านละมั้ง” ผมบอกอย่างไม่ใส่ใจทั้งที่ในใจกระวนกระวาย

“ไฮ! จะกลับยังไง ตอนหัวค่ำเจนเห็นพี่ชายปายมาส่ง เลยคิดว่าขากลับเจนจะไปส่งเอง ทำไมถึงรีบกลับไปก่อนนะ...ไม่บอกลากันสักคำ” เจนบ่นพึมพำ

ผมลุกขึ้นทันที ก่อนหันไปบอกไอ้ยักษ์

“เฮ้ย พวกมึงกลับกันเองนะ กูมีธุระจะไปต่อ”

ไอ้ยักษ์มองผมเหมือนรู้ทัน เอ่ยยิ้ม ๆ

“เออรีบ ๆ ไป เดี๋ยวธุระของมึงก็หนีกลับบ้านไปก่อนหรอก”

“ไอ้เหี้ย! ” ผมสบถ มองมันอย่างคาดโทษ ทำเป็นสู่รู้ นี่ถ้าไม่รีบไปตามปายผมคงยกเท้าเตะมันสักรอบ

ผมเดินเบียดฝูงชนที่กำลังดิ้นกันอย่างเมามัน พอหลุดออกมาด้านนอกก็มองซ้ายขวาหายายตัวแสบที่ไม่รู้ตอนนี้เดินไปถึงไหน ตอนนี้เวลาสี่ทุ่มกว่า ๆ ยังไม่ดึกมาก แต่มันก็อันตรายสำหรับปายอยู่ดี

ก็แม่คุณเล่นแต่งตัวโชว์ผิวขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะขนาดนั้น ถึงจะไม่โป๊มากก็เถอะ แล้วพอชุดเดรสสีดำตัดกับผิวขาว ๆ ของปาย ประกอบกับหน้าตาจิ้มลิ้ม ยิ่งโดนผมจับจูบจนปากเจ่อผมเผ้ายุ่งเหยิงดูไปดูมามันเซ็กซี่เป็นบ้า...

แล้วคนอื่นมันจะไม่คิดแบบผมหรือไง

ผมเดินหาตามทางฟุตปาธเรื่อย ๆ เดินไปจนเจอกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายหัวเกรียนสี่ห้าคนกำลังล้อมหน้าล้อมหลังผู้หญิงคนหนึ่ง พวกมันส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว หัวเราะเฮฮา พอหนึ่งในนั้นเบี่ยงตัวผมจึงมองเห็นตรงกลางชัดเจน

ปายยืนกอดกระเป๋าถือแน่นมองพวกมันด้วยท่าทางหวาดผวา

ผมสาวเท้าไปทันที

“ว่าไงครับพี่สาว เดินคนเดียวมืด ๆ แบบนี้ให้พวกผมไปส่งนะ...จะส่งให้ถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดเลย”

“ฮ่า ๆ แน่ล่ะ นางฟ้ามาตกสวรรค์แถวนี้ ป่ะ พวกเราพานางฟ้าไปขึ้นสวรรค์กันว้อย”

เสียงพวกมันร้องตะโกน กำลังจะฉุดกระชากปายให้ขึ้นรถที่จอดอยู่ด้านข้าง ผมเร่งฝีเท้าพอถึงตัวไอ้คนที่ดึงแขนปายไว้ก็กระชากคอเสื้อมันแล้วซัดกำปั้นใส่ทันที

ผลัวะ!

กลุ่มเด็กเกรียนแตกฮื่อ เมื่อจู่ ๆ ผมที่มาจากไหนไม่รู้กระโดดเข้าไปต่อย ผมต่อยไอ้คนที่จับแขนปายจนมันลงไปนอนหงาย ปายพอเห็นผมก็โผมาเกาะด้านหลังทันที

“เฮ้ย มึงมาจากไหนวะ มายุ่งอะไรกับผู้หญิงของกู”

ไอ้คนที่โดนต่อยลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลหลังจากโดนเพื่อนมันดึงขึ้นก่อนจะชี้หน้าด่าผม หลายคนเห็นผมตัวใหญ่ก็แค่ตั้งท่าไม่เข้ามา

“มึงพูดดี ๆ ผู้หญิงของใครไอ้พวกเด็กเหี้ย” ผมมองพวกมันรายตัว ส่งเสียงเหี้ยม ไอ้เด็กปากดีนี่คงจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม ท่าทางกร่างกว่าใคร ผมน่าจะอัดมันไม่ให้ตั้งตัวอีกสักหลาย ๆ ทีให้ฟันแม่งหักจนพูดกร่างไม่ได้

“ผู้หญิงคนนี้พวกกูเจอก่อน มึงอยากได้ก็ไปหาที่อื่นสิวะ”

“มากูมึงกับกู อายุเท่าไรกันเชียวไอ้เด็กเกรียน กลับบ้านไปดูดนมแม่ไป๊! ” ผมตวาด มองทางหนีทีไล่ มือก็กระชับมือปายไว้แน่น มันมีห้าคน ผมคนเดียวแถมมีผู้หญิงตัวเล็กบอบบางอยู่ข้าง ๆ อีก

สู้ได้ก็เดอะฮัคละครับ

สบจังหวะที่พวกมันยังไม่พากันฮือเข้ามาผมกระตุกแขนปายแล้วสั่ง

“วิ่ง! ”