Secrets 6

นี่ ๆ ใช้กันนักใช่ไหม พ่อเหรอก็ไม่ใช่ สนิทเหรอก็ไม่ เห็นเป็นคนใช้หรือไงวะ!

ฉันบ่นพลางใช้มีดหั่นผักอย่างใส่อารมณ์ คิดแล้วก็หงุดหงิดหัวเสีย ทำยังไงถึงจะหลุดพ้นจากคนบ้าอย่างนายไวท์ นะ!

ปายนะปาย แกไม่น่าปากหมาเลย แล้วเป็นไง ไอ้หมาบ้ามันดันกัดไม่เลือก เราอุตส่าห์ปลอบใจด้วยความหวังดี สุดท้ายเป็นไงล่ะ ฉันด่าตัวเองในใจ มันน่าโมโห โมโหแต่ทำอะไรไม่ได้มันโคตรหงุดหงิด

ซวย ซวยโครต!

“เสร็จยัง หิวจนแสบท้องไปหมดแล้ว”

เสียงไวท์โอดครวญมาจากข้างนอก ฉันได้แต่เข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองมาม่าที่ต้มไว้เดือดปุด ๆ เหมือนอารมณ์ของฉันในตอนนี้ มันเดือดจนจะระเบิดแล้ว

พอมาม่าได้ที่หลังจากใส่ผักใส่ไข่ไป ฉันปิดแก๊สแล้วเทมาม่าใส่ชาม ยกไปให้ไอ้คุณชายที่รออยู่ เดินไปในใจสาปแช่ง

ขอให้มันสำลักเส้นมาม่าตาย ๆ ไปเลย!

ห้างสรรพสินค้า S

หลังจากสอบเสร็จฉันจึงนัดไมค์มาเดินห้าง กินข้าวดูหนังหลังจากเครียดกับการสอบมาหลายวัน ฉันไม่ใช่คนเรียนเก่ง ขอแค่ให้เกรดได้ C ขึ้นไปแม่ฉันก็น้ำตาไหลด้วยความปลาบปลื้มใจแล้ว

เรานัดเจอกันที่หน้าโรงหนังช่วงบ่าย ฉันอยากดูหนังแนวอวกาศแก้เครียดสักเรื่อง ยืนกอดถังพอปคอร์นรอสักพักก็เห็นผู้ชายหน้าออกไปทางจีน รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเดินตรงมา จะเป็นใครล่ะถ้าไม่ใช่ไมค์แฟนฉัน ไมค์เดินตรงมาหาฉัน ผ่านกลุ่มวัยรุ่นผู้หญิงกลุ่มใหญ่ บางคนกรี๊ดกร๊าด แอบยกมือถือขึ้นถ่าย ไมค์เดินผ่านนิ่ง ๆ เหมือนเป็นเรื่องปกติ มันมั่นหน้าจนฉันแอบเบะปากด้วยความหมั่นไส้

วันนี้ไมค์แต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนที่พับแขนถึงข้อศอกเข้ากับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อนเผยผิวขาวเนียนจนผู้หญิงอย่างฉันยังอาย มิน่า สาว ๆ มองกันตรึม

“วุ้ย มองกันอยู่ได้ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีหรือไง พวกชะนีก็แบบนี้”

หมดกันภาพลักษณ์หล่อเหลาของแฟนฉัน ฉันแอบกลอกตามองบน ก่อนจะตอกกลับนิ่ม ๆ

“ประทานโทษ แล้วฉันที่เป็นแฟนแกไม่ใช่ชะนีเรอะ...เฮ้อ หล่อจนสาวมองเป็นแถวไม่น่าเป็นเกย์เลยไมค์เอ๊ย เสียของว่ะ” ฉันบ่นไม่จริงจัง ก่อนคล้องแขนไมค์แล้วลากเข้าโรงหนัง

พอถึงที่นั่งพวกเรานั่งลง ก็มีหลายคนทยอยเข้ามานั่ง ฉันก้มหน้าเม้ามอยกับไมค์ระหว่างรอหนังฉาย รู้สึกเหมือนมีคนนั่งลงด้านข้างขวามือของฉัน มองจากหางตาให้ความรู้สึกคุ้นเคยจึงชะงักแล้วค่อย ๆ เอียงหน้าไปมอง

เป็นไวท์...โลกกลมบ้าบอ เจอที่มหา’ ลัยแล้วยังต้องมาเจอข้างนอกอีก ฉันบ่นในใจ เห็นข้างตัวเขามีสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มแต่งตัวน่ารัก ที่พอนั่งลงก็เอียงตัวซบแสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ เฮอะ สงสัยแฟนใหม่หมอนี่ละมั้ง

ฝ่ายนั้นก็ชะงักเหมือนกัน พอเห็นว่าเป็นฉันก็ยิ้มมุมปากใส่ แล้วหันหน้านั่งตรงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เชอะ! ฉันสะบัดหน้าหนีไม่มองเขาต่อไป ประกอบกับหนังเริ่มฉายฉันเลยใช้สายตาจดจ่อไปกับจอภาพยนตร์ตรงหน้าแทน

“ว้าย! โมโมกลัวจังเลยค่ะพี่ไวท์”

“โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรนะครับโมโม”

เสียงออดอ้อน ออเซาะดังข้าง ๆ หูจนฉันดูหนังแทบไม่รู้เรื่อง

...พี่ไวท์คะ พี่ไวท์ขา โมโม มามา โอ๊ย นั่นชื่อคนหรือหมา!

แล้วนี่มันหนังแนวอวกาศ เรื่องสตาร์เทรค ไม่ใช่หนังผีโว้ย!

“เป็นอะไรปาย หนังไม่สนุกเหรอ”

ไมค์เห็นฉันทำท่าฮึดฮัดจึงเอ่ยถาม ก่อนจะหันไปดูหนังต่อเพราะกำลังอยู่ในช่วงไคลแมกซ์ ฉันพยายามไม่สนใจเสียงด้านข้าง พยายามตั้งสติจดจ่อไปกับการต่อสู้กันบนยานอวกาศ

แต่จู่ ๆ ก็มีมือปริศนาจับมือฉันที่วางไว้ตรงหน้าขา เป็นไวท์ที่ตอนนี้ยังคุยกับยายผู้หญิงชื่อหมานั่นกระหนุงกระหนิงแต่ยังมาแอบจับมือฉันอยู่ โชคดีที่ในโรงหนังมันมืด ไมค์ที่นั่งข้างฉันจึงไม่สังเกตเห็นความผิดปกติ

ฉันพยายามสะบัดหลุดเงียบ ๆ แต่มันก็ยังจับไว้แน่น ฝ่ามืออุ่นร้อนที่ประกบกับมือฉันให้ความรู้สึกจั๊กจี้หัวใจ พอนึกถึงตอนที่โดนจูบหัวใจมันก็เต้นรัวจนกลัวว่าจะมีใครได้ยิน ฉันพยายามสงบสติอารมณ์แล้วถลึงตามองอีตาไวท์ตอนไมค์มัวแต่จดจ่อกับหนัง กระซิบเสียงลอดไรฟัน

“ปล่อย”

ไวท์ไม่ตอบกลับ ทำเหมือนไม่ใช่เขาที่จับมือฉันไว้ แต่กลับบีบมือที่จับไว้แน่นกว่าเดิมเหมือนจงใจแกล้ง ทั้งบีบทั้งขย้ำเบา ๆ จนฉันสั่นสะท้าน...สั่นอยากไปตั๊นหน้ามันน่ะสิ!

ไอ้นี่....

ฉันคิดอย่างหงุดหงิดใจ พยายามกระชากมือก็ยังไม่หลุด ฉันพยายามกระตุกสองสามรอบจนไมค์สังเกตเห็นความผิดปกติ…

“เป็นอะไรปาย ทำไมดิ้นขยุกขยิก”

“เปล่า ไม่มีอะไร” ฉันหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้ไมค์ ขยับมือที่อีตาไวท์ปล่อยให้เป็นอิสระทันทีที่ไมค์ชะโงกหน้ามอง ฉันเลื่อนมือไปจกถังพอปคอร์นแล้วโยนใส่ปากตัวเอง ตอบคำถามไมค์ทั้งที่ปากยังเคี้ยวข้าวโพดคั่ว “มันมืดไงยุงมันเยอะ ปายโดนยุงกัด ยุงควายด้วย”

“ยุงควาย?”

“อืม แต่ตบมันตายละ อย่าสนใจเลย นู่น ๆ ดูหนังต่อดีกว่ากำลังมัน” ฉันรีบเบี่ยงความสนใจ ไมค์หัวเราะขัน ๆ คงนึกว่าฉันพูดเล่นเลยกลับไปสนใจหนังต่อ

เราดูหนังจนถึงใกล้จบ ฉันที่ตอนนี้หมดความอยากดูหนังจึงชวนไมค์ออกโรงก่อน โดยอ้างว่าปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ พวกเราเลยลุกขึ้นขณะที่กำลังก้มผ่านอีตาไวท์ฉันเลยถือโอกาสใช้ข้อศอกถองใบหน้าหล่อ ๆ นั้นให้อย่างจัง

“โอ๊ย! ” เสียงไวท์ร้องอย่างเจ็บปวด ผสมกับเสียงกรี๊ดของยายโมโมชื่อหมาที่ร้องอย่างตกใจ ฉันไม่หันไปมองแค่ยกมือผ่าน ๆ เป็นเชิงขอโทษ แล้วรีบดึงไมค์ออกจากโรงหนังไป

สมน้ำหน้า! ใจจริงอยากจะหันไปชกหน้าด้วยซ้ำ คนบ้าอะไรมากับแฟนยังมาทำรุ่มร่ามกับคนอื่น เพื่อนเล่นเหรอ

ฉันลากไมค์จนมาหยุดที่หน้าห้องน้ำ ฉันจะเดินเข้าห้องน้ำหญิงโดยให้ไมค์ยืนรออยู่ด้านนอก ทว่าไมค์กลับดึงแขนฉันไว้แล้วถามเสียงเข้ม

“ผู้ชายคนที่แกแกล้งเมื่อกี้เป็นใครตอบ! ”

“ไหน ผู้ชายที่ไหน” ฉันเฉไฉไม่สบตาไมค์ ไมค์จิกตาใส่ ยกมือขึ้นกอดอกแล้วขู่นิ่ม ๆ

“จะบอกไม่บอกฮะ คิดว่าฉันไม่รู้จักแกดีเหรอ คบกันมากี่ปี อย่าให้ฉันเดินไปถามนายนั่นตรง ๆ นะยะ แกรู้ว่าฉันกล้า”

ฉันถอนหายใจ โบกไม้โบกมือเป็นเชิงยอมแพ้

“โอเค ๆ ยอมแพ้ค่ะ บอกก็บอก แต่ตอนนี้ไปขี้ก่อนได้ป่ะ เนี่ยพามาห้องน้ำก็เพราะอยากขี้ จะมาดึงไว้ทำไมนักหนา เดี๋ยวตดใส่หรอก”

พูดจบพ่อหนุ่มหล่อเจ้าสำอางแปลงร่างเป็นเจ้าแม่ขาวีน ชี้นิ้วไล่ฉันทันที

“หยาบคาย ยายผู้หญิงเถื่อน จะไปไหนก็ไป! ”

ฉันหัวเราะร่าก่อนเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายอารมณ์