JANNA:
Sinamahan ako ni Mang Arnold sa aming tabakuhan, upang hintayin si kuya Gerald na ipinagbilin sa akin ng daddy. Nais daw nitong makita ang kabilang bahagi ng tabakuhan na hindi na nila nakita noong pumarito, sapagkat bumuhos ang malakas na ulan. Ayoko sanang isama si Mang Arnold, ngunit kakagaling lang namin sa simbahan, upang mag inquire kung kailan ang date na maaari kaming magpakasal, at marahil naawa sa akin ang simbahan, ang sabi nila ay fully booked na ngayong taon. Nakakahiya, subalit balitang balita na ang tungkol sa amin ng matandang ito. Nakakadiri ang amoy, laging amoy biha ng sigarilyo! at mukhang hindi araw araw naliligo. Akala ko, sa kwento lang ng mga kakilala ko, yung tungkol sa matandang ito, ngunit batid ko ngayon na totoo pala ang lahat ng iyon. "Darling, ano bang gusto mong tawagan natin kung saka sakali?" hinawakan niya ako sa magkabilang balikat habang nakatalikod sa kanya. "Ho?" bigla akong pumiksi upang mabitawan niya ako, saka lumayo ako ng konti, "eh.. bahala na ho kayo.." kinikilabutan talaga ako sa matandang ito. "Sweet heart na lang kaya, kasi, napaka sweet ko naman sayo.." lumapit na naman siya sa akin, at ako naman ay lumalayo. "Kayo na ho ang bahala.." lalayo pa sana ako, ng matalisod ako at tuluyang madapa. "Ayan, iwas ka kasi ng iwas sa akin," inalalayan niya akong tumayo. Ngunit nagkamali ako, sana pala, hindi ko na iyon tinanggap. Agad niya akong niyakap at pinilit halikan sa leeg. Halos masuka ako sa kanyang amoy. Mukhang nagnganganga pa ito, dahil sa kulay ng kanyang ngipin! Sunok na sunok ako, sa amoy biha niyang katawan. "Wag ho Mang Arnold! wag ho.." hindi ako makawala sa higpit ng kanyang yakap. "Pakiss lang ng isa, magiging mag asawa naman tayo eh," pinipilit pa rin niya akong halikan. "Wag ho.. ayoko ho.." itinutulak ko siya, subalit napakahigpit ng hawak niya sa aking beywang "Pwede nga kitang angkinin doon sa kubo.. halika," sabi niya. At nagulat ako, dahil sa taas kong ito, naiangat niya ako at nabuhat. Hindi ako makapaniwala na sasapitin ko ito. Naisampa niya ang kalahati ng katawan ko sa kanyang balikat. Bakit hahayaan na lang ako ng daddy na ganituhin ng matandang pangit na ito! Lahat ng Santo, tinawag ko na, at dahil sa likot ko, napilitan akong ibaba ni Mang Arnold. Napaupo ako sa balumbon ng mga tabakong pinapatuyo na. "Wag ko," napapa atras ako habang nakaupo, napangisi naman ang matandang kalbo pagkakita sa akin. "Ikakasal na naman tayo, bakit ayaw mo pang ibigay sa akin ang gusto ko?" tanong niya na papalapit na sa akin, "napapangitan ka ba sa akin?" Diyos ko! at talagang tinanong pa ako kung napapangitan ako sa kanya. Bigla niya akong Dinaluhong, ngunit agad akong nakaiwas. "Janna?! Janna?"!" tawag ng tinig naniyon mula sa labas. Nagmamadali akong tumayo, ramdam ko rin na tumayo si Mang Arnold. "Ku-kuya Gerald!" nagmamadali kong ipinagpag ang aking damit, at nilapitan ko siya.. GERALD: Usapan namin ni tito Sid, na ipapasyal niya ako sa kabuuan ng kabilang side ng kanyang taniman ng mga tabako. Noong nagpunta kasi ako doon, biglang umulan, kaya sa iisang side ako nakapunta. May nakaparada ng sasakyan doon na indikasyon na naroroon na ang aking kausap. Maglalakad pa ako, patungo sa gitna ng tabakuhan, kung saan, naroroon ang kanilang kubo. Nagsuot ako ng sweat shirt at jogging pants saka bota, dahil may kakatihan maglakad doon.Nangangalahati pa lang ako ng nalalakad, natatanaw ko na may mga tao doon, isang babae at isang lalaki. Napansin ko na binuhat ng matandang lalaki, ang babaeng nakikilala ko, at alam kong si Janna. Nagmamadali akong tumakbo, at huminto saglit. Naririnig ko ang pagmamakaawa ni Janna, kay Mang Arnold.
"Mang Arnold, wag po," gumagaralgal pa ang tinig niya.
"Janna?! Janna?!" tawag ko sa kanya. Biglang sumulpot ang babae, at nagmamadaling tumakbo palapit sa akin.
"Ku-- kuya Gerald, andito ka na pala.." dumikit siya ng maigi sa akin.
Kasunod na rin niya ang matandang chinese na nagtatangka kay Janna kanina, "love, aalis muna ako, at may aasikasuhin ako ha," nag ayos pa ito ng zipper na akala mo ay may nangyari sa kanilang dalawa, "Sige hijo, iiwanan ko na muna si Janna sayo."
"Oho.." sagot ko. Nilagpasan na kami ng matanda, doon ko pa lang napansin ang paghinga ni Janna, na animo ay nakahinga ng maluwag.
"Buti dumating ka agad, kuya Gerald, kanina pa ako natatakot kay Mang Arnold," sumbong niya sa akin. "Kung hindi ka dumating, baka kung ano na ang nangyari sa akin."
"Malayo pa lang ako, napansin ko na kayo. Bakit ba kayo ang naririto?" tanong ko sa kanya.
"May inasikaso kasi ang daddy, nautusan niya ako na samahan ka daw muna dito, tapos nagkataong naroon din si Mang Arnold, nagprisinta na sasamahan ako. Ayoko nga sana, ngunit sabi ng daddy, kailangan daw naming magkakilala ng maayos kaya dapat madalas na kaming magkasama."
"Kahit lapastanganin ka? totoo bang nagmotel kayo ng boyfriend mo?" namulsa pa ako.
"Si tita Letty ba ang maysabi niyan? dinala lang niya ako doon, pero walang nangyari, hindi ako pumayag."
"Yun naman pala, walang nangyari, bakit kailangan ka pang ipakasal kung kani kanino?"
"Hindi kasi naniniwala ang daddy na walang nangyari sa amin ni Nick, tapos, si Mang Arnold na lang daw ang makakatanggap sa akin, kaya ipapakasal niya ako kay Mang Arnold.,"
"Eh, bakit daw?" napakunot ang aking noo.
"Sira na daw kasi ang karangalan ng pamilya naman."
"The heck with that karangalan! nasa new era na tayo, na karamihan, ang mga babae ay liberated na, ano ba naman yang tatay mo, sisirain pa ang buhay mo!" napabuga ako ng hangin na marahas.
JANNA "Ikaw ba, kuya Gerald, gusto ba ng mommy mo ang girlfriend mo?" tanong ko sa kanya, "hindi ba siya nakikialam sa feelings mo?" "Hindi. Isa pa, matanda na ako. Hindi na sakop ng mommy ang buhay pag- ibig ko," sagot niya sa akin, "marami kayong tauhan no?" "Nasa thirty yung dito sa lugar na ito," sagot ko sa kanya. "Pero gusto ba ng mommy mo ang girlfriend mo?" "Mabait si Lizzy, isa pa, mabait siyang guro, kaya wala akong makitang dahilan upang ayawan siya ng mommy. In fact, gusto na nga niya kaming lumagay sa tahimik, upang magkaroon na kami ng mga anak," sagot ni kuya Gerald sa akin. Kung gayon, napakaswerte pala niya, at hindi niya problema ang kanyang ina. Nakaramdam ako ng habag sa aking sarili at napaluha, na agad niyang napansin. "Oh, what's wrong?" nag aalala niyang tanong sa akin, "may nasabi ba akong hindi mo nagustuhan?" Umiling ako, saka ngumiti, "wala, medyo naiinggit lang ako sayo, kasi hindi mo kailangang ipaglaban ang sarili mo. Hindi ko katulad." "
GERALD: "Oh-my-God! Gerald! anong kalokohan ito?" tanong ng mommy Amanda ko, "Bakit mo iniuwi si Janna dito? alam mo ba ang gulong maidudulot nito?" "No choice na kasi ako mommy. Gusto ko siyang matulungan. Ayokong masira ang kinabukasan niya. Hindi kaya ng konsensiya ko, na aalis ako ng Bicol, na alam kong ipapakasal si Janna sa lalaking triple ang edad sa kanya. Mommy, anak ng kaibigan niyo si Janna. Kung kayo ang nasa kalagayan ko, maaatim ba ng konsensiya ninyo na mabuhay siya ng masalimoot? na alam niyong kung may nagawa sana kayo, upang hindi siya mapapariwara?" "Pero Gerald, baka hindi mo kilala ang ugali ni Sid. Alam mong hindi iyon papayag na ganito ang ginawa mo. Baka naman may basehan siya," tiningnan ni mommy si Janna mula ulo hanggang paa, bago ulit tumingin sa akin,"kaya nais niyang ipakasal ang batang ito? Don't get me wrong hija. Mas matagal p ang friendship namin ng daddy mo, kesa mga edad ninyo. Ayoko naman na magkasira kami ng dahil lang sa pagsuway mo sa kagu
JANNA: "Sinasabi ko na nga ba!" galit na sumugod sa akin ang dadfy, at niregaluhan ako ng mag asawang sampal, fresh from Bicol. "Sid!" dali dali akong nilapitan ni mommy, subalit agad itong nahawakan ng daddy sa braso. "Wag mong lapitan ang anak mong marumi!" bulyaw ni daddy sa akin. "Tito Sid, huminahon kayo," umawat si kuya Gerald, "wag niyong saktan ang anak niyo." "Oo nga naman Isidro! anong kabalbalan itong naririnig kong nais mong wasakin ang buhay ng anak mo? Santa Maria Isidro! at ang nais mo pang mapangasawa nitonh si Janna ay si Arnold Rivera? ang matandang yun ay mas matanda sa atin ng sampung taon! Maaatim mong magkaroon ka ng manugang na saksakan ng pangit?" ai tita Amanda iyon. "Tumigil ka ng paninermon sakin Amanda, alam ko ang ginagawa ko!" angil ni daddy kay tita. "Hoy, Sid, wala ka na talagang pinipiling lugar, kahit sa pamamahay ko ay labis pa rin ang gasing ng iyong ugali! Tigilan mo ako ng mga ganyang paandar mo, at kuhang kuha mo ang inis ko!" asar n
Palakad- lakad si Kuya Gerald sa may dining. Kami naman ni tita Amanda ay walang imikang nanonood sa kanya. Hindi namin malaman kung ano ang aming gagawin. Bago umalis ang daddy at mommy ko, pinagbantaan niya ako na hindi niya ako matatanggap kailanman sa aming pamamahay, unless, pakakasalan ako ni kuya Gerald. Dahil para daw sa kanya, itinanan ako ni kuya. Lalong malaking kahihiyan daw iyon, na sumama ako sa isang lalaking hindi ko naman kamag anak, at iniuwi ako sa kanilang bahay. Mas lalo lamang daw kaming mapapahiya, dahil parang pinagpasa-pasahan na lang daw ako ng mga lalaki. Matapos niyang sabihin iyon, nagmamadali na silang umalis ng mommy. Ni hindi na nila hinintay na makasagot kami. Kaya ngayon, lahat kami ay namomoroblema. Mawawasak ang buhay ko kapag ikinasal ako kay Mang Arnold, subalit pag-aasawa pa rin pala ang babagsakan ko. Minsan, iniisip ko na lang na gusto na akong mawala ng daddy ko sa poder nila. "Pwede aiguro," tumigil paglalakad si kuya Gerald. Sabay k
GERALD: "Oh, baby, kanina pa kita hinihintay," sinalubong ako ni Lizzy, "kumain ka na ba?" "Kumain na ako," kaswal kong sagot sa kanya. Nakalugay ang alun- alon niyang buhok. Bahagyang nakalabas ang kapiraso ng kanyang monay. "Nasaan na ang mga kasama mo?" usisa ko sa kanyang mga ka boardmate. "Nasa seminar silang lahat. Kaya nga ang saya ko, nung sabihin mo sa aking pupunta ka dito," kumandong siya sa akin, "I miss yor body.. please, let's make love.." saka niya kinabig ang aking ulo, palapit sa kanya. Sabik na sabik ang kanyang labi. Hindi na ako nakapagtimpi, at nilabanan ko na siya. Sa salas pa lang, sisiguraduhin ko ng satisfied na siya Agad ko siyang inihiga sa sofa. Hinimas ko ang ang kanyang katawan. "Uuuhmmm.." daing niya. Hindi namin masyadong magawa ang ganito kaingay dahil sa dalawa niyang kaibigan na kasama niya sa bahay. "Shhlup.. ssshlup.." tunog ng aking dila at bibig, habang nilalantakan ko ang kanyang dibdib. Bumaba ang aking halik, patungo sa kanyang puson,
3rd POV: Halos hindi maabsorbed ng kanyang utak ang sinabi sa kanya ng kanyang nobyong si Gerald. Anong kalokohan ang pumasok sa isip nito, at naisipang pakasalan ang isang batam- batang babae. Ng dahil lang sa family friend ng mga ito ang pamilya nung babae. Pagkatapos nilang magsex, naligo pa sila ng magkasabay, kumain pa. Tapos, biglang sasabihin sa kanya ang bagay na iyon? Wala silang malinaw na usapan. "Ano?" halos hindi niya marinig ang sinabi ng nobyo, "magpapakasal ka, kanino?" "Kailangan kong pakasalan si Janna, pero makinig ka muna," sabi nito, "walang mamamagitan sa amin, ikaw pa rin ang pakakasalan ko, at makakasama sa future, nagkataon lang na naipit talaga ako at siya ng sitwasyon." Ikinuwento nito sa kanya ang lahat, pati na ng pagtangkaan ito ng matandang nais ipakasal dito ng sariling ama. "Awa lang ang nararamdaman ko, kita mo naman kanina, ikaw pa rin ang nakakapagpainit sa katawan ko. Alam ko, alam kong ngayon pa lang, nagkamali na ako, pero alam ko rin
JANNA: Lumabas na siya ng bahay, dala ang mga gamit. Tiningnan muna niya iyon, saka naglakad na sa kalsada. Ang ganda ng lugar na iyon, halatang may mga sinasabi sa buhay ang mga nakatira. Isang kotseng asul ang umilaw ilaw at tumigil sa kanyang harapan. Si Gerald. "Janna, saan ka pupunta?" nagmamadali siyang bumaba ng sasakyan at sinalubong ako. "Dala mo ang mga gamit mo?" "Aalis na lang ako kuya Gerald. Ayoko ng gulo.. Pasensiya ka na sa gulong nagawa ko kuya, kayo ni tita Amanda. Aalis na lang ako para hindi na kayo madamay sa nangyari sakin," yumuko pa ako habang unti unting namumuo ang luha sa aking mga mata. "Sinong may sabi sayo?" nangunot ang kanyang noo saka kinuha ang aking bagahe, "akin na nga yan. Sumakay ka ng kotse at sa bahay tayo mag-usap. Mabuti na lang at nakita kitang paalis. Paano kung hindi ako dumating? saan ka namin hahanapin? sanay ka ba dito sa Maynila?" Hindi ako nakapagsalita. Nahihiya na ako. Natatakot, at nalulungkot. Hindi ko na malaman kung an
Isang magandang babae ang aking kaharap. Hindi ko malaman, kung ginuine ang kanyang ngiti o kaplastikan lang. Nakakakita kasi ako sa kanyang mata ng isang bagay na hindi ko mawari kung galit. Nakaupo siya sa aking harapan, katabi si kuya Gerald. "Janna, siya si Lizzy, ang girlfriend ko, Lizzy, siya yung sinasabi ko sayong anak ng family friend namin na sinasabi ko sayo," inakbayan pa ni kuya Gerald si Lizzy. "Hi Janna," kumaway lang siya sa akin. Iba ang tibok ng aking puso. Parang may mga karayom na nag uunahang tumusok doon. "Ha--hi.." napalunok pa ako pagbati sa kanya. Mukhang napansin niya ang inarte kong iyon. Nakita ko kung paano niya ako ismiran. Saka kahit nakangiti, tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "Oh, umorder na muna tayo," yaya sa amin ni kuya Gerald. Nakatingin naman ako kay Lizzy, na parang ginagwardiyahan ang boyfriend niya at takot na takot na mapatingin sa iba. Pinapanood ko kung paano siya kumilos. Ang bawat kumpas ng kanyang kamay at bawat salita na lum
"Lizzy!" tawag ko kay Lizzy habang nagmamadali siyang naglalakad. Hindi siya sumakay sa kotse na maghahatid sa kanya pauwi, bagkus, parang lalakarin niya ang kahabaan ng kalsada.Inabutan ko ang kanyang braso, at agad ko iyong hinila.."Ano ba, Gerald.. uuwi na ko!" may luhang sagot niya sa akin, "magpahinga ka na kung pagod ka.""Ano bang nangyayari sayo?" hindi ako makapaniwala na magwowalk out siya "bakit ba?""Bakit? talagang tinatanong mo ako Gerald, kung bakit? ano sa palagay mo?" nakasimangot na sagot niya, "hindi mo ako tinatawagan, walang text, or kahit emails! habang kayo ng babaeng iyon ay magkasama, tapos, tatanungin mo ako kung ano ang nangyayari sa akin? aba naman! ang galing naman ng tanong na yan!"Natigilan ako sa kanyang sinabi. Ang buong akala ko ay naiintindihan ako ni Lizzy sa lahat ng nangyayaring ito. Hindi ko akalain na nagtitiis lang pala siya."Pero Lizzy, napag usapan na natin ito, hindi ba?" ang aking tinig ay parang nagtatanong. Ayokong dumating kami sa pu
Walang nagsasalita sa amin ni Gerald habang nasa sasakyan. Tila ba may pader na biglang humarang sa pagitan naming dalawa. Nahihiya naman akong Mauna, sapagkat naaalala ko kung ano ang eksena naming dalawa kaninang umaga. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na magkayakap kami at magkadikit ang aming mga katawan. Namula ng husto ang aking mukha ng maisip ang bahaging iyon. Lalo pang napadagdag sa aking iniisip ang hiling ng aking mga magulang na magkaroon na kami ng anak pagbalik doon. Paano naman kami magbibigay ng anak, kung kahit halik ay hindi naman namin ginagawa. Nag uumpisa ng mabagabag ang aking kalooban sa parteng iyon. "Anong iniisip mo?" si Gerald na ang bumasag ng harang na pader sa aming dalawa. Ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin sa daan habang ang kanyang bibig ay bigla ng nagsara. Paano ko ba sasabihin sa kanya kung ano ang aking nadarama? "Ah-- eh-- wala naman," nauutal kong sabi habang kinukutkot ang aking mga kuko, "nahihiya lang ako sa sinabi ng
Bigla akong napabalikwas ng upo, tinanggal ang kamay ni Gerald na nakayakap sa akin. Paano kami napunta sa ganoong posisyon? Napakabilis ng pintig ng aking puso. Agad kong nilingon si Gerald, na tila hindi pa rin nagigising, tahimik ang mukha, malalim ang tulog. Napanganga ako sa sitwasyon. Alam kong wala naman akong ginawang kakaiba bago ako matulog. Iyon ba ay kusang nangyari habang kami'y natutulog? O may ginawa si Gerald? Hindi ko maiwasang mag-isip ng ganito dahil simula noong kasal namin, halos parang magkaibigan lang kami — walang romantikong nangyayari sa amin. Kinapa ko ang aking sarili, maayos pa naman ang aking suot. Nang lingunin ko siya, nakangiti siya habang nakatingin sa akin, "ayos ba ang tulog mo?" Bigla na lang akong nataranta. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. "Kailangan na nating maligo.. halika na.." sabi ko kay Gerald. "Sabay tayo?" paninigurado niya sa aking sinabi. Bigla kong kinuha ang kumot, "hindi, ako pala.. ay, ikaw.." hila hila ko ang kumo
"Ibang klase pala magalit si Arnold," sabi ko kay Gerald habang inaayos ko ang kanyang higaan sa sahig. Hindi siya nagsasalita at nanatiling naka de kwatro habang nakahawak ang kamay sa kanyang baba. Pinapanood niya ako habang naglalatag. Hindi na ako muling nagsalita, dahil mukhang wala naman siya sa mood na kausapin ako. "Anak?" narinig ko ang pagkatok ng daddy sa aking kwarto. Agad kaming nagmamadaling mag ayos ng gamit upang hindi mahalata na hindi kami nagtatabi. "Ilagay mo ang kumot sa ilalim ng unang," sabi pa ni Gerald sa akin. "Oo.." nagmamadali ko siyang sinunod. Siya na rin ang nagbukas ng pintuan. "Aalis na daw kayo bukas, kaya ibibigay ko na ang aking munting regalo," iniabot ni daddy kay Gerald ang isang may kabigatang kahon. "Ano ho ito? hindi na sana kayo nag abala pa," kinuha ito ni Gerald buhat kay daddy, "ang bigat ho nito." "Sige na, buksan mo.." nakangiti ang daddy habang pinapanood si Gerald. Binuksan itong agad ng aking asawa, at tumambad sa kanya ang is
"Mahal ko si Lizzy," sagot ni Gerald sa akin, "maunawain siya at alam ang ating sitwasyon. Kapag nasa tamang edad ka na, at ayos ka na, maaari ka na ring makakita ng lalaking tama para sayo, subalit wag mo ng babalikan ang nIck na iyon," nilingon pa niya ako.Umiwas na lang ako ng tingin at muling tiningnan ang kalangitan. May kirot sa aking dibdib, hindi ko alam kung saan iyon nagmumula, pero ito ay dumudukdok sa aking puso."Kung- kung mabibigyan ka ba ng pagkakataon na.. iwanan si Lizzy, gagawin mo?" naisatinig ko iyon sa kanya."Bakit ko naman gagawin iyon?" ang ngiti niya ay bahagyang nakakaloko, "hindi ko siya maaaring iwanan, nangako na ako sa kanya na ako ang kasama niyang tatanda.""Dapat ba, kapag nangako tayo, tutuparin natin palagi?""Aba, oo naman.. bakit?""Yan din kasi ang pangako ni Nick sa akin, pero ang katapusan, hayaan niya akong binastos at pinabayaan." Malungkot ang aking tinig.Kapag naaalala ko ang mga bagay na iyon, labis akong nalulungkot. Masakit ang aking n
Habang lumipas ang mga araw sa Bicol, dahan-dahan akong nasanay sa tahimik na buhay probinsya muli. Ang sariwang hangin, malalayong mga bundok, at ang maluwag na kapaligiran ng aming tahanan ay tila nag-aalis ng ilan sa mga tensyon ko. Ngunit kahit gaano man kasarap ang pakiramdam ng pagiging malapit muli sa aking pamilya, may parte ng aking isipan na patuloy na bumabalik sa hindi naipahayag na mga alalahanin tungkol sa akin at kay Gerald.Isang umaga, habang nagpapahinga kami sa veranda, lumapit sa akin ang aking ina. Bitbit niya ang isang tasa ng kape at isang plato ng bibingka na bagong luto."Anak," bungad niya habang inilalagay ang tasa sa tabi ko, "kumusta ka talaga? Alam kong sinabi mo na masaya ka, pero parang may bumabagabag sa'yo."Tumingin ako sa malayo, sa mga tanim na niyog sa harapan ng bahay namin. Alam kong hindi ako makakapagtago ng totoo sa kanya. Mula pagkabata, siya na ang aking sandalan at kausap sa mga bagay na hindi ko kayang sabihin sa iba."Mommy, masaya naman
Pinauwi muna kami ng daddy ko sa bahay namin sa Bicol. Magiging busy daw Kai ako kapag nag aral na ako ulit. Ayoko sana na umuwi, subalit mapilit sila. "Gerald, tumawag sa akin ang daddy, pinapauwi niya tayo.. sabi ko, susubukan ko," sabi ko sa kanya, ng mababaan ko siya na nagwowork out. "Anong susubukan? uuwi tayo. Bakit? ayaw mo bang umuwi sa inyo?" sagot niya sa akin. Sa totoo lang, nais ko rin namag umuwi, subalit nahihiya lang ako sa kanya, kaya hindi ko na ninais na magpunta sa amin. "Okay lang ba sayo? I mean, busy ka lagi, maabala ka pa masyado kung sakaling uuwi tayo, hindi ba?" nag aalala kong tanong sa kanya. "Sus, wala yun. Baka nais ka talaga nilang makita, isa pa, upang magbigay moi ng personal ang mga pasalubong mo noong pumasyal tayo sa Europe. Mas maganda yun di ba?" nagbubuhat siya ng dambel at hindi na nag abalang sulayapan ako. Lihim akong napangiti, dahil hindi ko inaasahan na sasang ayon siya na umuwi kami ng Bicol.Habang nag-eempake ako ng mga gamit para
Pinanood ko si Gerald habang nagmamadali siyang lumabas ng bahay, tila ba kinalimutan ang lahat para habulin si Lizzy. Hindi ko mapigilan ang pagbigat ng aking dibdib habang tahimik akong nakaupo, hinihintay ang kanyang pagbabalik. Alam ko na hindi ako dapat masaktan—ako ang kanyang asawa sa papel, ngunit si Lizzy ang babaeng laman ng puso niya. Alam kong darating ang araw na haharapin ko ang katotohanang ito, pero hindi ko akalain na ngayon na iyon. Pagkalipas ng ilang minuto, narinig ko ang malumanay na pagbukas ng pinto. Si Gerald ang bumalik, at kasama niya si Lizzy. Nakita ko ang kanyang maamong ngiti habang naglalakad silang magkatabi papasok. May usapan silang hindi ko marinig, pero kitang-kita ko sa mga mata ni Gerald ang pag-aalala para kay Lizzy. Dumiretsong umupo si Lizzy sa sofa, habang si Gerald ay umupo sa tabi niya, patuloy na nakikinig sa bawat salita ng babae. Parang may maliit na sugat sa aking puso na unti-unting lumalala. Pilit kong sinisikap na huwag magpakita n
Hindi man ako ang mahal ni Gerald, iniligtas naman niya ako sa kahihiyan na nais ng aking ama, ang ipakasal ako sa magandang si Arnold Rivera.Habang nagmumuni Muni, hindi ko inaasahang ang pagdating ng nobya ng aking asawa-- si Lizzy."Hi, Janna.. bakit hindi man lang sinabi sakin ni Gerald na uuwi na kayo, naiwan tuloy ako sa abroad," umupo siya malapit sa akin, "Anyway, nabasa ko ang tungkol sa airport incident.. hay.. napakabait talaga ng aking boyfriend," may diin ang huling salitang sinabi niya.Bahagya akong nasaktan, subalit hindi ko ipinahalata sa kanya. Ngumiti ako at sinabi, "oo nga eh. Naroon si Gerald sa likod, nag iihaw ng pananghalian," itinataboy ko na siya, dahil pakiramdam ko, pinaplastic niya lang ako.Habang nakaupo ako at pilit na pinapakalma ang sarili, ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin ni Lizzy. Alam ko na hindi ito magiging madali. Sa kabila ng mga ngiti at malumanay na boses, ramdam ko ang pwersa ng mga salita niya. Hindi ko man inamin sa sarili ko noon,