Wala ng sakit na nararamdaman si Alea sa kaniyang katawan. Pakiramdam niya ang lakas-lakas niya. Tumayo siya at naglakad patungo sa kinaroroonan ng prinsipe. Hinaplos niya ang mukha nito at hinalikan sa noo. Kinuha niya ang espadang pagmamay-ari ni Yulan at mahigpit itong hinawakan. "Magbabayad sila sa kanilang kasamaan. Sisiguraduhin kong magbabayad sila, Yulan." Walang tigil sa pag-agos ang mga luha sa mga mata ni Alea.
"May Mga faraya! Maghanda kayo! May mga faraya!" Sigaw ng isang kawal.
Sa paglingon ni Alea ay nakita niya ang napakaraming paparating. Kagaya niya ay nakasuot din ang mga ito ng pulang balabal.
May ibon na dumating at kinuha si Yulan gamit ang mga kuko nito. "Gamutin niyo sana siya kaibigan. Huwag niyong hayaang mawala ang mahal na prinsipe, nagmamakaawa ako." Hinatid ng tanaw ni Alea ang ibong nagdala kay Yulan hanggang sa mawala na ito sa kaniyang paningin.
Ang kaninang malungkot na mukha ni Alea ay napalitan ng sery
Dahan-dahang lumapit si Avaleighra habang mahigpit na hinawakan ang kaniyang espada. Napaatras naman si Alea dahil ayaw na niya sanang kalabanin ang prinsesa. "Avaleighra, magsimula tayo ulit. Maaayos din natin ang lahat," wika ni Alea."Tapusin na natin ang lahat ng ito, Alea. Kung hindi mo ako kayang paslangin, ako ang papaslang sa iyo.""Avaleighra, makinig ka sa akin. Alam kong nasaktan ka sa mga nangyayari, pero malalampasan din natin ang lahat ng ito. Maniwala ka sa akin.""Huwag kang makinig sa kaniya, anak. Siya ay ating kalaban. Walang magandang naidulot sa iyo ang babaeng iyan. Sana'y hindi na lamang namin siya ipinakilala sa iyo bilang iyong kapatid!" sabi ng reyna."Alam ng hari at reyna ang tungkol sa akin?" mahinang tanong ni Alea."Tumahimik na lamang kayo, ina. Hindi ko alam kung dapat pa ba kitang paniwalaan," wika ni Avaleighra sa malungkot na boses."At sino ang iyong paniniwalaan? Ang babaeng iyan? Kasamaan lamang a
Patuloy lang sa pag-iwas ang magkakaibigan sa mga atake na ibinabato ni Iris sa kanila. Lumayo ng kaunti si Alea at lumingon kay Lucas. "Ash, ikaw na muna ang bahala kay Iris," sabi ni Alea na ang paningin ay nakatutok lamang kay Lucas."Bakit? Saan ka pupunta?""Kakausapin ko lang si Lucas."Agad na hinawakan ni Ash ang kamay ni Alea para pigilan ito. "Ako na ang bahala, Alea. Mas mapanganib 'yang Lucas na 'yan." Naglaho agad si Ash at biglang sumulpot sa harapan ni Lucas.Agad na sinipa ni Ash si Lucas at natapon ang kinakain nitong mansanas. "Mabilis ka, hindi ko inaasahan ang iyong pag-atake," nakangising sabi ni LucasSi Lucas naman ang sunod na umatake at naging alerto naman kaagad si Ash. Nagbanggaan ang kanilang mga sandatang hawak, sinasangga ang atake ng bawat isa. Kahit na nakaramdam na ng pagod si Ash ay patuloy pa rin ito sa pakikipaglaban. Matapang niyang sinangga ang patalim na paparating sa kaniya gamit ang
Ginamit ni Lucas ang pagkakataong ibinigay ni Alea sa kaniya upang tumakas. Naiwan nito ang setro ng hari dahil sa pagmamadali. Pinulot ito ni Alea at mariing hinawakan.Pinagmasdan ni Alea ang setro na nasa kamay. "Pinag-aagawan ka ng iba at ginamit sa kasamaan. Kaya mula ngayon, wala ng ibang makakahawak pa sa iyo." Itinaas ni Alea ang setro at lumiwanag ang bilog na bagay na nasa dulo nito. Napatigil ang lahat at tumingin sa bilog na lumiliwanag. Ang kulay ng mga mata ni Alea ay muling naging kulay asul. "Ahhh!" Sigaw niya sabay hampas ng setro nang napakalakas sa malaki at matigas na bato."Alea, huwag!" Sigaw ni Freya ngunit huli na ang lahat dahil nabiyak na ang bilog na brilyante na nasa dulo ng setro. Sabay na natumba ang lahat ng naroon dahil sa napakalakas na pwersang lumabas mula sa brilyante.Napahawak si Alea sa kaniyang dibdib at napaubo. Pati siya ay hindi nakatakas sa napakalakas na pwersang yumanig sa karamihan.Nagsiban
Naguguluhan si Alea kung sino ang una niyang pupuntahan. Hindi na niya nakita pa si Iris nang matapos ang digmaan. At ang dalawang lalaking malapit sa kaniya ay parehong sugatan.Sa huli ay napagpasyahan niya na puntahan muna si Yulan dahil naroon din ang ibang mga sugatan lalong-lalo na ang si Boboy at si Avaleighra.Nagpunta si Alea sa isang silid kung saan naroon ang mga sugatan at kasalukuyang ginagamot. Nakita niya ang nakahigang si Avaleighra at Boboy. Magkatabi ang dalawaat parehong walang malay. "Lumaban kayo. Sana ay gumaling na kayo at magising," sabi ni Alea sa dalawa habang nakahawak sa kamay ng mga ito.Nagpalinga-linga si Alea sa paligid. Hinahanap ng kaniyang mga mata si Yulan ngunit hindi niya ito makita roon. Nilapitan ni Alea ang isang kawal. "Magtatanong lang sana ako. Saan ko po makikita ang prinsipe?" tanong niya sa kawal."Paumanhin ngunit sa ngayon ay walang sino man ang pinahihintulutan ng hari na lumapit sa
Nang makarating siya sa kaharian ay napansin niya kaagad ang kalungkutan na bumabalot sa buong paligid. Nilapitan niya ang isang kawal na nakatayo at nagtanong dito, "Alam mo ba kung saan ko makikita si Prinsipe Akillus?""Dinala ng mahal na hari ang mahal na prinsipe sa hardin ng kalayaan," sagot ng kawal."Sige po. Maraming salamat."Agad naglaho si Alea upang puntahan ang lugar na sinasabi ng kawal. Alam niya ang lugar na iyon dahil naipasyal na siya ng kaibigan doon.Pagkarating pa lang niya ay dinig na niya ang iyakan ng mga naroon. Dahan-dahan siyang lumapit, nanginginig ang kaniyang mga tuhod at mga kamay. Taimtim siyang nagdadasal na sana mali ang kaniyang naiisip, na sana ayos lang ang kaniyang kaibigan at patuloy pa rin ito sa paglaban.Nang tuluyang makalapit ay nakita niya ang kaibigan na nakahiga sa isang puting higaan. Napapalibutan ito ng mga magagandang bulaklak na kulay puti. Ang nakababatang kapatid nit
Sumikat muli ang araw at humalik ito sa pisngi ni Alea. Nagising naman ang dalaga dahil sa nararamdamang init sa mukha. "Nasaan ako?" tanong niya sa kaniyang isipan. Inilibot niya ang kaniyang paningin sa paligid at napansin ang pamilyar na bahay. Dahan-dahan siyang bumangon at napansing iba na ang kaniyang suot na damit. "Lola?" pagtawag niya kay Freya."O, Alea. Mabuti't gising ka na. Nagluto ako ng masarap na pagkain. Halika na't kumain," sabi ni Freya."Salamat, lola pero busog pa po ako.""Alea, dapat kang kumain upang tuluyan ka nang gumaling. Alam mo bang napakataas ng iyong lagnat kagabi?""Wala po talaga akong gana, lola.""Kung hindi ka kakain ay hindi na rin ako kakain. Ako'y magtitiis na lang din sa gutom."Walang nagawa si Alea kundi ang sumunod na lamang kay Freya. Pilit siyang kumain kahit na parang hindi niya nalalasahan ang kaniyang kinakain."Lola, aalis lang po ako. Matatagalan po siguro ako sa pag-uwi," pagpa
Sumilip si Alea sa silid kung saan huli niyang nakita si Boboy at si Avaleighra. Nakita niyang natutulog pa ang mga ito. Nang makitang maayos naman ang dalawa ay napagpasyahan na niyang umalis sa kahariang iyon.Bumalik si Alea sa kubo ng kaniyang Lola Freya. Hindi niya alam kung ano ang susunod na gagawin. Wala na ang kaniyang kaibigan na si Ash at hindi pa niya nakikita ang kaibigang si Iris. Walang ganang kinatok ni Alea ang pinto ng kubo ni Freya. "Lola?"Nang bumukas ang pinto ay hindi agad nakakilos si Alea nang makita ang babaeng nasa kaniyang harapan. Nakita niyang umiiyak ito kaya agad niya itong niyakap. "Iris, salamat at ligtas ka," wika ni Alea."Patawarin mo ako, Alea. Sana mapatawad mo ako," umiiyak na sabi ni Iris."Shhh, tahan na." Tiningnan ni Alea sa mga mata ang kaibigan. "Wala kang kasalanan. Saan ka ba nagpunta?""Hindi ko alam. Isang umaga nagising na lang ako na nasa ilalim na ako ng puno. Kung saan-saan ako napun
Lakad-takbo ang ginawa ni Alea habang hinahanap ang kaibigang si Iris. "Iris!" Sigaw niya nang makita ang kaibigan na kasama ng mga tagasilbi at tumatakbo palayo. "Iris!" muling sigaw niya ngunit nagpatuloy lamang ito sa pagtakbo. Hahabulin na sana ni Alea ang kaibigan ngunit nakarinig siya ng isang iyak at humihingi ng tulong. Nais niyang sundan ang kaibigan ngunit hindi niya magawang balewalain lamang ang narinig. Agad niyang nilapitan ang pinanggalingan ng boses. Nakita niya ang isang babae na nakaupo sa sahig at napapaatras dahil may isang dragon sa harapan nito. Napaka kalat ng buong paligid. May mga butas at sira na rin ang iilang parte ng pader."Ahhh! Sigaw ng babae nang tuluyan na ngang nakalapit ang dragon at pinagkatitigan siya. Nanginginig ang kanyang mga kamay dahil sa sobrang takot. "Maawa ka, huwag mo akong saktan," wika ng babae habang wala pa ring tigil sa pag-iyak."Hoy, batang dragon! Ako Ang harapin mo!" Sigaw ni Alea. Inangat ng dragon ang ka