Kabanata 66

“Joyce, gising na ba si Prince?” tanong ko nang buksan ng babaeng nasa kalagitnaan ng edad ang pinto para sa amin.

“Hindi pa, miss. Mahimbing na natutulog siya.”

“Salamat, Joyce.” Ngumiti ang babae at tumango, saka umalis, iniwan kaming dalawa sa sala.

Maglalakad na sana ako papunta sa kwarto nang hawakan ni Troy ang aking braso ng mahigpit.

“Huwag kang umalis, samahan mo ako dito!”

Huminto ako sa paglakad at umupo sa tabi ni Troy.

Ang gabi ay malamig at tahimik. Sa malayo, maririnig ang musika at karaoke mula sa isa sa mga karatig na bungalow. Yumakap ako sa sarili ko dahil sa lamig.

Maraming beses na nagbuntung-hininga si Troy. Tinitingnan niya ako ng seryoso.

“Ano'ng nangyari?” tanong ko.

“Pasensya na kanina. Mali na hindi kita pinansin.” Seryosong sinabi ni Troy, hindi inaalis ang tingin sa mukha ko.

Mabagal akong huminga.

“Oo nga pala, sa susunod, huwag mo na akong imbitahin kung gusto mong makipagkita sa pamilya mo,” sabi ko ng mahinahon.

Uminom si Troy ng tubig at tu