Mag-log inShare
Chapter 19
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Ikaw Lamang Epilogue
“Mommy looked,” sabi ng tatlong taong gulang naming anak na si Sandro. Itinuturo nito ang mga ibon sa himpapawid. Nasa tree house kami ng mga sandaling iyon. Tuwing may oras kami ay lagi naming ipinapasyal ang kambal naming anak na sina Sandro at Veronica dito. Si Veronica ay masayang naglalaro ng barbie doll niya sa isang tabi.“What do you call with that?” tanong ng nakangiting si Franco na papalapit sa aming mag-iina.“Berdhs,” sagot naman ni Sandro sa medyo utal pang boses.Kinuha ni Franco si Veronica at kasamang naupo sa tabi namin.“So, do you like berdhs?” panggagaya ko sa sinabi nito na ikinangiti ng aking asawa.“Yes, Mommy. I also like treesh and fishes,” madaldal pang dugtong nito na ikinatawa naming mag-asawa.“And you also like Diana,” sabi naman ni Veronica na mas matatas magsalita kaysa dito. Tiningnan ito ng masama ni Sandro na lalo naming ikinatuwa.“So, who is this Diana?”nagmamaang-maangang tanong ni Franco kay Veronica.“Diana is Ninang Gina’s daughter. Have yo
Ikaw Lamang Chapter 1
Marga“Congratulations to us!” ang masayang sabi ni Troy sa akin pagkapasok na pagkapasok ko sa opisina nito. Nakuha ko kasi ang deal sa Paradise Hotel, one of the best hotel dito sa Singapore. We were planning to expand our business, and Paradise Hotel is a great stepping stone for us. Kaming dalawa ni Troy ay magkasosyo sa negosyo. Itinayo namin ang Artemis Grill seven years ago, at ngayon nga ay isa na ito sa kinikilalang restaurant sa bansa. Si Troy Gascon ay isang Filipino – Singaporean at ang COO ng business namin. Sa edad nitong tatlumpu’t lima ay marami na rin itong napatunayan sa buhay. Matanda lang siya sa akin ng dalawang taon. Ako naman ay nagmula sa isang prominenteng pamilya sa Pilipinas na nag-base na sa Singapore, thirteen years ago, at ngayon ay siyang CEO ng restaurant namin. “Well, we both know na ikaw ang dahilan kung bakit natin nakuha ang deal,” ang tatawa-tawang wika ko sa kanya. Umirap siya sa akin at humalukipkip. “Fine! Fine! Whatever!” aniya na ikinataw
Ikaw Lamang Chapter 2
Oras nang uwian, nasa labas na ako ng campus para hintayin ang sundo ko. Karaniwan ay alas-singko pa lang ay nasa campus na si Mang Dante, ngunit mag-aala sais na ay wala pa rin ito. Medyo madilim na ang paligid at mukhang uulan, kaya naisipan kong mag-commute na lang. Iti-next ko na lamang si Mang Dante na huwag na akong sunduin. Baka kasi nasiraan ito sa kung saan kaya hindi dumating sa takdang oras ng sundo ko. Pumara ako ng jeep at dali-daling sumakay. May mangilan-ngilang estudyante akong nakasabay sa loob. Ilang metro na lamang ang layo ko sa amin nang biglang bumuhos ang ulan. Wala akong dalang payong, kaya sa ayaw at sa gusto ko ay magsasayi na lamang ako sa ulanan. “Manong sa tabi lang po,” ang magalang kong sabi sa driver ng jeepney. Kahit nag-aalangang bumaba dahil sa lakas ng ulan, wala naman na akong pagpipilian. Dali-dali akong bumaba ng huminto ang jeep. Tatakbo na sana ako pagkababa ko nang biglang may narinig akong isang mahinang click, at biglang may bumukas na p
Ikaw Lamang Chapter 3
The night went deeper but the party was just getting started. I got exhausted with the loud noise around me. Kaya nagpaalam na ako kay Mommy na papasok na sa loob ng bahay, at mabilis naman itong sumang-ayon. Ang mga kaibigan at kaklase ko ay nagsi-uwian na rin because tomorrow is Monday. But instead of going upstairs, I head out again. But this time, I went to the beach. I sat on the sand then looked around the endless dark ocean. Maganda ang panahon at kita ang nagkikislapang mga bituin sa langit. I took a deep breath, filling my lungs with some salty-fresh air. Matagal-tagal din akong nanatili sa ganoong posisyon, hanggang sa mag-decide akong maglaka-lakad sa baybayin. Hinubad ko ang sandals na suot ko and walked slowly. Manaka-naka’y nililingon ko ang aking pinanggalingan at tinatantya ko kung gaano na ako kalayo, until I reached Franco’s resort. May mangilan-ngilan pa ring guests doon na nagkakasiyahan sa dalampasigan. Naisip ko si Franco. Maybe he was sleeping now, sa loob-l
Ikaw Lamang Chapter 4
Hindi pa sumusikat ang araw kinabukasan, gising na agad ako. Kainip-inip ang bawat sandali para sa akin. Kung pwede nga lang hilahin ang oras ay ginawa ko na. Alas-nuebe nang dumating si Franco sa amin. Nagkukumahog akong bumaba ng aming hagdanan ng ipaalam sa akin ni Manang Lourdes na naghihintay na sa akin si Franco.“Be back before dinner, Marga. And hijo, ingatan mo itong dalaga namin, ha? Malilintikan ako kay Tito Valencio mo kapag may nangyaring masama dito,” ang mahabang bilin ni Mommy sa aming dalawa. Hindi nawawala ang makahulugang ngiti nito habang nakatingin sa akin.“Yes, Tita. I’ll make sure she will be back before dinner.” Nakangiting sagot ni Franco kay Mommy sabay kindat sa akin.I blushed at nagwelga nang sobra ang puso ko. Pakiramdam ko sasabog ito anumang sandali. Now, I realized Franco has a naughty side of him. Aside from that, he’s also a gentleman. Unti-unti ko na itong nakikilala.“We’ll go ahead, Tita.” Paalam ni Franco.“Bye, Mommy,” ang tangi ko na lang nas
Ikaw Lamang Chapter 5
Mula noon, madalas na kaming magkasama ni Franco. We both agreed to become civil on school, but other than that, parang hindi na kami mapaghiwalay na dalawa. At lingid ito sa kaalaman ng mga kaibigan ko.Nang dumating ang prom namin, Franco asked me to be his date na hindi ko naman tinanggihan. It was the night he was waiting for, ang ipangalandakan sa buong eskwelahan na nililigawan niya ako.“Hija, bilisan mo naman. Kanina pa naghihintay si Franco sa ibaba,” sabi ni Mommy ng silipin niya akong muli sa aking kwarto. “Just a minute, Mom.” Sagot ko.Kinakabahan ako na hindi ko mawari. Muli akong umikot sa harap ng salamin. Naka-yellow dress ako na parang damit ni Belle sa Beauty and the Beast. Ang buhok ko ay itininaas ni Mommy at nagtira lang ng konting mga hibla sa harap. As usual, light pa rin ang make-up ko na nagpalutang sa taglay kong kagandahan.Nang makontento ako sa aking ayos, bumaba na ako. Nasa puno pa lamang ako ng hagdanan sa taas ay matamang nakamasid na sa akin si Fran
Ikaw Lamang Chapter 6
Hindi na pumasok sa SPC si Greg after what happened. Nabalitaan na lang namin na lumipat siya ng eskwelahan. It’s good to know about it, dahil hindi ko alam kung ano ang maaaring gawin ni Franco dito once na makita pa itong muli.At sa paglipas ng taon, nananatiling matatag ang relasyon naming dalawa ni Franco. We graduate high school and took the same course in college at SPC. We were so very happy at inaasahan na ng lahat na kami na talaga hanggang dulo. Well… Sino nga bang makapagsasabi kung ano ang hinaharap. Only God knows kung ano talaga ang itinadhana ng kapalaran para sa amin. “You’re at it again,” ani Franco ng sunduin niya ako sa amin. This is what our regular days looked like. Susunduin ako ni Franco sa amin at sabay kaming papasok, pagkatapos ay sabay ding uuwi. Things doesn’t changed at all, pero hindi naman ako nagsasawa doon. Mas lalo pa nga akong na-eexcite sa araw-araw. “Nabawasan na ba ang kagwapuhan ko?” nagbibirong tanong nito ng mahalata niyang tinititigan ko
Ikaw Lamang Chapter 7
“Let’s go,” yaya agad ni Franco sa akin pagkatapos n gaming graduation.“Teka magpapaalam muna ako sa mga magulang natin.” Sabi ko at iginala ko ang aking mga mata sa paligid para hanapin ang mga ito. Nakita ko naman na kausap ng mga ito ang dean namin.“I already did.” Mabilis na sagot ni Franco.“But…” wala na akong nagawa ng akayin ako nito papunta sa kotse. Mabilis nitong pinaandar iyon na parang may humahabol dito.“Franco, slow down,” sabi ko rito. “Hindi na kasi ako makapaghintay pa, Princess.” Nakangiting sagot nito.“Saan ba talaga tayo pupunta?”“You’ll see when we get there.” Anito at hinawakan ang aking kamay. Napansin kong pinagpapawisan ang kamay nito, pero hindi na lang ako nagtanong pa hanggang sa mkarating kami sa aming patutunguhan.Sa isang subdivision kami tumuloy. Nakakunot ang noong tiningnan ko si Franco, pero nasa pagda-drive ang atensyon nito. Huminto kami sa tapat ng isang malaking bahay.“Who own this place, Franco?” nagtataka na talagang tanong ko.“Tito M
Pinakabagong kabanata
Ikaw Lamang Epilogue
“Mommy looked,” sabi ng tatlong taong gulang naming anak na si Sandro. Itinuturo nito ang mga ibon sa himpapawid. Nasa tree house kami ng mga sandaling iyon. Tuwing may oras kami ay lagi naming ipinapasyal ang kambal naming anak na sina Sandro at Veronica dito. Si Veronica ay masayang naglalaro ng barbie doll niya sa isang tabi.“What do you call with that?” tanong ng nakangiting si Franco na papalapit sa aming mag-iina.“Berdhs,” sagot naman ni Sandro sa medyo utal pang boses.Kinuha ni Franco si Veronica at kasamang naupo sa tabi namin.“So, do you like berdhs?” panggagaya ko sa sinabi nito na ikinangiti ng aking asawa.“Yes, Mommy. I also like treesh and fishes,” madaldal pang dugtong nito na ikinatawa naming mag-asawa.“And you also like Diana,” sabi naman ni Veronica na mas matatas magsalita kaysa dito. Tiningnan ito ng masama ni Sandro na lalo naming ikinatuwa.“So, who is this Diana?”nagmamaang-maangang tanong ni Franco kay Veronica.“Diana is Ninang Gina’s daughter. Have yo
Ikaw Lamang Chapter 19
I was in the restaurant that day when I got a skype call from Troy.“Ahhhhhhhhhhhh!!!!!!” ang tumitiling sabi nito pagkasagot na pagkasagot ko. Halos bumuka na ‘ata lahat ng vocal chords nito sa lalamunan sa tindi ng tiling ginawa nito.Tatawa- tawa naman ako sa itsura nito. Kakatapos ko lang kasi itong i-message tungkol sa status ng relasyon namin ni Franco at wala pang ilang segundo ay heto at kausap ko na ito.“Oh! My! God!” ang humihingal pang sabi nito habang iwinawasiwas ang kamay sa mukha nito na parang init na init. “I’m not dreaming right?” Tumango ako. Nakikita kong kilig na kilig ito.“So tell me, did you two did it?” tanong nito.“Do what?” kunot-noong tanong ko rito. Kakaiba ang ngiting ibinigay nito sa akin. “Troy!” ang naeeskandalong sabi ko ng ma-realize ang ibig nitong sabihin. “Marga its 2021! At matagal kayong nagkahiwalay! Alangan namang hindi ninyo na-missed ang isa’t isa.” Tumitirik ang mga matang sabi nito.Huminga ako nang malalim bago ito sinagot. “We just w
Ikaw Lamang Chapter 18
“Marga…” basag nito sa kanilang katahimikan sabay titig sa akin. Ang mala-agila nitong mga mata ay may kakaibang pinahihiwatig. Parang may nais itong sabihin ngunit pinipigilan nito ang sarili.Bahagya akong naguluhan sa titig na ibinibigay nito sa akin. “Hmmm?” tugon ko dito. “I’m so sorry,” pagkuwa’y sabi nito. “I won’t leave you anymore, I promised.” Anito at iniangat nito ang kamay papunta sa mukha ko. Marahan nitong hinaplos iyon ng mapakunot-noo ito. “What happened here?” takang tanong nito na ang tinutukoy ay ang bakas ng kamay ni Bianca sa aking pisngi.Nag-iwas ako ng tingin. Ayokong sagutin iyon. Ayokong makadagdag pa iyon sa iniisip nito. Baka pagmulan pa iyon ng away nilang mag-asawa.Pero bumangon ito at pilit ako pinaharap sa kanya. This time, he’s very serious. “Where did you get this Marga?”Nanatiling nakatikom ang mga bibig ko. And from the agonizing looked a while ago, he was now very frustrated.“Is it Bianca?” tanong nito na mukhang nahulaan na kung ano talaga an
Ikaw Lamang Chapter 17
FrancoDumating ako sa San Bartolome ala-una ng madaling araw. Dumeretso ako sa mansyon ng mga Agustin.Sunod-sunod na busina ang ginawa ko na ikinabulahaw ng buong bahay. Nakita kong inaantok pa si Mang Dante ng pagbuksan ako ng gate. Nagulat pa ito ng makilala ako.Tuloy-tuloy ako sa loob ng mansyon. Naabutan kong bumababa ng hagdanan sina Tita Zenny at Tito Valencio. Larawan sa mukha ng mga ito ang pagtataka sa hindi inaasahang pagdalaw ko sa ganitong oras.“Franco, hijo. Anong problema?” tanong ni Tita Zenny ng makarating sa ibaba.Humugot muna ako ng malalim na hininga bago nagsalita, “I’m here to ask you about Marga. At hindi na ito pwedeng ipagpabukas pa.” “Bakit? May nangyari bang hindi maganda sa anak ko? Ha, Franco?” nag-aalalang tanong ni Tita Zenny. Nanatiling nakamasid sa akin si Tito Valencio.Inihilamos ko ang aking isang kamay sa mukha. Litong-lito na talaga ako. Sa tuwing may itatanong ako sa mga ito tungkol kay Marga ay ganito ang nagiging reaksyon ni Tita Zenny, ba
Ikaw Lamang Chapter 16
Ibinalandra ko ang aking katawan sa kama. Ngayon ako nagsisisi kung bakit pumayag ako sa suhestyon ni Papa at ng ama ni Bianca, na si Tito Calixto na magpakasal dito. Si Tito Calixto ay matalik na kaibigan ni Papa at Tito William. At si Bianca ay kaisa-isahan nitong anak. Nang kausapin ako ni Tito Calixto at Papa, walang nakakaalam na kasal na ako kay Marga. At nangako ako sa sarili ko noon na hinding-hindi na magpapatali pa kahit kanino kailanman. Pero ng kausapin ako ng mga ito, nahikayat rin nila ako. Ito’y sa kadahilanang magiging palabas lang ang lahat. Isang pekeng kasal. Na pakakasalan ko lang si Bianca para isalba ang papalubog nang negosyo ng mga ito. At isa pa, may sakit na noon si Tito Calixto at hindi na ito magtatagal pa. Sa madaling salita, gagamitin ni Tito Calixto ang pangalan ko, ang pangalan ni Papa, para humikayat ng malalaking investors. Ang sabi pa nito sa akin, oras na nasa ayos na daw ang lahat at maayos na ang lagay ng buhay ni Bianca, pwede na akong kumawa
Ikaw Lamang Chapter 15
Masaya kong ipinakilala si Troy sa mga naroroon. Game na game naman ito at mukhang enjoy na enjoy na.The ambiance of our restaurant was very lively at puro papuri ang naririnig ko mula sa aming mga bisita. They were very impressed with the interior of the restaurant.Troy and I were talking to some of our guests ng makita kong magkasabay na pumasok si Mr. Lorenzo at Franco. I got tensed, and barely hide because Troy detected it right away. Nakilala agad nito si Mr. Lorenzo at kaagad iyong nilapitan.“Mr. Lorenzo,” masayang bati dito ni Troy kasabay ng pakikipagkamay.Tinanggap naman iyon ni Mr. Lorenzo na nasurpresa ng makita ito. “Troy, I thought you were in Singapore.” Anito na malapad ang pagkakangiti.“I need to be here to support Marga,” sagot ni Troy at masuyo akong nilingon sabay baling kay Franco.“By the way this is Franco Saavedra, one of my executives.” Agad na pakilala ng matandang lalaki ng mapuna ang tinging ibinibigay ni Troy dito.Ngumiti naman si Troy dito sabay lah
Ikaw Lamang Chapter 14
Nagising ako sa malakas na dagundong ng kulog sa kalangitan. Agad ang pagmulat ng aking mga mata at iginala ko iyon sa paligid. I was still in the island.Dali-dali akong bumangon at mabilis na nagtungo sa dalampasigan. Ngunit, malalaki na ang alon pagdating ko doon at hindi iyon kakayaning salungahin ng jet ski. Wala akong nagawa kundi bumalik sa kubo. Tantya ko alas-kuatro pa lang ng hapon pero napakadilim na ng buong paligid. Lumalakas na din ang hangin sa isla. Tila may paparating na bagyo.Palilipasin ko muna ang sama ng panahon bago umuwi sa amin at sigurado akong nag-aalala na sina Mommy at Daddy sa akin. Bulong ko sa sarili.Pero habang lumilipas ang mga oras, mas lalo pang sumasama ang panahon. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang mga puno sa isla ay halos humalik na sa lupa sa tindi ng lakas ng hangin, maging ang tree house ay halos madala na din. Naginginig na ako at basang-basa. Kinuha ko ang banig at iyon ang aking ipinangsangga sa ulan.***FrancoAla-dose nang hating
Ikaw Lamang Chapter 13
Umuwi rin ako ng San Bartolome kinabukasan. Pero bago ‘yon, inihatid ko muna si Bianca sa bahay ng mga ito. At sinigurado ko munang nasa maayos ito ng iwanan ko. Binilinan ko ito na tawagan ako anytime ‘pag kailangan n’ya ng tulong. Tumango naman ito. Hindi pa rin palagay ang loob ko, pero may tiwala naman ako dito.Pagdating sa San Bartolome, Gina continuously begged me to aatend on our reunion, kaya hindi na ako nakahindi pa. At kahit papaano nakaramdam din naman ako ng excitement. Abala na ako sa pag-aayos ng aking sarili ng pumasok si Mommy sa kwarto ko. Masuyo nitong tiningnan ang repleksyon ko sa salamin.Natatawa ako sa ibinibigay nitong tingin sa akin. “Just say it Mommy. Hindi ‘yong tinititigan mo ako ng ganyan,” sabi ko dito.“Well… kailan ko ba ikaw huling nakitang ganito kaaliwalas ang mukha? Kahit papaano, masaya akong bumabalik na ang dating ikaw, hija.” Mangiyak-ngiyak na sabi nito.“Mommy…” saway ko dito at hinarap ito, “huwag ka ngang ganyan.”Pakunwang suminghot-si
Ikaw Lamang Chapter 12
Iginala ko ang aking mga mata sa paligid. “Ginawa na pa lang musuem ito ng school,” sabi ko habang isa-isang tiningnan ang mga display doon.“Hindi lang musuem ito. Andito rin 'yung mga memorabilia ng mga pasts students namin.” May pagmamalaking sabi nito. “Looked! Here!” excited na sabi nito at may itinuro kung saan.Nilapitan ko ito. Nakita kong ang itinuturo nito ay pictures namin noong high school kami at mayroon din noong college. May mga stolen shoots din doon. Pero kapansin-pasin na sa lahat ng mga pictures ko na naroroon, may isang pares ng mga mata ang hindi humihiwalay ng tingin sa akin. At iyon ay kay Franco.May mga kuha kami noong first year hanggang fourth year na panay ganoon ang kuha sa binata. Hindi ko alam na maging ang mga larawan sa eskwelahan namin dati ay saksi sa iniuukol na pagtingin sa akin ni Franco noon.At ko na naman mapigilang makadama ng panghihinayang, lalo na ang makadama ng matinding sakit dito sa puso ko.Parang kahapon lang nangyari ang lahat. Paran
