“Isabella!’Nasa lobby siya ng hotel na tinutuluyan sa Netherlands. Doon nila napag-usapan ni Laila na magkita nang maghiwalay sila ng eroplano kaninang umaga. Nagpahinga lang siya at nag-ayos ng sarili bago bumaba.“Laila, asan sila?” Ang tinutukoy niya ay ang mag-ama nito.“Naku, nasa silid pa namin. Nagpapahinga pa sila. Tama lang iyon para girls talk at tayo muna ang gumalang dalawa.” Yumakap ito sa kaniya. “I miss you, Isabella. Ang laki na talaga ng ipinagbago mo. At alam ko noon pa man ay malayo na ang mararating mo. Alam ko rin na magiging kaibigan kita katulad ni Skye. Halika na. May masarap na kainan sa labas, tuloy shopping na rin tayo. Ako na ang bahala sa lahat.” Matamis na ngumiti si Laila.Sumikdo ang dibdib niya ng banggitin nito ang pangalan ng lalaki, pero hindi niya iyon ipinahalata.“Naku, huwag na sa shopping. Ayos na ako sa pagkain. Hindi ko iyon tatanggihan,” aniya.Ngumiti lang ito at hinila siya palabas. Ito na rin ang tumawag ng taxi. Nakarating sila sa isang
Pagkalapag nila ng Manila galing Netherlands, dumeretso siya sa opisina nila bago tuluyang mag-out. Tiningnan muna niya ang susunod niyang schedule. Medyo matagal pa. Tatlong araw pa mula sa araw na iyon ang sunod niyang flight.Madali rin siyang umalis sa opisina nila, dahil nag-volunteer si Laila na ihatid siya sa condo. Sa dami ng pinili nito na mga gamit niya, halos hindi na siya magkandadala. Babalikan na lang niya bukas ang sasakyan niya.Nasa lobby pa lang siya ay sinalubong na siya ng mag-anak, kasunod ang mga personal bodyguard ng mga ito at kinuha ang dala niya.“Salamat po.” Lumapit siya kay Laila. “Salamat din naging masaya ang Netherlands day ko.” Ngumiti siya rito.“Come on! Maliit na bagay lang iyon.” Humawak ito sa braso niya. “Kumain muna tayo bago ka namin ihatid,” yaya nito sa kaniya.Nilingon niya si Nick at ang anak nito. Hinihintay ng mga ito ang pagpayag niya.“Ninang Isabella, don’t decline my mom’s offer. I also wanted to bond with you.” Yumakap si Nickolas sa
Pagkatapos ng mga labada niya, inayos niya ang mga pagkain sa lamesa nang tumunog ang phone niya.Unregistered number iyon. Naalala niya si Laila. Kaya sinagot agad niya.“Hi, Laila! Thank you, sa flower and foods!” masiglang wika niya. Pero ilang minuto na ay wala pa ring nagsasalita sa kabilang linya. Tiningnan niya ang number ng caller andoon pa rin naman ito. “Hello. . .”Wala pa rinng sumasagot. Narinig na lang niya ang tunog ng end button. Napakunot ang noo niya. Baka nagloloko ang signal. Ibinaba na lang niya iyon hanggang pumasok ang mga mensahe roon.“How’s the food? Eat well.”Napangiti siya sa mensahe ni Laila. Naalala niya kung paano siya kulitin nito habang pahapyaw na pinagkuwento siya kung paano sila nagsimula ni Skye. Halatang kinilig naman ito. Pero sa isip-isip niya, huli na para doon.“It’s fine. Thank you for everything. I’m happy to be with you,” mabilis niyang tugon sa mensahe. “By the way, please check your signal. I think, you can’t hear me.”Pero pagkatapos
Napatingin siya sa itim na sasakyan sa labas. Biglang tumunog ang cell pone niya at nakalagay roon ang plate number ng door to door na galing kay Carl. Akma iyon sa sasakyan na natanaw niya mula sa lobby. Isang numero ang nag-appear sa screen ng cell phone niya. Agad niya iyong sinagot.“Magandang umaga po, Ma’am Isabella. Nasa labas na po ako.”Tumango siya at mabilis na kinuha ang dala-dala. Naglakad siya palabas.Sinalubong siya ng isang matipunong lalaki. Tumitig siya rito. Maayos itong manamit at mukhang personal driver or bodyguard ito.Napangiti ito sa titig niya. “Ma’am Isabella, ako na po ang magdadala niyan. Ako nga po pala si Hero.”Ngumiti siya. “Isabella na lang po. Kakilala mo ba si Carl?”“Ah, si Sir Carl po? Opo. Lagi po kaming nagkikita sa hotel.”“Ah, okay po. Halina na po kayo at baka naghihintay na ang ibang pasahero.”“Ma’am Isabella, hindi po door to door ang sasakyan na iyan. Pinasundo ka po ni sir ng personal sa akin. Sakay na po at nang maaga tayong makaratin
Mga ilang minuto siyang na stock sa pagkakatayo pero nakabawi muli siya at inilang hakbang lang niya ang likurang bahagi ng hotel. Tanda pa naman niya ang daan patungo sa bahay nila.“Isabella. . .” Tinig iyon ng pangungulila.Pero hindi niya ito pinagtuunan ng pansin dahil baka may makakita na kinakausap siya nito at makarating kay Yumi. Mas binilisan pa niya ang paghakbang.Nang nasa madilim na siyang bahagi, nakahinga siya nang malalim nang mawala ito sa likuran niya. Ipinagpatuloy niya ang paglalakad hanggang marating na niya ang bahay nila. Kinapa niya ang susi sa bulsa pero wala ito.Natapik niya ang noo dahil doon.“T*nga lang! Ngayong bumalik ka, Isabella, para hanapin ang susi.”“You’re talking to yourself, again. Hindi ka pa rin nagbabago. Ito ba ang hinahanap mo?”Mabilis niyang inagaw ang susi pero mas mabilis ito.“Ano ba! Bakit nasa iyo iyan? Ibigay mo sa akin iyan at umalis ka na!”Lumapit ito sa kaniya at hindi natinag sa sinabi niya.“Let me open the door.” “Ako na
Narating muli niya ang silid ng tiya niya. Narinig niya ang pag-uusap nito at ni Carl. Natigil lang iyon nang maramdaman ang pagbukas ng pintuan. Sabay na tumingin sa kaniya ang mga ito.“Isabella!” panabay ng dalawa.“Andito na po ako. Hindi pa po ba kayo matutulog ulit? Ikaw, Carl, pahinga ka na. Ako na dito. Salamat.”Tumayo ito. “Naghanda ako ng mga pagkain. Kumain muna tayo. Nauna na si Tiya Alice para makainom ng gamot.”Tumango siya at yumakap sa kaibigan. Humagulhol siya ng iyak dahil sa halo-halong emosyon na naramdaman. Ramdam niya ang paghagod nito sa likod niya.“Magiging maayos din ang lahat. Ang kailangan mo lang harapin ito. Nandito lang kami palagi. Gusto kong makita kang masaya lagi.” Tagos sa puso niya ang sinabi ng kaibigan.Hanggang mapawi ang sakit at lungkot sa loob niya ay hindi siya nito iniwan.“Tama na. Lalong manghihina ang Tiya Alice kapag nakita ka niyang ganiyan.” Hinila siya nito sa sofa at binigyan ng tisyu.“Carl, bakit ganoon? Ang sakit pa rin pala,”
Ilang oras din ang itinagal ni Carl bago nagpaalaam sa kaniya na umuwi. “Mag-ingat ka pauwi. Marami pang pagkain dito, dalahan mo sila.”“Salamat, Isabella. Ipaaayos ko na lang sa mga tao ko iyan para palitan. Nagpadala din si Sir Skye kanina sa bahay niyan.” Ngumiti ito. “Siya nagpaayos ng silid na ito at mga pagkain bago lumawas ng isla kanina, at alam kong kasama mo siya sa yate kanina.”Napanganga siya. “Bakit hindi mo sinabi? Hindi ko sana kinain iyan.” Nakasimangot siya sa kaibigan niya.“Talaga ba, my queen? Lahat yata paborito mo ang nakahain dito.”Inirapan niya ito. “Ewan! Dito ka na lang kaya matulog. Malaki naman ang kamang iyan.” Inginuso niya ang tinutukoy.Umiling ito.“Sa sunod na lang at iniintay din ako ni inay sa bahay.”Lumabi siya. “Sige. Ikumusta mo na lang ako sa kanila. Bibisita ako sa inyo bago bumalik ng Maynila.”Mabilis niyang niyakap ang kaibigan at sinamahan hanggang pintuan. Pagbukas niya, nandoon ang mga cleaner para ayusin ang mga pinagkainan nila.“M
Tinagalan ni Isabella ang paghuhugas ng mga plato, kahit paulit-ulit at halos maubos na ang sabon sa lagayan.Bakit kasi ang tagal umalis ng lalaking iyon?Naroon at parang seryoso ang pinag-uusapan ng tatlo. Hindi niya maunawaan kung bakit kailangan pa nitong makipagkuwentuhan, akala mo naman close pa rin sila ng tiya niya at ni Carl. “Isabella, hindi ka pa tapos diyan, anak?” mahinang tawag ng tiya niya.Muli siyang hindi mapakali.“Tapos na po. Magbabanyo lang po ako.”Wala na siyang narinig ulit dito. Halos kalahating oras siya sa loob dahil ayaw niyang harapin ang lalaki. Kapag sinabi ng doctor na puwede na silang umuwi, aalis na agad sila roon.Isang mahinang katok ang narinig niya.“Isabella, natulog ka na ba diyan?” Boses iyon ni Carl.Mabilis niyang binuksan ang pinto. Umalis na kaya ang lalaki? Sa isip niya.“Yes, umalis na siya dahil sa tagal mo.” Hunalukipkip ito.“Carl . . .” Pinandilatan niya ito ng mga mata.“Maligo ka na at babalik din siya. Nagkaroon lang ng problem
Inayos ni Isabella ang lahat ng pagkain sa mesa. Naroon sila sa gitna ng dagat kung saan tanaw ang resort at bahay nila. Gawain nilang mag-anak iyon tuwing weekend bilang bonding nila. Sakay sila ng private yatch na bagong bili nila.“Dad, did you buy that fishing boat?” narinig niyang tanong ni Cloud kay Skye.“Yes, son. It’s a gift to the fisherman here who supplies us the freshest seafoods in our restaurant,” nakangiting sagot ni Skye sa anak.“Really?! Can I go with you Dad?”Nawiwili na ang anak nila na laging kasama ang kaniyang asawa. Kaya sa murang edad nito, marunong na ito sa mag-surfing; na madalas ay nakaalalay pa rin si Skye. Nasa walong taon na ang panganay nilang si Cloud at marami na ring hilig gawin.“Dad? How can I handle this thing?” Mula sa isang tabi ay kinuha ni Raine at Stormie, ang kambal nilang babae na limang taon gulang na, ang fishing rod.“Come here. Kuya Cloud will show you how to use that fishing tool.”Nag-unahan ang dalawa na lumapit sa kuya ng mga ito
Inihatid sila ng mga tauhan ng asawa papunta sa bahay nila. Hindi pa man sila pumapasok sa kanilang silid, nagsimula na si Skye. Wala itong sinayang na sandali. Nagawa nitong tanggalin nang mabilis suot nilang dalawa. Walang saplot silang dalawa nang buhatin siya nito sa loob ng banyo.Binuksan nito ang hot shower at itinapat siya roon. Napakagat-labi siya nang tumapat ito sa kaniya at biglang pumiglas ang nasa pagitan ng mga hita nito.Marahan nitong hinaplos ang leeg niya gamit ang sabon habang pinaliliguan siya. Halos mapuno ng bula ang katawan niya dahil sa paulit-ulit nitong paghaplos, na tila ba sinasaulo bawat sulok niyon. Napasinghap siya nang bigla nitong hawakan ang dibdib niya.“Ah! Skye . . . !”Sinamba ng asawa niya ang katawan niya. Pababa at pataas ang labi nito sa katawan niya.“This beautiful creation never failed to amaze me,” anito bago siya siniil ng halik. Labas-masok ang dila nito sa bibig niya na tila nag-aaya na gayahin niya ang ginagawa nito. Pinag-aralan niya
After a month, Isabella decided to resign from her job. Kasama niya sa pag-aayos ng papel niya si Skye. Hindi na siya tinantanan nito na gawin iyon dahil ayaw na nitong lumayo pa siya sa isla. Doon sila bubuo ng masayang pamilya at pamamahalaan ang negosyo ng lalaki.She chased her goal and dream even in a short time, but she was happy with it. Now is the time to give what her heart really wants. To live with the man she loved the most.Nakatitig siya ngayon sa lalaking naghihintay sa kaniya sa unahan ng altar, kasama ang mga magulang nito at ang paring magkakasal sa kanila. Napakagwapo nito sa suot na blue suit with black pants at makintab na black shoes. Halata rito na hindi mapakali habang naghihintay sa kaniya.Iniikot niya ang paningin sa paligid. Mula sa resort hanggang sa dulong bahagi ng dalampasigan ay may nakaayos na sariwang mga bulaklak. Isang mahabang red carpet din ang nakalatag sa labas ng resort papuntang reception. Tila isang royalties ang dadalo sa pag-iisang dibdib
Nakatingin si Skye sa babaeng mahal na mahal niya, habang nagdadasal at nag-aalay ng bulaklak sa puntod ng mga magulang nito. Isinama siya nito para na rin humingi ng basbas.“Tay, Nay, salamat sa gabay . . . Salamat at dinala ninyo dito sa isla ang taong makakasama ko at magbibigay sa akin ng labis na kaligayahan. Nagalit man ako sa mga alon dahil sa pagkawala ninyo, pero ibinalik nitong muli ang tiwala ko. Mahal ko kayo at lagi pa rin kayong nasa puso ko. Alam kong masaya na kayo kasama ang apo ninyo,” ani Isabella.Napangiti siya at lumapit sa puntod.“Hayaan po ninyo, gagawa kami nang marami para mas masaya rito sa isla kasama ni Tiya Alice.”Nakita niya ang pag-irap ng dalaga sa kaniya.“Hindi ikaw ang kinakausap ko, bakit sumasabat ka?” Naramdaman niya ang pinong kurot nito. Hinuli niya ang mga kamay nito, bago ito kinabig at niyakap nang mahigpit. “Totoo ang sinasabi ko, babe,” nakangiti pa ring wika niya.Isang mabining hangin ang dumampi sa kanilang mga balat. Sabay silang
Nagising si Isabella na pagod na pagod. Halos naubos ang lakas niya dahil hindi siya tigilan ni Skye. Mag-aalas dos na ng hapon pero tulog na tulog pa rin ito dahil sa pagod, puyat at sa pag-inom. Pero ang tanong, saan nga ba ito kumuha ng lakas kanina?Tinanggal niya ang kamay nito na nakayakap sa kaniya at inilagay ang isang unan sa tabi nito. Napakagat siya sa labi dahil sa sakit ng balakang niya, dumadag pa ang sakit ng katawan at hapdi ng mga iniwang marka ng lalaki sa kaniya. Isa-isa niyang pinulot ang damit niya pero hindi niya makita ang underwear niya. Humakbang siya papunta sa banyo at nagsimulang maligo. Kailangang makapagpahinga para makauwi na. Halos thirty minutes siya sa loob ng banyo. Kita niya ang ginawa ng binata sa kaniya. Hanggang hita ang red marks niya kaya napailing na lang siya. Sinulit talaga nito ang lahat.Nakatapis siya ng tuwalya nang lumabas. Binuksan niya ang cabinet ng lalaki para kumuha ng underwear nito roon. Iyon na lang muna ang isusuot niya. Nak
Pagkatapos magluto ay inayos na ni Isabella ang lamesa bago naligo. Suot niya ang isang maluwag na T-shirt at hating hita na cotton made shorts. Nagsuklay siya ng buhok at ginising ang tiya niya.“Tiya, kakain na po.”Bumangon ito. “Sige, anak. Aayusin ko lang muna ang higaan. Susunod ako.”“Sige po at ipagtitimpla kita ng gatas mo.”“Salamat.”Dumeretso siya sa kusina at nagtimpla ng gatas, saka iyon inilapag sa mesa. Uupo na sana siya nang makarinig ng katok sa pinto.Napakunot ang noo niya.Ang aga yatang makipag-tsismisan ni Carl?Pagbukas niya, natulala siya sa nakita.“P’wede ba kitang makausap?” Malungkot at malumay ang pagsasalita ng kaniyang kaharap.Matagal niya itong tinitigan. Kinakabahan siya na hindi niya mawari. Ano na naman sasabihin sa kaniya ng ina ni Skye at napasugod nagg maaga sa bahay nila?Pero nanaig pa rin ang paggalang niya rito.“Please, hija. I need your help now— for my son.”Napakagat siya sa labi. May nangyari ba sa lalaki?Kahit alanganin ay pinapasok
Mabilis na lumipas ang mga araw. Naroon siya ngayon sa entablado para tanggapin ang pagkilala sa kaniya at kay Carl, kasama ng iba pang naging iskolar ng mga Fetalvero, bilang kauna-unahang nakatapos at may matagumpay na trabaho sa iba’t ibang kompanya. Pero sa lahat, sa kaniya nakatuon ang atensyon dahil siya ang nakakuha ng mataas na karangalan bilang isang cum laude, kahit hindi siya sa magandang paaralan ng high school nakapagtapos.They got a gift, cash, and certificates.“Congratulations to all of you! Our reception will be at the hotel. Everyone is invited to come,” wika ni Skye na nakatingin sa kaniya.Kahit anong iwas niya, patuloy pa rin ito. Hindi ba nalalaman ni Yumi ang ginagawa nito? Sabagay, baka nasa siyudad iyon dahil simula nang dumating siya, hindi niya ito nakita kahit isang beses.Narinig niya ang palakpakan ng mga tao. Pagbaba niya ng stage, nakaabang ang tiya niya at sinabitan siya ng garland.“Masaya ako, anak. Lalo na ang papa at mama mo.”“Salamat po.” Yumaka
Dumeretso si Skye sa opisina pagkahatid kay Dr. Thomas. Medyo nag-init ang ulo niya sa uri ng tingin nito kay Isabella. Kahit sino naman mapapalingon sa dalaga dahil sa ganda nito, at mas lalo itong gumanda nang manirahan sa Manila. Lingid sa kaalaman niya na may nanliligaw rito na kasamahan ni Nick. Kaya sinabihan niya ang kaibigan na ilipat ito ng ibang route na hindi kasama si Isabella.Hinawakan niya ang isang frame na may picture ni Isabella; kung saan kuha iyon sa yate ni Carl, with a glimpse of shinning moon above. Niyakap niya iyon at nilingon ang isang solo picture sa harap ng mesa niya.“Ayokong biglain ka pero hindi ko mapigil ang sarili ko kapag nakikita kita, Isabella.”Umupo siya sa upuan niya at papikit na sumandal doon. Naalala niya ito nang sunduin ng kaniyang bodyguard, nag-check out na rin siya sa condo na iyon at nakasunod sa mga ito. Pagdating sa pantalan saka siya sumakay nang makapasok na ang mga tao at siya rin ang huling bumaba. Natatawa siya sa sarili nang
Tinagalan ni Isabella ang paghuhugas ng mga plato, kahit paulit-ulit at halos maubos na ang sabon sa lagayan.Bakit kasi ang tagal umalis ng lalaking iyon?Naroon at parang seryoso ang pinag-uusapan ng tatlo. Hindi niya maunawaan kung bakit kailangan pa nitong makipagkuwentuhan, akala mo naman close pa rin sila ng tiya niya at ni Carl. “Isabella, hindi ka pa tapos diyan, anak?” mahinang tawag ng tiya niya.Muli siyang hindi mapakali.“Tapos na po. Magbabanyo lang po ako.”Wala na siyang narinig ulit dito. Halos kalahating oras siya sa loob dahil ayaw niyang harapin ang lalaki. Kapag sinabi ng doctor na puwede na silang umuwi, aalis na agad sila roon.Isang mahinang katok ang narinig niya.“Isabella, natulog ka na ba diyan?” Boses iyon ni Carl.Mabilis niyang binuksan ang pinto. Umalis na kaya ang lalaki? Sa isip niya.“Yes, umalis na siya dahil sa tagal mo.” Hunalukipkip ito.“Carl . . .” Pinandilatan niya ito ng mga mata.“Maligo ka na at babalik din siya. Nagkaroon lang ng problem