Tahimik akong naglalaba sa gilid, nililingon lingon ko naman itong lalaking ito na busy ng naglalaro. Para talagang bata, bakit kaya siya naging ganiyan?
Ano rin kaya ang pwede kong ipangalan sa kaniya? ang hirap naman kasi na hoy lang. Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko halos mapaupo pa ako ng magulat ako dahil bigla siyang lumitaw sa gilid ko. Napahawak na lang ako sa diddib ko, aatakihin ako sa lalaking ito eh. “May kailangan ka ba?” tanong ko pero hindi siya sa akin nakatingin kundi sa mga labahin ko. “Maupo ka na dun, huwag mo akong guluhin dito.” Pinagpatuloy ko na lang ang labahin ko pero nanatili siya sa tabi ko kaya hinayaan ko na lang. Nang matapos ako ay tumayo ako at pinatayo ko rin siya. “Bombahan mo ako ah? Ganito yan, taas baba mo lang ito para lumabas yung tubig. Okay?” dinemo ko pa kung paano nakatingin lang naman siya sa akin. “Oh ikaw naman, subukan mo.” Wika ko saka ako umatras. Hinawakan niya naman na iyon saka ginaya ang ginawa ko kaya napangiti ako. “Ganiyan nga, para mabilis akong matapos.” Nagsimula na siyang magbomba kaya nagbanlaw na rin ako pero napatingin na lang ako sa kaniya ng parang nanggigigil na siya sa poso. “Hindi ganiyan! Sisirain mo ba yang poso!” sigaw ko sa kaniya kaya napaatras siya. Akala na lang yata niya laruan na lang lahat. Gwapo ka sana eh, sira lang ulo mo. Hays. “Dahan dahan lang, ganito lang para hindi masira.” Usal ko, hinawakan niya uli at nagbomba naging maayos naman kaya naupo uli ako at nagbanlaw. Inis kong naihampas ang kamay ko sa tubig ng biglain niya nanaman yung poso. “Ano ba! Nananadya ka ba ha?! kung ayaw mo magbomba at para kang nagdadabog umalis ka na lang jan at maupo ka ron!!” sigaw ko saka itinuro ang kaninang inuupuan niya. Napahilot na lang ako sa sintido ko ng yumuko lang siyang parang bata. “I’m not mad, please just go there.” Mahinahon kong saad sa kaniya pero hindi niya ako pinakinggan kaya hinayaan ko na at naupo uli. Maya maya pa ay nagbomba nanaman siya at dahan dahan niya na iyon.Marunong naman palang makinig gusto pang masigawan bago sumunod, tsss.
Nang matapos kami ay nagsampay na rin ako. “Huwag mo ng pakialamanan yan, ako na jan. Maupo ka na dun.” Inalis alis ko lahat ng mga pinagsasampay niyang mga damit, basta isinampay na lang. Nanatili siyang nakatayo sa gilid ko kaya hindi ko na lang pinansin. Napalingon na lang ako sa kaniya ng iabot niya sa akin ang isang damit kaya napangiti ako. Kinuha ko naman iyon saka isinampay ng maayos kaya ang nangyari siya ang nag-aabot sa akin ng mga damit at ako ang nagsasampay. Natapos kaming dalawa pero wala pa rin si Lola kaya nagluto na ako ng makakain namin. Nakatingin lang siya sa bawat galaw ko, ng matapos akong magluto ay naghain na ako saka ko inalagay sa mesa. Kumuha ako ng pinggan at pagharap ko napairap na lang ako sa hangin at napakuyom ang mga kamao sa gigil. Kinain niya lahat at walang tinira! Para siyang patay gutom na aso sa kalye kapag nakakita ng pagkain sinusunggaban agad. Pagkatapos niya ay tiningnan niya lang ako na para bang wala siyang ginawa, mabuti na lang at may tinira pa pala ako sa kaserola para sa amin ni Lola. “Amara.” Tawag sa akin ni Lola ng makapasok siya sa kusina, sumasakit ang ulo ko dito sa lalaking ito. Tumabi sa akin si Lola at kunot noo ring nakatingin ngayon sa hapag kainan at sa lalaking ito. “Kinain niya nanaman ba lahat? Magsaing ka na lang ng kanin sa ating dalawa may dala akong mga de lata.” Wika ni Lola saka niya inilagay sa taas ang mga pinamili niya saka niya isinarado at nilock. “May natira pa naman po La, papapasukin ko lang ito sa kwarto ko tapos kain na po tayo.” Saad ko saka ko hinila itong lalaking ito papasok ng kwarto ko. “Jan ka lang naiintindihan mo? Huwag kang aalis jan.” Banta ko sa kaniya, diretso lang naman siyang nakatingin sa akin. Iniwan ko na siya dun at nagtungong kusina para kumain. Mabuti na lang at nakinig siya kaya nakakain kami ni Lola ng maayos. Nang wala na kaming magawa sa bahay ay lumabas kaming dalawa ng lalaking ito, hindi pa rin pala ako nakakaisip ng pangalan niya. Ano kayang maganda? “Clint na lang kaya ipangalan ko sayo?” tanong ko sa kaniya ng makaupo kami dito sa ilalim ng puno ng narra. “Kapag tinawag ko ang Clint, ikaw yun naiintindihan mo?” usal ko, pero nanatiling tahimik lang siya sa akin. “Tuturuan kita kung paano kumain ng tama naiintindihan mo? Para naman kapag hinain lahat ni Lola yung pagkain hindi mo kami mauubusan.” Kinuha ko ang mga nilagang mais. Bakas naman sa mukha niya ang pagkatakam don kaya hindi na muna ako lumapit sa kaniya. “Kapag sinabi kong ‘go eat’ saka mo kakainin okay? Kapag sinabi kong stop, tumigil ka.” Pagpapaliwanag ko pero sa mais pa rin siya nakatingin. Kinuha ko ang isa at dahan dahan akong lumapit sa kaniya, nakatingin naman siya sa hawak ko. “Go eat.” Saad ko mabilis niya namang sinunggaban ang hawak kong mais. “Stop!” saad ko pero hindi niya ako pinakinggan. “Clint I said stop—OUCH!” malakas kong sigaw ng makagat niya ang kamay ko. Nabitawan ko ang hawak kong mais at inis ko siyang tiningnan. “Sinabi ko naman sayong kapag sinabi kong stop, tumigil ka! Tingnan mo ginawa mo sa akin! Aray ko huhu.” Daing ko ng halata dun ang ngipin niya. Matalim ko siyang tiningnan at napaatras naman siya habang nakayuko. “Hindi ka ba marunong makinig?! Para kang aso! Tinuturuan kita ng maayos pero kinagat mo yung kamay ko!” galit kong sigaw sa kaniya, nakakainis! Ako pa naguiguilty kapag titingnan ako ng mga maaamo niyang mata. “Isa pa! kapag sinabi kong go eat kainin mo, kapag stop tumigil ka.” Wika ko nanaman. Kahit na masakit yung nakagat niyang kamay ko ay nanguha uli ako ng mais. “Isang kagat mo pa! isa pa at hindi ka nakinig! Ibabalik na kita sa gubat!” inis kong saad, titingnan niya ako tapos yuyuko agad, tsss. Dahan dahan akong lumapit sa kaniya habang hawak ang mais. Titingin siya dun tapos titingin sa akin. “Go eat.” Saad ko pero hindi siya nakinig, nanatiling papalit palit lang ang tingin niya sa hawak ko at sa akin. “Clint I said eat.” Mahinahon kong saad, tiningnan niya uli ako saka kinain ang hawak kong mais. “Stop.” Wika ko at tumigil naman siya kaya napangiti ako. “Kaya mo naman palang sumunod eh.” Saad ko. Ibinigay ko sa kaniya yung mais at paspas niya nanamang kinain iyon parang laging nagugutuman. “Makinig ka sa akin, dahan dahan kang kumain hindi yung parang aso. Tuturuan kita kung paano gumamit ng kutsara at tinidor at kung paano kumain ng maayos.” Wika ko, pumasok ako sa loob at nanguha ng kutsara, tinidor, pinggan at pagkain. Paglabas ko ay para siyang batang naghihintay sa ina, tsss.Ibinaba ko na yung mga dala dala ko pero hindi yung pagkain dahil dun nanaman lang siya nakatingin. Akala mo hindi pinapakain eh.“Huwag mong kakainin yan.” Saad ko sa kaniya ng ibaba ko yung pagkain niya.“Umupo ka dito, gagayahin mo ako naiintindihan mo?” hindi ko alam kung naiintindihan ba niya ako dahil nakatingin lang siya sa akin. Umupo na siya sa tabi ko at palingon-lingon sa akin. Para akong nagtuturo ng batang hindi pa marunong kumain. Kinuha ko ang isang kutsara at tinidor saka ko iniabot sa kaniya. “Gagayahin mo yung gagawin ko, okay?” dinemo ko sa kaniya ang paggamit ng kutsara at tinidor at kung paano saka ko siya tiningnan.“Ikaw naman, now eat.” Utos ko sa kaniya. Binitawan niya naman yung hawak niyang kutsara at tinidor saka niya isinubsob ang bunganga niya sa plato, napahilot na lang ako sa sintido ko dahil dun. Ano bang gagawin ko sa lalaking ito para magkaintin
Nang makarating sila sa pamilihan ng mga damit ay iginilid na rin ni Amara ang bike niya at bumaba na rin si Clint.“Ang gwapo niya, para siyang hulog ng langit.” Bulong ng mga kababaihan.“Grabe ang swerte ni Girl, ang sweet sweet nila.” Dagdag pa nilang bulong subalit hindi na iyon pinansin ni Amara.“Tara na.” wika niya kay Clint saka niya ito hinawakan sa kamay. Papasok na sana sila sa loob ng bilihan ng mga damit ng bigla silang harangin ng ilang kababaihan.“Siguro ginayuma mo yan ano kaya nakuha mo.” Mataray na saad ng isang babae. Blangko lang naman nilang tiningnan ang mga babaeng nakaharang sa daraanan nila.“Hindi ako marunong manggayuma saka kung magmamahal lang din naman ako hindi ko yun gagawin para lang mahalin ako pabalik.” Sagot niya pero tinawanan lang siya ng mga babae.“Eh ano pa bang ginawa
AMARA POVMabilis ko siyang inalis sa mga nagkukumpulang tao, may sumisigaw pa sa amin pero hindi ko na pinansin at mabilis kong kinuha ang bisekleta ko saka isinakay si Clint dun. Nanginginig ang kamay ko, hindi ko alam kung anong uunahin ko, kung si Clint ba na nabagsakan ng bakal o ang nakita ko sa ulo niya.Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o totoo talaga ang nakita ko. Sa sobrang taranta ko na rin naipunas ko sa damit ko ang dugo ni Clint. Umalis kaming dalawa at tinahak na ang daan pauwi sa amin.Hindi pala kami pwedeng umuwing dalawa ng ganito ang itsura namin. May dugo rin sa ulo ni Clint at sa damit niya ganun na rin ako at paniguradong magtataka si Lola. Iniliko ko ang bisekleta ko patungong ilog, kailangan naming maghugas na dalawa at gusto ko ring masigurong wala na nga talaga ang sugat ni Clint.Nang makarating kami sa ilog ay mabilis kong hinila si Clint at nagtungo kaming dalawa sa
Hindi ko maitatagong gusto ko ang reaksyon ng mukha niya ngayon. Lalaking lalaki na siyang tingnan kumpara sa madalas kong makita sa kaniya. Ang wala lang sa kaniya ay boses, paanong wala siyang maalala? Hindi kaya nagkaamnesia siya?“Wala ka ba talagang matandaan sa katauhan mo kahit isa?” muli kong tanong sa kaniya pero inilingan lang niya ako. Kung ganun nga ay amnesia? Pero naguguluhan ako. Paanong bigla na lang siyang nakaalala ng makita niya ang mukha kong nag-aalala? How is that possible?Possible ba ang ganung bagay? Mukha akong masisiraan ng bait dito.Mariin akong napapikit at napahilot sa sintido ko. Kailan pa naging gamot ang taong nag-aalala sa taong walang maalala?Nasosobrahan na yata ako sa kababasa, parang wala itong pinagkaiba sa binasa kong libro noong nakaraan eh. Tungkol sa taong naging halimaw at isang tunay na pag-ibig ang makakapagpabalik sa dati niyang anyo.
“Kahit isa ba wala kang maalala? Kahit sa gubat, kung anong nangyari sayo dun.” Tanong ko sa kaniya. Bumuntong hininga naman siya saka yumuko at pinagsalikop ang dalawang palad saka siya umiling sa akin. “Nang makita ko rin yan hindi ko maiwasang hindi magduda o matakot sayo.” wika ko habang nakatingin sa harapan ko. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na nakatingin siya sa akin pero hindi ako lumingon.Ganito pala ang pakiramdam na may nakakausap ka ring ibang tao, hindi ko naman sinasabing hindi maganda kausap si Lola pero nasanay kasi akong siya na lang ang nakakausap ko at hindi ko maipaliwanag yung sayang nagkaroon ako ng kaibigan katulad niya. Hindi ko nga masiguro kung magkaibigan nga kami pero masaya ako dahil kahit papaano may ibang taong nasa tabi ko.Nilingon ko siya ng kalabitin niya ako, napatingin naman ako sa hawak niyang papel na iniaabot sa akin.“I can’t blame you if you&rsqu
Parang bumagal ang oras sa aming dalawa, wala na akong marinig kundi ang malakas na kabog ng dibdib ko at wala na akong makita kundi ang gwapo niya at nag-aalala niyang mukha.“What a lucky girl.” Rinig ko pang bulungan sa paligid namin. Nanatili akong nakatitig sa kaniya ng marealize ko ang ayos naming dalawa. Mabilis akong bumaba at inayos ang damit ko.Nahihiya pa akong tingnan ang mga taong nakatingin sa amin, hindi ka kasi nag-iingat.“Salamat.” Wika ko saka ko siya tinalikuran at hinarap ang ibang customer, ng maramdaman kong nandun lang siya sa likod ko ay hinarap ko siya.“Dun ka na lang sa loob, kami ng bahala dito.” Wika ko pero inilingan niya lang akong parang bata.“Acckk ang gwapooo.” Tili ng isang babae pero hindi pinansin ni Clint.“Taken na yan kaya tumigil na kayo sa pagpapantasya. Nakaharap na nga yung
Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya. Nang tingnan ko siya ay halos gulat din siyang nakatingin sa akin. Paanong nangyaring nakapagsalita siya? Ilang minuto lang siyang nawala.“Ah, ah, ah.” Wika niya at kinokumpirma kung may boses na nga siya. Inilinga niya ang paningin niya habang ako ay nananatiling nakatingin sa kaniya.Nang hinila niya ako ay hindi na ako nakapagreklamo dahil yun pa rin ang nasa isip ko. Possible ba talagang mawala ang alaala ng isang tao ganun na rin ang boses niya tapos biglang gagaling? Anong spell ang binigay dito?Nang makarating kami sa isang lugar na wala ng tao ay saka niya ako hinarap.“I, I, I don’t know how to explain it.” Nauutal at nagtataka pa niyang saad. Halata rin ang pagkagulat sa kaniyang mukha.“Hindi ko alam kung paano basta nung naramdaman ko ang pag-aalala mo, ng maramdaman ng puso kong totoo yung ipinapakita mo sa akin. Bigla na la
Napahinto sa pagpepedal si Clint ng bigla kaming harangan nila Joshua. Mabilis akong hinarangan ni Clint at itinago sa likod niya.“Sinabi ko naman sayo Amara diba? Akin ka lang. At kung sino ang magtatangkang ligawan ka mananagot sa akin.” Anas niya, mas isiniksik ko ang sarili ko sa likod ni Clint. Marami sila at hindi kakayanin ni Clint ang mga ito.“Nakikiusap ako sayo Joshua, pauwiin mo na kami.” pakiusap ko sa kaniya pero nginisian niya lang ako, ngising demonyo.“Pakakawalan kita Amara pero hindi ang lalaking ito na nagtangkang agawin ka sa akin.” Masama ang titig niya kay Clint. Hinarang naman ni Clint ang sarili niya para hindi ko na makita ang nakangising si Joshua.“She’s a girl bro and you think she’s gonna like you back kung ipinakita mo ang masama mong ugali?” sabat ni Clint pero tinawanan lang siya ng grupo ni Joshua. Rinig ko ang buntong hininga ni Clint na