LOGINShare
Kabanata 3.2
Last Updated:
2021-10-23 14:36:22Nang makarating sila sa pamilihan ng mga damit ay iginilid na rin ni Amara ang bike niya at bumaba na rin si Clint.
“Ang gwapo niya, para siyang hulog ng langit.” Bulong ng mga kababaihan. “Grabe ang swerte ni Girl, ang sweet sweet nila.” Dagdag pa nilang bulong subalit hindi na iyon pinansin ni Amara.“Tara na.” wika niya kay Clint saka niya ito hinawakan sa kamay. Papasok na sana sila sa loob ng bilihan ng mga damit ng bigla silang harangin ng ilang kababaihan. “Siguro ginayuma mo yan ano kaya nakuha mo.” Mataray na saad ng isang babae. Blangko lang naman nilang tiningnan ang mga babaeng nakaharang sa daraanan nila. “Hindi ako marunong manggayuma saka kung magmamahal lang din naman ako hindi ko yun gagawin para lang mahalin ako pabalik.” Sagot niya pero tinawanan lang siya ng mga babae.“Eh ano pa bang ginawa
Related chapters
I SAVE THE ALPHA Kabanata 4.1
AMARA POVMabilis ko siyang inalis sa mga nagkukumpulang tao, may sumisigaw pa sa amin pero hindi ko na pinansin at mabilis kong kinuha ang bisekleta ko saka isinakay si Clint dun. Nanginginig ang kamay ko, hindi ko alam kung anong uunahin ko, kung si Clint ba na nabagsakan ng bakal o ang nakita ko sa ulo niya.Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o totoo talaga ang nakita ko. Sa sobrang taranta ko na rin naipunas ko sa damit ko ang dugo ni Clint. Umalis kaming dalawa at tinahak na ang daan pauwi sa amin.Hindi pala kami pwedeng umuwing dalawa ng ganito ang itsura namin. May dugo rin sa ulo ni Clint at sa damit niya ganun na rin ako at paniguradong magtataka si Lola. Iniliko ko ang bisekleta ko patungong ilog, kailangan naming maghugas na dalawa at gusto ko ring masigurong wala na nga talaga ang sugat ni Clint.Nang makarating kami sa ilog ay mabilis kong hinila si Clint at nagtungo kaming dalawa sa
Last Updated : 2021-10-23I SAVE THE ALPHA Kabanata 4.2
Hindi ko maitatagong gusto ko ang reaksyon ng mukha niya ngayon. Lalaking lalaki na siyang tingnan kumpara sa madalas kong makita sa kaniya. Ang wala lang sa kaniya ay boses, paanong wala siyang maalala? Hindi kaya nagkaamnesia siya?“Wala ka ba talagang matandaan sa katauhan mo kahit isa?” muli kong tanong sa kaniya pero inilingan lang niya ako. Kung ganun nga ay amnesia? Pero naguguluhan ako. Paanong bigla na lang siyang nakaalala ng makita niya ang mukha kong nag-aalala? How is that possible?Possible ba ang ganung bagay? Mukha akong masisiraan ng bait dito.Mariin akong napapikit at napahilot sa sintido ko. Kailan pa naging gamot ang taong nag-aalala sa taong walang maalala?Nasosobrahan na yata ako sa kababasa, parang wala itong pinagkaiba sa binasa kong libro noong nakaraan eh. Tungkol sa taong naging halimaw at isang tunay na pag-ibig ang makakapagpabalik sa dati niyang anyo.
Last Updated : 2021-10-23I SAVE THE ALPHA Kabanata 5.1
“Kahit isa ba wala kang maalala? Kahit sa gubat, kung anong nangyari sayo dun.” Tanong ko sa kaniya. Bumuntong hininga naman siya saka yumuko at pinagsalikop ang dalawang palad saka siya umiling sa akin. “Nang makita ko rin yan hindi ko maiwasang hindi magduda o matakot sayo.” wika ko habang nakatingin sa harapan ko. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na nakatingin siya sa akin pero hindi ako lumingon.Ganito pala ang pakiramdam na may nakakausap ka ring ibang tao, hindi ko naman sinasabing hindi maganda kausap si Lola pero nasanay kasi akong siya na lang ang nakakausap ko at hindi ko maipaliwanag yung sayang nagkaroon ako ng kaibigan katulad niya. Hindi ko nga masiguro kung magkaibigan nga kami pero masaya ako dahil kahit papaano may ibang taong nasa tabi ko.Nilingon ko siya ng kalabitin niya ako, napatingin naman ako sa hawak niyang papel na iniaabot sa akin.“I can’t blame you if you&rsqu
Last Updated : 2021-10-23I SAVE THE ALPHA Kabanata 5.2
Parang bumagal ang oras sa aming dalawa, wala na akong marinig kundi ang malakas na kabog ng dibdib ko at wala na akong makita kundi ang gwapo niya at nag-aalala niyang mukha.“What a lucky girl.” Rinig ko pang bulungan sa paligid namin. Nanatili akong nakatitig sa kaniya ng marealize ko ang ayos naming dalawa. Mabilis akong bumaba at inayos ang damit ko.Nahihiya pa akong tingnan ang mga taong nakatingin sa amin, hindi ka kasi nag-iingat.“Salamat.” Wika ko saka ko siya tinalikuran at hinarap ang ibang customer, ng maramdaman kong nandun lang siya sa likod ko ay hinarap ko siya.“Dun ka na lang sa loob, kami ng bahala dito.” Wika ko pero inilingan niya lang akong parang bata.“Acckk ang gwapooo.” Tili ng isang babae pero hindi pinansin ni Clint.“Taken na yan kaya tumigil na kayo sa pagpapantasya. Nakaharap na nga yung
Last Updated : 2021-10-23I SAVE THE ALPHA Kabanata 6.1
Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya. Nang tingnan ko siya ay halos gulat din siyang nakatingin sa akin. Paanong nangyaring nakapagsalita siya? Ilang minuto lang siyang nawala.“Ah, ah, ah.” Wika niya at kinokumpirma kung may boses na nga siya. Inilinga niya ang paningin niya habang ako ay nananatiling nakatingin sa kaniya.Nang hinila niya ako ay hindi na ako nakapagreklamo dahil yun pa rin ang nasa isip ko. Possible ba talagang mawala ang alaala ng isang tao ganun na rin ang boses niya tapos biglang gagaling? Anong spell ang binigay dito?Nang makarating kami sa isang lugar na wala ng tao ay saka niya ako hinarap.“I, I, I don’t know how to explain it.” Nauutal at nagtataka pa niyang saad. Halata rin ang pagkagulat sa kaniyang mukha.“Hindi ko alam kung paano basta nung naramdaman ko ang pag-aalala mo, ng maramdaman ng puso kong totoo yung ipinapakita mo sa akin. Bigla na la
Last Updated : 2021-11-06I SAVE THE ALPHA Kabanata 6.2
Napahinto sa pagpepedal si Clint ng bigla kaming harangan nila Joshua. Mabilis akong hinarangan ni Clint at itinago sa likod niya.“Sinabi ko naman sayo Amara diba? Akin ka lang. At kung sino ang magtatangkang ligawan ka mananagot sa akin.” Anas niya, mas isiniksik ko ang sarili ko sa likod ni Clint. Marami sila at hindi kakayanin ni Clint ang mga ito.“Nakikiusap ako sayo Joshua, pauwiin mo na kami.” pakiusap ko sa kaniya pero nginisian niya lang ako, ngising demonyo.“Pakakawalan kita Amara pero hindi ang lalaking ito na nagtangkang agawin ka sa akin.” Masama ang titig niya kay Clint. Hinarang naman ni Clint ang sarili niya para hindi ko na makita ang nakangising si Joshua.“She’s a girl bro and you think she’s gonna like you back kung ipinakita mo ang masama mong ugali?” sabat ni Clint pero tinawanan lang siya ng grupo ni Joshua. Rinig ko ang buntong hininga ni Clint na
Last Updated : 2021-11-06I SAVE THE ALPHA Kabanata 7.1
“You’re so beautiful Clint.” Hindi pa rin nawawala yung pagkamangha ko sa kaniya. I’m a dog lover even I don’t have one. Kung ganun totoo ang mga nasa libro at alamat. Paanong nangyaring ang isang lobo ay naligaw sa mundo namin?Kung ganun may dahilan kung bakit siya napunta sa gubat ng duguan. Kaya pala halatang kalmot ang mga sugat niya noon. Nagkaroon ba ng digmaan sa mundo nila kaya siya napadpad dito?Tiningala ko si Clint dahil sobrang laki niya.“Nakakapagsalita rin pala kayo kahit na nasa anyo kayong ganiyan?”“Well yeah? Maybe, I don’t know. Ni hindi ko alam na ganito ako, wala akong maalala Amara at hindi ko inaasahan na magtratransform ako sa ganito.” Wika niya, hinaplos ko pa ang mga malalambot niyang balahibo.Different creatures are exist and I can’t believe that I met one of them.“A beautiful creature that I’ve ev
Last Updated : 2021-11-07I SAVE THE ALPHA Kabanata 7.2
“What are you doing here and who are you?” diin niyang wika, hinawakan naman ni Ivan ang kamay ng kaniyang Kuya na nakahawak sa kwelyo nito. Hindi na rin alam ng dalawa ang gagawin nila. Kilala nila kung paano magalit ang kanilang Hari, wala siyang kinikilala kahit na kapatid pa niya ito.Sunod sunod na napapalunok si Ivan sa takot sa kaniyang Kuya lalo na ngayong wala pa itong maalala, subalit nagtataka rin sila dahil noong mga nakaraan na dinalaw nila ito ay parang wala sa sarili at walang naiintindihan. Ang nakikita nilang Hari nila ngayon ay ang madalas nilang makita.“Kuya ako ito.” wika ni Ivan sa kaniyang Kuya subalit hindi man lang nagbago ang reaksyon nito at hindi man lang binitawan ang kaniyang kwelyuhan.Nanatiling galit ang mukha nito, wala siyang makilala sa kanilang lahat. Ni ang nakakabata niyang kapatid ay hindi niya maalala.“Kamahalan, si Ivan yan. Kapatid mo.” Pakilala pa ni James n
Last Updated : 2021-11-07
Latest chapter
I SAVE THE ALPHA Epilogue 2
4 YEARS LATERApat na taon na rin ang nakalipas simula noong maganap ang malakihang digmaan na nangyari sa kasaysayan. Hindi madali, hindi naging madali sa akin ang nakalipas na apat na taon. Hindi ko pa rin matanggap na wala na siya, na hindi ko na siya makikita pa. Araw-araw kong hinihiling na muli ko siyang makita kahit na sa panaginip lang pero bigo ako, ni hindi man lang siya dumalaw sa mga panaginip ko. Wala akong nagawa kundi ang tanggapin ang naging kapalaran naming dalawa. Hindi namin siya makakalimutan, siya ang naging dahilan ng katahimikan ng lahat. Gaya ng pangarap niya ay naging mapayapa ang mundo namin, halo-halo na ang mga nilalang na makikita mo. Wala na ring gulong naganap pa. Maaari na rin naming puntahan ang iba’t ibang kaharian ng walang iniisip na mangyayaring masama.Sa loob ng apat na taon, maraming nagbago pero hindi ang nararamdaman ko. Wala siyang sinabihan sa plano niya, sa naging desisyon niya. Ginawa niya
I SAVE THE ALPHA Epilogue 1
Tila huminto ang mundo ko sa mga nangyayari. I can’t move my body, nakatitig na lamang ako kung saan sila nakapwesto kanina, para bang panaginip lang lahat. Hindi ko maintindihan, bakit? Bakit niya ginawa yun? Ilang beses akong napailing, kinukumbinsi ang sarili ko na sana hindi ito totoo, na nasa isang panaginip lang kaming lahat. Ininda ko ang sakit na nararamdaman ko at dahan dahang tumayo. This is not true, please this is not happening. Tila ba natuyo ang lalamunan ko sa nangyari. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Ang daming tanong ang gumugulo sa isip ko. Sinubukan ko siyang intindihin, sinubukan kong lumayo, sinubukan kong alamin kung anong nagawa ko sa kaniya pero bakit parang hindi naging sapat, parang wala na lang ako sa kaniya.Sunod sunod ang pagpatak ng mga luha ko, ang pagsakit ng puso ko sa nasaksihan ko. Ang sakit, ang sakit sakit. Anong kulang? Anong nagawa kong kasalanan para dumistansya ka sa akin? Bakit siya pa rin ang pinili mo hanggang
I SAVE THE ALPHA Kabanata 50.2
“Kailangan mo na talagang bumalik Amara dahil marami ng nawawala sa mga mahal mo sa buhay, isang linggo ka ng natutulog sa kama na iyun.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Paanong isang linggo na akong natutulog?! “You’re kidding right? Tell me.” nakikiusap ko pang saad sa kaniya at hinihiling na nagbibiro lamang siya subalit nanatiling seryoso ang mukha niya. “Wala akong panahon para makipagbiruan sayo Amara.” “Then who the hell are you?!” galit ko ng sigaw sa kaniya. Bakit hindi siya gumawa ng paraan para gisingin ako at ibalik sa mundo ko! “Ikaw at ako Amara ay iisa, nakakababa ako sa mundo niyo ng dahil sayo. Ako ang Dyosa ng buwan.” Hilaw akong natawa sa sinabi niya. Kailan pa nangyari na ako at ang Dyosa ng buwan ay iisa? “Alam kong mahirap paniwalaan, bago ka pa lamang isilang sa mundong ito ay ibinigay ko na sa iyo ang kalahati ng buhay ko para iligtas ang mundo mo at mapanatili ang katahimikan at kapayapaan. Ikaw na ang
I SAVE THE ALPHA Kabanata 50.1
Hindi ko alam kung paano nagsimula. Masyado akong nabibingi sa ingay sa paligid ko. Masyadong nanigas ang katawan ko sa nangyayari. Hindi ako makakilos, hindi ako makagalaw ni makapagsalita ay hindi ko magawa. Rinig ko ang iyakan ng mga nilalang sa paligid ko ang pagsigaw nila at paghingi ng tulong. Tila tumigil ang ikot ng mundo ko at ang oras, wala akong makita sa paligid, para bang ang sigaw nila ay hindi ko na rin marinig. “Amara!” malakas na tawag sa pangalan ko at dun lang ako napabalik sa realidad. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ko, masyadong naging mabilis ang lahat. Dahil sa galit ni Clayton ay marami siyang napatay na alagad ni Lucifer na naging dahilan ngayon ng digmaan. Hindi ko na rin makita si Lucifer at Daryll. Napatingin ako sa isang direksyon kung saan ko narinig ang malakas na sigaw ni Clayton. “DIEEEE!” malakas niyang sigaw at walang awang pinaslang ang ilang bilang ng mga kampon ng kadiliman. ‘I’m sorry, I’m really sorr
I SAVE THE ALPHA Kabanata 49.2
“Hindi siya madaling kausapin Ina, kung ang tunay niyang Ama ay nakaya niyang patayin paano ka pa kayang former Princess lang? Hindi siya magdadalawang isip na patayin ka kapag nalaman niyang isa kang banta sa trono niya.” “Kailangan niya naman talagang mawala sa trono Amara dahil hindi maganda ang pamamahala niya sa kaharian ng mga bampira. Kailan man ay hindi sila tinuruan ni Ama para pumatay ng tao para lang mabuhay sila.” “Pero Ina.” “Don’t worry baby, mag-iingat ako. Lucas ikaw na ang bahala sa anak ko.” inalis na ni Ina ang pagkakahawak ko sa kamay niya at mabilis na umalis. Nilingon ko naman si Lucas saka kami sumunod sa kaniya. “Manatili ka kay Clayton, hindi tamang iwan siya ng mag-isa sa kwarto niya.” wika ni Lucas saka dumiretsong naglakad at sinundan si Ina. Mabilis ko namang sinunod ang sinabi niya at nagtungo na akong kwarto ni Clayton. Naabutan ko naman si Ivan na nagbabantay sa Kuya niya. “What are you doing
I SAVE THE ALPHA Kabanata 49.1
“He’ll be okay.” Saad ni Amaia ng makita ang anak na patuloy pa ring umiiyak at hindi umaalis sa tabi ni Clayton na hanggang ngayon ay wala pa ring malay.“I don’t know what to do mother, hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko.” umiiyak niyang saad, hinawakan niya ang kamay ni Clayton at hinalikan ito habang nakatitig siya sa mukha nito.“Alam kong may dahilan ang lahat Amara, hindi ako mangingialam sa mga desisyong binibitawan mo. Alam kong kaya mo, alam kong may tiwala ka sa sarili mo.“Paano kung wala? Natatakot ako sa maaaring mangyari Ina, natatakot ako sa maaaring kalabasan ng mga ginagawa ko. Natatakot ako para sa kaniya.”“You can do it and I know you can, just trust yourself anak. Maiiwan na muna kita.” Hindi naman na sumagot si Amara at hinayaan ng makalabas ang kaniyang ina sa kwartong iyun. Tinitigan niya si Clayton na mahimbing pa ring nat
I SAVE THE ALPHA Kabanata 48.2
*** Nang magising siya kinabukasan ay tiningnan niya si Amara kung nasa tabi pa ba niya. Bahagya naman siyang ngumiti ng makita niyang mahimbing pa rin itong natutulog.“I love you Amara no matter what happened, I don’t know what I did wrong to you. I am confused.” Mahina niyang saad kahit na tulog pa si Amara, pinunasan na lamang niya ang luhang lumandas sa kaniyang pisngi saka siya bumangon at lumabas ng kwarto. Napansin niya namang lumabas na ang mga kababaihan at kabataan na inilagay nila sa isang malaking kwarto sa ibaba ng palasyo.“Nasaan ang mga bantay ngayong umaga?” tanong ni Clayton kay Ivan ng mapansin niyang halos lahat ay nasa loob ng palasyo.“Nagpahinga na muna silang lahat Kuya dahil bago pa man sumikat ang araw kanina ay wala na ang mga kampon ng kadiliman.”“Huwag kayong pakakasiguro Ivan, bilisan nilang kumain at magpahinga at bumalik sa pagbabantay.” M
I SAVE THE ALPHA Kabanata 48.1
Ang lahat ay naghahanda na sa maaaring mangyaring digmaan. Hindi na rin nila ipinaalam pa sa ibang nilalang ang nangyari kay Amara at ang maaaring paggising ni Lucifer. Gaya ng plano nila bago pa man sumapit ang dilim, lahat ng mga bata at matatanda na hindi kayang sumama sa laban ay inilagay na nila sa isang malaking kwarto sa ibaba ng palasyo. Naging abala ang lahat ng mga kalalakihan para sa pagbabantay sa buong paligid. Habang nagbabantay ang ibang kalalakihan ay natulog naman ang iba para makapagpahinga.“Maayos na ba ang lahat?” tanong ni Amara dahil kaunting oras na lamang ay babalutin na ng kadiliman ang buong kapaligiran.“Maayos naman na, okay ka lang ba?”“Ayos lang ako Lucas.” Blangkong sagot ng dalaga, kunot noo namang nilingon ni Clayton ang dalawang nag-uusap. Ayaw niyang magselos subalit hindi niya mapigilan, gusto niyang tusukin ang mga mata ni Lucas dahil sa paraan ng pagtitig nito sa kaniya
I SAVE THE ALPHA Kabanata 47.2
THIRD PERSON POVIlang minuto pang nanatili si Amara sa lugar na iyun. Kahit na anong isipin niya ay hindi niya alam ang gagawin niya. Masyadong okupado ang isip niya sa mga maaaring mangyari lalo na sa kaniyang kapareha. Natatakot siyang magkatotoo ang lahat ng sinabi sa kaniya ng orakulo.Pinunasan niya ang mga luhang lumandas sa kaniyang pisngi at tumayo. Wala kang mababasang kahit na anong emosyon sa kaniyang mukha, naglakad na siya palabas ng mundong iyun at hindi na pinansin ang pagbati sa kaniya ng mga fairies. Nag-anyong lobo na siya at mabilis na tumakbo pabalik ng kaharian ng mga lobo. Tila naging hangin siya sa mga dinaraanan niya.Nang makarating siya sa kaharian ay dirediretso lamang siyang naglakad at hinanap ang mga mahahalagang tao sa kaniya.“Amara,” tawag sa kaniyang pangalan, ng lingunin niya ito ay nakita niya si Clayton na bakas na ang galit sa kaniyang mukha. “Where have you
