DECLAN’S POV
"Kapag hindi mo sinunod ang last will ng Lolo mo, then you know the consequences. All the properties will be transferred to your cousin Hideo Laxamana, which includes Secret Cliente Resort. Even the position as COO of Laxamana Estates." Napahinto ako sa sinabi ni Attorney Hidalgo.
He doesn't need to say it twice. I heard him the first time. Pero itong si Attorney ata ang hindi nakakaintindi
"Secret Cliente is mine." Ulit ko.
"These papers are saying otherwise." Itinaas niya ang last will.
"Hell with that!" Gusto kong punitin ang mga papeles na binasa niya sa harap namin.
"Declan, calm down." Pumagitna si Crem, pinsan ko. "It's Grandpa's last will. Wala tayong magagawa."
Damn it, old man! You know exactly how I feel about marriages, and now you're rubbing it into my face?
"Secret Cliente Resort is mine. I don't have to prove it. It's mine. But if the old man wants me too, then fine. Marriage or whatever it is, I'll do it. Enjoy watching from hell, Grandpa." Ang mga huling katagang sinabi ko sa harapan ng abogado bago ako umalis sa loob ng opisina ni Don Carlos Laxamana.
I didn't even bother to wait for Crem. Mas malaki ang problema ko kaysa sa kanya. He's got everything figured out, while I have to fucking squeeze my last brain cells to come up with a plan.
I can't believe Grandpa did this. Wala akong pakialam sa ibang mga ari-arian niya, even a position in his company. I have the means to survive on my own dahil may mga sarili din naman akong properties. Hell, I care if Hideo gets his hands on his assets. He is legally adopted kaya normal lang na may parte siya, inalagaan niya si Lolo habang kami ni Crem ang humalili sa mga responsibilidad niya sa trabaho. But I will not hand him Secret Cliente! It's mine. I made it as it is. Ako ang nagpaunlad dito. Grandpa gave it to me when I was fifteen. Oo siguro nga it was verbally given to me, but everyone in the family has acknowledged that it belongs to me.
"Himala, you remembered to visit your old friend.""I'm not in the mood, Leonel." Umupo ako sa sofa lounge for VIP.
Agad siyang sumenyas sa mga tauhan niya. He knows exactly what drinks I order everytime na pumupunta ako dito.
"Declan!" A blond woman wearing a sexy skirt and top joined me. She sat on my lap and snaked her hands around my neck. "What took you so long to visit?" She's a patron who frequently service me every time I go here.
"Miss me, Princess?"
"Yes," She grinds her hips on my lap and pressed her mounds on my chest. "And I missed this too. Do you want me to give you a head?" Mapang-akit niyang bulong at ngumiti habang unti unting bumababa ang kamay niya sa umbok ng pantalon ko.
"Easy." I warned and stopped her hand from moving.
I didn't come here for that. Not yet. Gusto ko lang uminom at magpalipas ng init ng ulo. Leo signaled her to leave. He does that kapag alam niyang hindi para magliwaliw ang pinunta ko dito.
"Then you know where to find me if you want to have fun." Kumindat siya at tumayo. I smacked her huge ass and squeeze it. "Declan!" She giggled before she ran off somewhere.
Leo owns this s*x club. There are already a lot of people screwing around. Dinig na dinig na nga ang ungol sa kabilang lounge kahit malakas ang music. Dancers at the stage pleasuring each other, men and women looking for someone to hook up. The club is doing great as usual.
"You seem to be in a bad mood. Hindi ka naman siguro gagawa ng gulo dito pagnalasing, di ba? Pero tamang tama ang punta mo. I have good items today." He winked.
I glared at him.
Leo is a friend that I've known for years. Dati rin kaming magkasosyo sa club na to but we parted ways. Isa sa hindi namin mapagkasunduan ay ang mga gimik na naiisip niya for this club.
S*x, alcohol, and women. Three of the things that I like. But that's it. I'm not into illegal substance and anything a like. So when Leo wanted to turn this into a haven of s*x and dr*gs, I'm out.
Tapos isama mo pa itong bagong pakulo niya na human auction that has been happening for 7 months now. What the hell is wrong with this dude? I won't be surprised if one day he'll end up behind the bars.
"I'm leaving." Sa bahay nalang ako iinom.
"Come on! Kakarating mo lang." The drinks he ordered already came. Kinuha niya ang bote at nagbuhos ng rum sa baso. "May mga magagandang babae na pagpipilian." Bulong niya na parang demonyong nanunukso.
"I'm not interested."
"Fine! Tatlo lang naman ang isusubasta e. Tapusin lang natin, then let's listen to whatever your problem is. Okay?" Sumenyas siya sa mga tao sa stage. The music and lighting automatically changed.
I didn't care. I started drinking without even watching. The last time that I saw this, mga babae din ang sinusubasta nila. Mga babaeng ang karamihan sa kanila binenta ng mga magulang para sa pera. Karamihan sa mga parokyano dito ay mayayamang politiko o kaya'y mga anak nila.
The club has strict regulations for 'what you see what you heard leave it here' if you want to continue being a patron. Kaya safe haven ito sa mga gustong magpakahayok sa laman at gawin lahat ng bisyo sa buhay. I poured myself another drink dahil abala sa panonood itong si Leonel.
"And the last one," Narinig kong sabi nung maghohost sa stage.
"Let go of me!" Sigaw ng babae.
Bahagya akong napatingin sa direksyon nito dahil parang pamilyar ang boses niya, pero hindi ko makita dahil nakaharang ang host.
"Ooooh, feisty!" He laughed and it seems he’s forcing her to the center of the stage. "Okay, simulan na natin! Let's see, hmmm, maganda at makinis. Siguradong masarap to." Tumawa siya. "Let's start with 1 million pesos."
"1.5!"
"2!"
"5million!"
Agad na nagkagulo ang mga kalalakihan at kulang nalang ay sumugod sa may stage para mahipuan ang hita ng babaeng sinusubasta na nakasuot ng maiksing bestida.
"Bastos!" Sigaw nito.
That voice. Pamilyar talaga.
My eyes narrowed at her when the host is no longer blocking the way.
"50 million!" Sigaw ko dahil medyo malayo ako sa stage.
Naibuga ni Leo ang alak na iniinom.
"55 million." May kumontra sa ibinigay kong bid.
"70 million." Sunod kong pusta.
"100 million." Challenge another.
Napatingin ako sa VIP lounge na nagsabi nun. I think that's a senator over there.
"200 million." I declared.
"Seryoso ka, Declan?" Gulat na gulat si Leo sa perang dineklara ko.
I don't get why he's acting like it's surprising. I have that much. Isa pa, 50-50 sila ng makukuha ng kung sino man ang nagdala sa babaeng yan dito, so what's the problem? That's easy money for him.
No one challenged me after that.
"Bring that woman to the VIP room." Utos ko kay Leo.
"Teka, are you alright? You look awful than earlier." Ani niya. "Lasing ka na ba?" He asked and looked at the bottle of rum na nakalahati ko na.
"Just bring her to the VIP room I'm using." Singhal ko at sinamaan siya ng tingin.
Siguro dahil sa takot ay mabilis pa sa alas kwatro niyang sinunod ang sinabi ko.
After a few more shots, I followed them. Bago ko marating ang VIP room ay may nadaanan akong dalawang lalaki and they are loudly talking about something, they even mentioned a familiar name.
"She's all yours." Ani ni Leo na nasa labas ng silid.
Napatingin akong muli doon sa mga lalaki.
"Sila nga pala ang nagdala sa babaeng yan dito. Bilisan mo nga pala para magkabayaran na." He reminded me.
Pumasok ako sa loob and found a blindfolded woman on the floor, her hands are handcuffed.
Naalarma siya sa pagbukas ng pinto. "P-Please untie me!" She cried begging.
My jaw tightened seeing her up close. It really is her. After all these years, her features stays the same. Ang tanging nagbago lang ay ang taas niya, at ang umbok sa bandang dibdib.
"Is any one there? Please, pakawalan mo ko! This is all a misunderstanding, Sir. Bawiin nyo nalang po yung pera ninyo. Pinilit lang nila akong pumunta dito. This is kidnapping!" Paliwanag niya at hindi alam kung san titingin.
Kidnapping? Yeah, it's weird that the daughter of the prominent Mr. Lorenzana is here. Bigla nalang nawala ang pamilya nila in the elite world ten years ago and no one could tell where the hell they went.
But it doesn't matter. Ang importante ay nakita kitang muli.
'You little devil.'
I pulled the ribbon at the back of her head and the blind fold slide down her neck. Kumurap kurap siya ng ilang beses, adjusting her eyes to the new environment. She lifted her head and look at me, her eyes went round from shock and horror when she recognize who is in front of her right now. She stiffened and her lips fall open.
"It's been a while, Senpai." I smirked seeing the frightened look on her face.
CHAPTER 2 HERA’S POV "My god, bakit ba kasi hindi ka nalang maging supportive sa amin?" Bulyaw ni Cheska sa akin. "Supportive, Cheska? Inagaw mo ang boyfriend ko. Ikaw na sarili kong kapatid? Tapos sasabihin mo maging supportive ako sa relasyon nyo?" Sa inis ay nasampal ko siya. "How dare you!" Halatang nagulat siya at napahawak sa pisngi. "Stop it, Hera!" Pumagitan si Kian, shielding Cheska from me. "Wow!" I snapped. "Gago ka! I trusted you, tapos tutuhugin mo lang kaming magkapatid!" Pinipigilan ko ang mga luha ko. I don't want to give them the satisfaction that they had hurt me. "At ikaw! After all that I did for you? Ito ang gagawin mo sa akin? Lumayas ka!" Buyaw ko sa kapatid ko na ni katiting ay hindi mo makikitaan ng pagsisisi sa ginawa niya. "Talagang lalayas ako rito dahil sasama na ako kay Kian!" Nandilim ang paningin ko dahil sa ginagawa niyang pagsigaw sa akin, kaya awtomatikong sinugod ko siya at hinila ang mahaba niyang buhok. "Hera, stop it!" Pilit kaming pinagl
HERA’S POV "I'm home." Nasa may sala si Eliot at nanonood ng tv mag-isa. "Asan si papa?" I asked. "Aalis lang daw sya sandali, mama." Lately ay ate na ang tawag sa akin ni Eliot, pero minsan nadudulas pa din ito at natatawag akong mama dahil sa nakasanayan niya. "San daw pupunta?" Usisa ko. "Pumasok po sya sa kwarto kanina," Itinuro ni Eliot ang kwarto namin. "Tapos umalis na. Sabi nya dito lang daw po ako at manood ng tv." Nagulat ako sa sinabi ni Eliot. Agad akong tumakbo sa kwarto namin at tumambad sa akin ang nagkalat na mga gamit. Parang dinaanan ng bagyo ang kwarto ko. Lumapit ako sa may cabinet, pero hindi ko kailangan pang maghanap dahil tumambad na agad sa harapan ko ang walang laman kong jewelry box. Dito ko nilagay lahat ng inipon ko sa loob ng isang taon. 85 thousand iyon, pero ngayon ay wala na. Nanlambot ang mga tuhod ko sa halo halong emosyon, gusto kong umiyak dahil sa panlulumo. Lumipas ang mga araw at hindi na umuwi si papa. Hindi ko alam kung san siya nagpunta
CHAPTER 4 HERA’S POV "Manang Luz, she's Helaena. My girlfriend. Ipaghanda mo sya ng kwartong magagamit at ang batang kasama nya. Then bring them something to eat." Halatang nagulat ang babae sa sinabi ni Declan. Maging ako man ay nagulat ng sabihin niyang girlfriend niya ako, pero hindi ko ipinahalata para hindi magduda ang kausap na babae na sa tingin ko ay nasa apatnapu pataas ang edad. "G-Good evening po." Bati ko rito ng tumingin siya sa akin. "Good evening din po, ma'am Helaena." Bati nito. "Ihahatid ko po kayo sa magiging kwarto nyo." Dugtong nito. Sandali kong nilibot ng tingin ang paligid. There's a wine cellar in the living room at lumapit doon si Declan saka nagsalin ng alak sa baso bago umupo sa sofa. Magpapaalam sana ako sa kanya, but it seems he's ignoring me now. Hindi na ako nagsalita pa at sumunod nalang kay Manang Luz. Masyado ng marami ang nangyari ngayong araw. It's past midnight and I'm tired. Dinala niya ako sa isang bakanteng kwarto sa second floor. May d
CHAPTER 5 HERA’S POV "Declan please, bawiin mo nalang yung pera mo. Hindi talaga ako pwedeng sumama sayo." Pakiusap ko. "Kahit bawiin ko pa ang pera ko, isusubasta ka lang nila ulit. Do you prefer that stinky old senator who will purchase you for 100 million over me?" Hindi ako makasagot sa sinabi niyang iyon. Declan is worse enough, pano pa kaya yung matandang lalaki kanina na maraming babaeng katable? Hindi ko ito kilala at hindi ko alam kung anong gagawin nun sa akin. Though hindi ko din alam kung anong binabalak gawin ni Declan sa akin, at least kilala ko siya. Baka maawa ito at mapakiusapan ko pa. "I heard the men who brought you here talking about a 150 million debt, Helaena. I bought you for 200, and half of that will go to them. Means you still owe them 50 million." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Kahit sobrang laki ng nabawas, hindi ko pa din kayang bayaran iyon. At natitiyak kong hindi pa rin iyon kayang bayaran ng magaling kong ama. Dahil ako ang guarantor na nila
HERA’S POV "D-Declan!" Himala at nagpakita ang sira. At bakit niya tinatanong? Hindi ba niya nakikita na naglalaba ako? "Naglalaba, hindi obvious?" Sarkastiko kong sagot at nagpatuloy sa ginagawa. Kakaunti lang naman ito at kailangan kong labhan kaagad matapos isuot kasi wala akong susuotin. Tatlong t-shirt at dalawang shorts lang ang nadala ko. Dalawang panty, yung isa ay yung suot ko nung araw na kinidnap ako, at isang bra at pantalon na sya ring suot ko nung sapilitan akong kinuha. Karamihan ay mga damit ni Eliot ang naimpake ko. "Bakit hindi mo pinagawa sa mga katulong?" "Konti lang naman to. Sinusunod ko lang ng paglalaba para may maisuot agad. Hindi mo kasi ako pinag-impake ng maayos." Naiinis kong sagot. "I'll give you five minutes. Get dressed. I'll wait for you in my car." Sinundan ko siya ng masamang tingin habang papalayo sa laundy room. I don't have any intentions to make him mad, kaya dali dali kong itinigil ang ginagawa at nagbihis tulad ng sabi niya. Dahil wala
CHAPTER 7 HERA’S POV My prediction was wrong, it took 35 minutes for them to pack it all. Dagdagan mo pang hindi nakakatulong itong si Declan. He was randomly adding stuff to my already piled-up purchases. On a side note, okay na rin na biglang sumulpot tong lalaking to, so I don't have to deal with my sister anymore. Cheska has been giving me looks for the past 35 minutes. Kung hindi nga lang siguro dahil sa inasal niya sa akin kanina o sa presensya ng mama ni Kian ay kating kati na itong magtanong kung sino ang lalaking kasama ko. Hinawakan ko ang kamay ni Declan at katulad kanina, nilalambing ito. He's giving me weird looks now like 'have you gone crazy, woman?' is the only thing playing in his head. They help us load everything into Declan's car. Pero sa sobrang dami ay hindi nagkasya ang mga ito. We have no other choice but to have it delivered to his mansion. "S-Sorry kung natagalan ako sa loob, and about what I did earlier—" Natigilan ako sa pagpapaliwanag when he suddenl
HERA'S POV"W-What do you mean to see me?" Napabalik ako sa loob at isinara ang pinto."Seat." Utos nito."No," I crossed my arms. "Mamaya ano nanamang gawin mo sa akin." Inis kong saad."So you came here thinking I'll do something again?" Tumayo siya at lumapit sa akin."D-Declan," Bahagya ko siyang itinulak dahil masyado siyang malapit. Pero sa halip na lumayo ay mas lalo pa siyang lumapit, dahilan para mapaatras ako hanggang sa tumama ang likuran ko sa may pinto. "Declan, ano ba!" Napataas ako ng boses.He trapped me between his arms, at kahit subukan kong umalis ay inihaharang lang niya ang kamay niya habang nakasuot ng blankong ekspresyon sa mukha."You're as beautiful as the last time I saw you, Helaena." Bulong niya.I could smell the wine in his breathe. "Declan, are you drunk? Kung lasing ka na ay ipagpabukas nalang natin ang pag-uusap, okay?" Sinubukan ko uling itulak ang kamay niya, nagbabakasakaling sa pagkakataong ito ay pakawalan na niya ako, but still he didn't move.Ki
HERA'S POVIkasampung araw ko na ngayon rito sa bahay ni Declan. Normal lang na kumalat ang balita na may babae siyang inuwi sa bahay niya. Iyon rin siguro ang dahilan kung bakit nakarating sa abugado nito ang tungkol sa aming dalawa. I think an attorney is better, kumpara myembro ng pamilya niya ang pumunta rito para makita ako. He doesn't live with his parents, at wala rin itong binabanggit na ipapakilala niya ako sa mga ito. Don't tell me, ulila na siya?Anyway, kaninang umaga ay itinuloy namin ang naudlot naming pag-uusap kagabi dahil sa kung ano anong kalokohang pinaggagagawa niya. Ang nakakainis lang ay parang ako lang ang apektado sa nangyaring iyon. He's acting like nothing happened, expertise ata niya ang magpatay malisya just like when he kissed me inside his car. He informed me that Attorney Hidalgo will arrive around two in the afternoon, and now I only have three hours to prepare. I have to do well on this, kasi kung hindi, baka magalit sa akin tong lalaking to kapag hin