HERA'S POV Nagpatuloy ang preparations ko for the engagement party kahit puyat ako kakaisip sa mga bagay bagay. The event planner and I started the meeting around ten in the morning at natapos kami ng two in the afternoon. We stayed in the mansion while I share the ideas I want her to incorporate for this event. Sa bawat ideyang sinasabi ko ay ipinapakita niya sa akin ang portfolio niya showing something similar sa mga sinasabi ko, kaya mabilis at maayos naming natapos ang meeting for today. Siya na ang bahala sa lahat ng napag-usapan namin, and I'll just supervise from time to time. Naipaprint na din ang mga invitations at ibibigay ko ang mga ito kay Declan mamaya pag-uwi nya. Wala naman kasi akong iimbitahang pamilya o kaibigan man lang. Medyo nagcocontemplate na din ako if iinvite ko nalang ba ang mga kapatid ni papa or mga kamag-anak ko sa side ni mama, para hindi naman nakakahiya sa side ng soon-to-be bride na wala man lang kahit na isang pupunta. At patungkol naman dito highsc
DECLAN’S POV "Kapag hindi mo sinunod ang last will ng Lolo mo, then you know the consequences. All the properties will be transferred to your cousin Hideo Laxamana, which includes Secret Cliente Resort. Even the position as COO of Laxamana Estates." Napahinto ako sa sinabi ni Attorney Hidalgo. He doesn't need to say it twice. I heard him the first time. Pero itong si Attorney ata ang hindi nakakaintindi "Secret Cliente is mine." Ulit ko. "These papers are saying otherwise." Itinaas niya ang last will. "Hell with that!" Gusto kong punitin ang mga papeles na binasa niya sa harap namin. "Declan, calm down." Pumagitna si Crem, pinsan ko. "It's Grandpa's last will. Wala tayong magagawa." Damn it, old man! You know exactly how I feel about marriages, and now you're rubbing it into my face? "Secret Cliente Resort is mine. I don't have to prove it. It's mine. But if the old man wants me too, then fine. Marriage or whatever it is, I'll do it. Enjoy watching from hell, Grandpa." Ang mga
CHAPTER 2 HERA’S POV "My god, bakit ba kasi hindi ka nalang maging supportive sa amin?" Bulyaw ni Cheska sa akin. "Supportive, Cheska? Inagaw mo ang boyfriend ko. Ikaw na sarili kong kapatid? Tapos sasabihin mo maging supportive ako sa relasyon nyo?" Sa inis ay nasampal ko siya. "How dare you!" Halatang nagulat siya at napahawak sa pisngi. "Stop it, Hera!" Pumagitan si Kian, shielding Cheska from me. "Wow!" I snapped. "Gago ka! I trusted you, tapos tutuhugin mo lang kaming magkapatid!" Pinipigilan ko ang mga luha ko. I don't want to give them the satisfaction that they had hurt me. "At ikaw! After all that I did for you? Ito ang gagawin mo sa akin? Lumayas ka!" Buyaw ko sa kapatid ko na ni katiting ay hindi mo makikitaan ng pagsisisi sa ginawa niya. "Talagang lalayas ako rito dahil sasama na ako kay Kian!" Nandilim ang paningin ko dahil sa ginagawa niyang pagsigaw sa akin, kaya awtomatikong sinugod ko siya at hinila ang mahaba niyang buhok. "Hera, stop it!" Pilit kaming pinagl
HERA’S POV "I'm home." Nasa may sala si Eliot at nanonood ng tv mag-isa. "Asan si papa?" I asked. "Aalis lang daw sya sandali, mama." Lately ay ate na ang tawag sa akin ni Eliot, pero minsan nadudulas pa din ito at natatawag akong mama dahil sa nakasanayan niya. "San daw pupunta?" Usisa ko. "Pumasok po sya sa kwarto kanina," Itinuro ni Eliot ang kwarto namin. "Tapos umalis na. Sabi nya dito lang daw po ako at manood ng tv." Nagulat ako sa sinabi ni Eliot. Agad akong tumakbo sa kwarto namin at tumambad sa akin ang nagkalat na mga gamit. Parang dinaanan ng bagyo ang kwarto ko. Lumapit ako sa may cabinet, pero hindi ko kailangan pang maghanap dahil tumambad na agad sa harapan ko ang walang laman kong jewelry box. Dito ko nilagay lahat ng inipon ko sa loob ng isang taon. 85 thousand iyon, pero ngayon ay wala na. Nanlambot ang mga tuhod ko sa halo halong emosyon, gusto kong umiyak dahil sa panlulumo. Lumipas ang mga araw at hindi na umuwi si papa. Hindi ko alam kung san siya nagpunta
CHAPTER 4 HERA’S POV "Manang Luz, she's Helaena. My girlfriend. Ipaghanda mo sya ng kwartong magagamit at ang batang kasama nya. Then bring them something to eat." Halatang nagulat ang babae sa sinabi ni Declan. Maging ako man ay nagulat ng sabihin niyang girlfriend niya ako, pero hindi ko ipinahalata para hindi magduda ang kausap na babae na sa tingin ko ay nasa apatnapu pataas ang edad. "G-Good evening po." Bati ko rito ng tumingin siya sa akin. "Good evening din po, ma'am Helaena." Bati nito. "Ihahatid ko po kayo sa magiging kwarto nyo." Dugtong nito. Sandali kong nilibot ng tingin ang paligid. There's a wine cellar in the living room at lumapit doon si Declan saka nagsalin ng alak sa baso bago umupo sa sofa. Magpapaalam sana ako sa kanya, but it seems he's ignoring me now. Hindi na ako nagsalita pa at sumunod nalang kay Manang Luz. Masyado ng marami ang nangyari ngayong araw. It's past midnight and I'm tired. Dinala niya ako sa isang bakanteng kwarto sa second floor. May d
CHAPTER 5 HERA’S POV "Declan please, bawiin mo nalang yung pera mo. Hindi talaga ako pwedeng sumama sayo." Pakiusap ko. "Kahit bawiin ko pa ang pera ko, isusubasta ka lang nila ulit. Do you prefer that stinky old senator who will purchase you for 100 million over me?" Hindi ako makasagot sa sinabi niyang iyon. Declan is worse enough, pano pa kaya yung matandang lalaki kanina na maraming babaeng katable? Hindi ko ito kilala at hindi ko alam kung anong gagawin nun sa akin. Though hindi ko din alam kung anong binabalak gawin ni Declan sa akin, at least kilala ko siya. Baka maawa ito at mapakiusapan ko pa. "I heard the men who brought you here talking about a 150 million debt, Helaena. I bought you for 200, and half of that will go to them. Means you still owe them 50 million." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Kahit sobrang laki ng nabawas, hindi ko pa din kayang bayaran iyon. At natitiyak kong hindi pa rin iyon kayang bayaran ng magaling kong ama. Dahil ako ang guarantor na nila
HERA’S POV "D-Declan!" Himala at nagpakita ang sira. At bakit niya tinatanong? Hindi ba niya nakikita na naglalaba ako? "Naglalaba, hindi obvious?" Sarkastiko kong sagot at nagpatuloy sa ginagawa. Kakaunti lang naman ito at kailangan kong labhan kaagad matapos isuot kasi wala akong susuotin. Tatlong t-shirt at dalawang shorts lang ang nadala ko. Dalawang panty, yung isa ay yung suot ko nung araw na kinidnap ako, at isang bra at pantalon na sya ring suot ko nung sapilitan akong kinuha. Karamihan ay mga damit ni Eliot ang naimpake ko. "Bakit hindi mo pinagawa sa mga katulong?" "Konti lang naman to. Sinusunod ko lang ng paglalaba para may maisuot agad. Hindi mo kasi ako pinag-impake ng maayos." Naiinis kong sagot. "I'll give you five minutes. Get dressed. I'll wait for you in my car." Sinundan ko siya ng masamang tingin habang papalayo sa laundy room. I don't have any intentions to make him mad, kaya dali dali kong itinigil ang ginagawa at nagbihis tulad ng sabi niya. Dahil wala
CHAPTER 7 HERA’S POV My prediction was wrong, it took 35 minutes for them to pack it all. Dagdagan mo pang hindi nakakatulong itong si Declan. He was randomly adding stuff to my already piled-up purchases. On a side note, okay na rin na biglang sumulpot tong lalaking to, so I don't have to deal with my sister anymore. Cheska has been giving me looks for the past 35 minutes. Kung hindi nga lang siguro dahil sa inasal niya sa akin kanina o sa presensya ng mama ni Kian ay kating kati na itong magtanong kung sino ang lalaking kasama ko. Hinawakan ko ang kamay ni Declan at katulad kanina, nilalambing ito. He's giving me weird looks now like 'have you gone crazy, woman?' is the only thing playing in his head. They help us load everything into Declan's car. Pero sa sobrang dami ay hindi nagkasya ang mga ito. We have no other choice but to have it delivered to his mansion. "S-Sorry kung natagalan ako sa loob, and about what I did earlier—" Natigilan ako sa pagpapaliwanag when he suddenl