CHAPTER 2
HERA’S POV
"My god, bakit ba kasi hindi ka nalang maging supportive sa amin?" Bulyaw ni Cheska sa akin.
"Supportive, Cheska? Inagaw mo ang boyfriend ko. Ikaw na sarili kong kapatid? Tapos sasabihin mo maging supportive ako sa relasyon nyo?" Sa inis ay nasampal ko siya.
"How dare you!" Halatang nagulat siya at napahawak sa pisngi.
"Stop it, Hera!" Pumagitan si Kian, shielding Cheska from me.
"Wow!" I snapped. "Gago ka! I trusted you, tapos tutuhugin mo lang kaming magkapatid!" Pinipigilan ko ang mga luha ko. I don't want to give them the satisfaction that they had hurt me. "At ikaw! After all that I did for you? Ito ang gagawin mo sa akin? Lumayas ka!" Buyaw ko sa kapatid ko na ni katiting ay hindi mo makikitaan ng pagsisisi sa ginawa niya.
"Talagang lalayas ako rito dahil sasama na ako kay Kian!" Nandilim ang paningin ko dahil sa ginagawa niyang pagsigaw sa akin, kaya awtomatikong sinugod ko siya at hinila ang mahaba niyang buhok.
"Hera, stop it!" Pilit kaming pinaglalayo ni Kian. "I said stop!" He grabbed me and pushed me hard na halos mawalan na ako ng balanse. "She's pregnant, so don't hurt her!"
"You see that? Ganyan kasama ang ugali nya! She's selfish!" Yumakap si Cheska kay Kian.
"Buntis?" Gulat kong ulit. "Cheska buntis ka?"
"Bingi ka ba? Magkakababy na kaming dalawa!" She confirmed.
"Cheska naman! Anong pumasok sa isip mo? Bakit ka nagpabuntis? Akala ko ba marami ka pang pangarap? Kakagraduate mo lang sa college di ba? Alam mo naman kung pano ko tinawid ang pagkokolehiyo mo tapos ganito lang ang gagawin mo?" Doon na tumulo ang mga luha ko.
"Mahal namin ni Kian ang isa't isa. Pananagutan naman niya ako. Ikakasal na kami in the next two weeks."
"What?" Lumipat ang tingin ko kay Kian.
"I'm sorry, Hera. But I've been trying to tell you for the past months. Hindi lang ako makahanap ng tiyempo dahil parati ka nalang busy at," Hindi niya natapos ang sasabihin dahil sa malutong na sampal na lumatay sa mukha niya.
"Oh my god! Honey," Maingat na hinipo ni Cheska ang mukha ni Kian bago ako nilingon at tiningnan ng masama. "Ang sama sama mo talaga!" She yelled at me.
"Kelan pa ninyo ako nilolokong dalawa?" Tanong ko.
"Seven months na kaming dalawa ni Kian." That question was for Kian, but the one shamelessly throwing answers on my face is my sister. Hindi ko alam kung panong parang wala lang kay Cheska itong ginawa nila sa aking dalawa. Parang proud na proud pa siyang isumbat ito sa akin.
"Inenrol ko ang kapatid ko sa University kung san ka nagtuturo para mapanatag ang loob ko na maayos at ligtas siya doon, Kian. Hindi para gawin mong asawa mo!" Bulyaw ko.
"Bakit ba ang dami mong sinasabi? Bakit ba hindi ka nalang maging masaya para sa amin? Bakit ba napakaselfish mo ate!"
"Naririnig mo ba ang sinasabi mo Cheska? Ako? Ako talaga ang selfish sa sitwasyong to?" I bit my lips. She's my sister, pero nandidilim na talaga ang paningin ko sa kanya. But I have to control myself dahil buntis siya at baka mapano ang bata. Ayaw ko ring marinig at makita ni Eliot ang mga nangyayari ngayon. "Out!" Itinuro ko ang pinto. "Get out bago ko pa kayo matagang dalawa!"
"Hera, makapag-usap sana tayo ng maayos kapag hindi na mainit ang ulo mo." Ani ni Kian.
"Ang kapal ng mukha mo! Wala na tayong dapat pag-usapan pa." Hindi ko na binigyan ng pagkakataon na kunin ni Cheska ang mga gamit nya. Nauubos na talaga ang pasensya ko kaya tinulak ko silang dalawa palabas ng pinto kahit na nagmamatigas pa din si Cheska at ayaw umalis.
Papunta na sana ako sa kwarto namin ni Eliot pero ilang hakbang palang ay bumigay na ang mga paa ko at napaupo nalang sa sahig.
Second anniversary sana namin ni Kian ngayon and we're supposed to have a dinner date, tapos bigla nalang sumugod si Cheska to drop the bomb. Well siguro nga mabuti na na nangyari to kaysa patuloy nila akong niloloko.
Sabi na e, hindi ko na dapat binigyan ng chance noon si Kian at nanatili nalang kaming magkaibigan. Nakilala ko siya when I was in second year college, bago ako huminto dahil sensitive ang pagbubuntis ni mama kay Eliot at nakulong naman si papa. We kept in contact kahit wala na ako sa university na pinapasukan namin. We became closer dahil sa kanya ko sinasabi ang mga problema ko sa pamilya and he would comfort me. Hanggang sa bigla nalang siyang umamin na nahulog na raw ang loob niya sa akin. I turned him down a couple of times, pero pursigido siya at nagpatuloy sa panliligaw. Dalawang taon din bago ako nagpasyang sagutin siya, thinking that I might just fall in love with him in the process. Narealize ko kasi na ayokong mawala siya bilang kaibigan ko nang pumunta siya one night at lasing habang sinasabi na nawawalan na siya ng pag-asa na sasagutin ko at magpapakalayo layo nalang daw siya. Kung alam ko lang, I would let him walked away that night.
Napahawak ako sa dibdib ko. Oo siguro nga hindi ko siya ganun kamahal, pero masakit pa rin dahil nagtiwala ako sa kanya and he has a special place in my heart. He was there in my lowest point, and gave me the love and comfort I needed. Naniwala akong mahal niya ako dahil lahat alam niya tungkol sa akin at sa pamilya ko, and he choose to stay. I even considered marrying him ng buksan niya ang topic sa pag-aasawa dati, pero kailangan muna niyang hintayin na grumaduate si Cheska dahil ang pag-aaral nito ang priority ko ng mga panahong iyon, and now, si Cheska na ang pakakasalan nya.
Napatayo ako ng biglang bumukas ang pinto. Pinunasan ko na din ang luha.
"Anak nag-away ba kayo ng kapatid mo? Bakit kasama nya ang nobyo mo? Di ba anniversary nyo ni Kian ngayon? Nakasalubong ko sila sa labas." Tanong ni papa.
He's been living with us for two months now dahil nakalaya na ito sa kulungan after serving his five years sentence.
"May konting di pagkakaunawaan lang po, pa." Sagot ko. "Pahinga na po muna ako." Paalam ko at pumasok na sa kwarto kung san mahimbing na natutulog ang bunso naming kapatid na lalaki.
Lumipas ang mga araw, as expected ay pinagtataka nga ni Eliot ang mga pagbabago sa bahay. He was curious and worried why Kian hasn't visited for the past four days, at maging ang Ate Cheska niya ay nawawala rin. Cheska might be a brat, but she was somewhat a good sister to Eliot, basta wag lang itong iistorbohin kapag nagcecellphone. Si papa naman kahit walang sinasabi ay mukhang may ideya na sa nangyayari, na bigla nalang naging parang telenovela ang love life ko.
Napatingin ako sa kalendaryo, auno pala ngayon. Kinuha ko ang wallet ko at dumukot ng 4.5k na pangbayad sa renta.
"Iaabot ko lang po to kay aling Tess." Paalam ko kay papa.
"Sasabay nalang din ako para magtapon ng basura." Sagot ni papa.
"Ako na po, isasabay ko nalang." Kukunin ko na sana yung garbage bag.
"Ako na, lalayo ka pa. Para naman may maitulong ako rito sa bahay." Inunahan niya ako sa pagkuha ng basura.
"Sama po ako manong." Tumakbo si Eliot palapit rito.
Hanggang ngayon ay naaawkward pa din ako na manong ang tawag ni Eliot kay papa kahit na anong turo ko rito. Hindi ko rin alam kung sinasadya ba ng batang to, pero matalino kasi si Eliot, madali lang itong turuan. But I've been telling him for a month now na papa ang itawag dito tulad ng pagtawag namin ni Cheska rito, pero wala, Manong pa din talaga ang tinatawag niya rito.
Sabay kaming lumabas na tatlo at dumiretso na ako sa likuran kung san nakatira ang landlord namin samantalang si papa at Eliot dumiretso sa may labas para magtapon nga ng basura.
"Pero nakakahiya naman po."
"Sus, ikaw ang best tenant dito sa compound. Kaya ikaw ang napili ko. Basta secret lang natin."
"Pero po," Gusto kasing ilibre ni aling Tess ang renta namin ngayong buwan dahil birthmonth niya, at ito raw ang napili niyang paraan para mag give back for her 75th birthday.
"Lola!" Boses ni Eliot at bigla nalang yumakap kay aling Tess.
"Juskong bata kasigla sigla." Tuwang tuwa naman ito sa kapatid ko.
Tango sa isa't isa lang ang ibinigay ni aling Tess at papa sa isa't isa.
"Sigurado po ba kayo dito?" Iaabot ko sana ulit yung pangbayad sa renta.
"Tanggapin mo na. Next year spaghetti nalang yan pag buhay pa ako." Itinulak ulit nito ang pera sa akin. "At di ba plano mong bumalik sa college? Idagdag mo nalang yan sa ipon mo." Ngumiti ito.
"S-Salamat po." Pagtanggap ko at napatingin sa pera. 4.5K din to. Pangdagdag sa pangpaenrol ko sa pasukan.
Nang bumalik kami sa loob ng bahay ay agad akong tiningnan ang laman ng ref. May order kasi ako bukas ng cupcakes, baka kulang yung ingredients na meron ako. I list down all the ingredients that I needed at nagpaalam na aalis muna. Buti nalang at nandito na si papa, may magbabantay kay Eliot. At mabuti na rin siguro na iwan ko sila ng magkasama para naman makapagbonding sila.
HERA’S POV "I'm home." Nasa may sala si Eliot at nanonood ng tv mag-isa. "Asan si papa?" I asked. "Aalis lang daw sya sandali, mama." Lately ay ate na ang tawag sa akin ni Eliot, pero minsan nadudulas pa din ito at natatawag akong mama dahil sa nakasanayan niya. "San daw pupunta?" Usisa ko. "Pumasok po sya sa kwarto kanina," Itinuro ni Eliot ang kwarto namin. "Tapos umalis na. Sabi nya dito lang daw po ako at manood ng tv." Nagulat ako sa sinabi ni Eliot. Agad akong tumakbo sa kwarto namin at tumambad sa akin ang nagkalat na mga gamit. Parang dinaanan ng bagyo ang kwarto ko. Lumapit ako sa may cabinet, pero hindi ko kailangan pang maghanap dahil tumambad na agad sa harapan ko ang walang laman kong jewelry box. Dito ko nilagay lahat ng inipon ko sa loob ng isang taon. 85 thousand iyon, pero ngayon ay wala na. Nanlambot ang mga tuhod ko sa halo halong emosyon, gusto kong umiyak dahil sa panlulumo. Lumipas ang mga araw at hindi na umuwi si papa. Hindi ko alam kung san siya nagpunta
CHAPTER 4 HERA’S POV "Manang Luz, she's Helaena. My girlfriend. Ipaghanda mo sya ng kwartong magagamit at ang batang kasama nya. Then bring them something to eat." Halatang nagulat ang babae sa sinabi ni Declan. Maging ako man ay nagulat ng sabihin niyang girlfriend niya ako, pero hindi ko ipinahalata para hindi magduda ang kausap na babae na sa tingin ko ay nasa apatnapu pataas ang edad. "G-Good evening po." Bati ko rito ng tumingin siya sa akin. "Good evening din po, ma'am Helaena." Bati nito. "Ihahatid ko po kayo sa magiging kwarto nyo." Dugtong nito. Sandali kong nilibot ng tingin ang paligid. There's a wine cellar in the living room at lumapit doon si Declan saka nagsalin ng alak sa baso bago umupo sa sofa. Magpapaalam sana ako sa kanya, but it seems he's ignoring me now. Hindi na ako nagsalita pa at sumunod nalang kay Manang Luz. Masyado ng marami ang nangyari ngayong araw. It's past midnight and I'm tired. Dinala niya ako sa isang bakanteng kwarto sa second floor. May d
CHAPTER 5 HERA’S POV "Declan please, bawiin mo nalang yung pera mo. Hindi talaga ako pwedeng sumama sayo." Pakiusap ko. "Kahit bawiin ko pa ang pera ko, isusubasta ka lang nila ulit. Do you prefer that stinky old senator who will purchase you for 100 million over me?" Hindi ako makasagot sa sinabi niyang iyon. Declan is worse enough, pano pa kaya yung matandang lalaki kanina na maraming babaeng katable? Hindi ko ito kilala at hindi ko alam kung anong gagawin nun sa akin. Though hindi ko din alam kung anong binabalak gawin ni Declan sa akin, at least kilala ko siya. Baka maawa ito at mapakiusapan ko pa. "I heard the men who brought you here talking about a 150 million debt, Helaena. I bought you for 200, and half of that will go to them. Means you still owe them 50 million." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Kahit sobrang laki ng nabawas, hindi ko pa din kayang bayaran iyon. At natitiyak kong hindi pa rin iyon kayang bayaran ng magaling kong ama. Dahil ako ang guarantor na nila
HERA’S POV "D-Declan!" Himala at nagpakita ang sira. At bakit niya tinatanong? Hindi ba niya nakikita na naglalaba ako? "Naglalaba, hindi obvious?" Sarkastiko kong sagot at nagpatuloy sa ginagawa. Kakaunti lang naman ito at kailangan kong labhan kaagad matapos isuot kasi wala akong susuotin. Tatlong t-shirt at dalawang shorts lang ang nadala ko. Dalawang panty, yung isa ay yung suot ko nung araw na kinidnap ako, at isang bra at pantalon na sya ring suot ko nung sapilitan akong kinuha. Karamihan ay mga damit ni Eliot ang naimpake ko. "Bakit hindi mo pinagawa sa mga katulong?" "Konti lang naman to. Sinusunod ko lang ng paglalaba para may maisuot agad. Hindi mo kasi ako pinag-impake ng maayos." Naiinis kong sagot. "I'll give you five minutes. Get dressed. I'll wait for you in my car." Sinundan ko siya ng masamang tingin habang papalayo sa laundy room. I don't have any intentions to make him mad, kaya dali dali kong itinigil ang ginagawa at nagbihis tulad ng sabi niya. Dahil wala
CHAPTER 7 HERA’S POV My prediction was wrong, it took 35 minutes for them to pack it all. Dagdagan mo pang hindi nakakatulong itong si Declan. He was randomly adding stuff to my already piled-up purchases. On a side note, okay na rin na biglang sumulpot tong lalaking to, so I don't have to deal with my sister anymore. Cheska has been giving me looks for the past 35 minutes. Kung hindi nga lang siguro dahil sa inasal niya sa akin kanina o sa presensya ng mama ni Kian ay kating kati na itong magtanong kung sino ang lalaking kasama ko. Hinawakan ko ang kamay ni Declan at katulad kanina, nilalambing ito. He's giving me weird looks now like 'have you gone crazy, woman?' is the only thing playing in his head. They help us load everything into Declan's car. Pero sa sobrang dami ay hindi nagkasya ang mga ito. We have no other choice but to have it delivered to his mansion. "S-Sorry kung natagalan ako sa loob, and about what I did earlier—" Natigilan ako sa pagpapaliwanag when he suddenl
HERA'S POV"W-What do you mean to see me?" Napabalik ako sa loob at isinara ang pinto."Seat." Utos nito."No," I crossed my arms. "Mamaya ano nanamang gawin mo sa akin." Inis kong saad."So you came here thinking I'll do something again?" Tumayo siya at lumapit sa akin."D-Declan," Bahagya ko siyang itinulak dahil masyado siyang malapit. Pero sa halip na lumayo ay mas lalo pa siyang lumapit, dahilan para mapaatras ako hanggang sa tumama ang likuran ko sa may pinto. "Declan, ano ba!" Napataas ako ng boses.He trapped me between his arms, at kahit subukan kong umalis ay inihaharang lang niya ang kamay niya habang nakasuot ng blankong ekspresyon sa mukha."You're as beautiful as the last time I saw you, Helaena." Bulong niya.I could smell the wine in his breathe. "Declan, are you drunk? Kung lasing ka na ay ipagpabukas nalang natin ang pag-uusap, okay?" Sinubukan ko uling itulak ang kamay niya, nagbabakasakaling sa pagkakataong ito ay pakawalan na niya ako, but still he didn't move.Ki
HERA'S POVIkasampung araw ko na ngayon rito sa bahay ni Declan. Normal lang na kumalat ang balita na may babae siyang inuwi sa bahay niya. Iyon rin siguro ang dahilan kung bakit nakarating sa abugado nito ang tungkol sa aming dalawa. I think an attorney is better, kumpara myembro ng pamilya niya ang pumunta rito para makita ako. He doesn't live with his parents, at wala rin itong binabanggit na ipapakilala niya ako sa mga ito. Don't tell me, ulila na siya?Anyway, kaninang umaga ay itinuloy namin ang naudlot naming pag-uusap kagabi dahil sa kung ano anong kalokohang pinaggagagawa niya. Ang nakakainis lang ay parang ako lang ang apektado sa nangyaring iyon. He's acting like nothing happened, expertise ata niya ang magpatay malisya just like when he kissed me inside his car. He informed me that Attorney Hidalgo will arrive around two in the afternoon, and now I only have three hours to prepare. I have to do well on this, kasi kung hindi, baka magalit sa akin tong lalaking to kapag hin
HERA’S POV “Declan,” Napabangon ako bigla. “Oh my god, hindi ka ba marunong kumatok?” Inis kong dugtong. Ang sarap batuhin ng unan eh. “Well be married soon, so what’s the big deal?” Sagot nito. “Big deal kasi hindi pa tayo kasal! What if nagbibihis pala ako?” Singhal ko sa kanya. “Even better then.” Ngumiti ito ng maloko. “Sira ulo!” Inis kong usal at tumayo. “What do you want? Nagawa ko naman ng maayos ang pakikipag-usap kay attorney ah!” I added. Akala ko pagkaalis ni Attorney Hidalgo ay babalik na ito sa trabaho. “I’ll be busy with work, so ikaw na ang bahala para sa engagement party nating dalawa.” Sagot niya na nagpagulat sa akin. “Engagement party?” Ulit ko. “Yes. Use the card I gave you, if it’s not enough, I’ll give you more money to spend.” Saad nito. Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin. Bakit kailangan pa naming magpaengagement party? “Ang ibig kong sabihin, bakit kailangan pa nating magpaengagement party? It’s not like it’s a marriage we both want, so bakit ka