Chapter 43

Kumikirot ang puso ni Gian., pero kahit ganoon ay kailangan niyang tiisin ang sakit na nadarama. He deserved it. Kung tutuosin ay kulang pa ang lahat ng sakit na nararamdaman niya ngayon, kumpara sa ipinaranas niyang sakit sa asawa.

"Kulang pa, Gian. Kung kinakailangang lumuha ako ng dugo, kung iyon ang tanging paraan para tuluyan akong mapatawad ng asawa ko, gagawin ko." Pumatak muli ang luha niya at hindi niya napigil ang sarili na mapangiti. "I'm not a gay, napatunayan ko na iyan sa iyo." Tinungo niya ang kama, dinampot ang litrato nila ni Gwen at tinitigan iyon. Humiga siya habang yakap-yakap ang litrato. Muli siyang nakatulog nang may luha sa mata.

Nagising siya na yakap pa rin ang larawan. Ngumiti nang makita ang mukha ni Gwen. Masuyo hinaplos ang larawan. Araw-araw, ganoon ang ginagawa niya. Wala siyang ganang lumabas ng silid o kahit kumain. Tanging tubig lang ang laman ng tiyan niya. Sa ilang araw na pinadadalhan niya ng kung anu-ano ang asawa, araw-araw din niya itong palihi