Kitang-kita ni Gian ang paghanga sa mukha ni Gwen. Inilibot niya ito sa mansion, para siyang tourist guide, bawat maraanan ay ipinapaliwanag niya at isa na roon ay ang palagi nitong ginagawa sa tuwing umaga. "Ang gaganda!" buong paghangang sambit nito."Ikaw ang nag-aalaga ng mga iyan araw-araw. Lagi mong kinakausap na akala mo'y nagkakaintindihan kayo.""Talaga?" bulalas nito.Tumango siya rito. Nang mawala si Gwen ay hindi rin naman niya pinabayaan ang mga halamang nasa magkabilang-gilid ng bahay, ang iba niyon ay nasa harapan ng mansiyon."These are Mommy's babies, but when we got married, you took care of them since Mom was busy."Wala itong naging tugon. Nakatitig lang ito sa iba't ibang uri ng bulaklak, samo't sari rin ang orchids doon. Sa kabilang gilid ng mansiyon ay naroon ang pool. Lumapit ang asawa niya roon at binalak magtampisaw nito, ngunit pinigilan niya ito."You should take a rest first, okay. Malayo ang naging biyahe natin at alam kong pagod ka. Come, I'll take you
Nang magmulat si Gian ay ang maamong mukha ng asawa ang nabungaran niya. Ubod-tamis itong ngumiti kaya't ginantihan din niya iyon ng ngiti at may kasunod pang halik sa noo. Kita niya ang pamumula ng mukha nito. "Sorry, nakatulog rin pala ako. Nagugutom ka na ba?" Hagya pa siyang naghikab. Marahang tango ang itinugon nito, kaya't agad siyang tumayo at niyakag ito sa ibaba. Habang naglalakad patungo sa dining area ay sinasabi niya kung ano ang kanilang nararaanan, maging ang maid's room. Ngayong bumalik na ang kaniyang asawa ay kailangan niyang maghanap ng kasambahay para rito. In case na nasa office siya ay may makakasama ito.Pagkarating sa dining area ay mabilis niya itong ipinaghain ng pagkain, kahit ayaw niya'y ginagawa pa rin nito. Dati-rati ay siya ang pinagsisilbihan nito. Dati-rati ay hindi niya nakikita ang halaga nito, ngunit ngayon, para siyang ibinaon sa hukay ng kahapon. Ngayon niya napagtanto ang kamaliang nagawa. And he realized the word 'hindi mo makikita ang halaga n
Isang buwan na ang lumipas nang muling makita ni Gian si Gwen. Tinupad niya ang sinabing aalaagaan at pagsisilbihan ng maayos ang asawa. Magkatabi na sila sa kama kung matulog, hindi tulad noong bago pa lang silang mag-asawa. Pero wala pang nangyayari sa kanila. Natatakot siya sa posibleng mangyari kapag ginalaw niya ang asawa. May oras na nag-iinit ang katawan niya lalo na kapag nakayakap ito sa kaniya Kapag nasa opisina siya, halos oras-oras siyang tumatawag dito. Lahat ay ginawa niya mapasaya lang ito. "Hi, dude!" Palabas na siya ng office nang makasalubong si Adrix. Agad na nagsalubong ang kilay niya. "What the hell are you doing here?" "Grabe ang tanong, ah!" "Bilisan mo na. Nagmamadali ako." "Relax lang naman, Gian. Alam mo, simula nang makita mong muli ang 'yong asawa, hindi ka na namin nakaka-bonding--" "Busy ako," awat agad niya rito. "Busy or masyado mong ini-enjoy--" Muli itong tumahimik nang itaas niya ang kamao. Matalim din niyang tinitigan ang kaibig
Nang magising si Gian ay wala na sa tabi ang asawa. Agad siyang bumangon, pero napahinto rin nang makita ang pulang mantsa sa bedsheet. Hindi niya napigil ang mapangiti, masarap balikan ang nangyari sa magdamag.Matapos makapaglinis ng katawan ay bumaba, hinanap ang asawa. Naabutan niya ito sa kitchen, nagluluto ng kanilang almusal. Nasa hamba siya ng pinto at doo'y malayang pinagmamasdan ang asawa. Hindi niya napigilan ang pagsilay ng ngiti. Naririnig niyang kumakanta ito. Sa pagharap ay nanlaki ang mata nito, halatang nagulat nang makita siya. Lumapit siya rito at parang ahas na ipinulupot ang dalawang braso sa maliit nitong baywang."I love you."Napagtanto niya, na mahal na niya ito. Naramdaman niya ang kakaibang tadyak sa puso nang makita ito sa pinanggalingang lugar. Nang makita niya itong may kasamang ibang lalaki ay nakaramdam siya ng inis At na-realize niya, hindi iyon ego or pride, kundi selos.Umangat ang ulo niya. Itinapat ang noo sa noo nito at sa isang iglap ay naglapat
Paroo't parito siya sa loob ng office room niya. Ngayo'y galit na galit siya kay Zabrina. Bakit siya nito niloko? Anong pagkakamali ang nagawa niya rito. Minahal niya ito ng sobra, pero ano ang iginanti sa kaniya? "Ahhhh! Napakawalang-puso mo!" Napasigaw na siya sa labis na frustration. Soundproof naman ang opisina niya kaya walang makaririnig sa kaniya. Hindi niya akalaing nagmahal siya ng isang demonyo. Buong akala niya'y minahal siya nito, ang lahat pala ay kasinungalingan lamang. Ano ba ang kulang sa kaniya? Kung pera lang ang pag-uusapan, tiyak na hindi siya magpapatalo. Sigurado rin na hindi siya pangit, but why? "Why, Zabrina?" Pero hindi ang tungkol doon ang ikinagalit niya, ginamit lang pala nito si Gwen, ang matalik nitong kaibigan. Ang kawawa niyang asawa, na buong akala niya'y ito ang may kasalanan. Akala niya'y ito ang may kagagawan kung bakit sila nagkahiwalay ni Zabrina. Sinisi niya ito sa nangyari. Halos ikamatay nito ang ginawang pagpapahirap niya pero mali p
Matiyagang pinagmamasdan ni Gian ang asawa. Malapit nang sumapit ang umaga, hindi na siya makatulog kaya binabantayan na lang niya ito. Pansin niya ang paggalaw ng talukap ng mata nito, hudyat nang pagkagising ng asawa. Unti-unti itong nagmulat. Mapupungay ang matang tumitig ito sa kaniya at buong pagmamahal na sinalubong iyon."Did I wake you up?"Marahan itong tumango. "Kulit mo kasi." Ngumuso pa ito na ikinatawa niya. "Inaantok pa ako e," bulong pa nito. "Matulog kang muli, nandito lang ako sa tabi mo," malambing niyang tugon dito. Muli itong napanguso habang tumitihaya ng higa. "Stop doing that." "Ano?" kunot-noong tanong nito kasunod ang paghihikab. "Sabi ko, huwag mo na ulit gagawin iyon." Muling nangunot ang noo nito, halatang hindi naunawaan ang kaniyang sinasabi. "Huwag mo na ulit gagawin iyon or else... I'll kiss you." Naningkit ang mata niya. Hinampas siya nito sa braso. "Napakalandi mo! Alalahanin mong may kasalanan ka pa sa akin," namimilog ang matang sabi nit
"BABY, do you want to come with me to the office?"" Napatitig ito sa kaniya, maging ang ina na kasalukuyang umiinom ng kape ay napagawi rin ang paningin sa kaniya. Naisip niyang isama ito sa office para kahit papaano ay malibang. "Ano naman ang gagawin ko roon?" "Oo nga naman, iha, sumama ka na sa asawa mo." Ang Mommy niya ang nangumbinse rito at wala na itong nagawa pa kundi ang pumayag na lamang. Hinintay niya itong magbihis habang masayang nakikipagkuwentuhan sa ina sa sala. Lumabas ang pantay-pantay niyang ngipin sa kuwento ng ina tungkol kay Gwen noon, pero nang mapagawi ang tingin niya sa hagdan ay unti-unting nawala ang ngiting nakaukit sa kaniyang labi. Nasilayan niya ang asawang tila isang anghel na naglalakad palapit sa kaniya. She's wearing a halter neck black dress, above the knee, na nagpalitaw sa makinis at mapuputi nitong binti. "Perfect!" anas ng isipan niya. Nilunok niya ang laway na muntikan nang mapuno sa loob ng kaniyang bibig. Her hair was tied in a ponyt
Pinagmamasdan ni Gwen ang ibaba ng building. Natutuwa siya sa nakikita, ang liit ng mga sasakyan at ang mga tao ay parang mga naglalakad na langgam lamang. Nilingon niya ang asawa, hindi niya talaga ito matandaan pero kung mag-asawa talaga sila, ang suwerte niya. Bukod sa guwapo, mabait pa. Pero... "Ano kaya ang nangyari sa akin? Bakit ako nawalan ng memorya? Atsaka si Vic, bakit sinabi nitonh girlfriend niya ako? Wala naman pala kaming relasyon." Mga salitang lumabas sa kaniyang isipan. Nakatitig siya sa asawang abala sa pagpirma. Doon ay malaya niyang sinuri ang kabuohan ng mukhga nito: pilik-mata, ilong na may katangusan, hinawakan niya ang kaniyang ilong. "Buti na lang pala, hindi ako pango. Nakakahiya sa ilong niya." Pansin niyang gumalaw ang adams apple nito. Halos tumulo ang laway niya sa nakita. Ang swabeng tingnan. Amazing! Maagap siyang nag-iwas ng paningin nang gumalaw ang ulo nito. Hindi niya maiwasang mamula ang mukha, baka isipin ng kaniyang asawa ay pinagn
SA gitna ng dilim ay magkayakap si Celly at Adrix. Ang sinabi ng binatang pupunta sa US ang nagpalakas ng loob niya na yakapin ito. Isinantabi muna niya ang pride, sa pagkakataong 'yon ay hahayaan niyang gumana ang kaniyang puso. Sa isang iglap ay nasa loob na sila ng bahay at kapwa nangungusap ang mga mata. Walang pasubaling tinawid niya ang pagitan para mailapat ang labi rito. Hindi ito makahuma sa ginawa niya, halatang gulat na gulat. Siyempre, sino ba naman ang hindi magugulat sa ginawa niya? Siya na palaging nakasinghal sa binata, hahalikan ito? Nang bumitaw siya'y idinikit ang noo sa mukha nito. Amoy niya ang alcohol na ibinubuga ng hininga nito, pero alintana 'yon. Nakaliliyo man pero masarap pa rin sa pakiramdam."What happened? Is it a dream?"Bahagya siyang napangiti sa huling sinabi nito. Nang mag-angat siya ng paningin ay nasa mukha pa rin nito ang gulat. "OA mo na ha!" Tinapik niya ito sa balikat, saka'y bahagyang lumayo rito, dahil baka'y ipagkanulo na naman siya ng ka
NAKATUNGHAY si Adrix sa babaing pumapasok, kasama ang lalaking may dalang helmet. Parang tinutusok ng milyong karayom ang dibdib niya sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Celly. Ang pagbuka ng bibig nito kasabay ang paniningkit ng mata, alam niyang masayang-masaya ito, pero kapag siya ang kasama, galit na galit ito. Kahit wala siyang ginagawang masama lagi itong nakasinghal sa kaniya. Kinuha niya ang phone. Tinawagan niya si Gian. Nakapagdesisyon na siya, pupunta siya sa US para hanapin si Zabrina. Matapos kausapin ang kaibigan ay inilapag niya ang cellphone. Nasa loob na si Celly, kasama ang lalaking naghatid dito. Ngayong nasa loob na ang dalawa, samo't sari ang pumapasok sa isipan niya. Pumitik ng malakas ang puso niya. Ayaw man niyang aminin, pero kinakain siya ng selos. Kaya ba ayaw nito sa kaniya, kaya ba palagi itong nakasinghal sa kaniya, dahil may ibang nagpapasaya rito? Kunsabagay, matagal na siya nitong pinatitigil, pero siya lang ang makulit. Ngayon ay sinasampal na sa
SIMULA nang ihatid ni Adrix ay hindi na niya kinulit si Celly, pero kahit ganoon ay palagi pa rin siyang nakatunghay sa malayo rito. Palihim siyang nakabantay kahit sa pagpasok at paglabas ng dalaga. Nagkasya na lang siya sa pagtingin-tingin dito. Tulad ngayon, nakamasid na naman siya rito. Kung may makapapansin lang tiyak na iba ang iisipin sa kaniya.He sighed. Sinasabi nito na babaero siya, kahit ang ex-girlfriend niya, but that's not true. Ang totoo, ang mga babae ang lumalapit sa kaniya, pero hindi ibig sabihin na nakikipag-flirt siya. Si Hannah, ang ex-girlfriend niya, minahal niya ito ng sobra, dito na umikot ang kaniyang mundo. Ibinigay niya ang lahat, pero sa isang iglap ay nawala ito sa kaniya. Sa pag-aakalang may iba siya ay sumama ito sa mayamang lalaki. Akala niya'y ipinagpalit lang siya, pero matagal na pala nitong karelasyon ang lalaking 'yon. Wala siyang nagawa kundi ang tanggapin ang katotohanan. Pareho silang niloko ng dating kasintahan ni Gian, ang kaibahan nga la
INIS na inis si Celly, pero kahit ganoon ang naramdaman ay wala siyang ibang choice kundi ang pakisamahan si Adrix. Napahiya rin siya kay Gian nang magtalo sila sa harapan ng mag-asawa habang kumakain ang mga ito."Kundi ba naman isang tanga at kalahati!" pabulong niyang sabi, umiikot pa ang dalawang itim ng mata. Tinapunan nito ng pagkain ang waiter na nag-serve sa kanila sa restaurant. Pero ang mokong na 'to, siya ang sinisisi kung bakit nito nagawa 'yon. Nakikipagtitigan daw siya sa waiter."As if namang nakikipagtitigan ngang talaga ako, duh!" Muling umikot ang itim ng mata niya. Tumingin siya sa labas, nagbabaka-sakaling mawala ang inis niya sa binata.Ngayon ay nasa sasakyan siya nito. Ihahatid na raw siya, pero daraan muna sila sa mansyon ng McCollins dahil sa naiwang gamit doon. Hindi rin niya maipaliwanag ang sarili kung bakit inis na inis siya sa tuwing magkakamali ito. Para sa kaniya'y wala itong alam kundi ang uminom sa bar, lustayin ang pera sa walang kabuluhang bagay at
ANG sama ng tingin ni Gian sa asawa, nasa labas na sila ng room, pero bahagyang nakaawang ang pinto ng silid dahil sa natutulog na anak. Umi-echo ang boses nito, mabuti na lamang dahil soundproof ang office niya, kung hindi ay nagtaka na ang mga empleyafo niya sa labas. Ang asawa niya, pinagtitripan lang pala siya. Hindi pala ito galit sa nagawa niyanh pagsigaw dito. Oo, nainis ito pero nang makita ang reaksyon niya na halos umiyak na sa paghingi ng tawad dito at ngayon ay humagalpak ng tawa. Gayunpaman ay nawala ang anumang nasa isipan niya. Ang sarap lang pakinggan ng tawa nito. Nakahahalina. Namimilipit na ito sa pagtawa, may kasama pang hampas pa sa bangko. Ang mukha'y nammumula na. Sa ilang taon nilang magkasama, ngayon lang niya ito nakita kung paano tumawa nang walang pag-aalinlangan. Parang nakalaya ito sa madilim niyang anino. "Sweetheart, ang sakit na ng tiyan ko," sabi nitong nakahawak sa tiyan. Napangiti siya. Tumayo siya't lumapit dito. "Silly girl!" Tuluyan na siyang
NAISABUNOT ni Gian ang mga daliri sa sariling buhok. Nang dahil sa takot ay hindi sinasadyang nasigawan niya ang asawa. Ngayon ay hindi niya alam kung paano ito susuyuin. Bumalik ang alaala ng pagmamalupit niya rito, ang mga panahong palagi niya itong sinisigawan at sinasaktan. Tulad noon, wala pa rin itong imik. O baka'y kinimkim lang nito ang galit sa kaniya. Shit! Nahihiya siya sa asawa. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha, saka'y tumingin sa asawang katabi ng anak. Hindi niya alam kung tulog ba ito at hindi rin niya alam kung paano ito pakikitunguhan. Namalayan na lang niyang tinatangay siya ng mga paa patungo rito. Maingat siyang umupo sa gilid ng kama at ginawa ang pagkakahiga ng asawa. Ipinatong ang braso sa baywang nito. "I'm sorry..." Nagkaroon ng bikig sa kaniyang lalamunan. Paano kung magtampo ito nang husto sa ginawa niya? Kung bakit naman kasi pinairal niya ang init ng ulo. "A-are you m-mad!" Tinamaan siya ng lintik dahil bahagya siyang pumiyok. Kapag g
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit